Alle inzendingen over Zij vertrok in alle

Verblijd door zang binnen kloostermuren peutert een vrome, ingetogen heer aan stevig ijzerwerk en broze veer, zit op schijfjes en schroeven te turen. Tijdens de stille, werkzame uren denkt hij aan zijn taak en reizen van weleer; vanuit het paleis riep de verte steeds weer, vroeg rechtspraak en daadkrachtig besturen. Het rustige klokken…

Vertrokken naar een land om daar een droom te halen. Wat over is, is een knuffelbeest boven op het puin... Een droom voorbij!…

'k Keek jou aan, terwijl zij ijverig dansten Verdriet schuurde door jouw mooie stem Een lange grens voorbij hun grote vleugels zorgt ervoor dat vogels net vertrokken, vol verbijstering daardoor noodgedwongen alle lekkers uit de lucht in geen adem, zo plotseling scoren Hand van de Meester benadrukt het gelijk van een meerderheid Huilend…

net als jij ooit kriskras crossend op zoek naar beschutting alle muren moeiteloos ontwijkend…

Hij was vertrokken met de noorderzon Zij verliet het eindstation En liet tussen de rails een spoor van tranen achter ...…

Nooit gesproken woorden op het puntje van mijn tong, die aan jou toebehoren maar die ik steeds verdrong. Woorden zo breekbaar als glas gebroken in mijn mond, die ik je graag nog had willen vertellen, maar waarvoor ik de moed niet vond...…

Ik blijf me voortaan volledig isoleren zij zien me als een heel gevaarlijke cel 't liefst zouden zij me willen elimineren of stevig vastzetten in een heuse isoleercel Of zij gaan me volstoppen met medicijnen, met pillen, poeders en plakkers en de spuit zij zullen dat niet bekennen, wel denken zij: Jij, goed- of kwaadschiks: bij ons eruit!…

" Maar je zei het toch, en je vertrok. En ik bleef. En ik heb hem zien huilen. Ik heb zijn tranen zien vallen op de grijze, grauwe stenen waarnaar hij bleef staren. Omdat jij vertrok. Voelde je die dolk die je in zijn hart stak ook in je eigen hart? Ik hoop het. Ijdele hoop. Jij hebt geen hart.…

hoor mezelf sloffen maar weet niet meer waarvan en wanneer ik ben vertrokken voel warm hout mijn vingers kennen nog de nerven in jaarringen gebouwd zij volgen hun lijnen ooit heb ik geweten hoe alle soorten toen hebben geheten ik lach stil zonder herinnering mijn handen weten hoe vroeger alles ging ik mag niet pluizen zeggen…

light verse dood is de truuk van het grote verdwijnen je bent zó vertrokken 't is net als bij treinen…

Pijnlijk ingevreten graven Ongemotiveerd verlaat in Het thema zijnde onervaren In een blok van genegenheid Verstrengeld als eigen pijn Uiteen felle bewoordingen Stromen zij verder toekomst Steunend op wat eens mij was…

Neen, ik voel de gloed in allen.…

Feit: we krijgen het nooit ingehaald, nooit ontmoet één iemand allen. En was het maar díé nederlaag die hoogbejaarden gebogen naar de grond doet lopen eerder dan wervelslijt. --------------------------- uit: 'Lichtmeters', 2015.…

Oh, als ik toch het antwoord wist…… dan vertrok ik morgen weer. En ik beloofde plechtig : Ik kom niet terug eer alle wapens zwijgen. Mijn dromen nog steeds even naief...…

in slakkengang) toen de 'snelste' als eerste van alle deelnemers over de finish kwam werd hij verwelkomd met luid gejuich er moet nog ergens een foto zijn die getuigt van de mooie dag in Denemarken…

Je laat alles achter, maar door alle liefs, het dierbare je ziel, onzichtbaar verbonden raak je niets kwijt.…

waarom we doen wat we doen en de betekenis Van alle dingen die we hier en daar hebben gedaan om uiteindelijk te erkennen dat we uit energie bestaan…

of vertrok je alweer op weg naar het corvee Cycle Tours nu ben je weg ik zal je missen…

Met een kapot gezicht Moet ik mij afwenden Van het geziene leed Dat ik in mij kerf Eindeloos ver weg Toch zit jij naast mij Ik kan je warmte voelen Maar jouw warmte is niet voor mij Als een litteken Is mijn gezicht vertrokken Zoals jij nu ook bent Vertrokken, voor eeuwig ver weg En blijvend dichtbij Eindeloos heen, en ver van mij…

Je opende mij met een blikopener, maar toen je geen gewenste makreel in pittige tomatensaus vond blies je mijn egelstekels weg die vervolgens in je ogen staken als wespenangels Van pijn vertrokken vertrok je met opgetrokken rokken om mij ook op de valreep nog eens pijnlijk te verleiden maar je ogen barstten uiteen en ondanks de smakelijke…

Een timmerman uit Galilea vertrok met z'n vrouw naar Judea. Zij baarde een kind en hij dacht: 'waar vind ik in hemelsnaam hier een Ikea?'…

Vlaams rusthuis was in quarantaine corona besmette Germaine* ze was nog heel vief had zelf een jong lief die uit angst vertrok met Elaine*…

Wit in alle mogelijke tinten in die eindeloze lucht. Ik keek ernaar en slaakte een zucht. Door de inval van het licht waren de bomen fluorescerend geel of wijnrood Dreigend als de dood. Bruin met oker wel honderd soorten. Ik was overdonderd door het landschap, die zoveel verscheidenheid bracht.…

Die wet moest buigen want hun vliegtuigen landden vòòr ze vertrokken waren.…

zinloos geweld slaat diepe wonden maakt dagen donkerder nachten ondragelijk zijn landen in rouw om wat kogels aanrichten schuldeloos zij die daar waren geraakt tot in hun ziel daar iemand zich God waande keken zij de dood in de ogen niets rest dan blauwe bonen als stille getuigen…

Lang geleden vertrok ik naar het leven en ontmoette er alle seizoenen. Ik was gerustgesteld. Ze bestonden enkel in mijn hoofd. Niets dwong. Takken vergroeiden met de dagen die in me dreven. Pluimen rekten zich uit, sliepen en werden weer wakker in de golfslag van vruchtwater.…

luister ik hoe de minuten zich verbinden tot uren en besef dat de trein allang vertrokken was…

Verdwaasd verdwaald Verwilderd vertrokken Onontbeerlijk ontmaskerd Onovertroffen onthaald Behaagd bestolen betast besloten Genoeg gezien gedacht genoten…

muren absorberen al wat binnenskamers leeft pas als de spiegel breekt geven ze woorden vrij waarbij vertrokken gezichten in niet te lijmen scherven achterblijven…

wie ben jij om mij het licht te ontnemen uit m’n ogen het was niet dat jij mij kende noch degenen die ik liefhad en in allerijl vertrokken vanmorgen voor een doodgewone dinsdag in maart…