10230 resultaten.
Voor de sopraan
gedicht
2.0 met 15 stemmen 12.478 Zomer wordt het nooit zonder pioenen
te bezingen, jou, mij, jullie en ook u,
regen die ze schudt, ieder dol en dommer
van de lente, terwijl schoenen, paraplu
van die overoude droeve dingen bleven
uit die tijden, nu wij zomaar en hoognodig
mee met de pioenen moeten bloeien,
doof en blozend en terzijde.…
Klein-zusjes keus
poëzie
3.0 met 12 stemmen 3.648 De kind'ren zijn moe van het springen,
Alle spelletjes zijn al gespeeld,
Alle raadseltjes zijn al geraden:
Wat doen ze, als hun alles verveelt?
Zij zitten te filosoferen,
Wat ieder wel worden zal.
Onze eeuw maakt voor jeugdige hoofden
Dit reeds tot een ernstig geval.
"Wat moet jij worden?' vraagt de ene,
Kloos zegt: "Wel, rentenier…
Een nieuw vergezicht
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 143 Het seizoen is in de overgang
ze kleurt vandaag puur rood
een huidig moment ontplooit zich
zomers in moeders schoot
Er wordt groen licht gegeven
waar bloesem vruchten scoort
lente van haar taak ontheven
een zonnewende opent haar poort
Bij het afnemen van het licht
lijkt alles voller van kleur
tot de herfst reikt een vergezicht
wat…
Zomerlied
snelsonnet
3.0 met 15 stemmen 200 Dit is de tijd voor zoete mijmeringen.
Ik denk corona weg en ook zwart-wit.
Natuur heeft elke kleur toch in bezit?
De bonte bloemen zijn niet te bedwingen,
mijn tuin bewijst dat weer. Daar springt intussen
een kikker op de vlonder! Die ga 'k kussen!…
Herfst in de Campo
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 785 Kleurige bomen sprankelen
als een vuurwerk
op het doek van de avondschemering,
uit velden glijdt
gedragen door nevelslierten
de geur van een oude zomer.
Een eenzame schimmel draait
het hoofd naar de hacienda
waar in stallen een jongen
de snaren van zijn gitaar beroert.…
Verborgen verdriet
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.060 bevroren door de tijd
verloren door onzekerheid
de nacht maakt dat haar ogen sluiten
de vorst vormt bloemen op de ruiten
zomers en toch winters koud
vrolijk lachend en toch eenzaam
een man die in alle stilte rouwt
verraden door die ene traan…
In mijn eenzaam uur
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 465 In eigen stilte en eenzaamheid
nam ik me voor
hield ik het bord
goed voor me uit, waarop dan wel stond:
"de diepgang der dingen".
Ik moest hier enig graafwerk
voor verrichten.
Het zou me van mijn strijd verlichten.
Voor velen nam dit proces
het zonlicht tijdelijk weg.…
Het juiste woord
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 229 Het is doodstil
doch de kalme golfslag van het bloed
voel ik als mentale kracht
door mijn aderen stromen
de tijd gaf me de ruimte daar aan te bouwen
misschien bovenmenselijk om te dragen
maar toch
het kan je innerlijk sterk maken
hoewel de botten kraken
het juiste woord vond bij de bron
waaruit ik kracht ging putten
nu in mij latere…
Gesloten
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 44 Ik
doe
de deur
open
en ga naar
binnen
Jij
bent er
alles
gesloten
Dat voelt
zo eenzaam…
Aan mijn partijgenoten
poëzie
3.0 met 21 stemmen 3.529 Het leven schatert in de rondte
Zijn wilde waan,
Het stort van alle horizonten
Tegen ons aan!
Wij zien de barre tijden klimmen,
Wier onweer wast,
Slechts onze hand houdt aan haar kimmen
De wereld vast!
Door nevelige sferen gaan wij,
Waar niets meer schijnt,
Aan 't stuurrad van de wereld staan wij.
Recht overeind!
Vóór ons zien wij…
als stille getuigen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 648 gereed om ze op te bergen
voor een volgend seizoen
een nieuwe zomer….…
De zingende dagdief
poëzie
4.0 met 2 stemmen 387 Over de heide zeurde ik,
Zo zonder gedachte,
Een oud liedje neurde ik,
Het zonneke lachte.
Over de hei ging ik,
- Een luierend feestje -
Uit de hemel ontving ik
Een lievenheersbeestje.
Over de hei sloofde ik,
Om mij gonsde een bietje,
Voor 'n wijfje, geloof ik,
Zong een leeuw'rik zijn liedje.
Over de hei stapte ik,
Zocht…
Wandeling
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 117 We slenteren over het zandpad
langs de opgedroogde bedding
van het riviertje
richting zandheuvels
waar een enkele boom
de kunst van eenzaamheid verstaat
als je mij toelaat, in droomwereld
of niet geveinsde werkelijkheid
reizen we samen naar de stilte
onder de bloesem van de vlierstruik
we ruiken de adem van zomerse wind
zuurstof…
eenzaamheid
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 857 Verloren gelopen in de nacht van de eenzaamheid
Een bos waar iedere boom luistert
Maar niet in bloei komt te staan
De lente vergeten
De zomer reeds gekomen
Stralend loop ik verder in de schitterende zon
Waar de nacht mij volgt
Mijn karma spreekt zich stil uit
Geef mij het licht van de lente
Waar een nieuwe straal mijn verlangen verlicht…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Dichterschap
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 493 Een droom ligt in het dichterschap
boven het zomerse land
van zwijgende wolven
in dit eenzame lijf heb ik ooit
het hart van een kind gehad
zwerven moet ik nu in wildernis
over het veld van verlangen
terwijl communicatie
alsmaar stiller wordt
komen dromen terug
in mijn lichaam huilt
het hart van een vreemde.…
De zomer sterft
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 1.161 Ik zie de zomer sterven
door het vallen van het blad
de takken kaal en zwijgend
de aarde koud en nat.
Het ruisen van de bomen
klinkt als huilen in de nacht
stille eenzaamheid is voelbaar
en heeft me even in zijn macht.…
Eenmalig
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 254 De dauwsandalen zaten sleets en kaal
gevangen in hun eenzaam dubbelleven
Toch heeft zij mij veel meer gegeven
dan nieuwe woorden uit een vreemde taal
La prima volta: Het eerste beleven…
Bij 't eerste lijk
poëzie
3.0 met 13 stemmen 2.739 'Mijn lieve kinders, schrik toch niet,
Wanneer gij dode menschen ziet -'
Dit leerde ik reeds als jongen.
Maar leerde ik 't ook, 't werd niet doordacht,
Helaas, helaas, hoe onverwacht,
Werd ik daarvan doordrongen!
'k Had nooit nog bij een lijk gestaan,
Al had ik menig gang gedaan
Om bloedverwant en vrinden
Te brengen waar een rustplaats…
De verovering der gouden vloot
poëzie
3.0 met 17 stemmen 7.022 Dag vader! dag moeder! ik ga der op uit!
Ik laat me door geen zon koeieneren,
Dit wordt de strijd der gebakkene peren,
Manmoedig de lont in het kruit! -
Paperle - paperle - paperle - pap,
Kijk es hoe ik in de zonneschijn stap!
Piet Hein die veroverde een zilveren vloot -
Ik lust je, jou hemeldragonder!
Al zou je me kraken, je krijgt me…
SEPTEMBER
poëzie
3.0 met 9 stemmen 3.413 September blaas uw gouden vlammen
Door al de wijde wereld heen!
Blaas van nog boordevolle stammen
Het kwijnend afval naar beneên!
Begraaf ons in uw gulle goud,
Tot ons ontstuimige verlangen
Barst boven al uw wilde zangen
En feest in al uw vruchten houdt!
September blaas uw witte buien
Als blâren van een rozenstok!
Blaas aan ons hart, tot…
Zomer
poëzie
3.0 met 36 stemmen 8.535 De grote zomerdag staat open
En bouwt zijn weelde over de aarde,
Het malse moes lacht in de gaarde
Bij 't sappig groen, met dauw bedropen;
Het ruiselt in de weke hagen,
Het gonzelt in de bloesemstruiken,
het tintelt in de groene pruiken
Der berken bij de zoete vlagen;
De kool brandt op de peerse kluiten,
De blonde brem bloeit welig tegen…
Klacht
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.972 De Zomer stroomt van de glanzende lovers,
En staat op als een bruid uit de zingende velden,
Een zwerm van witte vlinders valt in de klaver,
De morgendauw druipt van de struiken,
Als van onze wangen de tranen -
Want hij is gestorven!…
De eerste nacht
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.541 Het had geregend heel de dag,
Het had gesneeuwd bij tussenpozen,
Maart handhaafde, als hij lang niet plag,
Zijn naam van wispeltuur'ge boze.
En toen het tegen d' avond liep,
Stak stormwind op met schrikb're vlagen.
Klein zusje, dat al rustig sliep,
Moest schreiend 't bed weer uitgedragen.
In 't eind beving de slaap haar weer
En zochten…
Het behouden huis
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 312 Vlammen vreten gulzig
Onschuldige dieren,
Maakt niet uit hoe
Die zich weren,
Hoe hard ook 't alarm dat ze slaan,
Gillende geluiden uit hun
Strottenhoofd, 't zijn de vlammen
Die hen genadeloos verteren
De magere boer staat kansloos
Aan de kant, voelt de tranen
Over zijn wangen gaan,
Ze zijn immers van hem,
Tot in 't diepst van…
Ergens tussen het begin en 't einde
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 209 Het is maar goed dat je in de lente,
zomer en herfst van je leven niet weet,
hoe je in de winter van je leven
belazerd wordt.…
De krekels en de wandelaar
poëzie
4.0 met 2 stemmen 437 De dag ging heen, zonk eenzaam achter
Een oude wijze vlier,
De meiliedjes werden al zachter,
De wei lag vol getier -
De kleine krekels riepen:
Kom hier! kom hier! kom hier!…
Die zomer
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 145 Zoals de zon
tussen vele woorden opgaat
Kan ik nog dromen
van je handen en je ogen
elke buiging in je gestalte
Zoals wij samen voorbij
de wereld gingen
zwervend langs water
reddeloos verloren liepen
In de grote zee
dreven we
en mijn hart bloedde
open
zie ook: www.josevanrosmalen.nl…
Eindeloos landschap
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 110 Er ligt een eindeloos landschap
tussen jouw lucide droomwereld
en haar machtige serene werkelijkheid
de donkere nacht maakt harde muren
een vreemde wereld zonder deuren
van waarheid, stilte kent langdurige minuten
in eenzaamheid, jij gelooft niet dat de rivier
een moeder is, de boom een dochter van de zon
de golven van de zee geen…