Alle inzendingen over aanslag OR wonden OR verzet

Ik dicht wonderen uit wie ik ben, mijn wonden – en brutaliteit.…

broeien als een haard die niet wil doven tot uitspraken eruptief de wonden schoonspoelen en onderhuids desinfecteren…

het was de speld die ze niet zocht maar vond in een zee van zoethoudertjes ver, heel ver van de hooiberg ontdaan van de knop was de punt nog intact als een doorn in het oog van de vergetelheid en het speldenkussen vulde zich opnieuw met de roestige wonden van haar dageraad…

ik ben een huis met open wonden toon mijn zwakte niets is verborgen wie wil er verder voor mij zorgen herstelt mijn gevel pleistert mijn zonden ik draag de wonden van de tijd maar mijn wortels liggen diep gespreid ik bied beschutting , rust en zekerheid heet u welkom met armen wijd…

De wonden zijn dieper dan ze lijken. En ondanks dat het is wat ik het liefste wil, Wil ik niet langer meer zo zijn…

Politici, ze roepen over dreiging en zaaien angst voor wrede terroristen, voor bomaanslagen, samenzweringslisten, gevaar, waarom het volgens hun partij ging. Mijn vraag aan die controlegeile dwazen: Door wíe wordt hier de boel nou opgeblazen ?…

Zacht gefluister na een harde knal Dwars door het hart, daarna een val Bloedend kruipend over de asfaltzee Steek je je hand uit en ga je met een engel mee Rumoerige stadsdrukte, maar hier is het even stil Een dwazemans oordeel zonder een laatste wil Starend naar de aarde zonder angst in je blik De klok is gestopt, het was de laatste tik…

(de ambtenaar slaat terug) in antwoord op een tiental uwer brieven waarin u telkenmale boosheid spuit aangaande een gemeentelijk besluit inzake het hanteren van tarieven ontken ik de correctheid van uw grieven de aanslag klopt tot op de laatste duit dus stop met het gemekker en gemuit wij zijn geen bende harteloze dieven en traag, geachte…

Als zwarte sluier gevangen slaagt ze hele tonen aan Handen doen haar werk vingers springen over witte en zwarte balkjes Maar haar gevoel is bij ieder van ons elke week weer Als zij de aanslag pleegt…

Tranen vol verdriet kijken mij aan, Ik zie je daar zo tastbaar staan. Ik voel je angst, je zorgen, je pijn, Ik besef ook jij had ’t kunnen zijn. Je deed wat je kon, hebt zoveel mogelijk gedaan, Gelukkig was het niet jouw tijd heen te gaan. Je hebt gevochten, deed je plicht, Je bent boven jezelf uitgestegen in elk opzicht. Je bent zo sterk…

Beroer de snaren Die eeuwenlang De klank bewaren Die door het Leven in haar Werd voortgebracht Het oude leven Dat opnieuw Geboren wordt, Gedragen door muziek Die eeuwig doorklinkt Lang nadat ik Haar snaren voor Het laatst heb Aangeslagen…

Je hebt ze van typistes, pianisten De fiscusaanslag mag er ook wel wezen Voor die op je gezondheid moet men vrezen En af en toe op vreemde cartoonisten Maar wat ik afgelopen vrijdag hoorde Noteer ik niet: te vreselijk voor woorden…

Mijn aanslag krijg ik maar niet op mijn bord, Ik bel toch maar eens of het nog wat wordt.…

in de metro zat je en je schreef een gedicht tussendoor op je ipad het gerommel in de tunnel in het donker van het ene station in je leven naar het andere alvast het verlangen naar een cappuccino en wat kletsen in de kantine en dat elke keer weer gelukkig nog net voor die dodelijke knal…

De titel vermoedt een blauwe envelop. Nee dus! Een vrachtwagen, als bestuurder een debiel Vol gas. Feestdag in Nice, werd een catastrofe. Doden op straat. 14 July, wordt geen feestdag meer omdat: Een chauffeur dit veroorzaakte. Gewonden worden afgevoerd. Een pop ligt op straat, waar gestold bloed, de sinistere gevolgen zijn van die imbiciel…

Niets of niemand verijdelt dit soort aanslagen. Ook geen vingerafdrukken, geen grens, geen wet, geen superministerraad houdt die waanzin tegen. Daarvoor is Allah in het hoofd van de daders een maatje te groot.…

Het is bij de belastingdienst een zooitje Wie op zijn zolderkamertje fraudeert Wordt in de regel niet gecontroleerd Dat scheelt op elke aanslag zo een rooitje Maar toch gesnapt als u uw zakken vult? Geef dan gewoon uw boekhouder de schuld.…

Het lied van de angst dat zwarte gaten slaat De explosie Een geluid dat snijdt door botten en vlees Vanuit de lucht? Op de grond? De mens als speelbal van de waanzin Een zwarte vogel stijgt op van aarde Getallen worden handen vol bloed…

Toen zei de man: ik ben moe; vijand laat van mij af; ik verweer mij niet meer; ik lig nog maar wat en wacht af of ik gehaald word vannacht. en de priester: ik breng u de Heer... maar hij met een laatste slag sloeg het kruisbeeld weg van zijn mond en krijste: ga weg – neem mijn laatste bezit mij niet af: MIJN zonden gaan mee in MIJN graf.…

Men pleit nu voor een generaal pardon Voor uitgeprocedeerde vluchtelingen. De noodopvang in christelijke kringen Is eigenlijk niets nieuws onder de zon. Misschien wordt er bij u ook aangeklopt Omdat u onderduikers hebt verstopt.…

stil wordt er weer verzet gevraagd.…

Draai je om En verzet je tegen het vervagen.…

grootvaders klok in de vestibule stond stil toen Sijtje van de Hoeve werd geraakt op haar klompen had ze aangevoeld en gewaakt tot de verzwegen vlet haar oog ontvoer met de beladen vracht verscholen tussen teer en lompen het doodsuur is nooit verzet…

Hoe ik me ook verzet, het zal niet baten Het deprimeert me, en het maakt me bang De buurman heeft het vast niet in de gaten Het is voor hem allicht van geen belang Een tijdlang onderging ik het gelaten Allengs heb ik de aanblik leren haten En 't gaat niet weg, dat bloemetjesbehang. -------------------------- uit: 'Grabbelton', 2001.…

Een rij in verzet: grijze harenbrigade "bezet" een loket…

Zij schoot vooruit gelijk een kater Krijsend springt vanuit het nauw Met doodschrik in de felle ogen. Zo’n race vergeet je niet zo gauw. Paniek schiep kracht om de pedalen Van haar steunend, kreunend ros In moordend tempo rond te malen, Opstuivend zand versluiert bos. Hij liet los waar paden kruisen, Belagers zijn gemeenlijk laf. Zij…

verborgen in het stof van pijn zijn altijd nog de sporen - ongewild vilein - aanwezig buiten hoor je nog de kreten van een stoomfluit, zwaar op weg ik zeg je, dat ik het niet pik ik mik mijn aller-stoutste blik op jou en spuug mijn woorden uit nu jij je kruit verschiet op onschuld en jouw oorlogsbuit verhult in zwart vertier elke…

Onlangs ging ik mijn meidoornhaag te lijf, Ik wrong me in onmogelijke bochten. Het leek of ik met tijgers had gevochten, En denk maar niet dat ik hier overdrijf. Een meidoorn knippen is bepaald geen pretje, Maar gun een meidoorn ook eens een verzetje.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…