16530 resultaten.
Sleurpuppy
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 759 Zonder honden kan ik niet
zij geven liefde, een leven lang
Maar vandaag denk ik: nog even griet
en ik plak je achter het behang !…
Achter het behang
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.645 Pappa wat ben je aan het doen
Lieverd pappa is aan het behangen
Oh wat is behangen pappa wat ben je aan het doen
Pappa geeft de muren een nieuw kleurtje
Waarom pappa
Mamma vond de oude niet mooi meer lieverd
O jij nog wel toch pappa
Laat pappa nu maar fijn werken hè
Pappa mag ik helpen
Lieverd dat kan jij toch helemaal niet
Wel hoor
Laat…
Je hebt me alleen gelaten...
poëzie
3.0 met 352 stemmen 57.345 je hebt me alleen gelaten
maar ik heb het je al vergeven
want ik weet dat je nog ergens bent
vannacht nog, toen ik door de stad
dwaalde, zag ik je silhouet in het glas
van een badkamer
en gisteren hoorde ik je in het bos lachen
zie je, ik weet dat je er nog bent
laatst reed je me voorbij met vier
andere mensen in een oude auto…
Morgen zal hetzelfde zijn
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 532 gezichten achter glas
ansichtkaarten
als vlekken op het behang
tulpen in een vaas
patience
en de klok
die het vertikt…
[ Kom binnen, bekijk ]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 33 Kom binnen, bekijk
mij, mijn binnenwereld, mijn --
innerlijk behang.…
Toen het leven aan me hing
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 192 Word vanmoren wakker
Als een loshangend stuk behang
Dat zojuist met een stoomapparaat
Van de vaste muur werd losgeweekt
Flauw, lauw, levenloos bijna
Van de basis losgerukt en alleen
Nog nutteloos slap naar beneden hangend
En 't vreemde is dat ondanks dat ik
Doelloos naar beneden hang
Er het leven is dat me niet
Heeft losgelaten…
alles is genoeg
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 144 achter de deur
regeert de
tirannie
angst plakt als
een makke huisvlieg
aan het behang
in een pan suddert
het verschraalde
leven
een kapot glas
een stem
alles is genoeg…
Over behang
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 129 huis
daarbij kwamen laagjes pijn
van hoe ik destijds de muren
afstoomde van je puberkamer
tijdens het weekend dat je weg
en ik jou wou verrassen
maar jij bij terugkomst verdrietig was
want ik, voortvarend, zonder overleg
had afgepeld wat nog niet rijp
Hoe graag ook,
nooit kan ik meer
de rafels, flarden terugplakken
van je bloemetjes behang…
Achter je ...
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 740 , draai mij om
en laat het wanhopig
achter in liefde,
achter je ...…
alles achter je
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 1.003 Laat los
ik ben gelukkig zo
alles wat ik ben
dank ik ook aan jou
er is een geheim
zoek het niet
en ook jij
vindt het geluk…
Regenbehang
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 210 Jouw sterven
is nog heel dicht bij me
en lijkt langer te duren
dan de dood
waarmee je inmiddels
vertrouwd bent
ik heb de regen
van het behang verwijderd
bloemen op het balkon gezet
om daar verder te sterven
achter het regenbehang
van de hongerwinter
die jij voor me achterliet.…
Streepjesbehang
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 109 In schaduwen op de muur herken ik vervlogen gezichten.
Zij veranderen steeds,
elke keer als ik mijn ogen wil oprichten.
Hoe langer ik kijk, hoe meer zij lijken te bewegen.
Levend geworden zijn zij,
in een stuwende herinnering aaneengeregen.
Muren en gordijnen draaien, niets blijft onbewogen.
Een bekende stem hoor ik zeggen:
“Niet lezen in…
Zelf
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 317 zelf ben ik niet helemaal
zuiver op de graat
drink te veel
ik ben niet eerlijk en laat vrienden in de steek
ik zwijg en laat mijn moeder alleen
zelf laat ik verstek
ik vloek en met een grote bek
laat ik mijn liefste achter in tranen
om te vrijen met een vreemdeling
zelf ben ik eenzaam
in mijn bestaan vol schaduwen
op het behang zelf…
Morgenbrood
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 149 nu woelt het daar rond
het laat zich niet vangen
omdat de tijd ermee is behangen.…
Die muur zo onyxlang
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 313 weet je
ik ben bang
bang voor het
plotselinge einde
ja ik zie
heb ze allemaal gezien
mij overkomt dit niet
dat einde ik ben bang
kies mijn woorden
nu secuur
als ik geplaatst word
op die muur zo onyxlang
ik wil niet
eindigen achter behang
ja ik ben bang
dat weet je
nog leef ik hier
jij daar en weet je
kleine schat ik heb…
En U
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 79 U verstopt uw stiften achter zonnebrillen,
en pulkt mijn hulzen tot purschuimgedichten.…
vooruitzicht
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 182 verzamel warm blauw
als behang voor de toekomst
onbewolkt zonnig…
Zonder behang met thuis
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 100 ik ga mijn gang
in een huis
zonder behang met thuis
in dat niemandsland
geef ik iedereen als
vreemde mijn hand
ontheemden van de
overkant completeren
dit traumatiserende decor
ik kan slechts rusten
in de wereld van hiernaast
die mij dieper raakt
waar warmte en
compassie samenkomen
uit mijn dagelijkse dromen
lijk lichtelijk…
Nieuw behang
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 218 Met tassen vol behang
in een lichtgele tint
fiets ik in de voorjaarszon
fluitend langs de Lindt,
ik ga de lente plakken.
Het oude is al afgeweekt,
de geur van stijfsel groet,
schroevendraaiend
komt het stopcontact
mij knarsend tegemoet.
Nog even peuteren
aan resten roze en grijs.…
met schaamte behangen
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.202 je hebt me ontvoerd
in boeien gevangen
je buik is zo zacht, geplooid
en met schaamte behangen
ik zwicht voor je borsten
in streelzacht verlangen
voel hoe je opricht
je huid strak gespannen
ik lach naar je mond
de lippen geopend
fluister mijn woorden
voordat je verstomt
we rillen en trillen
in de kleur van genieten
het roze werd rood…
Achter mijn gezicht
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 543 Ïk weet nog precies hoe het voelde.
Ik weet nog precies wat ik hoopte dat je zou doen.
En wat je natuurlijk niet deed.
Ik wist toen al, dat je het niet zou doen,
niet omdat je het niet kon, maar omdat je dat nou eenmaal altijd vertikt.
Ik weet nog dat ik toen twijfelde.
Of ik mijn gezicht moest laten zien,
of hem standvast moest blijven verbergen…
achter de dagen
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 295 de wind ruist niet meer
alsof het raam steeds kleiner
wordt
en alle stemmen wegzinken
zoals de zee in mijn
woning
ik had nog bomen
geplant en duinen
meeuwen en een schreeuwerige
namiddag
maar mijn kamer werd zelden
door zon gedragen, noch door het meisje
dat de straat uitliep
ze zag me niet, las geen dagboek…
achter de wereld
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 350 de klok staat stil
ik twijfel
op straat wacht de wind
uit alles en binnen handbereik
misschien moet ik de weg van de wolken volgen
of tussen oeverwilgen
omlaag gedragen
waar vogels zich verspreiden over de laatste
dunne waterrimpels
omdat ik te zwak ben om te baden
in de dagen van mei, in de geur van pinksterbloemen, waarheid…
Een voorstander
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.449 "'k Ben v o o r de waarheid!” Goede man', ’k geloof het graag;
Maar zijt ge er a c h t e r ? dat’s de vraag!…
achter mij laten
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.139 Jij laat me achter, de zon zakt weg
Kou komt er voor in de plaats
Vragen vervullen mijn hoofd
Sterren zie ik niet die boven mij verschijnen
Ze willen laten zien dat het donker niet overwint
Maar ik denk met mijn ogen dicht
Scherm mij af tegen de hoop
Tegen het licht wat wil schijnen
Mij het donker uit wil leiden
Ik laat mij zelf achter in…
Koninginnedag voorbij
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 398 Het nieuws schokte en deed verdriet
de eerste mei
Koninginnedag
voorbij; in aangenaam en mooi weer
tekenden zich gestaag sluiers
aan voorheen wolkenloos
gewelf. Azuurblauw
in lijnen, werd asgrauw moment
van volle bloesem. Geheel zwart
Jonge vrouw geknakt
in de bloei van haar leven
Zij genoot na, op
haar fiets terug van feest
Haar…
achter de bocht van vloed
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 282 wij zochten regels
die we ademen konden
een waanzinnige liefde om
afstand te dragen, ons staande
te houden in elkaars lichaam, en uit
zoals de slaap van vogels naar zee
die nooit afscheid nemen van poëzie
van zon en uur, almaar meer
hoe verzonnen wij de echtheid
het ruiken van de duinen, de vele manieren
van gemis en hoe je het litteken…
in de trein
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 323 neen, mijn jongen
mama gaat naar achter
maar jij,
jij gaat naar voren…
achter glas
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 478 't leven heeft
losgelaten
gisteren
toen de zon
mild scheen
haar gezicht
tussenin
na nachten
van gewilde slaap
er zal nog meer
geschreven worden
morgen of overmorgen
als zij het jonge afscheid draagt
verder weg van vandaag
't leven heeft
losgelaten
wit op hemelsblauwe lakens…
Ik zag je
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 120 'k Deed m'n ogen open,
voelend dat je er was
niet slechts een verschijnsel
nee ik zag, je wazig
als door glas.
'k Was blij je te zien
was al eventjes gelee
'k zie je niet zo vaak meer,
maar volgend keer
ga 'k met je mee.
Dan sla 'k de ruit kapot
met blote handen, heus
want daar waar jij steeds weer heengaat
daar wil 'k zijn samen met…