163 resultaten.
We can come an end
snelsonnet
5.0 met 6 stemmen 159 Waarom die domme vragen Valentijn
Ík hoef die keeper toch niet af te bellen
Je stelt alleen maar vragen om te rellen
Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn
Dead or the Gladiolus in Qatar
Ook sunder Cillessen come we best far…
Fragmenten
gedicht
2.0 met 63 stemmen 17.542 Het is geen huis dat ik voor jou
heb kunnen bouwen geen dak dat ik
uit riet gevlochten heb geen bed
dat ik heb uitgelegd.
De zomers waren droog, het koren
dat niet eens mijn enkels haalde,
de vruchten zonder vlees, waar
die nu niet van aarde meer te
scheiden hun netten vulden trok
ik lange sporen door het zand.
Ik zei jij half nog maar…
Noli me tangere
gedicht
3.0 met 18 stemmen 20.435 Noli me tangere: Bemin mij
voor een avond met jouw ogen,
ontketen mij, bevrijd mij van die
nooit genezen pijn. Dan kan ik
jou op vleugels dragen.…
Halverwege, de dood
gedicht
3.0 met 11 stemmen 5.781 Tot gisteren waren wij even oud, zij en ik.
Nu sta ik hier en ligt zij daar, koud, zij -
en ik bezweet van zomer, haast en gêne.
Zij lijkt een beetje op een zonnebloem:
gebruind gezicht, blonde haren,
nog lang niet uitgebloeid, toch geknakt.
Zij ligt voor schut; slaap noch diepe rust.
Niet stuk, niet beschadigd, niet ziek:
kan nog heel…
Halverwege, de liefde
gedicht
2.0 met 116 stemmen 30.028 Nooit is het goed,
nooit is het zo goed,
nooit is het goed zo,
nee, nooit is het goed.
Zoals een doffer loopt,
koerend over het binnenplein,
roekeloos over de rand van de goot,
kop omlaag, staart omhoog -
Of zoals een woerd kruist
door het veld of het riet,
blindelings oversteekt,
voor geen jager of wagen wijkt -
Zo gaat het nooit…
De canapé van Pamela
gedicht
2.0 met 8 stemmen 8.778 Zo dichtbij als mijn kamerjas,
vanwege de kou onder de deken
gelaten en tegen mij aan gelegd,
voor de morgen, als zijn komst
zo betrouwbaar,
zo naast mij in aarzelende zinnen
van adem in en adem weer uit met
telkens dat even onneembare obstakel
dat weloverwogen weg wordt geslapen,
zo luisterrijk,
zo naar binnen gedropen als muziek,
al…
Fragmenten
gedicht
2.0 met 19 stemmen 5.936 Het is geen huis dat ik voor jou
heb kunnen bouwen geen dak dat ik
uit riet gevlochten heb geen bed
dat ik heb uitgelegd.
De zomers waren droog, het koren
dat niet eens mijn enkels haalde,
de vruchten zonder vlees, waar
die nu niet van aarde meer te
scheiden hun netten vulden trok
ik lange sporen door het zand.
Ik zei jij half nog maar…
De zee.
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 335 De zee is mijn vriend, want zij geeft en neemt.
De zee neemt mijn angsten, zorgen, onzekerheid en pijn
met haar stroming mee.
De zee geeft mij rust, vrijheid en leegte in mijn hoofd om te kunnen zijn wie ik ben en de koers te varen die ik wil.
Al kan de zee nog zo ruig zijn ik voel mij altijd goed bij haar.
Al staat er nog zo veel stroom…
De koers
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 384 De koers die ik voer, de koers van wie ik was.
Mijn koers zat vast en in het kielzog van het verleden voer ik verder naar het heden.
Het heden in het verleden.
Met 180 gedraait zoekend naar hulp zonder radar in de nevel gehuld .
Ineens van uit het niets was daar de geel gekleurde loodsboot, met een door mij gehoopte beloodsing.
Met een loods…
Bericht aan de laatkomers
gedicht
4.0 met 2 stemmen 4.133 U bent te laat: wij zijn vertrokken.
als u goed luistert is misschien
de echo van een laatste voetstap
nog te horen. De rest is stof:
't geluid van vallend puin lijkt
louter van een afstand nog op lachen.
Op u viel niet te wachten;
de lichten zijn gedoofd,
zie maar dat u ons vindt.
Wij werden data in uw boeken,
wat u van buiten…
Oude zeeman
hartenkreet
3.0 met 38 stemmen 3.696 Stil zit hij over zee te staren
overdenkt zijn roerig leven
wind speelt door zijn haren
weinig genomen, alles gegeven
alle zeeën had hij bevaren
bulderend van levenslust
overwon vele gevaren
menige hartstocht geblust
zijn ooit zo machtige armen
voor niets of iemand bang
mochten velen verwarmen
een traan glimt op zijn wang
handen geaderd…
Oude zeeman (prozagedicht)
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 475 M’n buurman, een oude dorstige zeeman met een
verweerde kop vol heimwee en prachtige in whisky
gedrenkte verhalen, heeft z’n zinnen gezet op een
zoutwater vijver die hij kan ruiken, met golven die
hij kan horen, om in ‘n moeilijk eenzaam moment,
aan de oever door zilte geur en geluid der golven,
te dromen van oceanen en liefde in verre havens…
In memoriam J. Slauerhoff
gedicht
2.0 met 6 stemmen 4.489 Als een die nooit zijn straf uitzit, hoor ik de regen
achteloos-eentonig vallen op het huis;
waar, in welke haven, heb ik zo gelegen,
liggen luisteren, reedloos, naar het zeegeruis?
Hopend, dat een vrouw, wier onvervulde leven,
aan het mijne korten tijd zou zijn verwant,
tot het wéér een sleur werd, bij mij was gebleven,
mij dan gaan zou verlaten…
In memoriam J. Slauerhoff
poëzie
2.0 met 2 stemmen 1.299 Zeeman en dichter, zwerver en piraat,
Van 't aangebeden en vervloekte leven
Wist je dat alles eenmaal moest begeven
In 't wisslend lot, ook van den zeemansstaat.
Jou was de dood altijd een kameraad,
Uit ziekte was een opstand nagebleven,
Maar niet de vrees die voor het eind doet beven;
Je zei: goed heil! Het gaat zooals het gaat.…
Levend standbeeld
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 131 Hele dagen staat hij daar onbewogen
met een hand voor z’n ogen
op de punt van het havenhoofd
staart in de verte naar de zee
die hij eens levendig bedwong
nu alleen nog stil observeert
een tijdlang ga ik naast hem staan
staar mee naar de nu zo kalme zee
met alle gedachten op oneindig
zijn we even twee standbeelden…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 453 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
beneden het geluid
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 107 de oceaan
waarover
stormen razen
maakt infrasone
geluiden
die wij niet
kunnen horen
de zeeman
tuurt omhoog
staart naar de
wolken hij
heeft oor voor
de bulderende
orkaan
het zijn de
vogels alleen
die de stem
van het water
verstaan en
vóór de storm
landwaarts keren…
Zeemans herfstlied
poëzie
4.0 met 16 stemmen 2.903 't Geweld van de wervelende vlagen
Verwoest de weerloze bloemen
en plundert de steunende hagen,
De blanke meren vertroebelen.
Had ik nu een nederige hoeve
En kinderen spelende buiten,
Om aan de beregende ruiten
Gedachtloos gelukkig te toeven.
Na 't zwerven en stuurse staren
Over de eeuwige zee,
Na 't eindeloos tumult van gevaren:
De…
De zeeman en de dichter
netgedicht
4.0 met 31 stemmen 722 De vuurtoren geeft de scheepsman rust
Ziet hij de toren dan is zijn brand geblust
Weldra zal hij weer bij de zijnen horen
Zo niet dan voelt hij zich verloren
Gedichten zijn ook een veilig baken
Voor mensen bedroefd of vol met levenslust
Gevoel en spel met woorden raken
Het eerlijk hart dat graag de waarheid kust
De ruwe zeeman en de dichter…
De oude zeeman
poëzie
3.0 met 12 stemmen 3.264 Wanneer ik op de duinen stond,
Vóór vele - vele jaren,
En ginds in zee een zeiltje zag,
De haven uitgevaren;
Dan kwam de lust naar verre reis
Mijn jeugdig hert bedriegen,
En 'k wenste wel de meeuw te zijn
Om heen te mogen vliegen.
De zeeliên in de hoek van 't vuur,
Bij winteravondstonden,
Verhaalden van gevaar en storm
En wat zij al bestonden…
De zeeman en de dichteres
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 1.691 Op een regendag
zeiden zij gedag
hun laatste woorden
druipende akkoorden
ze zouden elkaar nadien
niet vaker meer zien
Eens de zee
altijd de zee
sprak de zeeman
en op zijn laatste reis
stapte hij resoluut
van de boordtree
Eens een gedicht
altijd een gedicht
sprak de dichteres
en bij haar laatste vers
sprong zij verstomd
in de Woordzee…
De sok van de zeeman.
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 124 Ondanks de korting
vond je me nogal goedkoop
in de opruiming…
Schril contrast
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 1.297 Ze loopt met een air
in een truitje van Zeeman
een broek van de markt
en een versleten colbert.
Op slippers van Van Haren
op haar hoofd een knot
onverzorgd, niet opgemaakt
gedraagt zich als een zot
met haar arrogante gebaren.…
Verdonk
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 321 Verhaal Verdonk: het 'recht door zee' van mevrouw
Althans zover dat kan en mag
Zover dat nog voor mensen klinkt als wijs
De zee kent vele hindernissen
Gevaren die de ervaren zeeman zelfs niet overwinnen zou
Windrichtingen die soms niemand voorzag
Het is menselijk je te vergissen
Te hopen op een vlekkeloze reis…
Van mijn hand
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 952 Ik gaf aan elke golfslag
iets van mijn woorden mee
en als het tot gedicht
gevormd was, dreef het
in de grote zee
daar waar het zonk
en opnieuw tot leven kwam
bij een zeeman
die er ooit verdronk
En als de zee het
weer teruggeeft en
jij woorden ziet liggen
op het strand
koester ze dan met liefde
want ze kwamen van
mijn hand.…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Gemerkt
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 479 Hun kinderen naar merken gaan vernoemen
Verwordt vast dit vernoemen tot verdoemen
Want ga de consequenties maar eens na:
Men noemt een kind bijvoorbeeld vlot Armani
Om zo een schijn van stijl te concipiëren
Terwijl het enkel zal stigmatiseren
Die uiterst statushongerige branie
De hoon die zo'n Armanikind zal horen
Wanneer zij voor de Zeeman…
Alles mag je worden
gedicht
3.0 met 93 stemmen 30.912 Alles mag je worden van mij: zeeman,
boswachter, archeoloog. Of -
als je leven ingewikkelder loopt -
gesponsord ontdekker van aangroei
werende stoffen voor scheepsverf,
alleenstaand paddestoelenfotograaf,
pacht- en beestenlijstenonderzoeker
van verdwenen Drentse keuterijen...
Behalve ongelukkig. Beloofd?…