Alle inzendingen over alleen 's nachts

Het regent alleen ´s nachts.…

Hij miste de witte muren met het zelf ontworpen streepjesbehang in zijn vertrouwde oude cel Bezoek kreeg hij alleen ’s nachts in zijn dromen de enige overlevenden in zijn windstille huis Necrotisch zat hij daar in de koude dodencel zijn vonnis had hij zelf nu al bijna ingehaald…

misschien in die ene dag van liefde zal ik omhoog kijken of omlaag naar de zeemeermin die tussen vlinders zwemt en alleen ’s nachts terugkeert naar de genadeloze waanzin van papieren bootjes gevouwen op zwarte golven die ze uitspuugt steeds kleiner tot wrakhout stroomt in ogen, mijn ogen onleesbaar in de weerspiegeling van…

Je kan haar alleen 's nachts en in tranen begroeten.…

Zij schuwt ieder daglicht dekt met een sluier haar rouwend gezicht niemand die zich tot haar voelt geroepen Je kan haar alleen 's nachts en in tranen begroeten.…

‘s nachts…

's nacht nog talmend om het verlaten huis strompelt.…

Wanneer je mijn dag verduistert en mijn nacht laat schitteren dan zie ik je in mijn sterrenhemel de ster die duurzaam kan glinsteren. Het is jouw stralende glimlach geïllustreerd op een donkere doek ik zeg dit graag als bewondering ik kom alleen ‘s nachts op bezoek.…

ik deed het voor jou en telkens weer die moeheid op zoek naar slaap achter het bekraste engelenraam kriskas kruipend door de uren die alleen ’s nachts de spiegels bedekten met stenen van opgestapelde zondes en na afloop wanneer wind mijn naam deelde met de dood, het dorstend antwoord gaf zonk de stilte opnieuw in bomen…

’s nachts even uit de plooi na die dagelijkse westerse hectiek op de plaats rust in donker assen niemand die het ziet…

Dichtbij, stil is het er alleen ‘s nachts. En ik zit er graag, wanneer ik denk, of als ik probeer niet te denken. Een reiger strijkt neer, maar op het asfalt groeit niets meer. De winter komt terug, Mannetje merkt niets, junks zijn er altijd. Strandt, de afhankelijkheid wordt eens haar dood. Maar niemand heeft echt spijt.…

Er was er eens een kleine muis, ze leefde in een doos Die stond op zolder in een hoek bij de familie Kroos Ze hield zich stil en alleen ‘s nachts ging zij moedig op jacht Want muisjes hebben honger en vooral dan in de nacht Haar pootjes leken slofjes wel, zo zacht trippelde zij Ze wist als mensen wakker werden, dan keerde het tij Dan moest…

Alleen 's nachts roert hij zijn stem als een vergrootglas van wie ik ben. Mijn schuld is groot maar ook mijn winst. Je reageert op mij, vaak gepijnigd en benard, soms blij... het is alsof je nog bent een kind. Vannacht zal ik je zoeken jouw handen, jouw gezicht. Wat uit de dag voortkomt komt in jouw hart om daar te wonen.…

Ik verafschuw die nachten Ze ontwaken mijn onrust En mijn verdriet Ze ontwaken De demonen in mij Zie je dat niet? Ze laten me alles zien Achter gesloten luiken Ze laten mijn angsten zien Ik kan ze ruiken Ik verafschuw die nachten, Nachten die te lang lijken Ik verafschuw die nachten, Ik wil ze ontwijken…

ik nodig olifanten uit dikbuikig in cirkels rond mijn lichaam hoor alles dreunen op het linoleum van de leegte wijsvingers breken maanlicht meedogenloos in het spoor dat ze achterlaten slapende kamers en striemen worden geklemd tussen slagtanden en een bloedend hart ik begraaf mezelf onder aarde en bladeren en blijf nog even…

Gij die mijn grafsteen leze kome gerust wat naderbij Gedenke mij en terwijl mijn Geest U heeft ontwaard en 't U ook niet blijft bespaard Maakt Hij U van Uw doodsangst vrij.…

In het holst van de nacht schrijf ik. Over waarvoor geen woorden zijn, maar ik in stilte ervaren kan. Over bewustzijn beleven, dat ik niet begrijp.…

Ik ga nu kijken wat ik door mag geven van gene zijde. O ik zie, ik zie reeds liefde komen, geld ook, wis en drie. Er wacht een glunderend toekomstig leven. U wordt van binnen blij door dit consult terwijl mijn geldbeurs lekker wordt gevuld.…

Klopt het dat de avondklok in 't land der Belgen niet bestaat? Des avonds hoort men niets men houdt zich schuil in 't rijk waar 't stof vergaat Men wacht en beidt de tussentijd en telt de uren tot de klok heit Middernacht Dan beiert luid met bronzen galm de klok die luidt O Mensch gib acht! --------------------…

de maan, slechts als een kleine sikkel, sluimert in haar glimlach tussen talloos twinkelend vertier hier, op deze koude aarde ligt het water onder vorst de bomen hebben zich teruggetrokken in hun schaduw, met schorsen als een harde korst op eeuwenoude wonden maar daaronder kruipt het leven zevenspikkelig omhoog gevangen door een wrange…

Agenten die om zes uur ’s ochtends vragen: “Wilt u misschien de blaastest even doen?” Dat vriendelijke aanbod heb ik toen Vanaf mijn stalen ros maar afgeslagen: "Mijn blaas is al de hele nacht getest, Twee kratjes bier verwerkt mijn blaas nog best."…

Oh, hoe mijn lendenen zachtjes smachten naar kring'len sleets omhuld Oh, hoe ik put uit mijn gedachten mijn handen met genot gevuld Stil edoch verholen bijt mij de maan In bevelen reeds bevolen van donker cellofaan Oh, hoe de bloemen grof verwelken immer dor in net te groen Oh, hore, zij die duiven melken zo dapper en zo koen.…

“Ik vind dat ook bij ons in Slotervaart De sierverlichting en reclameborden ’s Nachts allemaal gedoofd dienen te worden, Want zo wordt heel wat energie bespaard. En wordt het toch te donker in ons land Dan steek ik wel een auto in de brand.”…

’s nachts zijn alle wolven grijs alleen het licht brengt het bewijs zolang de zon maar over ons wil blijven schijnen geeft zij kleur aan ons bestaan maar ’s nachts zijn alle wolven grijs…

De kippenboer telt ‘s morgens vroeg de doden, De vos is weer een keertje langs geweest. Voor Reintje is een kippenhok een feest, Maar op hem jagen is ‘s nachts streng verboden. Geen kippenhouder zal dat dan ook wagen, Nou Reintje nog verbieden ‘s nachts te jagen.…

Kom nu slapen, maak een eind aan dat gedaas De dag is rond, wat valt er nog te rapen ? Vlij je naast me, staak je innerlijk geraas. De maan beschijnt de kamer dus mag het licht nu uit ? Ik zal je slapen strelen, ik wieg je gammele schuit. En nu we onder zeil zijn, -geen mens die ons nog schendt - komt Beëlzebub ons halen, hij die…

niet verteer bevind ik mij ver van het vertier van een lentebloesem ooit getrouwd met het oneindige van vriendschap het is slechts een fluisteren van het alleen zijn in de nacht.…

Ik kijk naar buiten en ik bedenk dat vroeger bloemen zich aftekenden op de ruiten wanneer het 's nachts vroor er groeiden hele bossen zo voor mijn ogen een onzichtbare hand leek het mooiste schilderij te maken alleen voor mij nu gebeurt er niets meer in de nacht maar zo af en toe kijk ik 's winters naar buiten alsof ik iets van het kind…

De mens van nu is nergens meer alleen Met dag en nacht die smartphone bij de hand De uitknop wordt voor velen te riskant Het recht op onbereikbaarheid vliedt heen Zelf denk ik dat ik ‘zonder’ ook kan leven (Maar als ik ‘s nachts een bliep hoor kijk ik even)…

Een auteur kon mij zo mooi beschrijven Dat ik vroeg of hij 's nachts wilde blijven Maar die avond in bed Had híj alleen pret Want hij deed niets anders dan schrijven…