Alle inzendingen over alles lijkt sneller

De euro lijkt goud elke keer, gebeurt het weer mijn beurs sneller leeg…

In de holle zandloper schuren scherpe korrels de tijd steeds verder uit hoe verder het zand hoe sneller de korrels het lijkt wel of de tijd almaar sneller gaat als je ouder wordt terwijl jijzelf alleen maar trager wordt ... .. .…

alles om mij heen gaat steeds sneller dat het potdorie lijkt of ik immer vroeger te laat of te vroeg steeds verlaat ben als bijkomstigheid neem de ballen bij tafeltennis die vliegen thans in extremis vervroegd zo snel op rij voorbij dat de vraag al niet meer speelt of ik ze nog wel terug kan slaan daar de bond mij intussen mailt ongetwijfeld…

Verlies is plotsklaps omgezet in winst En banken gaan nu van elkander lenen Zo lijken alle zorgen weer verdwenen De hysterie heerst niet meer in het minst Maar zullen wij van wat voorbij lijkt leren Of achteraf gaan bagatelliseren?…

Sneller, sneller dan snel Ik wil door, door met mijn leven Door met wat komen gaat Hetgeen niet te begrijpen word Maar ik blijf steken in het hier en nu Wanneer kom ik vrij Om te blijven Wie ik word…

Dan wist ik het even niet meer, de wereld veranderde telkens weer, het moest steeds sneller, steeds meer, sneller, beter, meer en meer. Nu denk ik, laat ze maar praten, ‘k heb de snelweg reeds lang verlaten, maar misschien is dit wel ons lot, als hebzucht met verstand en weten spot.…

Dat de herfst zijn entree gemaakt heeft is wel duidelijk, niet alleen blazen veel mensen hun laatste adem uit, het lijkt wel, alsof die adem er tevens voor zorgt dat de blaadjes nog sneller naar beneden vallen dan gewoonlijk.…

vervagen en oogst het vuur met kralen die zich niet willen laten rijgen ik kijk naar de klok en volg de dunne wijzer terug vanwaar ik kwam, uit het niets en toch gevlogen mis ik nu mijn nest maar ik broed me op de toekomst voort en rui al bij de gedachte wanneer mijn laatste klokslag wordt gehoord ze zeggen dat de tijd in de ruimte steeds sneller…

heb slottorens bestegen jonkvrouwen bekeken aan het spinnewiel maar de hoofse adel daalde sneller dan ik viel toch spon zij garen bij ons ervaren op haar geur mocht ik ooit varen het patroon lijkt heel gewoon alleen is onze kleur nooit meer te evenaren…

Over het weiland klingt de misthoorn van de trein. Het ventje in zijn bed hoort het aan. De wijdsheid van het geluid maakt hem extra klein. Beneden hoort hij de"koekoek"van zeven gaan. Zijn moeder is al op. De lucht van verse koffie is omhoog gegaan. Zij klapt haar handen onder aan de trap. Het teken dat het ventje op moet staan. Hij wekt…

Verdorie Dafne waarom niet wat sneller Wat liet je Nederland weer in de steek Naast goud lijkt zilver toch een beetje bleek Had je problemen met je toerenteller? Nee hoor...fantastisch weer een plak erbij Ik ben net als Martina...heel erg blij.…

de klank van woorden is voor hem voldoende om te schrijven dat echter niemand hem begrijpt daar wil hij blind voor blijven de waan voor zinnen is voor hem de reden om te leven maar voor één lezer van zijn werk wil hij zijn leven geven…

En niets is wat het lijkt De dingen die het leven maken Tot het 'niet dood zijn'. Alles kijkt Mij nietszeggend aan.…

Als niets is, wat het lijkt waarom lijkt het dan altijd alsof het iets is want niets is wat het lijkt is eerlijk gezegd, altijd iets wanneer iets, niets is dan lijkt het niet op iets, maar is het ontegenzettelijk niets.…

Er lijkt geen vuiltje aan de lucht maar schijn bedriegt Een flits in de leegte en je weet: weer een be- keuring aan m'n reet! ------------------------- uit: 'Tussentijds', 2008.…

Niet bereid om te buigen Nooit te nimmer zal ik zuigen Sluit je uit Afscheid Zo die ben ik kwijt Niets is wat het lijkt Ben gekwetst…

Ze is wel stil, maar als je in haar binnenste kon kijken zie je een bruisende vrouw die trots wil vertellen over haar kleinkinderen op wie ze altijd gepast heeft en van wie ze zoveel kusjes kreeg, krijgt. Haar kleinkinderen die nu haar neus afvegen, kwijl weghalen, mond schoonmaken. Die haar helpen praten, leren lezen en aan het lachen maken…

Heb wind gevraagd te waaien over velden ruisend riet zon te schijnen over zinderende aarde met hier en daar spiegeling water om te stromen tussen oevers bekleed met weelderig struikgewas. Voelde winden waaien tussen bomen en over buigend riet terwijl zon scheen op zinderende aarde met onrustig golvende spiegeling waar water bruiste tussen…

Hij lijkt totaal niet op mijn ex helaas. Zo is hij ’s morgens vroeg al goed te spreken. Mijn ex gaf urenlang geen levensteken En ook daarna bleef hij een norse baas. René is altijd vrolijk en de seks: Geweldig! Maar hij lijkt niet op mijn ex.…

Niet het blinkend groot Verhaal, de schijn waaraan Ieder zich op wil trekken Die iets in de melk te Brokk'len heeft, of iets Wat daar op lijkt - Maar het kleinste geluk Is het houvast, kind'ren Die onverwacht komen naar 't Huis waar ze hun jeugd Beleefden, het hechte van Het ouderlijk nest beleven In plaats van stoer op Eigen…

lijkt.…

Alles wordt zoeter, mooier, heter en draai weer op mijn zij Gedachten worden dromen geen gevoel van plaats en tijd niets lijkt meer te sturen in de eeuwigheid Dan maakt de zon me wakker of hij die naast me lag. Sneller weer gekomen, mijn geboortedag…

Waar de wolken jagen verdwijnt de laatste zon in het natte avondrood terwijl je zelf trager gaat lijkt de tijd al maar sneller onderweg naar de dood maar tussen gister en morgen zit wel altijd nog vandaag als een hoopvol kleinood want gelukkig is elke dag toch weer een nieuwe start die verse kansen ontbloot…

Je bent mijn steen des aanstoots waaraan ik me vaak stoor. Met je adem rins en je ogen doods ben je onveranderlijk goor. Je bent een naar productiedier dat ik graag slachten zou. Voorlopig ben ik slechts een gier die cirkelt boven jou. Wanneer ik naderbij kom en in je gele ogen kijk dan lijk je pas ontzaglijk dom, je bent een walmend…

niets helpt tegen time control tjoekesjoek tjoekesjoek tjoekesjoek en dan sneller en sneller en sneller tjoekesjoek tjoekesjoek tjoekesjoek help…roep ik nog net boven het moeras maar zo zijn wij niet geprogrammeerd…

de tijd tikt onverschrokken door minuut na minuut tikt hij verder rigide en gestructureerd op goede dagen verdenk ik de tijd ervan stiekem wat sneller te gaan op mindere dagen maakt hij zich schuldig aan traagheid lijkt me de tijd, zo abstract, niet grijpbaar de tijd is machtig hij verandert alles door de jaren heen een persoon…

De wereld lijkt een vogelvlucht, een tijd die altijd sneller lijkt te gaan. Lekker vliegen naar de blauwe lucht, om met jou op wolken daar te staan. Witte stapels pluimen vangen al het licht, dat de zon op ons neer doet strijken. Anderen zouden ’t moeten zien dit zicht, we zouden troetelbeertjes lijken!…

ik ren ik ren vluchtend voor het gevaar ik ren ik ren ik kom niet vooruit ik ren ik ren ik moet sneller sneller ik ren ik ren hoe lang nog? ik ren ik ren vluchtend voor het gevaar ik ren ik ren ik weet niet waarom ik ren ik ren een deur gaat open ik ren ik ren…

Ik wil racen over banen als een speer over wegen gaan vliegen over bergen als adelaar mijn vleugels uitslaan als een vis door ’t water schieten als leeuw op de savanne jagen of olifant door ‘t dichte woud misschien een ijsbeer, ook al is dat koud in een raket naar Venus suizen door de ruimte met een schip heel de kosmos gaan verkennen…

je ademde zwoel en sensueel de lucht van sferen uit al wat passeerde nam iets intiems van binnenuit mee als jouw etalage in lichte vleugjes door de buitenlucht alleen herkenbaar door degene die dicht bij jou zijn omdat de vermenging snel en groot is waar ogen blikken en de hartslag versnelt zullen de zuchten donkerder klinken…