Alle inzendingen over angst OR kinderangst OR geluiden

Fiets pakken uit schuur lege flessen in fietstas lucht voelen binnenstromen in longen danken, dat je zomaar fietst beschermende kleding hebt jouw benen trappen iets te doen glasbak mensen te zien Dan...iemand met rollator jij stapt af voor praatje, zomaar zij deinst achteruit. Ik stap op vlug weg weer terug.…

angst begon later te tanen, vooral toen de meester eens zei: bekeringen gaan gepaard met tranen. Ik had gehuild, was dus gered. ----------------------------------------------- uit: ' Wat blijft komt nooit meer terug', 2002.…

Diep uit mijn jeugd, waarover nooit een doodsbericht gekomen is, maar die is zoekgeraakt, vermist komt dit gevoel: ik zou haar brede rug willen omhelzen, haar stevige, onopgesmukte hand, nu op mijn hoofd of in mijn nek af willen smeken - en in een vlaag van onbeheerste en jaloerse pijn begeer ik heftig weer als een kindje in haar zo hoog gevulde…

Nu maakt de stilte geen geluid. Mijn botten hebben geen gewicht. Ik ben er bijna niet. Van binnen raast mijn hart en angst dat elke slag de laatste is, als ik niet bijna in slaap zou zijn.…

Nu maakt de stilte geen geluid. Mijn botten hebben geen gewicht. Ik ben er bijna niet. Van binnen raast mijn hart en angst dat elke slag de laatste is.…

Het lied van de angst dat zwarte gaten slaat De explosie Een geluid dat snijdt door botten en vlees Vanuit de lucht? Op de grond? De mens als speelbal van de waanzin Een zwarte vogel stijgt op van aarde Getallen worden handen vol bloed…

Wat is Leegte Is Leven waar er geen leven is Voelen waar je niets aanraakt En angst waar er geen angst is…

Er is altijd wel iemand die met een apparaat op zondag of op pasen. Hebben we doordeweeks de bladblazers gehad, de vuilnisophaal, de kolossale afvalcontainervrachtwagen voor plastic, de vrachtwagens met rolkarretjes om de supermarkt te bevoorraden, denkt op een vrije dag meestal ergens een buur wel: wat is het stil laat ik eens wat…

Omgeven door een muur van geluid zoek ik vergeefs de stilte dwalend door de nacht verzonken in gepeins schrik ik op van elk geluid dat luid klinkt in het donker ik zie niet wat ik hoor een bay huilt een kat miauwt terug in mijn bed sluit ik mijn oren de stilte is oorverdovend…

Het is rustig op de stoep De straten stromen stil Al het papieren geluid Wordt verscheurd, de wind Snippert langs mijn oren Ik wil alleen jouw gouden stem Smeltend over dat wat hoort De ramen roeien regels Die ik hoop niet te verstaan Het is rustig op het plein De geruisloze grachten En al het papieren geluid…

het luchtblauw van de zomer en dromen voortbracht in jonglerende schemerwijzers niets kon verloren gaan zelfs niet in waterdichte winters waar elke omhelzing de lente bracht in mijn donkerglanzend haar ik zou uit bed moeten maar laat de zon neer als een vergeten vriend waarnaar geen mens meer vraagt het is al dag geen enkel geluid…

daar zit een meisje gebogen in de hoek huilend haar gezicht, nat van tranen vertelt woorden zonder geluid haar ogen vol met tranen vertellen de pijn zonder geluid haar polsen vol met krassen vertellen het verdriet zonder geluid ze huilt ze bloedt ze schreeuwt ze sterft zonder geluid…

Avondgeluiden ergens in het bladerdak kastanjes vallen…

Wanneer de stilte oorverdovend wordt, doet hij zijn gehoorapparaat uit!…

het zwijgen waarvoor ik zwicht jouw gezicht in 't lange licht het is waar het leven om vraagt vaak door schaduw vertraagd wollen weemoed heeft ons omhuld wij tweeën, rond hals en honger gekruld dat is wat het leven geeft bloesems, bomen, een strik jij, mijn liefste, en ik onmogelijk om niet te horen wat diep in ons werd geboren…

Zeg maar niets, als je niets te zeggen hebt, een mens is te snel bereid om te praten, maar als er alleen gepraat wordt, om geluid te maken, wees dan liever stil!…

als ik 's nachts niet slapen kan probeer ik mijn geest te doden duizend schapen, duizend stemmen de geluiden van de verdwenen dag is het steeds dezelfde mug of komt stilte met honderden tegelijk in de verte hoor ik kikkers kwaken en in het donker zijn alle uitlaten kapot duizend engelen, duizend demonen 's ochtends ken ik er niet één…

Overstemden het ruisen van de bomen die geluiden, hoor je alleen, als je luistert. Zo mooi…

Door het inslikken van menig blaasinstrument ontstaan keelklanken fluit Charles Bronson, eentonig schurkengeluid, blikt toegeknepen.…

ontbreken van lawaai is niet genoeg herrie irriteert me mateloos, begint ook veel te vroeg een paar uur rust is mij gegund na het sluiten van de kroeg ik houd het niet meer vol, decibellen draaien me al dol vlieg naar lagen die steeds moeilijker de tonen kunnen dragen vlucht naar een tekort aan lucht, hier sterft het geluid…

Donker, tijd beweegt zonder wil of reden, zonder geluid. Dan komen de nachtgestalten uit hun ijzige holen: beklemming en angst, beesten met gloeiende ogen. De oude wind steekt zijn misvormde hoofd op en ratelt met de blinden. Star wacht het kind op de ochtend.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

ik zag in het donker van je blik angst en pijn vooral heftige schrik voor het onverwacht stilstaan na gestaag vooruitgaan ook volumineus geluid na iel hoge tonen contrast in alles of niets een draai zonder gepaai met geluk dat maakt je kleine kans nog eerder stuk…

zijn warrige woorden kunnen niet langer bezweren verstrooid waaien ze uiteen met karige bagage vederlicht onthecht staat hij aan de rand van de wereld de angst danst in zijn tollende hoofd: hij gaat vliegen niemand hoorde het breekbare geluid op het geruisloze asfalt…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

de slapelozen van de nacht gevangen in het geluid van de ademhaling belegerd door melancholische tobberijen en altijd de angst om de kust te verlaten…

geluiden verdoofd. stil is het om mij heen. stil, waar is iedereen? iedereen is weggelopen. weggelopen voor de angst. stil blijf ik maar hopen dat iemand ooit naar mij terug zal komen. of ben ik nou het bangst? stil, dat is alleen in mijn dromen.…