Alle inzendingen over angst OR sterk

Zwak met de benen die de tijd vermijden staat ze in de stilte met haar breekbare blik en is het lachen dat ze hoort van de schaduwen die haar geen verlossing beloven. Sterven is een droom en leven een droom die haar vergeten is.…

Tijd in de woorden die de tijd bewaren. Tijd in gedachten die gedachten blijven maken. Tijd in wensen die over en voorbijgaan. Tijd als de vloek die alleen maar de tijd is omdat hij alleen de dood laat antwoorden als het leven de tijd niet meer verandert.…

Elke bom is een bewijs van angst en macht die valt en elke leugen laat winnen omdat de dood alleen met onverdragelijke stiltes terugvecht…

verguisd en vereerd moeder aarde is een kei want was zij een mens was zij allang geëxplodeerd…

Sterk wil ik zijn Ik wil je niet zeggen Dat ik aan je denk Sterk wil ik zijn Ik wil je niet zeggen Dat ik je mis Het kost mij geen moeite Om te zeggen dat ik je mis Maar jouw verzet Tegen alles wat je voelt Houdt mij tegen Jouw zwijgen Je liegt niet Zeg je En ik geloof je Maar je verzwijgt Belangrijke dingen Die ik daardoor…

Hij tilt me op, Hij is sterk! Maar het voelt veilig... Hij veegt de tranen van mijn wangen En kijkt me zo liefdevol aan, Hij zegt dat hij van me houdt, En dat hij er altijd voor me is, Hij kust me heel lief en zacht, Het voelt zo veilig bij hem... Ik kijk hem aan En vraag hem, Waarom ik...? Hij lacht En zegt: Omdat ik van je hou…

sterk zijn is stralen zelfs als je niet gelukkig bent sterk zijn is glimlachen terwijl je zou willen huilen sterk zijn is kalm blijven ook ten tijde van wanhoop sterk zijn is steun geven terwijl je zelf steun nodig hebt sterk zijn is iemand troosten ook al ben je verdrietig sterk zijn is de moed hebben om met iemand iets goed te maken.…

Ik dacht dat het niet kon: dat iets wat je niet ziet je alle dagen draagt en sterker maakt. Alsof je spieren krijgt van liefde. En kijk, het klopt: Het hart van oma slaat nog altijd over als ze opa ziet. Maar nu hij oud is en te bed, misschien nog net de hemel haalt, loopt oma sinds een poosje krommer en vraagt ze vaker om…

beiden dragen we een leeuw in ons hart de dood sluit jouw ogen al als nachtvlinders zweven ze, langs onze blikken heen, tot verre stergedragen vlaktes ik zie hoe jij dit draagt jouw afstand in mijn handen legt maar in liefde zo dichtbij gouden uren in dit stervenshuis we beleven meer dan witgestreelde haren immer zijn we samen thuis…

niet alles lijkt dood levend verschuift teloorgang wederopstanding diep verscholen oerkracht blijft eeuwig verbonden…

Zoekend in mijn tas naar een zakdoek voel ik water en zwemmende vissen Waar ik Op dat moment in duik mee ga Met de stroming mee ver weg Omdat ik verder wil als een vis En mijn hoofd boven water houd…

Nu je moeder op sterven Ligt bel ik je met de Moed der wanhoop op Jij sterke man die Zo stoer ooit je moeder Verlaten had om nooit meer Bij haar weer te keren Als ik vertel dat 't einde Nadert van haar die jou Het leven gegeven heeft En dat ze in haar doodsstrijd Jouw naam noemde en naar Jou gevraagd heeft zeg jij Rustig in…

een bioscoop met de kleintjes gaan stappen met je vrienden feestjes om van te dromen ze mogen nu even niet de frustratie van de afsluiting de hulpeloze machteloosheid van willen maar niet kunnen het knaagt ons de verwachting het verdriet boost het gemoed dat niet wil of kan begrijpen dat een onzichtbare vijand ons in beperking ketenen…

Hoe sterk ben je wanneer je niet meer rouwt maar kunt vieren dat jouw dierbare geleefd heeft en voor altijd aanwezig is in jouw hart…

Een heimelijke hartenkreet onloochenbaar en puur De meedogenloze hartenpijn door zelfopgelegd censuur Het woud van mijn emoties overwoekerd door pure angst Als visser op de open zee huiswaarts kerend zonder vangst Met een mokerslag moet ik breken door de sterke rotsenwand Om de liefde te verklaren aan mijn tersluikse zielsverwant…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Jij bent de kapitein met liefde en veel geduld soms stormt het, dan weer schijnt even de zon een mensenhand is dan ook weer gauw gevuld angst maar die ook jij in het begin ook wel overwon.…

De verlegde grenzen overschreden, bekeken met angst De massa kijkt toe… wie is het bangst? Afgekeurd met afgrijzen, maar wie staat op? En geeft het teken: dit gaat te ver, STOP! De angst te beklemmend, geen vin verroerd… massaal Hoezo “samen sterk”?…

zie de zeevogel die met sterke vleugelslag soepel overhelt van de ene kant naar de andere laten we spelen met de wind om te komen waar we kunnen zijn kijken over steile hoekige kademuren zonder angst wuiven wuiven naar de ander prachtig werk aan de winkel kijk de zeevogel doet het al!…

De angst houdt ons in de greep, stevig en niet te zuinig, leer leven met het feit, dat we constant over de schouder moeten kijken! Want ZIJ, weten niet van wijken! Dus blijf alert, is de boodschap!…

van nergens naar ergens dat ooit ging verloren dwars door de angst die twijfel zaait van ergens tot nergens meer thuis te horen dwars door de angst die twijfel zaait zonder iemand bij niemand meer thuis te horen van alleen naar samen dat ooit ging verloren zonder die angst die twijfel zaait van samen naar alleen bij mijzelf weer thuis te horen…

Te midden, hedendaagse herrie en escalatie, angst en mist nu wordt Bomans relativerende gemist heer en meester van iedere situatie en als kameleon paste hij zich moeiteloos aan en spotlights waren zijn bestaan sterk talent, schrijver, conferencier interviewer, filosoof en cabaretier een persoonlijkheid en al nostalgisch gevoel nu Zonder…

Het lijden is sterk als het eenvoudig duldt zonder protest. Angst ebt snel weg in het verdriet dat niet twijfelt aan verlies. Mededogen verbindt lankmoedig en accepteert allengs het voorbijgaan. Maar wie liefde kent laat nooit en te nimmer alle hoop vervliegen.…

stoppen, houdt van haar vermogen om met haar hart te meten waarom en hoeveel ze mij vertrouwt maar soms is ze bang is ze bang om terug te glijden in het gat waarin ze al gezeten heeft waarin ze te lang - maar praat haar niet van tijden - heeft vergeten waarom ze zo graag leeft vergeet niet: ik wil graag voor je zorgen, zorgen dat die grote angst…

het echte was te rauw te weinig mensen en ik vrouw je moest een sprookje blijven een verre lach de dag voorbij ik had mijn angst jij de sterke handen je mocht niet branden aan de pijn in mij dromen barsten uit mijn hoofd de vaagheid van gebroken wezens ik chaos om te overleven mijn oude wereld is kapot het…

Het is mijn lieve moeder, die op aarde niet meer beeft, van angst. Het is mijn sterke vrouw, die niet op mijn moeder lijkt, maar waarin moeder is blijven leven. Van haar, van hen, hou ik, met héél mijn hart. Het hart van alle moeders.…

Angst is een slechte raadgever zei men vroeger tegen mij maar angst en raad geven da's er voor mij niet bij. Want angst en raadgeven combineren kun je 't niet of je nou loopt te zweven of te barsten van verdriet. Echter "tijdens" een angstexplosie om dan te adviseren bij die enorme emotie moet men nog heel veel leren.…

Mijn angst groeit. Ik raak vermoeid! Ik ben je liefde niet waard! Ook al heb je ze verklaard. Ik duw je ver weg van mij. Iedereen blij! Mijn zorgen verdwijnen. Maar voel me wegkwijnen. Ik wil niet alleen zijn. Alleen zijn doet zo pijn!…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…