Alle inzendingen over angst OR sterk

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Dag lieve mens in de spiegel ik houd van jou, heel de dag zal ik voor je zorgen en zo sterk mijn wensgedachten denken dat ze uit mijn handen groeien tot mijn leven, geworteld in lachende gezondheid zo’n honger heb ik naar zorgeloosheid mijn angsten verankerd in blakend bloed mijn lichaam verankerd…

Gebroken loopt zij door de straten kijkt heel angstig om zich heen voelt de eenzaamheid, het haten is van binnen koud als steen nog voelt zij harde mokerslagen blauwe plekken tekenden haar huid kan zij die loodzware last wel dragen onhoorbaar gilt, nee krijt ze het uit moeizaam gaan haar beide benen slepen het gekneusde lichaam mee ineengekropen…

Hard als steen en sterk Uit diepe gewelven Stof en gruis van het zware werk Eeuwig rots delven Donker en koud is zijn bestaan Van aarde is hij een slaaf Met pikhouweel gehard van het slaan Een zware opgaaf Altijd op zoek naar glans Gesleten steen Een ritmische dans Al slaand om zich heen Wilskracht is hem niet vreemd Waar is de zon…

Sterk is-wie zal het tegenspreken? De Steen; doch ’t IJzer kan hem breken. Sterk is het Ijzer; maar het zwicht Toch voor de laaie Vuurgloed licht. Sterk is het Vuur; doch ’t moet bezwijken En voor de kracht des Waters wijken. Sterk is het Water; maar, hoe sterk, De Wolken trekken ’t op in ’t zwerk.…

We kunnen vaak schrijven wat we willen We sloopten, zwemden, zoekten, spinden, eetten, drinkten, slaapten, klaagden, scheerden, vreetten Kritiek moet je niet altijd zwaar aan tillen Gedachten zijn vrij op papier te kwakken Maar waarom sterke werkwoorden verzwakken?…

wees geen kaars in je eigen licht straal niet zacht, ga in een flits als een witte bliksemschicht vanaf een hoog gelegen torenspits laat ze zien dat je altijd wint en als het dan toch even tegenzit je altijd weer opnieuw begint weer voorop gaat in de levensrit vastberaden, met een sterke wil stoer, sterk, en zonder schrik maak van alles een…

nog regelmatig stabiel en gelijkmatig Ook e-mailen en internetten doe je nog graag je zit er absoluut niet mee in je maag Vorig jaar had je nog een zware rugoperatie je was alweer snel in roulatie Je benen baren je nog wel eens zorgen maar je laat je absoluut niet verzorgen Wat ben ik ontzettend trots op jou ik hou van je, jij die sterke…

niets zo mooi als je stem die fluistert liefste, liefste zo sterk , zo krachtig zoals jij zelf. mijn baken in de nacht mijn man die niet twijfelt aan ons die ik ongeremd lief kan hebben in de storm van alledag…

Onbaatzuchtige Vriendschap, grenzeloos, haast eindeloos ondanks vaak hopeloos Meest kleurrijke sterretjes voor me van gigantisch hobbelige en torenhoge hemelen plukken, magisch grandioos. Spirituele moedgevende dialogen over bloemenpracht, welgemutste vogeltjes en smakelijk bereide kippenbouten, het mag Steeds weer strak in het pak als hoogstandje…

De hoogste bergen; de grootste helden; Sterke Verhalen vermaken de toehoorder op zijn tijd. Wanneer de verteller vertelt over zaken, waarin Niets doorklinkt van gevoelde spijt.…

Want voor de buitenwereld, ben ik een sterk persoon……

Oude kerk in Enkhuizen Het dak moet vernieuwd daarvoor is geld nodig Twee euro kost een tekst schrijven op een leisteen ten bate van het dak daar op lees 'k bijbelteksten weet er zelf zo gauw geeneen Dan op een tafel waarop kringloop boeken kijk ik naar het Europese dak, van het land vol bergen De liften, hellingen steil, glooiingen…

tot hier en niet verder zei de pijnboom tegen het spook zeer dorstig onder de stekende zon en er kwam een dunne regen met een sterke wind en schudde de spookgewaden af daar waait ze nu in de vroege ochtend een vluchtend beddenlaken dat om de schoorsteen blijft hangen geen winterweb bedekt de droom van een…

Maar die angst van binnen is zo enorm groot!…

De tijd heelt alle wonden Dat wordt altijd gezegd Nooit is uitgelegd Wat daar meer aan is verbonden Al de pijn, diepe gedachten Gepieker, open vragen Wanhoop, angst en slechte dagen Eenzaamheid in lange nachten Functioneert het weer nadien Beter voelend en soms sterk Deed de tijd zijn goede werk De sporen blijf je altijd zien…

Het is besmettelijk, zeker en vast een plekje hier, een vlekje daar laat er naar kijken, 't lijkt een last wanneer je niet uitkijkt er niet op past is het straks foute boel. Hij laat ernaar kijken, de arts kijkt bedenkelijk fronst zijn wenkbrauwen en hij slikt ik denk niet dat het kanker is, maar je krijgt een zalfje en dan is het zo klaar…

Tal van zeer lieftallige personen in omgeving En dat is mooi Complimentjes en gemeende benaderingen Schatten van kinderen, onheus tactvol kleinkindje Zegeningen niet te tellen Dankbaar Gezond naar ziel en lichaam Muze steeds aanwezig Ochtendgloren wenkt Sterrenhemel lonkt De volle maan beste vriend Heelal zo heftig temperamentvol en wijs…

de ontevreden welvaartskneus heeft angst - humeur van likmevestje zijn métier - z’n tweet-vervuiling braakt een heilloos ‘nee’ hij líjdt en leidt; zijn kwelzucht duurt het langst gedachten kloppen in zijn brein: parbleu, kom op, breek áf die ongein, nomdedieu!…

Bladeren stil gevouwen als hoeders rond het hart dat schuchter is in opengaan want alles wat mooi bloeide dreef weg uit haar bestaan Zij zag de bloemen driften met sterke stromen mee waar ze in ondergingen gekneusd,verwelkt.., passé Nu vreest zij het ontluiken hoewel ze naar ’t zonlicht snakt en heeft de angst voor ‘t vergaan haar eenzaam…

Bladeren stil gevouwen als hoeders rond het hart dat schuchter is in opengaan want alles wat mooi bloeide dreef weg uit haar bestaan Zij zag de bloemen driften met sterke stromen mee waar ze in ondergingen gekneusd,verwelkt.., passé Nu vreest zij het ontluiken hoewel ze naar ’t zonlicht snakt en heeft de angst voor ‘t vergaan haar eenzaam…

Voor de zoveelste keer erin gelopen De valkuil die kwetsbaarheid heet Zolang hun woede en angsten nog welig tieren is veiligheid onder het tapijt verstopt Uitgedrukt in regendruppels storten zij zich uit Hoosbuien waartegen geen paraplu bescherming biedt Pas wanneer de luchtbel zo sterk en helder Pas dan is verdrinken niet meer…

hoe zou het zijn zo vlak voor het nacht wordt onomkeerbaar en voorgoed niets meer te zeggen - niets te doen ademnood en zielenpijn alleenzaamheid en spijt en angst - het ergste is de angst die duurt - vrees ik - het langst en - zou je kunnen voelen dat je iemand mist bijvoorbeeld of dat je wordt gemist of erger nog dat niemand…..…

Soms denk ik dat niemand me mag Dat niemand om me geeft Wat er ook gebeurt Maar gelukkig zijn er ook mensen die wel om me geven Dat zijn mijn echte vrienden Love you my friends!…

Als eerst de Stille, koude regen Die de pijn Het best beschreef Daarna de Witte, dichte lelies Die het verdriet Een lichaam gaven Vervolgens het Woeste, zwarte water Dat de angst Het best verbeeldde En ook de Dikke, donkere wolken Die het gemis Zwaar op me drukten Tot slot de Sterke, verscholen zon Die de hoop op beter Steeds…

Nu ben ik klein, later ben ik groot. Nu leef ik, later ben ik dood. Nu ben ik jong, later ben ik oud. Alleen de zee verandert niet, die blijft altijd zout...…

even doorbrak ik je, toen de stad ons splitste je hormomonen kwetterden dat wij nesten zouden zijn en warm en een hol je oksels dropen veiligheid heftig zal ik altijd verlangen naar nesten…

zal ik ooit nog in deze wereld passen mompelt de man als hij met kleding aan een haakje zoekend door de winkel loopt zolang er rust is in het hoofd dan gaat het wel terwijl alles nu bezet lijkt, hoe zei die arts dat ook weer (?)…

nee, ik ken je niet zoals je nu spreekt die taal is mij vreemd laat ons voor even zwijgen over woorden van een goudschaaltje genomen weten dat het lichter zal worden mijn handen tasten liever niet in het duister altijd weer wil ik mijn vingers op jouw huid met je adem zien meegaan…

een man staat in het open land onder een blauwe hemel waant zich daar verlaten en alleen als de trein waarin zij reist aan hem voorbijsnelt een man staat in het open land gebroken…