Alle inzendingen over arrogant

In fotoboeken zit de jeugd verstopt zacht en bewegelijk het beeld stout, arrogant en lief en zoet Men kijkt en schept een verhaal dat klopt allang niet meer vanwege falend geheugen, ouderdom, tijdsbesef Nog even luchtig kunnen zijn op een zondag waar geen eind aan komt alles ingepakt om weg te gaan…

vandaag geef ik mijn stem aan hen die ongehoord blijven niet dat hun verdriet niet hoorbaar is hun bloed is even rood als 't onze verheft de mensheid zich boven alles wat de aarde lief is en eigenen zij zich arrogant alles toe sta op en vecht mee geef de dolfijnen terug aan de zee waar zij thuishoren…

nu komt de zomer weer en hun parken lopen vol met tomen van mensen zij vragen niet hoe het is om mens te wezen en te denken hoe het voelt om eend te zijn zij weten niet hoe ze in elegante eenvoud windstil het water scheiden en vertellen niet met arrogant gesnater dat water H2O is maar tonen ons stilzwijgend de diepte van hun…

Arrogante ballen. Stuiterende kwallen. Netwerken samen. Likken en beramen. De een is nog slimmer dan d'ander. Stropdasje, pakje, broek in de vouw. Mijn kar is groter dan die van jou. Vergeten en verliezen zich. Totdat de burn-out daar is. Dan zien ze ineens het licht. Eenmaal bijgekomen en weer fit bedenken ze of daar soms geld in zit.…

steeds groter naarmate erosie meer vat krijgt op het gesteente de oppermachtige rots heet graag massief maar als de verbondenheid verdwijnt kiezelt alles bergafwaarts kwadratisch neemt de snelheid van dit proces toe met vocht en vorst als actieve daders in vriezende nachten met slang en appel legitimeert de mens zijn meer dan arrogant…

Jullie denken mij te kennen Het kattige meisje, het zelfverzekerde meisje, het vrolijke meisje, misschien zelfs het arrogante meisje Pap, Mam, ik probeer alleen maar het juiste te doen! Zien jullie dan niet Dat ik het onzekere meisje ben, het meisje zonder eigenwaarde, het meisje met een groot, maar breekbaar, hart?…

Hij is zelf arrogant.…

Aan rafelranden van de stad en in de buitenwijken smeult het al – Luister, het is de wind niet, blijf niet doof en blind, het zijn miljoenen naderende voeten, aanschuifelend tot een storm die weinig overeind zal laten staan Berg je nu het nog kan, want wie gesteld is boven ons is machteloos en arrogant en zal alleen zichzelf trachten te…

Met het overlijden van Harry Mulisch verliezen zijn naasten, vrienden en fans Een heel groot schrijver en vooral ook een bijzonder mens Ook al was hij ijdel en vaak een beetje arrogant Hij was immers de grootste nog levende schrijver van ons land Voor mij blijft Hermans de allergrootste schrijver Wellicht vinden velen mij nu een overdrijver Ik…

onderbelicht met ogen als gezicht was achteloos op een stapel poses van anderen gelegd jij lag daar echt willekeur sorteerde plaats je blik gaf toeval weinig keus je arrogante neus beheerst de sfeer en tekent voor de laatste keer mijn god je vilde mij jouw wil te sterk voor mijn gevoel je overdonderde mijn ruimte ik kon slechts…

Ik ben daar niet meer geweest die heb ik verbannen dat arrogante beest. Op een eigen verzonnen rivier drijf ik van berg naar dal en hoor mijn klanken klinken in ieder uitverkochte hal. Dit alles zegt niks over de pijn in mijn hart of al die stomme liedjes over de smart maar dit hier is nu eenmaal het leven Keihard.…

Intense lust als gevolg van op- bouwend verlangen Warme stralen van douche Pronte borsten dansen op muziek van het klokkenspel dat zij is begonnen heeft aangezwengeld Z'is arrogant in een mooie stijl Krachtig.…

heb alles gedaan om jou te imponeren auto’s huis en geld een vlotte babbel skivakanties vrienden modisch in de kleren het is niet gelukt jij zocht het jochie dat nog veel moest leren geen zelfverzekerd kijken maar verbazing en verwondering in uitproberen geen stoerheid in het arrogante weten en eigen kwetsbaarheid vergeten…

Ook ik ben behoorlijk gestoord, want ik kijk stuitend arrogant, wanneer ik probeer te luisteren en niets zinnigs heb gehoord. Ik ken een opgroeiend meisje, dat straks gewoon weer praat en erg veel te zeggen heeft. En helpt, met raad en daad.…

de ivoren toren wankelt gepeupel slaat zijn slag verwarring sloopt brandschattend heilige huizen de havikscherpe blik fixeert genadeloos de wrijving in de orde talenten voor de bijl bagger rotzooi waardeloos zijn ivorentorenhoog cliché voor alles dat niet past in arrogante beelden van het aantal en de macht angst doet grote bekken…

Het berooide beeld bevat dodelijke verfijnd smakende tot braak vervallen componenten Zo vredig stilgevallen angstig neergeworpen onverwachts ontrukt in een hoogtepunt van arrogant menselijk falen Sluipende moordenaar cellen besmetter kanker opkwekend wekend en wenend over toekomstig wegvallend leugenachtig verlies De kinderen betalen…

Loop maar verder je arrogante blik reeds achter me verdwenen. Loop maar verder jouw tijd is al voorbij ik zie je al niet meer. Loop maar verder jouw mening telt niet meer kan beter zonder jou. Loop maar verder en kom ook niet meer terug verdwijn maar ongezien.…

mijn diepste dromen uit ilias en odyssee nam ik elementen van de griekse oudheid mee het romeins decadente in amfitheaters en kampementen gaf mij de massaliteit in dit groots decor keek ik naar ogen hoorde twisten van leiders die zich nooit vergisten ik schrok liet mijn generatie de revue passeren zij hebben nog steeds dezelfde arrogante…

Wist plotseling dat hij haar bedroog Ontzet sloeg zij haar handen voor haar mond, een kreun slakend, volgde meteen de dreun terwijl zij zich vermande Hij hoefde niet te zien 't verdriet dat naar buiten wilde hun toekomst, die hij één klap vilde nerveus slikkend zag zij niet de grijns op zijn arrogante gelaat met 'n waas voor haar ogen…

Mijn beschadigd lijf wil hier alleen nog snel vandaan maar moet nog wel verschalken die arrogante panter in een onbegrijpelijk gekrompen doel. Ik buig het hoofd voor felle tegenwind, die uit open monden giert en fluit en zie voor me in het gras een kever glanzen in volmaakte onverschilligheid.…

ik zie mezelf door het oog van de ander een niet geringe verdienste ik blijk nog immer een arrogante kwast en ook niet een van de minsten zo stel ik al turvend vast bescheidenheid was mij al jaren een flinke doorn in het oog ik twijfelde, kende vele maren waarmee ik mezelf altoos bedroog wie zijt gij dan echt vraagt de oorwurm in…

Door de één word ik overschat Door de ander onderschat Wie het ook moge zijn Iedereen heeft me verkeerd ingeschat Wanneer ik verlegen en stil ben Ben ik niet interessant Toon ik een beetje zelfvertrouwen Dan ben ik arrogant Zij geven mij een beeld Naar hoe ik me moet gedragen Wanneer ik opleef naar hun beeld Gaan ze achter mijn rug om…

blote vrouwen met suikerspinnen op hun borsten krioelen haaienvinnen tussen hun benen wolfspinnen er valt heel wat te overwinnen de bloemen zijn nu bazinnen ik droom van zeemeerminnen en opgesloten leeuwinnen zonder arrogante opgeheven kinnen jij wil zo graag iemand beminnen maar iedereen is buiten zinnen niemand laat iemand nog binnen…

Tussen de zwarte lijnen en de scherpe pakken is er soms een ontmoeting, jij bent ergens net als ik maar de metro raast ritmisch door en ik ben niets dan storende harmonieuze pretentie Gebouwen proberen god te raken, in arrogante lelijkheid zoals de regenboog van staal met aan het einde China in een loods, Frankrijk en Italië…

Bewust praat ik me zelf arrogant schor om alle verkoopcijfers te doen stijgen, de critici aan mijn degen te rijgen, hoor: ik ben een dichter, maar ga teloor. Met een benijd gevoel van zekerheid nog kwijt, ligt de akker schier onontgonnen. Ik voer de strijd vol ambiguïteit, ploeg niet erg consequent, maar onbezonnen.…

uit doelloos duister opgestaan de stijfheid weggetrokken door een buigzaam, vroeg begin het levenloze licht verrijkt naar meer dan fletse beelden weelderig begint de dag mijn slappe buik verdraagt de trage stoelgang van de eerste vaste norm een arrogant geworden dichter is in vorm; hij schrijft de daagse zaken af ik schrijf en blijf…

Er is niks aan jou dat klopt niks dat echt bij je past ik wou dat ik je nooit gezien had 'k vind je een arrogante kwast. Steeds denk jij het beter te weten altijd weer speel jij de baas nu doe ik of ik je nooit gekend heb want mijn naam is haas helaas.…

Als lijsttrekkers met uitgestreken pose, of met hautaine, arrogante lach, zoals je ze daarvoor maar zelden zag -hun club is winnend volgens de prognose- hoor praten over kosten en werklozen, veel meer belovend dan er kan en mag. Als daags erna de winnaar op t.v.…

kijk haar lopen……arrogant je hoort ze fluisteren opgeheven hoofd blik op oneindig verstand op nul tranen in je ziel droge ogen glimlach gestift op verlegen lippen aarzelende voetstappen vanuit wiegende heupen kakmadam echoot haar na ze durfde niet zo goed naar buiten de angst hield haar jaren thuis nu zal ze nooit meer haar…

De legkaart van het hart is een troef met een bedaarde hunkerende kleur zonder arrogante onverschilligheid of regenachtige weemoed. De dag geeft weer een dichterswoord. De oermoeder bestiert de dag de seringen bloeien welig er huppelt een kind tussen de bloesem. Ik voel me goed bedeeld.…