Alle inzendingen over baby OR knuffel OR angst

een knuffel voor jou, mijn lief een troostend woord en een arm om jou heen wil je even laten weten, laat je nooit alleen samen moeten we het verwerken dit imense verdriet en eenvoudig is dat niet... ik geef je een knuffel en hou je stevig vast ik zou zo graag de pijn verzachten maar dat kan ik niet...…

idem zoveel muizenissen zoveel emoties trekken mij voorbij en als ik terugkijk zijn ze als een schilderij een bontgekleurd verhalend werk van afgelopen jaren de wetenschap dat jij ook keek en reageerde maakte dat ik steeds weer nieuwe stimulansen kreeg om door te schrijven dus mocht je dit nog onverhoopt toch lezen dan is hierbij mijn knuffel…

Praat regelmatig tegen planten, schenk meer aandacht aan natuur maar vind je een boom omhelzen saai en hou je meer van avontuur probeer het dan eens met een haai of met een kudde olifanten.…

een klein meisje gevonden pas geboren, door moeder gedumpt in een glasbak neen, geen fictie helaas. de jongeman dacht aan zijn eigen moeder die ook maar kinderen nam vervolgens haar eigen leven vierde hij haatte haar, wat hem betrof mocht ze dood vallen hij maakte daar geen geheim van langzaam voelde hij de woede in hem, altijd op…

achterbleven knuffels stille getuigen van 'n ander leven…

Ergens, om precies te zijn : helemaal onderaan de grote lichtblauwe rieten mand in de hoek van mijn kamer ligt een wollig dier te huilen. Maar ik kan het niet helpen dat ik me wel heel voel.…

uren lang lekker luieren Het ontbijt nuttigen in bed Het stoeien seksen lachen Het roken van onze sigaret Het praten drinken genieten Het delen van liefde en pijn Het knuffelen tot we slapen Het gevoel van gelukkig zijn…

Denk aan elke woord als een knuffel Voor jouw hart Van mij!…

Mamma mag ik bij je in bed Natuurlijk lieve schat Mamma wil je me knuffelen Lekker mam vind ik dat Mamma soms voel ik me zo alleen Kom maar liefje vertel me maar waar je mee zit Want je weet het hé, jij bent met je zusje voor mij nummer één.…

Fijn dat mobieltje altijd bereikbaar ze houdt hem stevig vast het voelt zo veilig dat ding is haar heilig iedereen weet waar ze is haar kind loopt langs zee gaat met de wind mee snikt weet niet waar ze is de knuffel houdt haar vast de moeder huilt en belt één één twee…

waar onze tijd bloeide waarom knuffelen we niet? hebben we het verleerd is het fout of gewoonte gevoelens in de mist toch is er een tijd... die echt bestaat laat ze terugkeren om verder te gaan…

De seconden die de knuffel duurde, de seconden waar ik mijn leven verhuurde. Voor nu voor later en voor altijd, zal deze knuffel meegaan met mijn tijd.…

Kousenflarden om haar benen; tenen staken uit haar schoenen Kusten bij elke stap ’t steen en niettemin was zij om te zoenen Lorren rondom haar schouders; grote vlekken op haar vale rok Met haar wat moeilijke, ouders had ze het dikwijls aan de stok Rode haren in wilde wind en; ze wuifden al van ver naar mij Oh ze was een heerlijk kind en…

Wat is knuffelen, Eigenlijk meer dan elkaar besnuffelen. We houden de ander in de tang, Want voor gevoelens zijn we bang, Eigenlijk een beetje rondsnuffelen. Ga met je gevoel spelen Door een knuffel uit te delen.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

een kindje kan niet slapen het ligt te dromen in de nacht ziet sterren door de ramen een ronde maan in volle pracht maanlicht schijnt in alle hoeken laat de kamer spookachtig zijn wat komt het licht hier zoeken de angsten van een kindje klein sluit maar dicht de gordijnen of de knuffels worden nog bang als Klaas Vaak gaat verschijnen…

Slaap maar zacht lieve baby leg je hoofdje op de wolken schitter fel als een mooie ster wij nemen je mee in ons hart en gedachten.…

Uit het niets ontstaan Enkel gevoed door liefde Wees welkom mijn kind…

Een baby dat haar eerste kreetje slaakt Bij het zien van het eerste licht Lacht als ze je vinger voor het eerst aanraakt Haar eerste glimlach straalt van haar gezicht Huilen in de donkere nacht Alsof ze roept om aandacht Een slaapliedje, en ze slaapt weer zacht Een stille gaap met een lichte piep En je betrapt jezelf als je vol liefde lacht…

Breed uitgesmeerd, ongegeneerd, met de voeten bewerkt, met de handjes versterkt, met de mond gebrabbeld, tandloos geknabbeld. Gegiechel en luidruchtig gesmak, op zijn dooie gemak. al spelend zijn chocoladeschoen opgesmuld, in een bruine smurrie gehuld, lachend en brullend van genot. Och, ik word nog zot!…

geen winterslaap gij koningsaap wiens bestaan wordt behoed wiens leven nog groeien moet met een reinheid als een vuur in het brandend uur van verlossing nabij hoor je mij? 1974.…

Hun baby kan al kraaiend van plezier beurskoersen lezen…

Zo klein nog, blijf nog maar even in mama's buikje, als je groot bent geworden, kom er dan maar uit. Want wij wachten op je! altijd ('//) 'xx je grote zus…

Zo mooi en puur, Als een onbeschreven blad. Onschuldig en klein als het is, Onwetend van de gevaren om hem heen. In zijn kleine beschermende wereldje, Kan het zorgeloos opgroeien, Tot een wijs en volwassen mens.…

Ik mis de weeën de geboorte van een kind tja, de overgang......…

Lieve kleine schat Hulpeloos zacht wiegend, bloot Kusjes op je snoet…

men trok heel voorzichtig het stuk steen weg de Moeder die al uren had geschreeuwd uit pure wanhoop, zweeg plotseling iedereen om haar heen keek zwijgend toe de baby lag daar, stil , zo klein, zo klein helemaal gaaf en het was alsof hij sliep de krankzinnigheid in de ogen van de Moeder stil, smeekte ze….stil, hij slaapt, wek hem niet…

Wat voor mens wordt hij? Wat voor mens zal hij blijken te zijn? Nu ligt hij daar, schattig verpakt, te glimlachen, slapen, eten en verschoond worden. Een enkele keer krijst hij – doorgaans ’s nachts, als jij probeert wat slaap in te halen. Mopperend ga je kijken, vertederd kijk je hem aan, zoals hij daar ligt, met zijn gezichtje vol traantjes…