Alle inzendingen over band OR toenadering OR samengaan

Toenadering heel intiem. De vrijheid delen van de liefde.…

De onverwoestbare kracht van haar hart laat hem voelen dat warm en koud samengaan in eeuwig brandend vuur…

ik huil met jou de warmste tranen ik lach met jou de stralendste lach ik geniet van alle uren samen steeds weer opnieuw, elke dag ik huil met jou om al je zorgen ik lach met jou om al het geluk er is een band niet te verbreken sterk, gesmeed uit één stuk ik kijk met jou naar blauwe wolken naar de sterren en de zon zo kan ik…

Had ik beter toen geluisterd naar wat je nooit hebt gezegd doch van binnen hebt gefluisterd was de brug misschien gelegd. Had ik beter toen gekeken naar wat je nooit hebt getoond had ik misschien wel begrepen wie er in jou heeft gewoond Maar nu dat is uitgebleven bleef je voor me wie je was een altijd vertrouwde vreemde bij wie ik…

gek word je doe steeds het goede kies het juiste gek weg de grens van deugd en fatsoen geen zin om de rij te sluiten weg vrij is je keuze tussen donker en licht verantwoordelijk voor je leven ben jij…

mijn kind ik draag je verzorg je; voed en koester moeders oergevoel een band door bloed en tranen breekt niet uit volwassenheid…

Band om te wisselen Van mijn fiets of auto. De hartstocht tussen ons? Ons leven had een motto. Band om voor te gáán. Eeuwig en altijd trouw. Tot in het hiernamaals. Dat ik weer lig, naast jou.…

letterlijk onbewogen lig je op de stapel hoe je daar belandde maakt je niet uit het laat je koud als ik aan je voorbij ga het kan niet anders ik moet je bevrijden ik pak je op houd je vast ik lees je naam streel je tegenstribbelende kaft ik ruik je versheid verslind je woorden ik neem je mee je geeft je over onze band…

de censoren zijn het tellen van woorden uitknippen van zinnen meer dan zat onleesbare brieven arriveren of sterven een vroege dood in de versnipperaar een ongeteld anderhalf kantje max dan maar de onbegrepen rijkdom van de taal vermorzeld met geen pen te beschrijven: de lieve brief aan je kind…

(elfje) rups zo fraai nachtvlinder zo saai toch hebben ze samen (familie)banden* * (bijgaande foto) deze eenvoudige doch mooie rups verbergt een saaie kleurloos bruine nachtvlinder in zich. Fraai van buiten, minder leuk van binnen. Uiterlijk o zo schoon, soms van binnen nog minder dan gewoon.…

Je hebt zo'n mooie lach Daarom dat ik je zo graag mag Je hebt zo'n leuke persoonlijkheid Daarom ben je zo'n leuke meid We hebben een hechte band Niet zo makkelijk weg te vegen als zand We blijven altijd samen Voor eeuwig en altijd Daarvan krijg ik geen moment spijt We zullen elkaar blijven helpen Samen aan zee zoekend naar schelpen De…

Wrevel onbesproken seks uitgesteld en leuke dingen, daar komen we niet aan toe Even niet belangrijk Even niet de tijd Even niet de plaats Even niet vanzelf Dan maar over anderen praten en nog wakker in bed plannen maken ze rondspelen over de zachte band van mijn eigen versie van de feiten - een droom die te mooi is om niet te geloven…

Tussen u en mij Zeedistel en zeekraal een lege plek voor ons warm zand en de zon die ter kimme gaat rood gloeit en uitdooft Ver, ver van ons stemmen verstrooid op de wind Een hond blaft en boven ons muziek als een lied Hier is de cirkel rond het lichaam veilig achtergelaten Hier bestaan wij hebben niets rollen af en aan vloeien…

Je stapte binnen in m’n leven Doorheen de grote poort van m’n bestaan Je nestelde er je vriendschap En bent er nooit weggegaan Ik mocht mee op vele van je tochten Langs paadjes bezaaid vol geluk Je werd een vriendin voor het leven Deze band kon nooit meer stuk Maar jij was anders dan al die anderen Jij deed -telkens opnieuw- m’n hartje…

Want hoeveel familie's zijn er nú voorhanden, die alléén maar praten over dóórgesneden banden?!…

De band is weer bij elkaar muziek en de gevoelige snaar sluit ramen en deuren want het gaat weer gebeuren decibel gaat door merg en been gewoon de muziek samen lopen we er doorheen de noten zijn geen probleem want het is ruig en hard en de drank vloeit moeiteloos door de aderen heen en de grappen worden steeds slapper en de teksten steeds…

En daarom weet ik Dat het zo blijven moet Onze verbondenheid geeft Zoveel meer ruimte dan De gangbare verbintenis Die de liefde pretendeert En uiteindelijk de verstikking Tot gevolg heeft...…

wat als je handen voegwoorden zijn en al te vroeg binden, terwijl mijn zin nog koud is? hoe wij dan toch over veel vertelde tijd taal ophangen aan vingers en ze uit haar voegen wrijven tot ze barst. zoals betekenis nu dichter bij letters kruipt zo ook wij zo ------------------------ uit: 'Op het oog', 2004.…

Witte berenklauw wiegt zacht in avondkoelte, bloeit vol kevertjesliefde.…

Maar voordat we verder gaan ken je ook mijn duist’re kanten die ik het liefst verborgen hou weet ik jouw verborgenheden die liever alleen het nachtlicht zien of moeten die geleidelijk verschijnen in een soort gewenproces waarin liefde hopelijk toch wint kom laten we eerst maar eens uit onze schaduwen stappen elkaar bekijken in het zonnelicht…

haar ogen bewogen braken stilte in toenadering handen streelden verlangend jouw komst je weerde haar af woorden als straf ze draaide zich weg verslagen haar ogen hernamen weerkeerbaar de stilte geloken…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Waar de zon niet meer komt staan jonge jongens gekromd en verstijfd te wachten een regenjas komt dichterbij zoekt toenadering wil je mij een wellustige explosie de zon is gaan liggen de maan naderbij kom maar hier ontspan je…

Hij is van mij heengegaan, het beste deel van mij heeft me verlaten, alleen in gedachten kan ik nog met hem praten, ‘k verlang naar de dag dat wij weer samengaan.…

Bij behoedzame toenadering zet je jezelf op slot waarom ben je zo bevreesd dat je zo angstig alle poorten sluit? Op de patio groeien prachtige bloemen kijk, hoe zij zich langzaam richten naar jouw innerlijke zon bloesem voor bloesem ontvouwt zich…

neem me mee naar de ruimte van de zee en hun zilte luchten waarin wind en water in golvend samengaan hun bestaan uitrollen jouw helder verenwit geeft een schitterend tegenlicht als jij scheert over opspattend schuim en ik verborgen zit wij raken aan water en duinenrand waar stukjes strand met riet en groene helm zijn beplant…

mag ik je hand in zacht aanreiken samen kijken hoe ons leven verder loopt jij hebt de tred ik de stappen ja ik moet leren in ons tempo toch me aan te passen samen hebben we een weg gekozen obstakels zijn er overal alleen dit samengaan is onze overwinning al…

gebroken aan de vloedlijn van verlangen door het eindeloze ritme van toenadering en afstand neem mij mee gebroken aan de vloedlijn van gevoelens die verdwijnen in het eindeloze ritme van het dagelijkse bestaan wanneer de zee weer komt zal ik mij overgeven en niet meer verlangen neem mij mee…