Alle inzendingen over begrijpelijk toch: w

Ik zal proberen te begrijpen als jij me vertelt wat begrijpen is ik zal van de mensen houden als zij me zeggen waarvoor haten is als ik verkeerd ben en nooit zal begrijpen noem me dan niet fout of ook niet als ik afstoot niet om jou te wijken de wereld, eén korrel zout..…

Al zoveel jaar die ziekte al jarenlange pijn wanneer gaan ze nou begrijpen dat er minder mogelijkheden zijn Steeds probeer ik te laten zien dat het wel goed met mij gaat doorzetten en volhouden zo hou ik iedereen aan de praat Maar het wordt minder het gaat niet meer zo snel het is allemaal vermoeiend wie begrijpt dat wel Aanpassen…

Is het mijn waarde die je steelt Ik lach ook, een echte charme Omarm me Met hun zicht op mij Het is niet goed ik word te blij Maar hoe ik ben, Zoals jij ziet Deels geworden dankzij jou En ik begrijp je, Niet…

Zoals de jagende buien vandaag, galloperende paarden, jouw donkere gedachten Wolken, water, kou en mist Roffel, stof en zwetend snuif Ja, ik weet het, dit raakt je missen niet Maar het helpt misschien om er omheen te praten…

Familie slak uit Genewouden kroop (w)aardig in het zwart en rouwde Hun dochter moest eraan geloven had aan de Otrivin gesnoven want ze was neusverkouden.…

W.…

In 't wijd gedachteloze ruim der nacht Ligt er mijn ziel als een te blazen veder, Die, opgenomen, kwam op de aarde weder Na 'n winde-vaart gevallen schommel-zacht. Gelijk met donzen pluizen gans omzwacht, In molge schaûw ter rust gelaten neder, Schouwt zij in 't aanzichtloze en volgt het teder Geadem van 't gekamerte der nacht. Blosloos…

Hoor het verheven roepen in het dagen, Nu er de nacht nog is, de geur'ge, zoele, Overal-stille nacht; door 't wellend, zwoele Gefilomeel, dat donker is als klagen. - Nu tjuikt het henen over lage hagen, En slaperige keeltjes komen joelen: Zo op een meer veel scherpe zeiltjes kroelen De dag gemoet, de dag met al haar vragen. O, flonker-vochte…

Ook werelden die we niet hebben en niet eens hebben meegemaakt kunnen we koesteren, schaatsers op de sloten van de elf steden en op de grachten van Amsterdam We kennen het van foto's en schilderijen, mode uit oma's tijd farao's, indianen en dinosaurussen de pracht van micro-organismen en het blauwe ijs van gletsjers waar nu koeien grazen…

Ik heb je laten weten wat ik voor je voelde toen maar ik wist het nog niet zeker tot onze eerste zoen Het was een hele mooie tijd met veel liefde en geluk tot er iets vreemds gebeurde en alles was opeens stuk Ik heb het nooit begrepen wat er gebeurde zo opeens en zelfs na een aantal weken weet ik de reden nog niet eens En ik zal het…

handen aan Laat alle stress aan Heerlijk schijnen Eerlijk zullen mijn eigen zorgen verdwijnen Ze noemen mij brutaal Hoezo spreek ik niet jouw taal Ik schrijf precies op Wat ik wil zeggen Nee, dat hoef ik niet uit te leggen Opschrijven van mijn eigen gedachten Is wat je kunt verwachten Ik ga niet met de stroming mee Volg mijn eigen idee Begrijpen…

Ik zal nooit begrijpen waarom mensen dingen doen, die druisen tegen alle normen en waarden in, wat heeft het nut ervan dan nog voor zin? Ik zal het nooit begrijpen!…

als ik vertel van mijn droom en het zoeken naar gevoel dan kan ik nog zoveel duiden jij zult nooit weten wat ik bedoel…

Plots wordt zijn zachte lach even geraakt door de wind lijntjes in het vermoeide gezicht lijken te vliegen angst en onzekerheid staan te lezen in zijn donkere ogen vertalen openlijk verwarring in diep verborgen gedachten al is de lente laat zijn passen in de regen gaan niet meer alleen gevangen door die andere lach is de herfst dit…

witte winterweelde wil wel warmer wezen waar we wollen wanten wensen welzijn woordwijs woester weven wonderlijk wellicht wat warrig watervallen weten wanneer weemoed weerloos wrikt wurgend woest wordt weggeslikt…

God dacht nog met trots allemachtig De mensheid te scheppen was prachtig Zijn zoon zei bedeesd Ik ben daar geweest Verknallen dat lukt hun reusachtig…

W.) De wilde paarden komen mij beschermen, ze rennen als woeste krijgers rond mijn ineengestorte lichaam. De gieren pikken al van mijn dijen, maar jij schreeuwt luid hun valse gestalten weg, je wurgt de jakhalzen en je omhelst me alsof ik je vader ben.…

Ik voel me als voorheen de (w)arme bakker, Ook die was voor en na zijn slaapjes wakker.…

Hoe we daag'lijks lopen op de puinhoop, hoe kan het dat w' er niet op uitglijden,  wegzinken in die modderige stroop?…

Kind van man en vrouw begeren Meisje een knaap en knaap een meisje,_ Ons zolang we 't vers hanteren Neurt in 't hart hetzelfde wijsje: Lang gescheiden, laat gevonden, Eindelijk één, hoe lang zal 't duren? Die in liefde elkander bonden Wonen elk voor zich als buren. Zaagt ge nooit van gaan en komen, Ebbe en vloed de vaste regel, Nu…

W el uit wat ... I n hem .... L eeft, .... D och ... E en kou .. R ilt in zijn S tem die angst zweet.…

En nog zo wat parafernalia Ook doet ze al miljoenen coaches na: ‘Dramalia nog erger dan W-A!’…

Joost Karhof Nova-redacteur vroeg gister Cynthia Schneider - voor Bill Clinton hier ambassadeur nu op campagne voor Hillary - is your country ready for a wife in the white house? zij keek bevreemd vervolgens geschokt leek woedend de lijn te gaan verbreken begon aarzelend toch weer te spreken antwoordde met opgetrokken wenkbrauwen toegeknepen…

Totaal geen aandacht van de pers gekregen Zelfs niet van Mulder en DWDD Geen Boulevard en niet bij P&W Volstrekt monddood gemaakt en doodgezwegen Na zo veel pech verdient ze een beloning Zij krijgt het eerste lintje van de koning…

(analoog aan The Daffodils, by W. Wordsworth)…

Mama's nachthemd aan midden op straat schaatsen en op zolder met treinen verre reizen maken, maar als iemand later zegt ...Het zat er al in ...weet je nog, toen? ...Twaalf jaar oud... ...twee vier zes acht tien ...wie niet weg is, is gezien ...kijk maar om je heen: ...mensen zijn op weg ...allemaal passagiers ...op een eigen stoel mee…

maar nu zie ik niet langer twee v’s van vliegende vogels maar een w van worden.…

Stem des ondankbaar rotvolks, zing uit volle borst wat u bezielt, tot hulde aan uw jonge vorst (volgens John E. en Ali B. met vijftig topartiesten): ’t zal me een stamppot wezen met de W van worst!…

W-A die daar zijn moeder apprecieerde En en passant aandoenlijk derailleerde Als was het Ewbanks uit zijn eigen lied Na dagen van lawijt, gedruis, gegil Maak ik me op voor twee minuten stil…

Hij is nu op het toppunt van zijn kunnen Tenminste dat zei Freek de Jonge zelf Bij P & W, ruim drie kwartier na elf Ik wil hem deze visie niet misgunnen Maar toen ik de herhaling eens bekeek Dacht ik: ’t gaat écht niet goed met onze Freek…