Alle inzendingen over beloftevol

Het open venster wimpert een glimlach en ik, ik groet de nieuwe morgen…

In Morheus's armen gedragen door droomland spint ze garen weeft nieuwe plannen slaapdronken nog bij het ontwaken breekt de glimlach van de zon door in haar hart zelfvertrouwen recht haar rug en schouders de uitdaging aannemend stapt ze in het beloftevolle van de nieuwe morgen de wind streelt heel even door een warrige bos krullen…

Dan is er plots die vrouw van vierentachtig Die net haar schooldiploma heeft gehaald En duidelijk naar doorstuderen taalt Zo ogen wij ineens stompzinnig jachtig De eindigheid van toekomstperspectieven Bestaat tenslotte enkel naar believen…

we spelen ons spel, lachend in brede zinnen en daar is de werkelijkheid: een handjevol liefde met knipoog, beloftevol naar toekomst, naar morgen.…

enkel nog het onkruid wieden om de bloemen te vinden verborgen in knoppen in talrijke kleuren duizelig worden van nieuwe lentegeuren een musje rond een steen wat vlinders er omheen beiden vleugels van vrijheid om weg te kunnen vliegen wil je met me zwijgen woorden zijn te groot een glimlach is genoeg om de twijfel te dragen…

Ik ben gloorsnikkend gloor, gloort het gloort de snik valt open glorieus als een dag van honing beloftevol mistig het vermoeden…

Ze wist het te vangen met beide handen het zilveren liefdeslint toen ze het aandurfde werd haar herfst in eens weer lente haar blik toekomst gericht beloftevol…

In twee paar donkere kijkers lag verlangen lichaamstaal sprak boekdelen maar de fluistering van de wind liet haar weten de tijd is nog niet rijp met een warme glimlach in beloftevol zwijgen liet ze hem gaan wellicht ooit wellicht nooit vertelden haar handen…

mei is het fijnst ik vind jou ook gerust wel lief zoals je lacht en denkt en praat maar van mei hou ik toch het meest zo zonnig, blij en licht en nog zo beloftevol…

Hij was beloftevol als amateur: Een topper die geregeld triomfeerde 't Was juist eenzijdigheid, die hij ontbeerde Hij keek te kosmisch voor een profcoureur Aan aardse palmaressen ruim ontstegen Was Fedors doel reeds hogerop gelegen…

bakstenen slorpen beloftevol de woorden op letters maken halt hier hangt een groot verlangen gestolde beelden spreken een zwartwitte taal het beenmerg van de stenen hunkert naar de dromen die aan de muur zijn blijven kleven…

lang voor hij zijn arm rond haar schouders legde had zij in zijn ogen haar verloren dromen gelezen, ook die van hem zijn lichaamstaal had haar vertelt in hem te durven geloven vol vertrouwen heeft zij haar hand in de zijne gelegd hun wereld is nu van samenzijn beloftevol luistert nu de wind…

De winterjasmijn kroop beloftevol omhoog het wordt een bloeier de rododendron al vol knoppen lacht in zijn vuistje het wordt niet saai dit jaar er roert wat in mijn tuintje ik speur het er komt een taaie winter het is middagtijd nu spieden naar een stekje om te toeven en te proeven wat dacht je van een coq au vin…

in die dagen zonder affectie vol zorgen en pijn vond ik jou, werd getroost daarmee begonnen de levendige dromen vol poëtische fantasie vaak beloftevol, puur of breekbaar mooi andere keren droef en hard misschien geloof je niet alles maar als ik stop met schrijven dan mis je me…

ooit ben je hier verdwenen maar je spankracht is gebleven ik leef voor een geruime tijd tussen de volmaaktheid van je bogen verzonken achter witte zuilen ontroert mij nog de diepte van je ogen in water milder dan de wijn dompel ik mijn handen aan je fontein hier ligt geluk beloftevol geborgen in de stilte van je schrijn.…

dat een vreedzame dageraad de mensen beloftevol omringd met licht aan de horizon.…

het onvoltrokkene wacht op uitvoering ruikt naar onaangebroken brood een staande gebeurtenis nog niet achter ons liggend voorlopig beloftevol groener dan onbetreden gras tot nu toe verloopt alles voortvarend de dag, een herhaling van zetten maak van een hart geen moordkuil geen hoofdpijndossier, beweeg zonder spijt achteraf met…

Zij houdt van takken in een vaas knoppen die zwellen haar ogen glanzen van verlangen van mildheid en van schenken haar handen verwennen de knoppen glanzen morgen gaan ze barsten ze weet het ze voelt het wat is het mooi jong en beloftevol te zijn zij houdt van takken in een vaas knoppen die zwellen morgen gaan ze barsten…

Tranen als dauwdruppels kussen de nieuwe morgen als ze nog slaapdronken het venster opent de zon zegt de maan welterusten die knipoogt vertrekt over de horizon naar daar waar mensen ook weer slapen gaan ze houdt de wacht de morgen glimlacht haar toe beloftevol de dag die op haar wacht de wind fluistert een zachte melodie als…

witte golven van de branding als vluchtige sluiers over het strand waar zandkorrels jullie harten in een tintelende beweging voortdurend omhelzen verenigen zielen zich op het ritme van hooggewelfde woorden en vlechten dagen zich in een beminde gloed laat de bindende klank van eeuwige trouw weerklinken in de spiegeling van ieder beloftevol…

in een heel zachte fluistering zeggen ze heft haar hoofd luistert met warmte in haar hart proeft met haar lippen zilt, kruidig zoet en bitter kleurrijk als de liefde is zoveel schakeringen aan de regenboog lust passie liefde of doodgewoon kameraadschap trouw en genegenheid ze luistert haar handen vormen de melodie van haar emotie beloftevol…

Het is het jaar van de bloemenkinderen, spelend in de tuin van beloftevol samenzijn. Zij laten zich niet in hun spel hinderen en gaan pas huiswaarts in de maneschijn.…

De dag begint met zon belooft zo veel een azuren blauwe lucht met melkwitte wolken een zachte bries door kleurrijk lover de dag eindigt in purpergloed beïnvloedt mensenleven.…

ik zie zo vaak je lach hand of blik dat ik schrik als je niet en passant voorbij komt wij delen de wereld in al zijn aanwezigheden herkennen onszelf in samen genieten als teken van liefde het zijn de kleuren die jou raken en in hun weerkaatsing net even anders gaan smaken je zwaai die uit afscheid een beloftevol weerzien…

Vandaag mijn neus en mond afgelikt Bewijs dat je me echt wel mag Niet zo evident Je werd misbruikt opgesloten neergehaald Enge verlatingsangst ergens zo normaal Me herkend aan de hand van mijn parfum ook geur Wat heb ik je ook geduldig toegefluisterd en geaaid Werkte prima Samen op de bank ingedommeld Warmte Beloftevol Hopelijk spenderen…

Ik rijg de zinnen aan elkaar tot een beloftevol gebaar, alleen door mij verwekt. Ik aai de letters van A naar Z, speel met woorden. Ik gebruik die gave die ik bezit.…

Het teken dat wij allen beloftevol zijn, mogen voelen en aannemen, in een verruimde geest. Het open stellen van ons hart, één worden met de ziel De intentie is er, maak er gebruik van in de boot van uw deinend leven.…

de nacht zijn donker volume liet verdwijnen in een uiterst ludiek spel waar je lach de lange nacht verwarmde met haar verbonden zijn van liefde en pijn roodt zij nu voorzichtig de al verdwaalde wolken in je ogen ijst het diepste blauw dat uit de universele kou ons strakker maakt dwingt om op te staan en met de nieuwe dag beloftevol…

Beloftevol zijn we allemaal, alles is zo banaal, zonder hart of ziel en kil als steen niet meer nodig dat ik ween.…

Uitgenodigd laat ik het geraas van vallende zeilen, touw en houtwerk achter, verken de glorende verte, voel een glimlach ontspannen het nu bepalen, mijzelf met beloftevol straks geconfronteerd.…