134 resultaten.
Rood en groen
netgedicht
4.6 met 5 stemmen 551 Dwars door het hoge
groene maïskolf veld
rende jij mij achterna
lachend buiten adem
onder het gooien van
wilde aardbeien
besmeurde jij mij
het maakte niets uit
jouw lippen waren roder
tussen onze tongen door
wilde jij iets zeggen
maar er was geen ruimte.…
Progressie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 121 Kruip door sluip door
in Den Haag Centraal
hier gedril daar geboor
herken ik niets van wat ooit was
Buiten gekomen word ik
omringd door hoge gebouwen
waardoor het in het niet vallen
onontkoombaar lijkt
Den Haag stad mijn stad
met besmeurde skyline
de vooruitgang wacht je op…
Elegie
netgedicht
4.7 met 20 stemmen 729 Op bizarre wijze
verstrikt en droog gebloed,
lijkt hij nog het meest
op een verfrommelde landkaart:
geronnen rivieren volgen
het besmeurde relief van zijn veren.
Uit een donkere plek
onder zijn verwrongen nek
groeien rode bloemen.…
Het doen van vogels!
hartenkreet
4.4 met 20 stemmen 689 Rondom mij is het terras
helemaal besmeurd!
De flatten lopen
tot in de getallen!…
VALSE PROFEET
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 387 De prediker
die met eigen oogmerken
schijnheilig het Woord verbreidt
is benijdenswaardig bespraakt
een glanzend opgevouwen kleed
waarin duizendpoten huizen
tussen stinkend oud roest
en verbrokkelde stenen
besmeurd met giftige drek
mogelijk schuilt in dit venijn
een enk'le reine edelsteen.…
Miskend talent
netgedicht
3.8 met 19 stemmen 1.154 zonder aarzeling, spanning, tegenzin
naar voren komend
leraar tegemoet
stond ze klaar te spreken voor
een groep met jeugdgebroed
kletsend aan een stuk door
vermaakte ze haar klasgenoten
zichzelf en docent
van de spanning toch een traan gelaten
opgenomen in d'r shirt
niet beseffend het talent
waarmee een hater werd besmeurd…
liefde beklijft
gedicht
2.6 met 234 stemmen 55.628 ze spreekt niet
nevelt zich in stilte
haar ogen flitsen niet
ze staan vast
haar atelier is al vol
Schubert’s Letzte Hoffnung
zij legt klanken vast
ragfijn
in truffeltjes
zat hij maar vast
aan haar toonladders
hij kon
kijken naar haar handen
naar de rode rozen
op haar
met verfspatten
besmeurde jurk
regenboogjurk
van rode rozen…
vergeten
hartenkreet
3.3 met 7 stemmen 1.078 wanneer
is het gebeurd
je haren grijs gekleurd
je ogen dof
je wangen bleek
je kleren besmeurd
wanneer
is het gebeurd
geen gevoel
als ik je kus
geen aai
over mijn rug
geen traan
als je moet gaan
wanneer
is het gebeurd
dat ik niet
meer voel
als je me ziet
als ik jou zie
wanneer
vertel me dan
nog een keer
hoe het was
voor je…
Olijfgeheugen
netgedicht
4.1 met 8 stemmen 973 Jij, vlijmscherp uitgelijnd
op giftig azuur, koppig
en verstard vormenspel,
amalgaam van molm,
versteende stof en zilver,
schenk mij van je vruchten
de bitterste,
opdat ik herinneren zou
hoe de strijd gestreden werd,
paarden waren er, weet ik nog,
besmeurd met bloed en slijk.…
Willens en wetens
hartenkreet
3.9 met 9 stemmen 728 Langs de betonnen besmeurde wegen
Kom ik talloze plat gereden kadavers tegen
Die eens zo bontgekleurd in boomtoppen zaten
Hoelang gaan wij door deze wereld uit te baten
Waarschijnlijk tot we als mensheid zelf ten ondergaan
Verwoesten wij hem en vervuilen met gassen
Overtuigen wij ons zelf altijd maar weer
Niet in deze schitterende wereld te…
Explosief
netgedicht
4.5 met 39 stemmen 896 wanhopig krijst de moeder naar haar
met bloed besmeurde kind
roerloos liggend in het gangpad tussen
de uitgang en de kaartjesautomaat
het geweeklaag van medepassagiers
overstemt het geknetter van vlammen
zich een weg likkend naar het gapende
gat geslagen in het zoveelste bestand
in een strijd om eigendomsrechten
vemeend om het geloof
dat…
Sorry, ik fregat m’n olie
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 425 Ik weet dat dat niet gebeurt
Het heeft mijn natuur besmeurd
Met een laagje vet erop
Ik verstik in die dampen van benzeen!
Naast mij ook de vogels en de vissen
Ach, die kunnen we best wel missen
Al sta ik in sarcasme zielsalleen…
de kronkel herontdekt
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 182 'de vermoeid ogende man
besloot toch maar even
plaats te nemen op het
met graffeti besmeurde
bankje in het park'
met deze fraaie volzin
voor een mogelijk stukkie
wil ik de 100ste geboortedag
van Simon Carmiggelt onder
de aandacht brengen...…
Terroristische aanslag.
netgedicht
4.2 met 8 stemmen 484 een lichtflits
de harde knal
vervolgens grijze rook
gegil en geschreeuw
mensen vallen
achter hun bagagetrolleys
op de vloer
hier wegkomen is een
hele toer
doden en gewonden
blijven achter op
de grond
welke besmeurd is
met glasscherven en bloed
van veel mensen
welke hier op deze
Brusselse luchthaven
hun ongewenste…
Die roodkoper lacht
netgedicht
2.2 met 12 stemmen 474 ik jaag weer in een
herfst die roodkoper lacht
op het koppel duiven
dat mijn druiven heeft gejat
het korhoen
of fazantenhaan
de meerkoet en de
vette ganzen die zo gaan
ik jaag maar
mijn garagedeur wordt
niet besmeurd met hang
naar adelijkheid van vogels
jaag omdat de herfst
weer geurt ja visueel
omdat de oogst weer zo intens…
Beschuitkruimels (voor Jeannet)
netgedicht
4.4 met 7 stemmen 629 Als een mooi beschuitje, besmeerd met boter, plakje kaas,
plots van tafel valt - net misgegrepen- dat al verkruimelend
wordt platgetrapt op de stenen vloer, oneetbaar verandert,
zo verpulveren vele levens, ongekend, stil en onbegrepen,
vervuild, besmeurd, gevallen, vastgeplakt en kapot getrapt,
in duizenden onbekende, intelligente kruimeltjes…
Moederliefde
netgedicht
4.6 met 9 stemmen 1.157 doodmoe zwerf
je kermend langs
desolate straten
van ongekend geluk
stokoud lijk je
gekrast, gebroken
geen mens meer
maar een lijkje
wie weet weent je
besmeurde einder
loos als hij ziet
dat je gekrompen
liefde toch
beschut tegen ijs
koude regen in je
ingehouden klacht
sterker dan steen
stut je schouder
toch je tere kind
in…
Met pijn in het hart
hartenkreet
2.2 met 13 stemmen 1.606 een vuil gezicht
besmeurd met bloed
geen enkel iets
dat nog fascineert
de tranen schonen
delen van je wang
maar het maakt niet uit
je blijft toch wel bang
het zwart kleurt je ogen
weg is elk beeld
de realiteit vergaat
waar haat ontstaat
pijnlijk scheurt je hart
waar rood druppelt
je huid droog, plakt
en de pijn verdubbelt…
Sterrenstof
netgedicht
4.3 met 26 stemmen 819 Harten aas wacht in de handschoen
op liefdesspel in vogelvlucht
ik kuis mijn zwaar besmeurd blazoen
met nectar van de passievrucht
de lust naar lijfelijk vertier
tekent zich af in open lucht
de lokroep van de valkenier
is nergens anders zo beducht
als minstreel maak ik jou het hof
buiten het vaste protocol
de kaart gelegd in sterrenstof…
Smeltpunt
netgedicht
4.8 met 8 stemmen 447 een grauwe waterplas
waar ooit in sprookjeskou
de mooiste sneeuwpop was
stenen ogen op besmeurde grond
een kromme, vieze wortelneus
te strak gevouwen takkenmond
rode koontjes vragen zacht
of hij nu soms
met opa in de sterren lacht
en prompt liggen op het groene gras
wortel, stenen, takken klaar
voor als het straks weer sneeuwen mocht…
en ik ween
hartenkreet
4.1 met 16 stemmen 1.211 ik ben het meisje
in de hoek
besmeurd, verwond
en ongeboren
handen gebonden
tot tegen de borst
mijn mond en ogen
met kwaad gehecht
dat me doet
huilen in de kamer
om al het bloed
dat het mijne is
strak gebonden
nooit ontsnapt
aan die nauwelijks
zichtbare haken
ik ben de vrouw
alleen maar mezelf
in leven nog minder
dan in…
Kleine meester
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 306 als een kleine meester herken ik de stukken
van pion tot koning op de troon
bestreed er veldslagen in het hoge Noorden
totdat mijn adjudant werd vermoord
we vochten voor het vaderland
en de vrouwen bij de wasmand
die ons schone kleren gaven
en een pint met schuimend bier
ze zagen onze besmeurde gezichten
en zand en bloed op de mouw
voor…
Zwartkielen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 99 Zwarte schimmen in het bos
Ze wroeten er op los
Niets voor hun neus is veilig
Maar eikeltjes zijn heilig
Ze zoelen lekker in een plas
Een besmeurde boom die ooit hun schuurplek was
Zwarte haren op de stam achtergelaten
Vrolijk zwiepen ze met hun staarten
Zet de grond maar op z’n kop
De eigenaar van een maïsveld zit met de strop
Zelfs een…
Terreur
hartenkreet
4.1 met 10 stemmen 807 De aarde wordt besmeurd
met deze zieke virus terrorist.
Wanneer stopt deze levende hel?
Als iemand daar toch eens antwoord op wist……
DES WERELDS VUIL IS UITGESTORT
poëzie
3.0 met 5 stemmen 2.218 Des werelds vuil is uitgestort
op alle schepselen; het wordt
gespild, gesprenkeld rijkelijk
op hoog en laag gelijkelijk
en de geringste is besmeurd;
de onverzorgde weduwvrouw,
die van haar pover weefgetouw
amper een karig dagloon beurt,
zij word gehekeld en verscheurd
en des bemorsens waard gekeurd.
Wie is gerecht en kan bestaan?…
Aldus sprak het zwarte gat
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 330 Voor mij op de grond
een krant
lege fles
papier
zwart gat ondekt,
Te gek
gek gekras in de nacht
tast in het duister,
Krachtige katachtige
ogen
prachtig,
Kijk in de zwarte gaten
er in
willen bijten
er door heen vliegen
met verf besmeurde vleugels,
Vallen
op de grond
een krant
lege fles
tekst op papier,
Start een revolutie…
Blauwe tranen
netgedicht
2.2 met 4 stemmen 262 Handen besmeurd met rode spetters –
niet nader te verklaren.
Muren beklad met grauwe strepen –
het is niet mijn schuld.
Lieve trouwe morgen,
waarin ik ontwaak
is dat
waarin ik slaap?…
een oude foto
hartenkreet
4.6 met 7 stemmen 281 een oude foto in zwart wit
verraste mij een ogenblik
door tijd wat geel gekleurd
de randen wat bruin besmeurd
een lieve man in uniform
klaar voor de grote storm
een mooi plaatje totaal
maar wel met een eigen verhaal
gelukkig is dat al lang geleden
de jaren van verplicht soldaatje spelen…
wat hang je daar zo mooi in 't kader
de verkleurde…
LAIS CCCIII
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 49 Want schoonheid wordt door hebzucht onderdrukt,
haar parel met de taal van ’t zijn besmeurd.
Lees mijn zwijgen hier want het spreekt verrukt:
niets wil ik waar jij zo mooi in mij gebeurt.…
Schaduw
hartenkreet
4.3 met 16 stemmen 1.646 Verdrongen door een vale schaduw
Schuifel ik langs kale muren,
Besmeurd door vertwijfeling,
Uitgeput door gekwetste uren
Aan het eind van de dag,
Zo beklemmend zwaar,
Hoor ik alleen nog maar stemmen,
Zo verward en ondraagbaar
Ik beweeg als een vreemde,
Rusteloos in de tijd,
Gebonden door een cirkel
Neemt mijn falende adem afscheid…