Alle inzendingen over binnenkomen

de lakens liggen losgewerkt zoals het zwijgen dat wakker wordt wanneer ik 's morgens in bed lig zou ik de gordijnen openschuiven om het gesprek te zien dat we nooit hadden je zien binnenkomen, de kleren op de stoel, weggegaan lach maar, want wat is groter dan de waarheid kleiner dan de hand die je tegen mijn wang hield het troebele…

Even ben ik er geweest in die korte koude dagen wollen borstrok, kachel aan een liedje nog, dan moet je slapen gaan Even zomaar langs geweest ik zag twee mensen in een tuin haar grijze hoofd, het hoge gras alles was zoals het was Even mocht ik binnenkomen in een leven haast vergeten kom mee, dan gaan we vlinders vangen de warmte van die…

Dan hoor ik een deur,die lichtjes wordt bewogen en zachte stappen die de kamer binnenkomen..., ik voel een paar koele handen op mijn ogen.…

Grenzen in ons hoofd waar het onveilig wordt en we op onze hoede zijn voor wie er binnenkomen met een mond vol vragen en kritiek die zich gedeisd houden als goede buren met democratische rechten om de overheid te ondermijnen waarbij ze verkleuren tot ze zich sterk genoeg wanen om verschillen uit te vergroten en andermans verlies…

En op m'n tenen binnenkomen en fluisteren: slaap zacht, slaap zacht? Nee, want in mij was 't licht echt kapot En elk gesprek dat zou verzanden De laatste maal ging jij tot op 't bot.…

Om mijn hart heen ben ik gebouwd in wereldvreemde lagen op zoek wat dit doet gedragen zonder centrum ben ik niet zonder binnenkomen klopt het niet zonder verliest het snel kan ik zijn bij die zogenaamdheid of bedoel je spring ik uit het zaad dolgedraaid door het rad van avonturen in het onbekende van mijzelf maakt het van de ander los vreemdeling…

blijven slapen lekker blijven slapen de hele avond de hele nacht de hele ochtend en draai je nog eens om waarom de middag ook niet diep onder de deken onder de maan onder de zon de wereld buiten en jij die mij nooit meer wil zien laat staan binnenkomen buiten met de wereld met de zon met de maan de hele middag avond nacht ochtend…

iedere keer wanneer ik mijn wijkje binnenkom weerom de confrontatie met gezichten van mensen die ik wantrouw maar straks op 2 maart a.s. maak ik met het rode potlood korte metten met de heren…

toen ik terug kwam liep de wereld mee en alles was gewoon lakens wit - voetstap zwart, een indruk in wat zachte ondergrond buiten velden en een strakke maan; geen wind maar ook geen nevel waar mijn kussen liggen rust mijn hoofd waar mijn dekbed zwelt weeft warmte rond een volle buik langs de vastgevormde gevel kruipt het luik van binnenkomen…

de horizon kleurt vaal oranje in het licht van de ondergaande zon aan de hemel verschijnt een donkere dreigende wolk we wachten op het langverwachte kind het vervlogen weemoedige lied de laatste adem in het schaarse licht kan eenzaamheid zonder kloppen binnenkomen kan verdriet uitbotten tot schoonheid in de schaduw…

Als je hier bent of ik bij jou, je verhalen, hoe diep ze binnenkomen, hoe innig als blinden het betasten, het samenzijn alsof nooit eerder iemand zo dichtbij gevoeld.…

de blauwe nacht zwijgzaam en stil nachtuilen dier en avondmens een nachtelijk kantoor je kunt niet binnenkomen er is geen deur tankstation aan het einde van een snelweg het huis in de buurt van de spoorweg in de ochtendzon zit zij op het bed staart naar buiten wat gebeurt er als je alleen bent in een stilgevallen stad…

marathonlopers skispringers vliegende dokters olympische schaatsers nieuwslezers woestijntrekkers rocksterren damtukkers ruimtevaarders lijsttrekkers publieke rukkers oorlogspiloten allemaal gaan we voor hetzelfde binnenkomen je bent nog niet binnen ze vragen was jij dat goeie dag zeg wow we zijn ondersteboven helemaal hoteldebotel…

Rond Kerst hangt er een soort grote stille wolk Het is er voor en door het hele wereldvolk Het is geen mist of nevel of een witte waas Onzichtbaar krachtig hangt het als een stille Baas We kunnen dingen voelen, binnenkomen, stromen Niets hoeven we ervoor te doen of ervoor te laten niets geloven in wijzen uit het oosten of in sterren die over…

Ik zal je troosten Als je steeds moet huilen Kom maar bij mij Als je even wilt schuilen Als de monsters binnenkomen Duw ik ze weer terug En als je bang bent voor de zee Draag ik je op mijn rug Wanneer je niet kan slapen Zal ik voor je zingen Over twee beertjes Die samen touwtjespringen Ik ga met je mee Als je bang bent om alleen…

jij had de zeldzame performance van binnenkomende schuchterheid en een blijde vrijheid om de warme ontvangst bijna lijfelijk te voelen het gapen van deze kloven ben jij gelukkig nog niet te boven nog showt alles naturel als op het lijf geschreven de tegenwind die pittig waait voelt niet als blasé maar neemt wat kleine stukjes…

De ochtend begint koel aan de benen de tuindeuren opengezet en ieder behalve ik mag binnenkomen en jij gaat zo foto's maken met dit licht Van de bloemen en van jezelf zo vat jij de dingen samen elk beeld geconcentreerd verhaal ik mis je stem en klankvolle vocaal Jij noemt de dingen bij hun naam kijk, ze gaan bewegen, dansen zelfs als smurfen…

heb respect voor de notaris gewis mensen emotioneel binnenkomend wat staat ons te wachten de overledene rust in ieder geval zacht enorme spanning het staat op ieders gezicht te lezen hij/zij heeft toch hopelijk aan mij gedacht de notariszak wordt geopend in dit kantoor is intense stilte ontstaan het voorlezen van…

Geklaagd wordt, dat het vol wordt in de Staat der Nederlanden, daar uitheemse stromen het dichtbevolkte landje binnenkomen. Een hoge druk beheerst het leefklimaat. Door zeer bezorgde vaderlandse lieden wordt aan klimaatexperts om raad gevraagd.…

Ergens zit ik tussen spullen Daar, waar anderen zullen zeggen Daar woont hij En ik die schouderophalend Het slot open doe En binnenkom in dit ergens en denk Hoe lang woon ik hier nog Hoe lang moet ik hier blijven Hoe lang zal ik ondergaan Dat dit het is Weer stoot ik mijn voet tegen De openstaande deur Waar er te veel van zijn In deze…

Diep over zichzelve heengebogen Zodat zij mij niet binnenkomen zag, Verhief zij uit de nacht haar donk're ogen En dromen sloten een geheim verdrag Met alles wat men wakend moet gedogen. Zwijgend betaalde zij het hard gelag Een mens te zijn, die telkens wordt bedrogen, Godin met gekortwiekte vleugelslag.…

Degene die er net op zat loopt door het lege huis maar zo af en toe komt ze terug naar de stoel, bij het open raam even genieten van de rust waarmee het snel genoeg is gedaan, zodra de mensen binnenkomen om aan het werk te gaan.…

Zonder sleutel, Toch binnenkomen Is hoe je bij me binnensloop. Zonder praten, Toch vertellen Jouw ziel vertelt me zoveel meer. Zonder kijken, Alles zien Ik lees je ogen keer op keer. Zonder aanraken, Mij beroeren Alleen de gedachte maakt me gek. Zonder bewegen, Laten rillen Voel je adem in mn nek.…

Ik zal mijn ogen richten naar de binnenkomende zon de nazomer omarmen met de late rozen slapen ontwaken in liefdevolheid ziende een heldere levensbron ik blijf riedeltjes, klanken zingen als de leeuwerik in het roggeveld dansen met de wilgentakken windwuivend in het vijverpark lezen, hoe een dichter in woorden de schoonheid van liefde…

met een kater van binnenkomen zonder dat er enig sprake was van een genuttigd hoeveelheid alcohol betrad ik de vroege ochtend met een onuitgeslapen gevoel van uitputting, zonder twijfel en gerede voldoening daar het licht zich slechts vertoonde in de verbeelding waar mijn ziel en ik elkander zochten en tenslotte vonden het park waar…

Er was iets om met Lood in de schoenen Te betreden - Hemelse oneindigheid Zo licht, zo mooi, Zo vol klanken van De schoonste muziek En ik die angstig Schuif'lend hier Binnenkom in het Voorportaal van de Eeuwigheid, met lood In schoenen en gedachten Bang om toch ook Hier weer gewogen Te worden en daarna Te licht bevonden…

Voel de lauwe midzomerbries Om mijn gespannen kaken Hoor vogels van allerlei pluimage Kwinkeleren dat het een aard heeft - Ik die zie met mijn gevoel, Lees met mijn oren en vingers, Diepgevoelde sensaties Die binnenkomen door mijn neus, Pannenkoek met spek, kaas en appelkaneel Die lonkend op mij wacht, Leef maximaal in het hier en…

Wat is dat lekker, even na te dromen; ik ben het ledikant niet uit te slaan en laat de dag niet bij me binnenkomen, die houd ik nog een poos bij mij vandaan. En voor ‘k het weet zaag ik weer aan wat bomen. Mijn vrouw wordt wakker en zij stoot mij aan, want zij ligt ook zo lekker na te dromen en is het ledikant niet uit te slaan.…

volwassene mijn woorden spreken taal wat ongewassen en ondeugend maar met een hart van staal ik heb het roest eraf gepoetst na tijden indolentie is er weer volledige potentie geen woord maar daad lust de seconden rauw gebrek aan tijd schaadt nog het samenzijn met jou waar ik het jochie ben jij mijn grote bekken kent in zachtjes binnenkomen…

Wat toont die Mohammed een frisse kijk! Al zal het de gemoederen verhitten, hij stáát erop dat hij mag blijven zitten. Voor Allah zijn we allemaal gelijk. En pleit die vrome advocaat nu ook misschien ervoor om vróuwen als gelijk te zien?…