Alle inzendingen over blanke gave

Heel graag had ik In je blanke witte Armen die bewegelijk Als witte vissen op Het ritme van het Leven en de eenvoudige avond dansen Je zachte mond Langer gekust En de hete fik In ons gestoken Maar hoe lief en open Je gezicht en blanke Armen ook zijn Het gaat me om vergetelheid Van een levenslange pijn…

Leer u aan de stilte laven: Waar het leven u geleidt - Zij is uwe veil'ge haven, Want zij is de grote gave Van de eeuwigheid. Sluit de stilte in uw gaarde, Wees in haar gelukkig kind: Al wie ze aan haar schoot vergaarde - Alle zaligen op aarde Hebben haar bemind.…

Dat is het voordeel van mijn gave. De burger kan zijn ei niet kwijt, terwijl ik, rustig mijn neerslachtigheid gelijk een paardje voor mijn kar laat draven. Is het volbracht, dan ben ik opgelucht. 'k Heb schoonheid uit mijn pijn gewrongen. Mijn lieve pen heeft mooi gezongen. Ik stap in bed. Ik geeuw en zucht.…

Vanuit de wagen zag ik een vogel zwevend op de luchten en plots weer wiekend op zijn eigen kracht. Een beeld van wat het leven tot hiertoe voor me bracht: soms krijgen, onverdiend en onverwacht en dan weer zelf wat gevend. Zo leven mogen tussen de miljarden mensen die voor en na ons zullen komen, en even hier zijn, even maar en toch geroepen…

Verjaren is eens even kijken naar alles wat verleden is en hoopvol naar de toekomst reiken omdat het leven gave is.…

En weer zijn de papavers daar, de bloemen uit mijn dromen - en niemand weet er hoe en waar ze plots weer zijn gekomen, maar hevig-rood straalt blij hun kleed en trilt in zon of regen, opdat geen mens ook maar vergeet de dagen en hun zegen. Want alles is gegeven hier: de zon en ook de wolken, al ademt vreugde door een kier, zo plots…

Gij hebt uw Geest, uw vuur gegeven, uw Adem en uw levenskracht, maar waar is nu zijn gloed gebleven, zijn laaien waar ons hart op wacht? Wij zijn vermoeid door zoveel zorgen - geblust, getemd, uiteengegaan, wij wachten op een nieuwe morgen waar Gij ons weer rechtop doet staan. Laat nu uw licht ons weer doorvaren en leg uw woorden in ons…

Geef ons dan weer sterke moed, wil met licht ons laven dat ons allen leven doet; schenk uw zeven gaven.…

Hij schenkt geest en gave uit reine aarde, maakt de wereld stil en groot, daar houdt de dood haar adem in, zich op een baar op zijden voeten in eeuwen weg te dragen. ( “Cito pede labitur aetermum” ) "Waarop te wachten mijn schaduwvriend, om samen het houten kruis te schragen net zolang je de hemel vind ? “…

dat -niet nadenken in sommige gevallen een talent zou kunnen zijn: een gave je moet het wel kunnen jezelf gunnen het is het proberen waard je op iets anders te richten…

De goede wijn is een der goede gaven, Waarmede God ons, armen, heeft bedeeld, De goede dronk, waarmede wij ons laven, Is hemels en een lust, die nooit verveelt. Aldus verblijdt hij zich, die is genezen, En thans de dingen weder juist ervaart, De goede wijn bevrucht zijn ganse wezen, Gelijk de regen drenkt de goede aard.…

Er is een vrouw opnieuw geboren Ze wist niet dat dit nogmaals kon Ze houdt nu van de zomerzon Ze kan de stilte haarscherp horen Het zeeschuim weet haar te bekoren Sinds er een nieuw verhaal begon Is licht haar inspiratiebron Blijkt haar een ander lot beschoren Een kind op klompen voelde aan Hoe of de dorpsbewoners leden Ondanks hun smekende…

bijzonder – verjaren verjaren – weet je is geen prestatie verjaren – weet je is een bijzonder kado een gift - zomaar - gekregen tijd - uit liefde geboren - van mens tot mens - zomaar - allemachtig prachtig verjaren – weet je is een bijzondere gave…

De almachtige en liefdevolle God laat Zijn wonderbare kracht en Geest vanuit eigen adem en scheppingsdrang mild naar de aarde toe zweven om versnipperd over te gaan in menselijke zielen het geschonkene betoont zich groots nietig of ingetogen soms geweldig indrukwekkend is door de Hemelse Vader gemaakt met gelijke aandacht en toewijding…

Vogelpoep vergleed schaatsen gaven nog geen klap de laatste ronde…

Ze is volmaakt blank, behalve de haren En benen, in zijden kousen zwart; Blank ronden de dijen zich weer tot waar een Plek zwart dons ligt als een driehoekig hart. De wind die door ’t bos in zoele vlagen Aanzweeft en de bloemen deinen doet, Schijnt zich meewarig af te vragen, Waarom zwart blank naakter schijnen doet.…

Blanke ras verdreven het gevaar geweken winnaar van de oorlog Japan!…

Laat, o lieve, laat Uw blanke vingren langs De toetsen fladdren; Vlindervlug En licht...…

Mij brak hij bronnen uit de rots en meer dan ene, En gaven vreugd, gelijk een vrouw dat doet.…

Politiek Nederland zal het nooit leren In een filmpje laat men zien in het kort Waar het voor de kijker duidelijk wordt Dat in dit land slechts angsthazen regeren Zo ziet men dé crimineel min of meer Als blanke modieus geklede heer …in het Amsterdamse campagnefilmpje “Het is afkoelen of aangifte” blijkt dat schijnbaar de blanke mens voor…

Zielloos krast de pen langs het blanke vel onbevlekt schrijft zij haar laatste regel…

Grommen (Grrrr) blank brood bekleed met choco verorberd door hongerige magen VOLDAAN!…

Een vrolijk hart is een gave van God Hij wil dat we blij zijn in ons bestaan Dat we met vreugde onze wegen gaan En altijd willen leven naar Zijn gebod. Moge God eenieder die blijdschap geven Want een lachend gezicht verblijdt het hart En vermindert somberheid, pijn en smart Waardoor we meer vreugde mogen beleven. (uit spreuken)…

met de dood op de hielen moest ik knielen voor het altaar des leven daar lagen mijn goede gaven bewierookt door velen maar het goud glansde dof zonder linten en opsmuk was het demasqué compleet eens gloedvol geschreven nu zijn de kleuren vergeten ik krijg nog wat jaren respijt niet meer kwantiteit maar mijn gaven moeten kwaliteit…

een blank wit vel papier wordt met zwart gekleurde inkt beschreven wit en zwart blank en gekleurd ze komen elkaar zo vaak tegen zoals al eeuwen lang gebeurd en als alles van zich is afgeschreven wat men over elkaar kwijt wil kan men in harmonie gaan leven de eenheid mens definitief af smeden en dan is het voor altijd rustig in beider…

Overal mensen, toch voel ik me alleen. De enige met kleur in deze grijze zee. Een donkere kleur, toch een mens. Een maatschap, maar geen maatschappij.…

blanke ijsbloemen bloeien op winterruiten maagdelijk en teer. Uit het land van sneeuw en ijs een beloken paradijs.…

Bruin is mijn vel, maar blank is mijn ziel, Hoe sidder ik onder de klappen Die ons de blanke zo rijkelijk geeft, De heren die honen en trappen, Die onder 't mom van beschaving, cultuur, 'n Volk van miljoenen verdrukken. Bruin is ons vel en dat geeft hun het recht Ons 't loon van ons werk te ontrukken.…

neem ervan haal af wat nodig is met respect liefdevol proef en ruik die gaven voel en betast ze geniet ze intens maar overvraag niet nóóit…

wat zij in zich heeft alles geeft zij ons moeder aarde dat waarmee wij ons voeden waarmee wij ons kleden en warmen waarmee wij ons sieren en verrijken daarom koester haar moeder aarde haar en haar gaven neem ervan haal af wat nodig is met respect liefdevol proef en ruik die gaven voel en betast ze geniet ze intens maar…