42 resultaten.
Een dinsdagavond
hartenkreet
3.0 met 33 stemmen 3.090 Ik zie de blosjes.
Knuffelen afgewisseld met onstuimig gezoen.
Ik zie en voel jouw aanwezigheid,
een lichaam dat op ontploffen staat.
We weten allebei wat ons staat te doen.…
Dromen-land
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 263 Rozig lig je daar
blosjes op je slapende snoet
in een wereld zonder gevaar
als een droombeeld zoeter dan zoet.
twee armpjes zacht krommend om je hoofd
met een fopspeen brommend in je mond
wie dit beeld ziet, die gelooft
nog in vrede waarin alles weer gezond.…
Dichtbij veraf
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 209 De dames Sluik hebben blosjes
op hun ronde appelwangen
hun ogen staan op ver, zij kijken
als een rijtje pimpelmezen
naar links en rechts, op en neer
Als hun ogen elkaar treffen
plooit een automatische glimlach
mondhoeken omhoog, zij dromen
zich rond en het is niet uit te maken
wanneer de reis ooit begonnen is
Zij trippelen op hoge hakken…
Innerlijke kracht
hartenkreet
4.0 met 27 stemmen 1.882 Wees open jij mens
Geef jezelf helemaal
Levend vol emoties
Spreek je eigen taal
Wees open jij mens
En je zal ontvangen
Liefde en genegenheid
Blosjes op je wangen
Wees open jij mens
Glimlach wees eerlijk
Deel je verlangend hart
Een gevoel zo heerlijk
Wees open jij mens
Ver zal je dan komen
Koester je warme ziel
Leef je mooiste dromen…
UITKOMST IS HET SAMENZIJN
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.021 tracht te roepen
mijn woorden smoren in mijn keel
probeer te zien en echt te kijken
een onuitsprekelijke woordenschat
welt in mij op
maar toch kan ik mij niet uiten
besef, dat alles anders moet
nu gloeit de liefde door mij heen
ik zie opeens verandering
nu zijn het mensen en gèèn lijken
het echte zien wordt nu ook kijken
er komen blosjes…
In verlegenheid
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 236 Mijn haar danst caleidoscopisch
op de hoogglans van het licht
als de wind mijn droefenis uiteen dwarrelt
Ik scharrel vol verwachting rond in je timide wateren
en strijk mijn hand over jouw zandkleurige dromen
van ziltige verlangens en schaapachtige wolken
We verdoen onze tijd met onuitgesproken liefde
in een storm van verlegenheid
waar blosjes…
Oh kassameisje
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 445 haar en wimpers en uw wenkbrauwen
Tezamen met uw opmaak en uw dracht
Dit schone doet mijn vaten zwaar vernauwen
Mijn hart krijgt artistiek en huppelend gebons
Mijn bloed verraad gejaagd versneld gegons
Nu ik u aanzie ga ik rondom blozen
Heeft men vandaag u reeds toegedicht
Een razend boeiend compliment
Of wordt u nooit verwend
Twee blosjes…
Naderend afscheid
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.854 Met knoop in de maag open ik de deur
naar de kamer met bekende ziekenhuisgeur
Onder het frisse witte laken lig jij
heel vredig in ‘t zonlicht op je zij
Rustige adem, blosjes in je gezicht
omdat zojuist iets je hevige pijn heeft verlicht
Voorzichtig streel ik je broze grijze haren,
en hoop dat je mijn bijzijn toch iets kunt ontwaren
Ik kus…
lofdicht
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 676 Je hals is als een prachtig fenomeeen
Geen van mijn vrienden kent er een
Die is te evenaren jij bent uniek
Zo in je fraaie blote sporttuniek
Je borsten hijgen als opgejaagde reeën
Terwijl je navel gezicht bekoort
Wellicht door evolutie is je snor wat afgegleden
Hij heeft je vagina welhaast doorboord
Terug naar je wangen die ongenood
De blosjes…
Explosief
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 182 Lente zingt: nu is 't mijn beurt
Ik kan niet langer wachten
'k Wil dat jij Zon de Aarde kleurt
Met universe krachten
De vogels hebben 't aangevoeld
Zijn laaiend opgetogen
De grond herleeft; wordt omgewoeld
Door graafspelonkologen
Het sterk parfum van Lentelucht
Blijft om de mensen hangen
Zelfs als die 't huis zijn ingevlucht
Met blosjes…
De wijsgeer
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.962 't Helder voorhoofd is mijn hemel,
En haar ogen zijn mijn sterren,
En de blosjes van haar wangen
Zijn mij meer dan Lenterozen!
En haar stem! - mijn lieve Wijsgeer -
O! Zo gij haar stem mocht horen!
Gij zou nooit meer in het bosje
Naar uw lieve vogels luistren!…
Opa
netgedicht
3.0 met 29 stemmen 3.045 Rechtop in bed met blosjes op de konen,
Omringd door al wat hem gegeven was,
Leek hij tussen zijn oudgeworden zonen
Een fenix, rijzend uit sigarenas.
Maar ’s avonds is de hoofdzuster gekomen,
Nadat de gasten waren weggegaan,
En heeft al die cadeautjes meegenomen,
Waarvan het gebruik hem niet was toegestaan.…