Alle inzendingen over bontje OR leegte OR zee

De kleinzoon van Hitler-fan Bush is ernstig, gelovig en louche Hij legde met vlijt een bommentapijt en raakte Irak maar niet kwijt © Jan Bontje 2003…

De kleinzoon van Hitler-fan Bush is ernstig, gelovig en louche Hij legde met vlijt een bommentapijt en raakte Irak maar niet kwijt © Jan Bontje 2003…

De kleinzoon van Hitler-fan Bush is ernstig, gelovig en louche Hij legde met vlijt een bommentapijt en raakte Irak maar niet kwijt ----------------------------------------- © Jan Bontje 2003…

Het toegeefslijkste lichaam, het ontoegankelijkste voor de zee; zijn oren zijn verzonken schelpen, zijn kijken is nooit afgerond, hij zwemt in donker water waar onraad is en prooi; de leegte van de zee erkent hij niet, behaaglijk wentelt hij zich om. -------------------------------------------------- Uit: Woeste grond, 1992.…

-------------------------------------- © Jan Bontje 2002/2003/2004…

© Jan Bontje 2004…

Iets lijkt zich in 't water te laten zakken De druppel die haar in 't hart treft en de leegte in mijn hart pijnigt De plek waar jij hoort te zijn. De sterren weerspiegelen je lach oogverblindend en in de verte En ik schreeuw 't uit van over de reling... ... ik mis je....…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

De zee is mijn vriend, want zij geeft en neemt. De zee neemt mijn angsten, zorgen, onzekerheid en pijn met haar stroming mee. De zee geeft mij rust, vrijheid en leegte in mijn hoofd om te kunnen zijn wie ik ben en de koers te varen die ik wil. Al kan de zee nog zo ruig zijn ik voel mij altijd goed bij haar.…

Deels geïnspireerd op 'Lebensraum', das Schnellsonnett van Jan Bontje waarin een geopolitieke ruimte, van de Atlantische kust tot de Pacific, door Medvedev e.a. wordt afgeschilderd als een Euraziatisch gebied van volken, levend in (vreedzame?)…

En de vogels Nog de baas zijn Niet in een kooi zijn beland Vogelvrij Om te gaan En te staan Is dat wat je wil Paradijs In het klein Daar waar Zwemmende honden bestaan Neem me mee Ver van hier Naar de leegte De zee en het strand Neem me mee naar Ameland Al ben ik daar nooit geweest…

Die Nederlandse taal is raar nietwaar Ik denk maar aan ontdaan en wat is daan Wat moet tegenover ontgoocheld staan Is dat goocheld of is dat dan weer raar Wat is er met mijn dane taalspel mis Als taal een uitgestrekte afspraak is Jan Bontje woordenaar, 14 maart 2021…

En zie, daar monstert wéér een Monster aan Nu is niet Geld de bron van alle kwaad Maar autochtoon Gebroed van eigen zaad Als kiem van wereldwijde Rassenwaan Veelvormig draagt het onderhuids een staart: De mens die homo Lupus heeft gebaard…

Op de zee van leegte drijft mijn vlot de wind van wanhoop drijft mij voort Zoek naar mij en vraag mij hoe het komt dat zonneschijn niet door mijn wolken komt Hoor mij zingen luister naar een innerlijke strijd hoor hoe eenzaamheid klinkt.…

Misschien de zee Een lage maan, een eerste ster hardvochtig zand, koel en fijn stap na stap weer uitgewist alsof wij nimmer ergens zijn Misschien de zee, waar speelse wind de leegte vult, haast zinvol lijkt zelfs zonder jou en al die anderen door tijd vervaagd en mij gemist Ja, aan zee heb ik er soms, twee golven lang een vleugje…

is leegte te vullen zoals het wad menselijke sporen kan verhullen met een krachtig hart in eb en vloed een meeuwenveer met sterke pen beschrijft de strijd zonder grenzen op het slagveld van het leven dat altijd winnaar is van eten en gegeten worden cirkels haken in en sluiten met op ieder niveau andere gebruiken tussen zand zee en…

Waar onderzoekend vuurtje brandt is rook dus als het de onderzoeker weer lukt de rook weg te jagen is hij verrukt Jan woordenaar Bontje, 7 maart 2021…

zag je lopen op veel besproken benen hoog gelaarsd in het bontje van de jas danste steeds je paardenstaart spijkerde in broek wat god vergeten had uitnodigend in groet ik mocht de tassen dragen naar je grote wagen lachte in verwachten je kus was goed…

In lang vergeten kamer wacht een sombere eikenhouten kast heur arabesken nervenpracht door diepe tijd onaangetast Verborgen glazen ingewanden roemers, kruiken van kristal die in vergetelheid belandden en allen zwemen naar verval Kelken eeuwenlang gevuld met sanguinolente wijnen thans in dwarrelend stof gehuld aldus gedoemd om te verkwijnen…

Als ook de wind Niet weet Uit te leggen Waarvan gefluisterd wordt En het land Van het stof Niet vernam Welke vorm het aanneemt Zelfs de zee Met druppels Verwaterd De regen niet waarneemt Terwijl altijd het voelen In emoties Knetterend De leegte vult…

Na hoog gebergte de verschillende leegten van stadse vergezichten. Met een rood en blauwe horizon want de zee is nou eenmaal blauw en rood is niet altijd zo rood als het lijkt.…

om niets waait hier de wind in alle uithoeken geen torenhoge schulden lasten van restanten in spiegelglas gevatte landschapsparken noch wolkenvelden die heinden in verten oplossen met overdrijven hier in die zilte leegte bedacht als adempauze voor het doodtij van een zee van ruimte…

nee, vandaag doen we niets meer geen ingewikkelde vragen voor ons ligt een leegte naamloos ver weg het land onbepaald de zee morgen is tijdloos als gisteren terloops een gedachte waard liggend op amorfe stranden zijn zon te aanbidden…

Stilte van alleen zijn probeer ik woorden geschiedenis vertelt bevrijd mezelf in zelfgekozen avond eenzaamheid, papieren zee wanneer ik aan je denk mis ik schaduw, leegte in het alleen zijn is er niemand zoals jij probeer je te begrijpen.…

Het zogenaamde niets kennen we als leegte. Leegte als onmogelijkheid waaruit wat mogelijk is ontstaat. Zoals onbewuste dromen komen, in het holst van de nacht, en als sterrenlichtjes verder gaan. Zoals mensen die plannen maken en plannen in vonken op zien gaan in het zogenaamde niets. Het niets dat bron van leven is.…

Mijn hart vult zich met de hartstocht van de zee. Fluisterende golven bulderen in eenzaamheid mee. Verloren in de radeloze blik van de oceaan laat ik de leegte zonder ophouden bestaan. Aan de rand van de duinen, voorbij het eeuwige water, keten ik mijn handen aan de horizon, verbonden met een uitgeputte achtergrond.…

dromen draag ik naar de zee wind fluistert door mijn haren neemt jouw geur en woorden mee de rest wil ik bewaren tussen schelpen en glanzend steen en het zout dat ik nog proef zal het helpen als ik ween of blijft de leegte diep en droef…

Jan woordenaar Bontje, 5 september 2021…