Alle inzendingen over buurjongen OR gluren

Wit staarde voor zich uit of was het toch zwart hoe kleurrijk bleek het palet daadwerkelijk toen zij haar vriendelijke oogleden verder opensperde dan tussen haar wimpers door te gluren wat haar inmiddels gewoon was zweeg stilte langzaam aan haar voorbij had zij dan niet genoeg wonderen gebaard toch bleef leegte steken het waarom immer…

ik ben een beeldhouwer maak armpjes voor een kind geef het tevens beentjes en een mondje voor de pret volmaakt hoeft het niet te zijn want mijn mond staat niet recht spreekt onvolkomen woorden en kwijlt als een dronken gek ze lachen de mannen en vrouwen die gluren door de winkelruit want ja ik ben anders dan hun kroost dat zich verschuilt…

Vrijheid heb het nooit gehad, Zit vast tussen muren Alleen door het raam Naar buiten gluren, Praat hardop in mezelf Onzichtbare mensen Om me heen Lijken één voor één In eenzaamheid gestorven Voel me totaal alleen De hoop een stap in vrijheid Te zetten Nooit meer alleen…

om in te schuilen zei je zacht als vertrekkende zomers zich niets aantrekken van naderende depressies als ze je in de kou laten staan en nachten niet meer hoopvol gluren naar de dageraad voor al die kille uren dat je de seconden telt zonder dat de slaap je raakt jij raakte me met dekens vol liefde maar waar schuil ik nu het…

Er zijn mensen die gluren door de ramen en kieren bij de buren. Er zijn vogeltjes die niet nieuwsgierig zijn, maar door de wind of oriëntatie de weg kwijt zijn en zo is al twee maal in een week, mijn raam doelwit voor een musje. Zijn laatste vlucht eindigde op mijn balkon.…

ze kloppen op mijn deur treden binnen als ongeziene gast wat blijft is koude tocht met vaag een vleugje lijkengeur ze schuiven door de muren kijken me vanuit de spiegels aan het is geen gluren maar hun verschijning kent niet de beperking van het aards bestaan ze vervluchtigen mijn woorden verzuchten u het tijdelijk te stoppen…

genieten van de najaarszon terras, tuin of op het balkon -denkend aan het voorjaar- hoelang zal het nog duren de herfst blijft stilletjes gluren -verlangend naar het voorjaar- de winter wacht vol ongeduld zakken met sneeuw reeds gevuld -reikend naar het voorjaar- planten met hun welige groei krokussen vol in de bloei -wijzend…

leuke zotters toch die vogel vliegtuig boten spotters goed op de tablet gluren Oh een heel aparte vogel ontdekt snel de auto in al is de reistijd vele uren zoveel enthousiaste mensen in bos turend naar de golvende Zee of hoge lucht wat zou het leven saai zijn zonder hen ZUCHT…

Fluisterend doorbreek ik de stilte zij de donkerte met haar licht, ze houdt de nacht in handen brengt dagen in evenwicht en zij danst zachtjes door de seconden, maakt de uren tot minuten als ogen diep tot in haar gluren Zij doorbreekt stilte en ik donkerte met smeulend vuur, zo overleven we samen dansend tot een hemels nieuw ochtend…

Haar ogen gluren nu naar buiten om de kleur in beelden terug te zien zij zocht haar gedachten in het doek om de vlinder vrijheid te kunnen geven.…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

het is soms dat ene woordje die ene oogopslag die ene klank die mooie haarlok die zo perfect op je schouder ligt je oorschelp er tussendoor laat gluren en uitlokt om eraan te gaan knabbelen dat kleine gebaartje die subtiele glimlach dat alles waarmee je mijn ruit aan diggelen gooit mijn blik verruimt en gelijktijdig verstoort ik…

De vrees voor het inwaarts gluren van al die angst die ik niet voorzie. Laat de bevreesde dag niet regeren waar die het geluk kan genereren van het leven als een fraai cadeau! Geniet nu het genot van de vreugde, en herhaal dat telkens zo!…

als ze voor 'n etalage staat te gluren naar nóg sjiekere strikken en kleren ...spurt ik naar de tekkel van de buren!…

Het is al een ervaren ideaal, dat een naam diepzinnige sporen laat Ook lijkt het dieper dan normaal, dat ik de wenken prees van het gelaat In eenzame uren zonder aanduiding van tijd vanuit de stilte gluren en door iedere klank bevrijd Nu galmt het laatste lied en dooft de laatste vlam wetend dat jij hierheen ziet verlaat ik de drukte…

kwam van Vroege Vogels een foto bericht van twee minnende kikkers die het gewoon met elkaar deden zonder duidelijke reden zowat in mijn gezicht later in de week benauwde mij het gevoel dat iemand met zeker doel schaamteloos meekeek en ja hoor na veel turen op de rug van het mannetje zag ik me daar een mug die geil zat mee te gluren…

Ik blijf thuis wegens omstandigheden: sleurende wind en stormende sirenes De camera's breken taboes en gluren in slaapkamers zonder ramen, gevelpuin na de wind van ruigrokken die hun voordeel vieren in stinkende stilte.…

Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje _______________________________ DEAL OR NO DEAL Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt Met aanbevelingen voor Adema: Voor piekvervuilers enkel Canada Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…

de vrij vogelende voyeur kijkt met grote ogen vaak met mededogen naar lief van eigen keur liefst bij maneschijn verkleed als harlekijn opdat niemand ziet dat-ie z'n lief verliet ter gluur kiek en koekeloer twee gaatjes in courant spiedend heel pikant astrant vrije spreeuwkes in amour…

Nu zit ik in een stal, tussen twee muren, in duisternis gehuld, lonkend tussen de spleten om naar de zon te gluren. Nu kan ik alleen maar van die tijd dromen, ik ben opnieuw vrij, mijn tijd is gekomen.…

In de nacht, duizenden slapen, maar duizenden liggen ook wakker, staren naar het plafond, draaien zich om, maken aanstalten, draaien zich nog eens om, maken nieuwe aanstalten, staan op, gluren tussen gordijnen door - het is donker, geen ster die valt of zelfs maar flonkert - gaan weer naar bed.…

Gluren van onder de dekens. Blank en groot. Beetje behaard ook. Fraai. Ik zie ze al jaren, verstopt tussen leder, leggen ze mijlen af werken, ploeteren, ook voor mij, zo trouw. Plots komen ze in beweging, dribbelen door de kamer, en verdwijnen uit het zicht. De voordeur slaat.…

van de man die zijn simple things in een etude zingt voor Jellie maanvlinder de kunststofkoningin Vallende engel uit het noorden die dichter bij ons wist te komen in de stilte ongehoord was wat ontstond een scheppingswonder Dank, Titaantje voor je kussen en de vrijage zonder woorden Adieu Jellie et bon voyage au pays d'or…

Zweer de verbeelding af Op “vipspotting.nl” Op “graaggenomen gastjes” Op “tv-babes punt orgieland” Op “is-she-hot-or-is-she-not” Op “liever naakt dan niet gezien” Een belspel-del Mummie met de Mummelmond Een studienicht Beau de Boulevard Een Prima Film Sex en haat en kop eraf Een goed gesprek J.P. de bal-bla-balkenbrij Bestel een…

kleine uren gluren zonder zicht jij hebt je ogen dicht totdat het licht ze opent zacht tocht schemer door het raam en kondigt aan dat ik moet gaan maar eerst kus ik je wang in het lichtend rood geef jij je bloot en streelt me zacht met nacht en halfduister op de rand van elkaar raken en nog half slapen voelen we de schepper…

Dageraad wordt een oase In het woeste tumult De basdreun van de buurjongen Wolken weerkaatsen het gapende oosten Voorbij een glooiing vang ik De hevige adem van paarden In het slakkehuis van mijn oor. De rest raad ik Dan moet je woorden verspillen aan een daad Het ging als volgt: Een versneld kluwen diep in het landschap.…

ik begreep wel dat mijn buurmeisje nooit meer met ons zou hangen op straat niet meer op zaterdag met de halve buurt op brommers naar het meer zij had haar benen niet bij elkaar kunnen houden zo werd verteld dat de buurjongen ook een bijdrage had geleverd aan dit verhaal ?…

ik heb nooit sprookjes gekend was toch immers een grote vent vaak bouwde ik met veel blokken grote muren met een raam om door te gluren ik metselde compact dat toch een kiertje met uitzicht had op de woelige werkelijkheid wel had ik mijn dromen waarin alles een keurige zachtheid kon tonen zij wolkten en dolden rond zon…

met het plannen van de ruimte waarin wij leven met elkaar spreiden zich verbanden voelen wijken het gevaar al lang niet meer gewend aan delen van verleden versnippert zich geheugen dat de samenhangen smeedt verholen groeit er zielenleed tussen opgetrokken muren in verre van een veilig thuis levens kruisen maar we gluren immer buiten…

Je lavend aan de muren van een verzonken haven - Ik blijf nog even gluren - Wil jij de monding staven. Ik overweeg je ogen Wil weten waar ze zijn Bij de antieke bogen of in het groen venijn. Ik zink neer in 't warme gras Sluit de kijkers en hoop gauw Dat jij zal lezen wie ik was Zijn je ogen diepzeeblauw?…