196 resultaten.
Staphorst
gedicht
3.0 met 27 stemmen 5.219 Gemengd bedrijf: aardappels, knollen, graan,
het varken en de kip, de koe, het paard,
de mens, het huis, de stal, het groene land,
de nacht, de dag, de kringloop van de maan,
het schommelen van de wieg, de wekroep van de haan,
drift, vruchtbeginsel, rijping, ooi en lam,
zomer en winter, appels, pruimen, jam -
slagregen, windhoos, hagel, bliksem…
Levenscyclus
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 693 Tranen
Troosten
Helen
Helpen
Aanvaarden
Leven
Zijn
Toekomst
Vandaag
Hier
Nu
Binnen
Buiten
Beleven
Geluk
Bestaan
Jezelf
Spelen
Lachen
Voelen
Dansen
Liefde
Licht
Warmte
Zee
Zon
Sterren
Maan
En zo zal iedere levenscyclus weer opnieuw gaan.…
Seizoenen
gedicht
2.0 met 12 stemmen 8.415 Hoe vlinderlicht het licht
over het nauwelijks groen
zo pril als ik
waartussen ik
begon aan mijn seizoen
De toon van 't groen werd diep
de tuin kwam vol geluid
want wat mij riep
bedrieglijk riep
liep met de knoppen uit
Hoe kort o argeloze
voel je de zon maar branden
nog tuimelen rozen
over rozen
ze roesten aan de randen
Straks…
ZORGVULDIGHEID
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 250 in het waardevolle even,
dat het leven vertegenwoordigt
in de aanwezigheid van je naaste,
die het begrip heeft, dat nodig is
om het leven te voltooien
zo huldig je met de bloemen van het veld
zing de liederen van de hemel,
die door hun klanken vrucht afwerpen,
daardoor weer bomen gaan groeien,
die ons voortbestaan verzekeren
zo wordt de cyclus…
Geboortecyclus
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 701 Zorgdrang en verantwoordelijkheden
versterken banden van liefde strakker
één werd twee, dan drie en meer
een gezin was geboren,
de cyclus cirkelde zoals opgedragen
de mensheid was weer gered...…
Winter aan zee
gedicht
4.0 met 26 stemmen 14.375 Lucht jaagt haar grijzen voorbij,alle.
Kan hier een vlucht meeuwen
doortrekken alstublieft om de wind
te bevliegen en er af en toe af te vallen?
En mogen ook wij zo ons eigen leven zijn door-
gevlogen, aan groot gefladder opgestegen
om hemelhoog te gaan lallen en te vallen
zoals meeuwen nu eenmaal vliegen, en te worden verzwegen?
Nacht valt…
Hemellicht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 260 drager van het licht
ziener in duisternis
dageraad en schemering
die tijd en ruimte bereist
in oneindige voorspoed
doorkruist het universum
van hart en ziel
tot leven en dood
begin en einde
zoektocht naar meer
gedragen in eindigheid
lichtjaren ver geboren
schitterend firmament
sterrenpracht in nacht
als wonder aanschouwt
gedragen…
Wonderbaarlijk
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 105 Er drijft een blad in de vijver
natuurlijk het is herfst
je wordt zo herinnerd aan de vergankelijkheid
voor alles is een tijd
de zandloper loopt door
de natuur is in ruste
de dag komt
dat de warmte van de zon
alles wakker schudt
zodat de bomen zich met bladeren tooien
de bloemen zich vorstelijk tonen
en de boer, hij zal de aardappels…
Aanstalten
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 93 dit bestaan is onbezet,
nog open van geest en kind
iets dat voor de deur staat,
betast door weer en wind
met blindheid van ramen in
de kraamkamer van gestalten
die met de jas over de arm in
hun krimploze adem treden
tot de stilte hen zal naderen,
door afwezigheid omgeven
de muren zijn alleen, zij
maken nog geen leven…
graankorrel
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 77 onder een gele deken
met een groene rand
onder een blauwe hemel
met een oranje band
knisperen de aren
opent zich het korte kaf
springen volle korrels
op het nieuwe leven af
met wat vocht
met wat zon
op de grond
waar het begon…
Overwintering aan zee
gedicht
3.0 met 1 stemmen 1.894 De elzen lopen uit. De weg van alle vlees
gegaan, dagelijks in godvergeten grijs.
De wind hield ik niet tegen. Stuifzand dit leven,
vliegend schuim. Het leek mij, versteende
vogel in regenpak, niet wijs op het glasloos
terras te blijven. De vrees voor strop en gas
joeg mij het strand langs. Ik wilde meeuw zijn
maar vogels sterven ook.…
Weeën
gedicht
1.0 met 3 stemmen 2.377 Er zijn dagen:
vroeggeboren slakken.
op het hete middaguur
zoeken zij de schaduw
en smelten sissend
in hun eigen slijm
dan later het uur
waarop de maan gebaard wordt
maar nog niet ademt
en niet huilt.
toch helpen schallende cymbalen.
-----------------------------------
Uit: Gedichten 68, 1968.…
Celsiuscyclus
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 114 IJsblauw dansend op paden
doodskil tot in de naden
die verraderlijk verscheuren en ons,
geladen, sleuren door de geur
van vier graden.
Geleidelijk aan groeiend tot tien Celsius
misschien zelfs het loeiend lentelawaai
van vertrouwelijke vooruitgang
wat de aderen doet broeien
en de bladeren doet groeien.
En ook! hoogzomers dromen
van de…
Stonehenge
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.851 Als nietige dwerg
loop ik tussen reuzen
uit tijden van weleer
na duizenden jaren
nog steeds symbool
voor magische kracht
Hoe mensen beperkt
in kennis en middelen
wonderen verrichtten
door samenwerking
waar wij nog steeds
versteld van staan
Als de zon zich wendt
voor weer een cyclus
van zomer naar winter
van winter naar zomer
spreekt…
Groene blaadjes veranderen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 217 En zo, is de cyclus rond,
zo zal het altijd gaan,
de lente in de zomer, de herfst
en de winter komt erachteraan.…
vrij me met liefde
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 541 een spoor naar de zon
waar de horizon krult
en de lucht zich vult
met het grijs van de zee
neem me mee
zonder weten laat me
de richting vergeten en
verdwalen naar morgen
handenvol groen in
het licht dat gaat leven
geboorte en dood zijn
een cyclus voor even
kom lente vrij me
met liefde troost me vandaag
in het blauw van de…
geef me het voorjaar als vrucht
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 750 een spoor naar de zon
waar de horizon krult
en de lucht zich vult
met het grijs van de zee
neem me mee
zonder weten, laat me
de richting vergeten en
verdwalen naar morgen
handenvol groen in
het licht dat gaat leven
geboorte en dood zijn
een cyclus voor even
kom lente vrij me
je liefde, troost me vandaag
in het blauw van de lucht…
hij
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 202 En in diepste overtuiging
Van zijn gelijk
Is hij rijk
In zijn hart
In zijn binnenste
Zijn tragiek
Het is wereldmuziek
Geschreven in de diepe stilte van de kosmos
Waar zacht fluweel
Op het tranendal
Wacht op degene die
In de rij van de eeuwigheid Komen zal
Geen poort van de hel
Maar een hand
Een doorgang
Van levensbelang
Voor de cyclus…
Hoeveel geboortes
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 224 archetypisch
goed gekozen
een winterkoude
volkstelling door
romeinse overmacht
de bijna voldragen
zwangerschap en een
warme stal als onderkomen
dromen over herdertjes
bij nachte en zingen
onder het sterren blinken
alles bij de geboorte
van het kind dat in
jezus de verlosser vindt
weer start het
zoveelste nieuwe jaar
de kerkelijke cyclus…
tien vragen over herfst
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 287 wat is het dat tanden
doet lossen in de mond
verkleurende bladeren
doet vallen op de grond
wat is het begin
dat de cyclus eindigen laat
wie fluit het in gang
wie zorgt dat het verder gaat
is het de zakkende zon
die haar kracht voelt vervloeien
verschrompelen de vochten
zodat niets meer kan groeien
waarom wordt groen geel en rood…
het vroegrijpe rood
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 629 ik kus je
het aards paradijs
de hemel die
ons heeft ontbroken
altijd was er
het vage vuur
waarin een misstap
in pijn werd gewroken
jij was de rib
die God heeft genomen
ik voel het gemis van
wat mij is ontnomen
de cyclus is rond als
de maan er weer staat
in eeuwigdurend herhalen
blijft ons verlangen steeds stralen
kom vlug mijn…
Het eeuwige niets
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 329 Elke fase in het leven
Begint met een kleine baring
Blijft soms maar voor even
Voorziet het bestaan van een opklaring
Elke fase in het leven
Eindigt met een kleine dood
De pijn blijft soms maar voor even
Die men in laat voelen wat een geluk het bood
Het leven zelf is ook een fase
Dat eindigt met een ondergang
Verloopt volgens een cyclus…
Slinger in het uurwerk
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 67 toen ook de zon
probeerde te
schuilen voor
zijn eigen schaduw
kon ik wel huilen
omdat geboorte
en dood de
cyclus zijn van
het leven in ons
universum
ik weet nog
dat zij warmte
licht en volop
energie scheen die
in haar bron leefde
zij bleek de
gangmaker te zijn
die als slinger in het
uurwerk van aarde
het leven weg tikte
tot…
Zonnebloem.
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.415 velden vol met gele pracht
stengel als een wachter
met kostbaar bloemenschild
reuzen hoog van den akker
in de hemel opgetild
daar de zon nog was verbleekt
bent gij in een kas gekweekt
kijk naar mij en ik naar jou
als je einde komen zou
bewaar ik je zwarte zaad
als mijn voortplantingsdaad
een nieuwe bloem volgend jaar
want jouw cyclus…
Bezinning
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 196 De herfst komt reeds op vrolijke voeten
al schijnt de zon nu nog uitbundig;
Er is al geel in de kruinen van de bomen
en er vallen al bladeren, afgeleefd en
klaar om de cyclus te herbeginnen.
Nu begint weer het droevig beminnen
van alle vergankelijkheid; er is geen
ander bestaan dan dat sterft en weer leeft.…
Besluiteloos
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 229 Hoe heerlijk is de cyclus der getijden.
Hun wisseling gaat eindeloos maar door.
Aan elke zomer gaat een voorjaar voor.
Men kan erna een najaar niet vermijden.
Een winter volgt. Een ringlijn is het spoor
waarop seizoenen volgens schema rijden.
De punctualiteit kan mij verblijden,
wanneer ik weer de lenteklokjes hoor.…
Ammoniet
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 142 dit duurt nog voort, deze lijn
de cyclus, de spiraal
van adem en herhaling
zolang het weke weefsel
zich haastig versteent
tot fossiel met vlakke facetten
de verse stilte moet nog verkalken
avondlicht moet nog doven
we moeten ons verliezen, onwrikbaar
vergruizen, langs bospaden en
melkwegen verdwalen, thuiskomen
bij nacht, roerloos verstillen…
Lente
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 96 Het startschot van een nieuwe cyclus,
voortbestaan gegarandeerd door kroos.
De lente ontwaakt.…
Jaargetijden
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 45 Onstuimige wind
woeit de bladeren voort
als gedachten die dwarrelen
Herfst is gekomen
stormachtig onmisbaar
in de cyclus van seizoenen
Kleurrijk prachtig
het verval almachtig
bereid tot wederopstanding
Maar eerst is er winter
enig natuur komt op rust
wachtend op de roep van het voorjaar
En met de lentezon hoog aan de hemel
start…
het slagveld
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 386 Als in een cyclus,
gevangen in een repetitie.
Dodelijk, zonder pardon.
Als knop gebroken, onvolkomen,
bediendes van een hoger doel.
Modder, afgehakte stompjes,
het veld ademt vergank'lijkheid.
De echo galmt in stilte, dreunend,
de aarde antwoordt, rustig kreunend.
Slagveld verlaten, stille trom,
getuige van de eindigheid.…