Alle inzendingen over dag OR sterreke

willoos mooie dageraad zuchtende dag begint licht uw licht verraad bemind en onbemind hoe moede zo uw benen welk nopen los van mij nederliggen laten wenen nacht laat rusten zij opzij…

Het vriest doodstil geen blad dat zich roert je stem klinkt zo luid het is zondagochtend dat was het al vaak maar zo doodstil was het toch niet ik hoor geen kat die sluipt Ravel leg ik op het klinkt verrassend luid ik ga er een lustige dag van maken…

als de hemel stilvalt die voor zon moet doorgaan, in gesloten ogen schuilt dan liggen rijen dagen aan, voor anker in labiele zee, met tegenpijn die regen huilt bij kalme deining, immers, milde golven van randlicht donkeren monochroom zodra als glimp gevangen of misschien als fonkeling in een trage dagzoom…

Ben geboren in treurige dagen die overgingen in schone dagen heb de dagen omhelsd en gekust vervloekt en behuild gekoesterd en verafgood lieflijk mogen lieven heb ze gevrijd en bezeten gedanst en stil gezeten gelofzangd en geloofd heb met de dagen geslapen heb ze geboren zien worden van het dagen naar nachten heb ze zien regenen tot…

Als Venus niet meer de nacht afsluit En wolken in blauw rond zweven Het riet rustig noch luid Overdag is gaan bewegen Nat gezicht nog zeldzaam is Verdwijnen geschreven woorden diep in een nis Niet zuiden noch noorden Het huis voor de schaduw is levend Overdag onder het einde der hemel Een schouwspel vertekend Zoals een spreuk op een muurtegel…

Geef onz' familie-ap een som dan zijn ze van de straat omdat niet dom er wordt dan over school gepraat waar je nog goed rekenen leren kon De jongeren hebben trucjes met mobieltjes die het doen Of 't gaat over jouw wiskundeboek dat je met 85 nog bij Amazon uitgeven kon Ja, in deze dagen kun je 't best je afvragen welke school het…

Dagen, vlieden, maanden, vliegen hoe harder 't waait hoe sneller we aan 't eind van 't jaar zijn... Dagen vlieden het zal geschieden.…

Stilaan spreidt de nacht zijn deken uit bezaaid met sterrenzand. De zon zet ondertussen haar weg verder laat ons genieten van haar laatste warmteopwelling. De weinige stralen leggen zilveren draden over de Noordzee. Haar gloed heeft ons deugd gedaan ze moest nu eenmaal geen dwarsliggers verdrijven. Ze leefde zich uit over de zee en het…

Hoe traag de dagen waren daar langs de oevers van die stroom en ik onschuldige uren weefde in de schaduw van een perelaar de wereld leek zo eindeloos zo hoog, zo breed en alles was alleen voor mij ze zijn voorbij de trage dagen maar soms in de diepdruk van de nacht wenken ze en hoe ik mij dan keer op keer in hun armen stort totdat…

Het was me wel de dag zeg, eerst zat ik met een ei toen lag mijn schip op ramkoers en kreeg het averij. Mijn jongste dochter smeekte nog loop niet in zeven sloten daar is nog nooit een sterveling een ons mee opgeschoten. Nu lepelt zij haar soep leeg en luister mee naar Bach.…

dit zijn de dagen van stofwolken en woestijnhitte van zout zeep vuren en dodendansen dagen van bochten en ravijnen van vrijplaatsen van doekjes voor het bloeden dagen van gesloten harten en deuren van branden droogte en de onbarmhartige zon dit zijn de dagen van korte dromen van lethargie bedrieglijke kalmte inktzwarte…

Als de zon opkomt lacht het begin van de dag haar zoete tranen…

Een groep kwetsbare van alle leeftijden en een vergeten groep thuiswonende ouderen niet meer genoemd maar dood verzwegen de beperkte vaccins hebben de werkende jongere gekregen Vijfentachtigjarige een uur in een lange rij blauw van de kou na urenlang reizen zonder vaccin weer terug naar huis Hoe droevig is ons lot in deze dagen…

Zweer de verbeelding af Op “vipspotting.nl” Op “graaggenomen gastjes” Op “tv-babes punt orgieland” Op “is-she-hot-or-is-she-not” Op “liever naakt dan niet gezien” Een belspel-del Mummie met de Mummelmond Een studienicht Beau de Boulevard Een Prima Film Sex en haat en kop eraf Een goed gesprek J.P. de bal-bla-balkenbrij Bestel een…

In het spoor van de tijd lopen herinneringen hand in hand met de kiezels van een verloren jeugd Uitgehouwen staat jouw naam in de marmeren steen, scherp doch geslepen kijken levenloze letters mij aan, verwonderd lees ik reeds begraven tijd In dorre grond dorsten plantjes naar leven, spookachtig verlicht door een kaars, smelten voor…

Dag ouwe dag, ik zag je vanmorgen nog bij het begin. Nu daagt de avond reeds en valt de duisternis in. Zorgeloos en vrij heb je geleefd. Het donker is geweken, de aarde heeft gebeefd.…

Zal de dag de dagen tellen voordat ik de ogen sluit?…

geboren ben ik in treurige dagen die overgingen in schone dagen ik heb de dagen omhelsd en gekust heb ze vervloekt en behuild gekoesterd en verafgood en mogen lieven heb met ze gevrijd en bezeten gedanst en stil gezeten gelofzangd en geloofd heb met de dagen geslapen ik heb de dagen geboren zien worden van het dagen naar nachten heb…

Het wordt mij droef te moede als ik lees Van violette heuvels in het zand En hopen puin van bergen steen op 't land Het tranendal van weduwen en wees 'k Zie liever Flora bloeien in 't decor Van Puy-de-Dôme, Dordogne en Lozère Ardèche, Haute-Loire, Vaucluse en Isère Van Franche-Comté, Savoie en de Côte-d'Or In koele meren onder…

============== Elvis kan ik heel goed nadoen vooral hoe hij in zijn bolle tijd - it's now or never - zingt op het toilet nog één middernachtelijke dubbele peanutbutter banana sandwich in het vet gebakken I'm so lonely I could die hij kon het niet meer aan om de koning van de rots te spelen geëxalteerd, gedrogeerd, geëxploiteerd uppers…

Publish or perish Had men mij wel gelezen? Steeds werd ik afgewezen. Van Meulenhoffs redactie kreeg ik zelfs geen reactie en ook de Tweede Ronde had mijn brief nooit gevonden. maar Het Liegend Konijn loog: bij ons moet u zijn! Uitgeverij Perdu vond mijn werk déjà vu. Querido schreef correct: u heeft niets dat ons trekt.…

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

Eén dag zonder jouw voortdurende begeleiding en sturing zal mij weer normaal mens maken; zo'n dag kan mij alleen laten beseffen welke luxe ik geniet met de aanwezigheid van jou als je altijd daar bent, om te doen gelukken de transformatie vanuit het velerlei mislukken in mijn medemens met hun medemenselijkheid.…

Geen begin maar ook geen einde, steeds weer draaiend in het rond. Als de eeuwige getijden, eb en vloed bewegend in een open wond. Zwart en wit, angst voor het donker. Heftig wanneer je er alleen mee zit, wachtend op dat ene kleine wonder. Waar je soms vanuit de verte eventjes naar mag kijken, een dartelende vlinder ronddansend in stralend…

Maar alles is toch goed nu, ook het falen dat wegen kan en zwaar moet meegesleurd, want morgen komt een nieuwe dag, nog vol beloften van geboorte, helderheid en klare klanken. Leg alles nu maar neer in overgave aan de Ene die genade is.…

Late' u die sterreke steden niet vluchten Diep uit de wei? Hoog gaan de schuimende kantlende golven. Schoort ze met mij! Schoon volk! heeft het gele geld u bedolven Onder de klei? Schudt dan uw boeien! trekt op naar de stranden! Schoudert uw rij! Strijdend schoon volk schakelt samen uw handen! Viert het getij!…

ik had erom gevraagd een kleine bloem in groot vertrouwen geplukt vanuit een twintigjarig strandgebied zuiver, slank en wit nu slechts nog een koestering heel stil rond virtuele blaadjes, uitgegroeid tot enkel nog herinneren waar moet ik beginnen? vroeg ik zacht ik ben ver, verloren in een land van kou ik dank je voor de jonge vrouw…

Dag lieve vriend, in je houten kist, oh als je nou eens wist, de zon schijnt met bleke stralen en ik sta met enorme uithalen te janken als een kind. Dag vrind.…

Eindeloos was de lijdensweg die je moest gaan. Jouw pijn is nu wel weg, wij hebben nog een lange weg te gaan, moeten we rechts of juist de andere kant. Ik weet het niet want: jij was het die de weg aanwees. Nu je daar ligt stil koud en sereen mis ik je zo verschrikkelijk want: waar moet ik in vredesnaam heen! Ik mis je zo mijn lief…