Alle inzendingen over dal OR depressie OR hoop

Een eenzaam bestaan kan leiden tot depressie. Het onbegrepen zijn door anderen kan leiden tot de dood.…

Vanaf de heuvel loop ik het pad af naar het dal en hoop dat wat ik zoek daar ook vinden zal. Vanaf de heuvel loop ik het pad af naar benee en neem, terwijl ik afdaal al mijn bagage mee... Mijn weten en mijn denken mijn gevoel en mijn geloven zodat ik strakjes uit dat dal weer klimmen kan naar boven…

doorstond zijn rots van weeromstuit hagelstormen en orkanen hij brak op ongehoord geluid van ingehouden eigen tranen verdroten droop zijn edelsteen bergaf naar donkere oceanen verschool zich daar in het gemeen van angsten en gebonden wanen soms schittert op het watervlak een glimp van ongetemde kracht ontkent een blauwe hemel strak…

zwaar weegt alle gram allengs in mij afgestort zo drukkend dat dit zijn vol zwarte gaten schiet en al het licht verdwijnt mij rest laatste kracht dankzij voorbije zonnen ik zag ze moedig ondergaan in eigen dagen opgeslokt door hun diepste nacht nog verwerk ik loden grein maar schijn nu eindelijk lang verhoopte supernova trek…

wind ontbladerde zong kale takken tegen een strak blauwe lucht ik huisde niet meer thuis verbleef achter gesloten luiken de wereld buiten ordende zich in verder sluiten gaf mij geen gezicht zelfs het roepen van mijn naam liet ik zeilen strijkend zonder aan te leggen gaan ik dobber rond want het tij is dood de zee droogt op…

De modder voorbij En gelaten voor Wat die is Drijft hoopvol Een rode ballon Voorbij en tovert Een fletse glimlach Op mijn gezicht Waar tot dan Plooien en wallen In modder baadden Inspiratie: Daniel Lohues, HOUT MOET, 2011…

dit is een trieste dag waarin het grijst en donkert wat sporen sneeuw die nog gebleven sieren de rouwkaart met een wit randje van hoop…

Ik zag mijn lot, En snikkend - lachend, vond ik 't pad naar 't dal.…

zesjaren dal Zie ik dat het goed is…

Op het moment dat je weerloos bent slaan ze toe in niets te vergelijken met wilde dieren de beschaving uit het boekje literatuur voor ambtenaren en jij in het verdom hoekje ze laten je liever bodemloos dalen in het dwalen van verhalen leggen je geen strobreed in de weg als je weggelopen bent van hun rede op het moment dat je om hulp…

depressie afschuwelijke tijd donkere sombere buien hoe kom ik hieruit? sterker!…

Nu het lawaai is geweken, Het rumoer is verstomd, Ontwaar ik om mij heen Wat echt leven zijn kan - Een koerende en intevreden Tortel die met mij het aanbreken Van de nieuwe dag omarmt En gouden stralen van de Ochtendzon die op deze dag Mijn koud geworden hart verwarmt…

Het hoogst haalbare Leefde lange tijd in mij Door de grillen van het leven Ongewild gekoppeld aan het Diepst denkbare - het Ondenkbare dat uiteindelijk Denkbaar werd…

Een crash heb ik Nooit meegemaakt En toch ervaar ik Voortdurend die scheur In mijn schedel Waar het leven in En uit gaat, dag in Dag uit, zonder het Zelf te kunnen sturen - Nu ik erover nadenk Moet het toch mijn Leven zijn dat die Scheur in mijn schedel Heeft veroorzaakt - Crash zonder dat er ook Maar één voertuig aan…

Voortdurend verlies ik Het gevecht tegen de slaap Die het mij onmogelijk maakt Wakker te worden - ontwaken wil Ik uit de boze droom die Mij het leven beneemt - Alleen op spaarzaame momenten Bereik ik het oppervlak van Matig waakzaam zijn, maar ben Niet sterk genoeg de waterdeken Die mij naadloos omsluit Van me af te gooien…

Terug keek ik De afgelopen jaren Op alle donkere dagen Die mijn leven verzameld Had - opeenstapeling van Buitensluiting, van neerbuigend Bejegend zijn, gekleineerd Tot op het bot, dat Onder het kwetsbare lichaam Onzichtbaar aanwezig was, Van vele malen verlies met Bijbehorend verdriet van Er niet mogen zijn - Nu ben ik verder…

In semi-sluimering Komen in mijn ziel Dia-raampjes voorbij met minstens Vijf soorten zwart bestrooid - Overwegend roet dat net Als ik is neergeslagen In de ruimte die Leven genoemd wordt En soms wel wat weg hebben Van de bril die ik doorgaans Draag in deze donk're tijd Waarin het nooit meer Licht lijkt te worden…

Huis dat Lichaam heet Al jaren in verval Noodzakelijk onderhoud Wegens permanent Tijdgebrek niet Uitgevoerd Overal kieren en Spleten, planken Die het begeven, Dak dat lekt - Wilde er nog Wel in wonen, Maar zag op een Morgen een wit bord Met zwarte letters Op mijn gevel aangebracht Mijn lichaam was Onbewoonbaar verklaard…

Toen ik de Dag en de tijd Had losgelaten En mijn leven Als een laken Vol vlekken En scheuren Op een hoop Naar beneden viel Was ik op een Keerpunt gekomen Niet wetend of De hemel zou Volgen of toch Nog de aarde Die ik al Verlaten had 29 januari 2010.…

Ogen dichtgeplakt Met korrels slaap, Ooglid dat nog Van geen wijken Weten wil - Na veel inspanning En ongewoon veel tijd Begint het licht Voorzichtig te gloren, Niet veel, maar toch - Door een waas van Verlies en verlangen Kijk ik bij onszelf Naar binnen, en zie Het huisgezin waarin De vader ontbreekt, Waarin hij althans…

Met vastgelopen hersens In het licht van een zon Die maar niet Echt komen wil, Slechts één gedachte Komt naar boven Eén gedachte maar, Aan het moment Dat dit leven begon…

in de nacht omsingelt zwart water het hart het heeft geen weet van verlangen dat ademen kan vleugellam hart dat licht in gesloten handen draagt het niet openen kan…

Je herkent het niet, ziet 't zelden op 't gezicht staat 't niet 't zijn de helden van verbergen. Ze is depressief, niet 'n klein beetje ze is ook nog zo lief maar hoor eens, weet je ze verbergt. Ze durft geen hulp te vragen is bang voor wat men zegt zo loopt ze nu al dagen en voert een stil gevecht van verbergen. 't Wordt allengs…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Ach, ik hoop en ik bid en verlang naar jou. Op een keer daal je neer uit het hemelblauw.…

Depressie, wat houdt dat woord eigenlijk in ? het kan zich op vele manieren uiten maar waar is het begin en hoe komt het naar buiten ? Ben je moe, lusteloos of bang kun je heel slecht slapen ben je chagerijnig en duurt 't dan lang moet je jezelf bij elkaar rapen ?…

kastanjes rapen rond een uur vol hoop loopt kantjes af tot bermen bloemen geven…

Het is weer, chagregen weer Het komt met bakken uit de lucht Wanneer komt die zon denk ik met Een diepe zucht En ziet alles er weer wat beter uit hier Zowel het weer, als op mijn eigen vizier Soms is alleen het weer in een depressie En zit je zelf slechts even in een recessie Kom op zon ga schijnen En laat alle depressie en recessie…