Alle inzendingen over de herkomst van uitd

het is stil in april niemand weet waar de vogels blijven sommige zijn opgenomen op cd’s video’s te horen uit openstaande ramen van vermoedelijk gestilde medelanders de papegaai van blijdorp die van rí-tá-rí-tá-rí-tá-rí-tá is ook al uitgevogeld naar men zegt verdonkeremaand voor het land van herkomst alleen de spreeuw in lemmer…

Het was een dag met een gaatje sprak zij en prikte een ballon stuk, kijk op het kaartje staat in alle talen jouw naam hoe raak is waarheid wanneer het land van herkomst wordt verwijderd en nachten dagen in gaan halen de maan een laatste knipoog geeft aan de zon, ben ik nu aan zet of haalt jouw jeugd mij in wanneer ik probeer de laatste…

de foto vangt vlakheid op papier, het begin en einde van voortduren, de versheid van perkament je laat me raden naar herkomst, naar de gezichten van dienst en de wijzers van de klok bij een rammelende maag kan ik de foto niet eten, toch stilt zij de honger zonder wedervraag in deze aarde besterft het onderhuidse, in het voorbijgaan,…

Op het dunne blad van een treurwilg drijf ik traag over de wateren van Schelde, Zenne, Nete, Leie... Het blad is smal, maar ik maak plaats voor mieren, vechtend voor hun leven, voor vermoeide bijen, oude vlinders, voor zielen van verdronken dieren, voor zielen van verdronken kinderen, in Schelde, Zenne, Nete, Leie... Zo drijven we dan met…

bij smachtende lipjes met sluier in tipjes mocht ik raden waar zij was made haar tongval verraadde zij was made tussen Alke- en Hoogmade van eier en zaden uit Limburgs Imstenrade…

Minister Verdonk verscherpt haar beleid Criminele vreemdelingen opgelet Al bij 'n klein vergrijp wordt je 't land uitgezet Terug naar het land van herkomst voor altijd! Rita Verdonk als Minister van verbanning geeft de celbewakers meer ontspanning!…

Ik heb maar een verlangen - te vergeten maar op mijn ademtocht de nerf gewet groeit er aan ijsvarens een rauw bouquet en buiten ligt een toegevroren Lethe en ik blijf wachten - meet het leven uit - het is woestijn, herkomst en doelverloren de stem des roependen zonder geluid. Was er ooit een die mij had kunnen horen?…

Op de driesprong van mijn leven kwam ik veel verdriet maar ook gevoelens tegen aan het eind zag ik licht het getoonde ontnam me mijn adem en liet sporen na waarvan ik de herkomst nu niet meer herken de stilte joeg het donker voorbij het was de aantrekkingskracht die mijn innerlijk doorwoelde het verlangen ernaar wordt steeds…

intussen woon ik al zo lang in de beweging het lopen neemt de vorm aan van mijn lichaam nestelt in mijn hoofd maar waarom ik loop je zoekt in je gedachten vrijheid, verdriet, heimwee en herkomst en de eenzaamheid om bij de bomen, de zee, het veld, de hemel te zijn en niet alleen moest je vertrekken en aankomen de tussenliggende…

het te weten anders had ik de tijd wel teruggezet, en de ijsbloemen voor het blinde raam gezet om de teruggang te kunnen meten, zou ik het eindig doel maar vergeten, wordt op de laatste adem – tocht de toon gezet om de ijsbloemen te herschikken in een veranderend boeket, vol ongeduld te wachten, rolt zich het verleden uit de herkomst…

of zonder naam zijn zij de dapperen die nu de tranen toveren die frank en vrij ik en jij als regenbogen glimlach de wereld tonen mogen in mij dat weten opent zich in de stilte sprekend mij het besef dat het recht van ons zijn voor jou net als voor mij onneembaar is en uniek als ik dat herinneren weet zie ik geen grenzen meer in herkomst…

Wie klaagt de wereld is te vol raad ik een enkeltje Zuid-Afrika te boeken waar ze kleintjes onze herkomst zoeken in een oude hyenadrol In de Gladysvale-grot vonden archeologen roerend in fossiele poep vijf homo helmeï haren nu hun scoop Nu worden wij opgewonden Schubben sprekend die van ons haar worden tweehonderdduizend jaar geschat bij…

der Stap Het raakt me, nog geen dertig en zo knap Ontleden al het individuele Ze heeft de Fransen lief, het zijn er vele Eén vissenkom is voor haar veel te krap Maatschappelijke grenzen, zet u schrap Establishment u vat haar maar ten dele Het liefst begeeft ze zich in andere kommen Hoe kunnen wij ons anders leren kennen En onze kom van herkomst…

blader door jaren zonder zorgen aan de tafel waar ik als kind al zat op slechts een steenworp van mijn eigen stad hier in dit huis weet ik mij geborgen vastgelegd geluk spat van wit papier dat stevig aan mijn wortels trekt en tast naar een diepe stilte die mij verrast de deur van mijn herkomst…

straat Een man is een piraat Een eigenwijze avonturier als de banden te veel knellen worden het rebellen Laat ze vrij hun weg bevaren dan worden het geen barbaren een biertje een sigaret een vrouw voor de pret Als een avonturier leeft hij zijn leven binnen dat wat mag het liefste met humor, met een lach Herinneringen van zijn herkomst…

weer herhaald op een andere morgen, wachtende op de teksten die je brak in het samenkomen tot een gilde, waarin het nog ongeboren kind van taal nog rust in al haar chromosomen, onkwetsbaar over al het geschreven leed, zal het zwijgen over ongeboren dromen, die je uitsprak met spijt, vergeet alle twijfels zonder het verwijt om de herkomst…

Boven een rommelig oorlogsgebied is een verkeerd vliegtuig neergehaald Het startsein voor een groots theater onder directie van NAVO en VS met Rusland in de hoofdrol als demon in het proces Na vijf jaar diepgaand onderzoek naar de herkomst van de BOEK hebben we vier foto’s met namen van lieden die er mee kwamen Er worden binnenkort…

de diepte van de woordenschat op de lange duur als ik hierin ten onderga, een hopeloze strijd tegen taal en tijd, vertil me aan de bodemloze letterkast, waarin het doel wordt ondermijnd denk ik de waarheid te onderschrijven, zelf ik heb er zovelen, onmogelijk te noemen in getal, om die bij de Muzen in te lijven herschik de herkomst…

Toen u mijn zuchten steeds mijn liefde kwamen melden, Die ik herkomstig zwoer uit uw volmaakt gezicht; Toen ik geen godheid had dan u en 't minnewicht, Die ik tot Afgoôn van mijn ziel en zinnen stelde. Toen ik in proos, en vaars uw grote glans vertelde, Die ik veel schoonder vond dan 't hemels zonnelicht.…

computercommando's met schijt aan geschiedenis geharnaste taalrobots schrijven niet geven tekens af taalvorm zal ze rotzorg wezen nooit een boek gelezen als ze maar overkomen vormrespect is ze te straf niet moeilijk doen the medium is the message achterlijk gezeik over woordbeeld door niet bijbenende senioren laten ze zich niet door storen herkomst…

leven was hem het laatste zetje over de grens van het leven dat velen de harten brak die hij later juist helen wilde als hij groot was en geleerd de ogenschijnlijk veilige haven beschutte hem en zijn familie na negen jaar van vluchten van kampen naar kamertjes zonder raam en uitzicht voor de verwoestende oorlog in het land van zijn herkomst…

------------------------------ ...in de twintigste eeuw zijn enkele kristallen schedels opgegraven in Noord- en Zuid-Amerika waarvan de herkomst onduidelijk is...…

Woorden wonen niet in boeken ze leven in het hoofd, onder stenen, tussen rottend blad en struiken, witte sporen van paddestoelen wel gesponnen, niet klaar om te gebruiken, vloeken over herkomst en afkomst in regenplassen te voorspellen of om in schaduwen van het schemer hun gelijkenis met de maat der dingen, een ongelijkheid als onvoltooide…

Het wachten op d'r herkomst viel 'r zwaar. Ze bleef maar weg. D'r hart was haast gebroken. - Geen taal of teken. O, wat had ze 'r lief! 't Was zomer, toen-ze afscheid had genomen. Ze vroeg zich af, wanneer ze weer zou komen en van het wachten werd ze depressief.…

Het wachten op d'r herkomst viel 'r zwaar. Ze bleef maar weg. D'r hart was haast gebroken. - Geen taal of teken. O, wat had ze 'r lief! 't Was zomer, toen-ze afscheid had genomen. Ze vroeg zich af, wanneer ze weer zou komen en van het wachten werd ze depressief.…

Wind op grote hoogte, onbezonnen en telkens weer bedolven Kleurencombinaties van de bodem, verscheidene keren gevuld met stuifzand schimmig is hun herkomst. Blootsvoets de uitdaging om aan te gaan was er maar één paar voetstappen te zien, ... als zaden in het zand op de grond, een dracht van gouden ochtendlicht.…

Woorden wonen niet in boeken, ze leven in mensenhoofden, onder stenen, tussen rottend blad witte sporen van paddenstoelen wel gesponnen, net niet klaar om te gebruiken, vervloekt door herkomst en afkomst doorzichtig glas, onbreekbaar als druppels regen in een schemerplas hun gelijkenis met de maat der dingen, ongenaakbaar als onvoltooide…

en tijd, denk je dat je alles hebt gehad vertil me aan de last van de loden- en de bodemloze letterkast, waarin het doel en weg wordt ondermijnd, denk ik zin van onzin te kunnen scheiden, zonder schijn van zelfingenomenheid te onderschrijven, zelf kan ik als zovelen, onmogelijk het getal te noemen om te delen, herschik de herkomst…

Jeanine zei: ‘Ronald...zeg niet teveel, geheime zaken moet je nooit bespreken en zeker niet met Twan of met Tweebeeke, ze grijpen je om niets zo bij de keel’. Ronald ging toch en wordt daarvoor beboet. Of...haalt hij nog iets uit z’n hoge hoed?…

Als bij opgroeien en ontwikkeling herinneringen met negatief gevoel opwellen blunders in het verleden onze hoofden schaamrood kleuren is dat het signaal dat zich normen vormen en we volwassen worden Als we tijdens opvoeding de trant van onze nederige herkomst voortzetten omdat we niet beter weten slijten we corresponderende ‘beddingen…