21239 resultaten.
de muze nabij
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 247 het zou overal
kunnen gebeuren
hier
tussen deze woorden
van een vrouw
die in de spiegel het hart van haar minnaar ziet
en die, door de roes van oorsprong
zonnezuiver
zwaluwen losmaakt
uit schaduw en tralienachten
bij bloemen spreekt
in de wind en tot hem, onderwijl
met blosjes op haar wangen
het zou ook dáár
kunnen gebeuren…
Lief nabij
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 68 Zoals jouw wereld muze is.
Misschien.
Nergens anders heb ik je lief,
dan in ons hart dat altijd klopt.
Zo nabij voel ik het leven hier.
Waar je je nu bevinden mag.
Ver weg van mij vandaan.
Altijd ben je muze.
Altijd nu en hier.…
Avondconcert
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 885 De meester bespeelt
mijn lichaam als viool
strijkt langs flanken en haren
roerend de snaren
van toekomstmuziek.
Een ritme van lauwwarme jazz
Tong tanden handen
Tong tanden handen
voorzichtig langs de randen
van modern en klassiek…
Junk
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 928 Ik sluit de luiken van mijn ogen
En bid dat de lente
aan mij voorbij gaat
Elke centimeter
van mijn lichaam
snakt naar zon
Als een junk
snuif ik
jouw geur
tot ik misselijk
van genot
ter aarde stort
Verliefd en verloren…
Blik op oneindig
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 357 De trein trekt een gele streep door het zand
oneindig land tot aan de horizon
ik zit en zwijg
en hoor gedachten malen
in verhalen die ik zelf verzin
's nachts komen ze
de verwijten en vragen
het gebrek aan dagen en het te veel aan tijd
ik verlies mezelf
in zinloos ijver
waarin ik wedijver
met oneindigheid…
Melpomene
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 56 ik houw een standbeeld
uit vruchtbare gedachten
ingegeven door mijn hart
vorm het met slanke lijnen
woorden die het stenen
leven kunnen verzachten
ik geef het kleur met grootse tinten
zoals de natuur ons aldoor schenkt
het is mooier dan alleen het naakte
omdat echtheid uitsluitend
weet heeft van schoonheid en niet
aan enige duisternis is…
TOPZIEKE RUPS
poëzie
3.0 met 13 stemmen 1.776 Topzieke rups, in 't stijgen
Van blad tot blad, van steel op stam,
Denkt ge eindlijk te verkrijgen
Het veld van blauw, de witte vlam?
Te hoog! Ge kunt niet keren!
Hangende aan hoogste top,
Geeft ge, in een verdwaasd begeren,
Nog eens u op.…
Spreekuur met mezelf
gedicht
4.0 met 2 stemmen 2.723 die ander
uit de waagschaal
van mijn
evenwicht
is dat mijn
helft die
hem tot
woorden dicht…
omringen
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 321 ik ben niet meer dan
een gedaante in het donker
tussen mijn oren
langzaam gedraaid
in mijn zintuigen
mijn ogen in de nabijheid
van een kleine dag
als kind van de avond
schrijf ik je de
dichtstbijzijnde woorden
mijn linkerhand ernaast
er is meer dan dit
het ongeschreven
omringd het geschrevene…
nabij zijn
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 605 soms
wordt in dit lichaam het sterven
geopend
groot genoeg
om alle liefkozingen
onaangeroerd te laten
of om de richting van verbeelding
te veranderen
wanneer het de vorm
van de nacht aanneemt en naamloze schimmen snijdt
uit tranen van een vlinderboom
slechts door jou ingewijd, nog voor nevels
uit mij glijden als wijzers van…
nauwelijks
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 265 meer zal het niet zijn
dan aarzelende nabijheid
maar hoe dan ook meer
dan de afgegrensde
woorden
die in zichzelf zijn
laat mij zo ontroeren
tastbaar maken
ons amper dichtbij
intussen jouw warme lijf
huiverig
toch meer bij mij…
Voorouders
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 350 achter de nevels van de tijd
zwijgende voorouders
die naar ons kijken
zij weten van ons zoeken
klungelig reiken naar
graantjes van geluk
nu het daglicht krimpen gaat
wordt de nevel dunner
zijn zij meer nabij
aardse afgescheidenheid
door zwaarte van materie
zeulen wij mee…
Naderbij
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 85 in alle bomen verbeeld ik mij
ook in talrijke ogen plaats ik jou in mijn rij
ik voel het overal;
zoals in de zachte wind door je frêle haar.
is het een illusie - na de val -
met dagdromen aan mijn zij
en tijdens de nacht een zwaar gebaar
zo heb je ook de hand langs je dij
maar reik je mij toch de ander?
en wijl takken wijds zuchten verdelen…
nog dichterbij
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 82 breekbaar maar binnen bereik
lezen we slechts datgene
waarvoor woorden bestaan
toch loopt deze dag regenachtig voor zich uit
gaandeweg het middaguur
wellicht is sprake van korte duur
stel de aankomst uit, halverwege de huid
gooi niets weg, ongearchiveerd
maar bewaar alles achter glas
schenk geen aandacht
maar blijf aangrenzend nabij…
ik zeg geen liefste
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 47 ik luister je schreden nabij
de hartstocht die ik voel, het
is woordeloos die brij aan
letters die ik wil kneden
om een liefdesuiting aan
jou te forceren
ze rijmen niet maar haken
als gespleten ganzenveren
in een zweem van reeds
in oudheid gestelde snedes
ik noem je nimmer liefste, maar
roem je wereld waarin jij als
mijn muze jouw wonderen…
Ik wil de schone Muze zoeken
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 140 over velden
Zo vroeg ziet men de schone Muze zelden…
constant
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 63 constant is steeds
het aanbod van beweging
het ogenblik nabij
waarop de vraag verstomt.…
uitgeleefd
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 11 de vormen zijn
de vormen van het zijn
en van de vormen
zijn de vormen slechts limieten.
ik draai een lusje in jouw haren,
dat is een oud, geheel volledig
uitgeleefd gebaar.
de vormen zijn
de vormen van het zijn
en van de vormen
zijn de vormen slechts limieten.
ik stop je haren weer
hun ogen in en laat het lichaam
in haar violette…
voorbij de Romaanse poort
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 799 voorbij de Romaanse poort
uit ongelijke stenen gemetseld
heeft een muze die mij bekoort
zich op mijn schoot genesteld
ik ruik haar geurenpalet
dat mij doet zweven
door ongekende sferen
mij doordringt
met scheppende beelden
ook al blijft haar tastbare
nabijheid onverlet
het aardse wil ik niet onteren
ik zie in de glans
van haar blikken…
Met dichterlijke vleugel
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 228 Een handvol akkoorden
drijft neerwaarts
als de muze haar lente lispelt
Het is alsof er woorden missen
in de grootte van tegenpolen
Ik herken de eeuwig vallende traan
als nabijheid van seizoen wisselt
en de verte wenkt
in kraters en zwarte holen
Met een dichterlijke vleugel
dek ik graf en kerker toe
Niet zichtbaar voor een oude…
Een muze aan mijn zij
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 65 Een muze hoorde ik zingen
een muze zag ik dansen
met klanken van viool en harp
vermengd in wervelend gedicht
een muze heeft mij zacht gestreeld
en heeft mijn lippen geopend
ze heeft mij hartstochtelijk gezoend
deed mijn hart van liefde overlopen
helaas is mijn muze heengegaan
maar heeft haar zang achtergelaten
zodat ik nooit met een mond…
Moi ennepe
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 93 Vertel me: waar vind ik een muze?
Het maakt me niets uit hoe ze heet,
al is het Elly, Ans, Ageeth,
Nadine, Jill of desnoods Suze.
Vertel me: waar vind ik een muze?
En ik bedoel geen lustobject;
mijn vrouw is immers al perfect.
en ik bemin nog continu ze.
Vertel me: waar vind ik een muze?…
Zijn Muze
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 84 Zij was zijn Muze
helaas zag zij hem niet staan
zijn liefde werd alleen maar groter
hij kon zijn Muze niet laten gaan
Het verlangen naar haar bleef groeien
ook al kwam er een nieuwe liefde in zijn leven
hij deed zijn best niet te vergelijken
maar die ander kon ‘het’ hem niet geven
De Muze was gewend haar zin te krijgen
en hij deed alles…
Muziek der sferen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 62 van het liefdesdicht,
Erato en die van lyriek,
Euterpe en Kalliope, de muze
van filosofie, het heldendicht
en retoriek
Melpomene, de muze van
het treurspel, de tragedie
vaak voorgesteld met knots
en zwaard of masker in de hand
en op het hoofd een krans
van druivenblâren
alsmede Polyhymnia,
de muze van de retoriek
maar ook…
inspiratie
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 573 aan met uw bezwaren
Want daarvan krijg ik het benauwd
Het is toch zeker niet mijn fout
Dat muzen zich mij openbaren…
Du Perron in Quinto
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 101 Hij bleef altijd de gekte
dicht nabij, omdat hij Clairette had verloren,
terwijl hij zo dichtbij haar was geweest en zij hem
meer dan een paradijselijk voorportaal had kunnen geven.…
De maan verrijst
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.873 Het duister doet de tinten samenvlieten
En dekt met fulpen nacht het schel azuur.
Nu gaat de glimvlieg heen en weder schieten
Gelijk een star, gelijk een dansend vuur.
De stilte bidt. Een tempel is natuur
En de aard voelt zich met vrede als overgieten...
Het is de zelfde heilige avonduur'
Als toen ik 't eerst heur aanblik mocht genieten.…
Muze Anna Achmatova
hartenkreet
3.0 met 28 stemmen 3.688 Elke nacht wacht hij op haar
en sterft een duizend doden
tot zij hem roept telkens weer
met voldoende woorden door hem
in een spinnenweb gezet
dat haar omsluiert iedere dag
en door haar in de middag afgelegd
voor het nieuwe kind, dat slechts
in haar zichzelve vindt en wacht
op haar stem in de lange nacht.…
De Muze
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 1.398 Wat moet men toch met de Muze?
Na haar ontwaak, verdwijnt de slaap
en rest er slechts de poëzie
De gaap met de dageraad,
de haat jegens haar
mijn gedachtes,
de woorden
Zullen nimmer verwoorden;
de indruk die zij achterlaat……
Jij bent mijn muze ...tanka
netgedicht
3.0 met 40 stemmen 956 Jij bent mijn muze
mijn bron van inspiratie
woorden van liefde
rollen over mijn lippen
als ik aan je denk - liefste…