Alle inzendingen over de poort

de zweep openen zich als vanzelve, tegelijkertijd, de mij zo toegewenste helle gewelven * door de poort achter in het zwart verlaat ik het eeuwig licht eens op voorspraak aan mij toegedicht (fictief)…

Engelen zullen hen daar ontvangen als ze staan voor de gouden poort die open zal gaan en hun verwelkomen met muzikale klanken hen omarmen met de warmte van het eeuwige licht. De poort zal voorgoed achter hun sluiten ze zijn thuis bij “de bron van het bestaan”…

heb de regen voor jou gevangen en gespannen in een boog onder een poort van hemelse kleuren zwelt ons lijfelijk verlangen maar houden we het droog?…

het plein ervoor bezaaid met lijken, onder en over stoeten die de zeven poorten beliepen ramshoorns bliezen als gekken maar voor iedereen bleef de poort vandaag gesloten en het werd akelig stil een vallende haar zou nog kabaal maken vandaag geen opname zelfs de spionnetjes bleven dicht vandaag geen vergeving op deze dag die voor mij de…

Open je poort en ramen toon mij je visie van waaruit jij je denken je woorden en je daden staaft. Ik open je mijn poort en ramen toon je mijn visie waaruit ik mijn denken mijn woorden en mijn daden staaf.…

Gevangen in eenzaamheid Gevoed door schuld Waar ik zo onder lijd Het bestaan niet langer geduld Vooruit wil ik wel Maar door mijzelf gestuit Gedachten een moordend spel De poort die sluit Zij blijft lang gesloten Tot haar naam luidt Onbezoldigd en liefdevol de poort geruisloos opengestoten Brute kracht is haar vreemd Begripvol geeft ze…

door de zijden poort van kousengordel en jarretellen jaagt de ruiter opgewonden zijn steigerende hengst als zijn speer het doel treft rinkelen zilveren bellen…

Het is haar poort, van vrede het gebaar, het is de code van haar vele kleuren, het is het, het alles hier, het hare.…

alles zonder zichtbare buit zij moesten eeuwig draaien om niet hun handen aan de waarheid te branden ik stond nog achteraan ben niet door de poort gegaan in het beteren van mijn leven…

land Waar ik eeuwig naar heb verlangd Door de poort van het verleden Verdwijnend in het berkenbos Kijk ik naar verborgen blauw Drempelgevoelens laat ik nu los…

lekker muizen klinkt knap gestoord al is het stil bij de seriële poort met mijn jatten klikt het op matten pijltje glijdt ook daar waar 't niet hoort…

Tranen van verdriet stroomden over mijn wangen toen het leven haar verliet werd ik alleen maar banger de angst die drijft mij voort de angst om ook te gaan om te verdwijnen door de poort en te huilen naar de maan…

Diepte van gedachten niet uitgesproken met woorden of door blikken van ver gekend ingekeerd wezen achter gesloten deuren afgewend uit zicht geopende luiken ook al is de poort dicht.…

een open einde in stille ontroering en gewijde stilte nemen wij afscheid voor het ontwaken is er een zachte en zoete rust het laatste zingen is een poort die langzaam dichtgaat in de doodse stilte is het nieuwe leven…

Ze doolde door geplaveide straten van het verleden dwalend in het doolhof langs verloren zijwegen van haar heden bewust de beelden van vervlogen tijden langzaam maar zeker vergeten verder op zoek naar de poort van haar weten.…

Doch, bijna blijde, Beval de maagden: Laat immermeer De zetels staan en De lampen aan en De poort geopend, de slotbrug neer. En toen, na jaren, Melaats, een zwerver Ter poorte klaagde: Uw zóon keert weer...…

Een eigen taal..verborgen glans van oog tot oog van hart naar hart sluit snel die poort! verberg het woord! doof nu het licht! trotseer de smart gewenst..gesmoord…

Natuurlijk in een onherbergzaam oord Een setje Cleo-goodies bij de poort De eerste toegangsschacht is al geschonden Over een paar weken zal wel blijken Wie er op haar neus heeft kunnen kijken…

zolang ik wacht bij de poort ik kan niet anders als wachten op jou te prooi aan wind en spot ween en wacht ik zolang mijn lief, zolang tot je verschijnt zal je verslagen zijn je tred nog statig zijn zal je mooie gelaat nog ongeschonden zijn zolang mijn lief, zolang wacht ik…

ik ben de eenogige piraat bewaker van de gouden dukaat aan de afschuwelijke draad ik hinkstap met een krijtstomp naar een getekende hemel de poort knelt door de muitergom mijn schip vergaat ik ben de eenogige piraat aan de afschuwelijke draad…

Gedraag je dus voortaan zoals het hoort: Wie roken wil, doet dat buiten de poort!"…

Sint Petrus trok bedachtzaam aan zijn baard En sprak, toen aan de poort was aangebeld En hem de laatste paus trots had gemeld Dat hij op aarde zalig was verklaard: “Tja, als ze dat beneden al geloven Dan kan ik u niet weigeren hier boven.”…

U hoeft niet meer te strippen bij de poort Een straal betast uw lichaam ongehoord En doet meteen verslag van zijn detectie En draagt u nog een Postbankpasje mee Dan boekt het ding dat om naar ING…

Ik scheld mijn ideeen gesteund door dik en dun door de poorten van de hel omdat ik alles wil dat jij niet wilt ik wil jou maar dat is een wens te veel.…

Groen is de slag van de stroom door het dal van de dag heuvlen van licht zijn de wallen de stad is een fort door de poorten der bruggen ligt zon gestort over de ruggen der golven de stad is bedolven onder het haar van de zon.…

begrensd verlangen vertraging in de vriendschap de deur staat open liefdevolle grens aan de randen van vriendschap knuffel uit balans ongewenst gedrag sluit liefdevol de poorten op afstand nabij…

Ravel herschreef Moussorgski's expositie Als een tentoonstelling van schilderijen Waarin zijn eígen klankkleur kon gedijen 't Werd een pinacotheek als compositie Van Promenades langs de Tuilerieën, Door Catacomben en de Poort van Kiev…

onze tussentijd – het kan niet anders, veranderingen voltrekken zich geleidelijk, ook wat overheerst is er maar deels Nu hebben we weer wat spullen en zwerven we niet meer, we zijn – sterker dan de sterke mannen waterdragers voor elkaar, thuis voorbij de Poortloze Poort…

Onophoudelijk verschuil jij je achter de poorten van mijn geest waar ik verstoppertje met je speel en er achter kom dat je altijd onvindbaar zult blijven, Moet ik tot de conclusie komen dat leven leven is en jij er nooit bent geweest?…

je bent niets meer dan een infiltrant die wandelt door mijn gangen zijn oor tegen mijn muren legt om woorden op te vangen het is moeilijk zoeken in dit vernuftig systeem maar heus ik zal je vinden dan sluit ik de poorten en maak zo een eind aan dit storende probleem…