43455 resultaten.
de schaduw van een mens
netgedicht
2.0 met 17 stemmen 341 het voelt vreemd aan, de vreemde die hij is
ondanks het delen van de waanzin
in het verleden, het slaan op ziel
en huid, onherstelbaar
zoals de pop die ik jarenlang in armen droeg
wanneer ik het licht uitdeed
om woorden met dezelfde adem
te laten sterven
nog droom ik, de ogen op mij gericht
midden in het huis
dat het water op de ramen…
factor levenslang
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.157 smeer me nooit in
tegen zonnestralen
niet m’ n hoofd
niet m’ n buik
en ook niet m’ n schouders
want ik leef al eeuwen lang
beschermd zwetend
in de schaduw van
m’ n ouders…
in een zucht
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 363 hang m’ n wens
aan een witte wolk
blaas ‘m jou richting
hoop dat ie aankomt
zodat jij ‘m
in de schaduw kan lezen
zou mooi zijn
als daarna de zon
weer volop
zou gaan schijnen…
Gelijk een arme, blinde hond
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.058 Geljk een arme, blinde hond
van alle troost verstoken,
dwaal 'k door de zoele avond rond
en ruik de lente-roken.
Er waart - lijk om een vrouwe-kleed
waar oude driften in hangen -
er waart een geur van schamper leed
en van huilend-moe verlangen.
En 'k dwaal, een blinde hond gelijk,
door dralige lente-roken,
mijn hart van alle liefden…
Een man die, moe en levens-mat
poëzie
4.0 met 8 stemmen 2.588 Een man die, moe en levens-mat,
en liefde-leeg, en zorgen-zat,
zijn avond-maal bereidt:
hij roert de melk, en breekt het brood,-
waar hij van leven of van dood
verlangen kent, noch nijd;
- hij ziet de gulden hemel aan,
en voor zijn stoep de sparre staan
waar 't laatste licht in straalt
éen poze nog, éen warige poos,
'lijk in zijn hoofd…
GIJ DRAAGT EEN SCHONE VLECHTE HAAR...
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.694 Gij draagt een schone vlechte haar
allangs uw lage leên…
- Het is een trage dag voorwaar
van weiflen en van wenen.
Het is een lengende avond van
mis-troosten en mis-prijzen.
’t Is of de dag niet sterven kan
en of geen nacht kan grijzen…
- Gij gaat mijn duister huis voorbij,
verlangenloos en rechte;
ik rade uw naakte, magre dij;
ik zie…
God moet mij geren zien
poëzie
3.0 met 10 stemmen 3.245 God zei dat ik een liedeke moest maken.
Ik zei dat ik niet kon.
Hij leê* mijn weifel-hand en wilde bij me blijven
zoals een moeder doet die kindeke leert schrijven
en 't lied begon.
En 't lied begon te groeien uit mijn handen
lijk uit de mei het gras;
nog voor ik aan die wasdom bloei en zaad kon wensen
stond heel mijn herte rijp van liekens…
De rozen domen en dauwen
poëzie
4.0 met 24 stemmen 3.363 De rozen domen en dauwen
ten avond, vredig-vroom;
er waart een paarser schaâuwe
om de kastanje-boom.
De vijver blankt in dampen;
de troostlijke nacht begint.
- Ontsteek, ontsteek de lampe:
mijn angst ontwaakt, o kind.…
De stille zonne daar ik zit
poëzie
4.0 met 4 stemmen 331 De stille zonne daar ik zit, voor mijne woning,
in de oude lijste van een groene en rode veil;
van al de bloemen op mijn mond de milde honing,
en in mijn hart van al de dagen 't vrome heil;
een witte roze aan mijne krage, en voor mijne ogen
de weiden en de Leië in lage zonne-brand;
van mijne vrouwe in mij het zorgend mededogen,
en van…
Berken, m'n vrienden
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 350 ze zijn m'n vrienden
geworden
spelenderwijs
Ze weten van licht
en schaduw
schaduw en licht
Ze spelen ermee
ze zingen ervan
als zijn ze op reis
op vooral warme dagen
Ik teken 't op
in dit korte gedicht:
't zijn ware vrienden.…
vreemd
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 145 vreemd
ik heb mijn ogen dicht
‘k zie vrij vreemde figuren
bewegen in bijzonder licht
mijn handen niet gevouwen
in oneindig donker lange uren
’t is niet in bed te houden
ik zag bewegende structuren
steeds veranderen van vorm
ze kwamen op me af, de muren
onheilspellend, indrukwekkend
adembenemend, ’t was enorm
wat kan een mens beleven…
DOOI
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.806 Zoals bij 't sneeuwen
die vlokken vervaard
weiger en trage
vallen op aard,
zo moeten alle
gedachten van ons
van uit hun hemel
van dromen en dons
dalen op aarde
waar alles dooit
wat sneeuwwit en droomrig
de dingen vermooit.
Droef is de dooi
maar als uitgeblomd
gesmolten bloeisel
gefilterd komt
na duistere reizen
door wijze grond
kristal…
Casus Belli
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 651 Ik was er al een tijdje voor bevreesd,
De uiterst explosieve situatie,
Dreigt uit te lopen op een confrontatie,
En dat is schrikken als je zoiets leest.
Ik ging op weg om voedsel in te slaan,
En kwam toen in de vuurlinie te staan.…
im
hartenkreet
2.0 met 29 stemmen 1.757 zoals ik was
was jouw zijn
was jij
in mijn pijn
was wie ik zag
zoals ik was
zoals ik ben
in mijn zijn
vanaf nu
zoals ik voel
en alleen jij
jij weet
zoals ik was
lief dans
mijn dans
dans met mij
en voel
voel
voel je hart
mijn hart
zoals het was
zoals ik ben
schrijf
schijf over mij
voel de echte jij
en denk…
i
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 253 strooi
zand
in mijn hand
licht in de zee
zucht
wind
op mijn huid
streel
sterren in de nacht
en zie
zie
strooilicht
in het niets…
Veiliger haven ?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 135 Vloten vol schaduw ebben weg in
flarden mist als de vlotten zich
traag voortbewegen door de
polders langs het jaagpad zover
men ziet, als ware het de eind
bestemming, draaibaar aan het
tijdse wiel, als de veerman mij
komt halen gevormd uit de schoot
van het moederland.…
was
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 167 alles achter me
laat ik los
alles dat
wat niet was
wat
me leerde
me genas
van alles
dat ik dacht
dat ik was
alles
wat ik dacht
dat ik was
laat ik achter
dat was…
de poort
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 153 tijd gespiegeld in de stikken
van mijn oma’s Zeeuwse dracht
ik hoor theedrinkende terrassen
een sigaren rokend zware stem
bij kar en kraam kletsende vrouwen
de luide schreeuw der marktkoopman
ik ruik de in een ton gerookte paling
de geur van varken, paard en koe
van zilte vers gevangen vis
van pas gerooide uien
ik slenter terug de schaduw…
In weerkaats
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 93 ik zag je
dansen op
de zwarte
lijn die de
gouden glans
als schaduw had
alleen je ogen
twinkelden
in weerkaats
het ongeziene
priemden stralen
zonder eind
met jouw
pirouettes
bouwde licht
zijn cirkels
in piramides
tot de hemel
waar zij
in ontmoeten
het sterrenlicht
begroetten
in de blauw-
gouden kleur
die zonder
zwarte…
Respijt van de schemer
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 73 Maak je ‘m open
of hou je ‘m dicht.…
kringloop
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 112 de bladeren vallen
in ontelbare kleuren
vormen en getallen
van bomen naar benee
zij dwarrelen gedwee,
nemen de zomer mee
kleuren met hun kleed
de grijze aarden wallen
de tak, het blad, de steel, de nerf
wurmen zich weemoedig in de aarde
ondergaan het ondergronds bederf
om verder nog dan ver te gaan in waarde
vergaan, verlaten…
mijn droom
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 1.032 Het is een schaduw die overheerst
een schaduw die ik moet overwinnen
verwerken van pijn diep van binnen
de kracht is er wel, ooit ga ik ervoor
en dan, kan ik pas echt met mijn leven door.…
duinen van Klein Zwitserland
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 546 nooit
heb ik later
die geur nog geroken
de warmte gevoeld
m'n dorst zo gelest
als van de dennen
het door de zon
verhitte zand
en
de koele
gepasteuriseerde melk
de langhalsfles ingegraven
onder de schaduw van
de duindoorn…
Afscheid
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 495 Deze aarde, dit bestaan,
eindeloos ontmoeten,
liefdevol een ander groeten,
dat zal nooit vergaan.
Zon en regen, gang van eeuwen
steeds opnieuw waar adem gaat;
voor de liefde en het hopen
is het nooit te laat.
Mensen gaan en mensen komen,
strijden, lachen, werken, dromen,
alles wat er hier gebeurt
wordt door liefde ingekleurd
tot we…
X. Oktober, sloper van mijn streven
poëzie
3.0 met 7 stemmen 2.309 Oktober, sloper van mijn streven en mijn hopen,
uw moker is van lood
die weegt ter lome leên me en houdt mijn nek gestopen.
Oktober; en uw aêm, mijn lammer lijf beslopen,
Oktober, maakt mijne ogen groot.
Van alle spel geweerd de blijde zomer-kieten,
en te aller rust gekeerd;
verlaten alle luste’ en die me zelf verlieten,
Oktober, - als een…
vrees
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 141 gedwongen gedachten
vertroebeld bloed
angst in de aderen
aanvaarden moet
knikkende knieën
trillende vingers
borrelende buik
verwerken moet
bevende benen
verrimpeld vel
ontredderde ogen
het leven een tel
broze botten
uitgevallen haar
ingevallen wangen
pas dertig jaar
verslappende spieren
haat in het hart
onrustige geest…
Verloren Liefde
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 2.138 Zwarte schaduw voor mijn zon,terwijl het stralend mooi begon
Je ogen sprankelend vol vuur,schenen door m'n dikste muur
Ik werd geraakt tot in m'n ziel,vond mezelf vrij infantiel
Als 'n kind weer verlegen,zeer onzeker in 't bewegen
Samen werden we compleet,terwijl het nu zo anders heet
Je glimlach lijkt nog zo vertrouwd,maar je ogen hard en…
m & m
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 432 ondergronds
de veilige haven
in het doolhof
voor blindgangers
bovengronds
de gevarenzone
stampvol zieners in
buitenaards licht…
Laatste
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.619 het laatste beetje is nu op
veel had ik te verduren
het kaarsje is nu opgebrand
gedoofd zijn alle vuren
voor mij, die het aangaat, is het niet erg
ik heb genoeg geleden
voor hen die ik achterlaat
vaarwel en wees tevreden…
mannen.....
hartenkreet
3.0 met 57 stemmen 3.283 Plantjes water geven dweilen stoffen ramen lappen
De was doen boenen strijken poetsen nee het zijn geen grappen
Borduren haken naaien punniken breien aan een mouw
Dat zijn toch van die dingen die bestemd zijn voor een vrouw
We gebruiken ook geen maandverband parfum of aceton
potloodje make-up remover lipstick of tampon
eye-liner mascara nagellak…