35205 resultaten.
voor merel, iris, gijs en bram
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 730 (1)
bladerentapijt
een late merel zoekt daar
zijn kostje tussen
(2)
de iris bloeit weer
mijn hart is de tuin die haar
voor altijd koestert
(3)
roodkoperen haar
ogen die lachen zeggen
kijk pappa kijk dan
(4)
voel jij hoeveel troost
oneindig veel pijn en troost
jouw snuitwerk mij geeft…
Storm
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 129 De wind speelt een spel
een spel van " wie het wint"
De wind speelt met gevoel
en als je net buiten was:
Weet je wat ik bedoel!
De wind, waait met pure kracht
ik waaide temet om
toch is de wind mijn grote vriend
want weet je wat ie kon?
Mijn muizenissen laten verdwijnen!…
stenen monoloog
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 209 er zijn mensen
die met stenen praten
op de begraafplaats
kom je ze wel tegen
met gebogen hoofd
stamelen ze zinnen
tegen een zerk
maar zerken zwijgen
doch de tekst op de steen
geeft goddank tóch
nog iets van troost…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
ik kaal de bomen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 468 ik kaal de bomen
scherp de wind
in bladerloos vertonen
weer oogst ik afval
van een zomer vol met leven
sterf drogend wat er is gegeven
ik jaag met buien langs de kust
de kou van het achterland troost
zich met nachtvorst als men rust
warmte in mijn ene hand
klapt tegen winter aan de
andere kant en geeft gedonder
toch schraal ik…
De winter
poëzie
2.0 met 11 stemmen 2.117 De Winter komt met wind en kou.
Mijn rode beuk ziet woest.
Ik weet wel wat me troosten zou,
als iets mij troosten moest.
Ik weet wel wat verheugen zal
wen alles keert tot smart:
der schone liedren peerlenval,
klaar op mijn hart!
-----------------------------------------
uit: Het boek der liefde (1921)…
Het is koffietijd
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 137 Gekweekte rozen,
hebben hun geur verloren.
Smakeloze tomaten,
smaken naar water.
Haastige mensen,
zijn hun diepe wortels kwijt.
Neem een moment om stil te staan.
Vertraag uw moderne klok.
Denk aandachtig na.
Het is koffietijd.…
De vrouw die gepakt werd, door de wind
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 147 Eenmaal buiten rukte en trok
de wind aan haar kleding, jas en rok
zelfs onder haar kleding moest ie zijn
nee buiten lopen was bepaald geen gein!
Ineens schoot ze in de lach,
want als iemand haar nu zag:
haalde ze vast en zeker ‘t nieuws nog wel:
immers, foute aanrakingen vallen onder
Me too toch wel? Dus ook de wind!…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
[ Soms schittert de zon ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 22 Soms schittert de zon
in de druppel die ik ben --
in de levenszee.…
De zee en het land.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 423 Ik houd van het wilde gewentel der zee;
Zij danst met de kiel, en mijn hart dat danst mee:
De kiel is met wakkere zeelui bemand -
En 'k droom van haar glorie, de roem van mijn land.
Ik houd van het dreunend gedaver der zee;
De zee zingt van strijd en mijn hart dat zingt mee:
Zij dondert haar loeiend hoera naar het strand -
En 'k droom…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
Ademlang
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 211 Ze voelde zich bevrijd
had zichzelf
het kleine meisje van toen
kunnen troosten
door los te laten
wat zo pijnlijk
herinnerde aan
wat niet haar schuld was
de wind streelde
een warme deken
van liefde
om haar heen
vlocht troostwolkjes
als madeliefjes
door haar haren
de wind draagt haar fluister
ademlang…
wat je geeft
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 1.233 Je geeft me liefde,
Je geeft me licht,
Je geeft me warmte,
Het straalt van je gezicht.
Je geeft me je gulle lach,
Je geeft me je stille verdriet,
Je geeft me een liefdevolle dag,
Je bent mooi als een liefdeslied.
Het is goed je naast me te weten,
Je gaf wat anderen niet konden geven.
En wat je deed zal ik niet vergeten.…
ze geeft niet op
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 475 hoe ze steevast zonnebloemen plant
in haar verlangen naar een zomer
aardbeien plukt en vereeuwigt in gelei
die nooit stroperig genoeg lijkt
ze houdt van Vivaldi en nog enkele
anderen die dood of levend zijn gegaan
zoals regenbogen die nooit blijven
en toch blijft ze kijken
ze draagt altijd een cardigan
tegen het rillerige van de avonden…
Wie geeft er om mij?
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.200 Soms vraag ik wel eens aan mezelf:
‘Zijn er wel mensen die écht om mij geven?’
Dan zegt een stemmetje in mijn hoofd:
‘Doe je ogen open en kijk eens naar al die mensen om je heen!’
Maar weet je wat ik zie als ik mijn ogen open?
Ik zie alleen maar mensen die GEEN donder om mij geven!…
Geeft niet
gedicht
4.0 met 1 stemmen 1.104 nee, maar we hebben nog genoeg oude ideeën
we zitten in een vliegtuig
de violiste waar ik naar luister vraagt zich af
hoe haar hand in elkaar zit
maar ze gaat door
het lijkt een struikelpartij
maar het is wegrennen in slow motion
de zee weerspiegelt de langzaam golvende wolkenlucht
het vliegtuig bonkt door een luchtzak
geeft niet:…
Zichtbaar genoten
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 497 maar voor mijn gevoel was het uren later
De zon had mijn bleke huid gekleurd
en in het water bungelden mijn benen
het was weer tijd huiswaarts te gaan
en met mij waren ook de eendjes verdwenen
'k Heb genoten van de stilte in de zon
het water en alles wat er leeft
het is ook elke dag opnieuw een wonder
wat de Heer de mens aan schoonheid geeft…
je geeft me stilzwijgen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 255 bomen blazen winter uit
het is voorspelbaar om mij heen, ook de sneeuw
en het trotseren
zelfs de eenzaamheid
die in de onverschilligheid kerft
met dit late uur
binnen is het warm
tweehonderd lichtjes fonkelen
ooit lagen ze in mijn hand, onbekommerd
jij wortelt nog dieper in je trots en de champagne
cadeautjes stapelen de leegte, hoe duur…
het geeft niks
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 67 het geeft niks zeg je
en dat is ook zo je huilt
maar even alleen…
Flessenpost
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 458 door ratten
vrouw & kind
verlaten, ben
ik op zoek naar
een zinkend
schip, zelfs in
een fles vind ik
geen steun
& wat er inzit
biedt me geen
troost, 't geeft
mijn pijn een
verloren stem
verdrietige
woorden die
niet rijmen op
betraand papier…
In memoriam Patty Scholten
snelsonnet
3.0 met 4 stemmen 210 Ze treuren ook erg in het dierenrijk
Van slag zijn olifanten, octopussen
De kikkers zijn elkaar als troost aan ’t kussen
Een slang geeft slissend van zijn droefheid blijk
De Oppergrazer daagde, kwam je kapen
Nu mag je droomloos, zonder weerga slapen…
Een stem die me troost
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 89 Een stem die me troost.
Neem van me weg
de angst die me leiding geeft.
De pijn die me vergezelt.
De woede die me vasthoudt.
Breng mij dan
de veiligheid van een thuis.
Het vertrouwen van een ouder
en de liefde die ik begeer.…
Herfst
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 110 Hier en daar een blad
de afwezigheid van wind
geeft alleen uitstel.…
eenzaamheid
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.222 De eenzaamheid spreekt uit mijn ogen
Hoewel mijn mond erover zwijgt
de opgewektheid is gelogen
erachter schuilt de bitterheid.
Ik woon nog samen in hetzelfde huis
waar onbegrip heerst
er is geen plaats meer voor liefde
er resten nog kilte en spijt
de onmacht waar wij elkaar steeds weer grieven.
Hoelang kan een mens gedwongen eenzaamheid…
alleen
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.181 Héél véél kon ik alleen
geen mens die dat betwistte-maar toen ik dacht,
dat ik alles kon (dus niemand nodig had)
bleek dat ik mij vergiste,
want-weet je wat ik niet kon?
mezelf kon ik niet omarmen
Nu ik dit opschrijf, schrik ik ervan:
zijn mijn woorden- is mijn houding
camouflage voor mijn angst?
ben ik bang dat ik toch niet alles kan?
en…
SLAAPSTER
gedicht
2.0 met 69 stemmen 17.650 Waar heeft ze dit geleerd, zo vredig
mee te deinen op een zuchtje wind?
Wie heeft haar wijsgemaakt dat leven
zo eenvoudig is? Ze ligt erbij als
hoorde ze muziek. Rust maakt geen
haast, geeft enkel wat zij neemt.
Waar heeft ze dit geleerd, zo stil
haar lijf alleen te laten op een bed?
Een wimper trilt, een hart tikt in haar
slaap.…
Remedie
gedicht
3.0 met 35 stemmen 10.102 Tegen de angst. Al wat ik schrijf
weerstaat mijn wanhoop, elke zin
waaraan ik ademloos begin
jaagt mij de stuipen van het lijf.
Want op papier ben ik niet bang.
Hier gelden vastgestelde wetten
die mij uit razernij ontzetten
en redden van de ondergang.
Kunst zet het leven naar zijn hand,
brengt het terug tot dunne lijnen
die zich, tegen…