20110 resultaten.
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Zonder overtollige reutel groeit de tijd de dag door
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 296 Dit beeld binnenstebuiten geeft duizenden cirkels
Werelden om in te wonen of even in weg te dromen.
Dit is de tijd van toen en ook meteen de tijd van nu.
Ik neem een hap een kleine dosis en mijmer nog even.
Over een groot veld van voorjaarsbloemen.
Zelfs een dief heeft tien jaar nodig meester te worden in zijn vak.…
Denken
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 632 en tijdsverdrijf
‘k ga nieuwe dingen
denken…
Antieke Globe
hartenkreet
4.4 met 8 stemmen 555 De wereld staat op mijn tafel van glas;
naar behoeven draai ik de bol
met gesloten ogen.
Deze aardbol is ongelogen
ongeschonden, niet boordevol
vervuiling, zonder effect van een broeikas.
Het draaien van mijn wereld stopt
zodra ik er een vinger op zal leggen
en mijmer over de bestemming die ik aanwijs.…
As woensdag
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 35 Al zijn er deze nacht wederom dromen neergestreken,
is even iets in het echt niet door het schemer gebroken
schieten er zinnebeelden door ons heen onafgebroken,
ik mijmer kijk naar buiten, denk zijn 't oude paarse preken.
Wat deed ons wederom ontwaken, liet naar stilte neigen,
zal ook de adventtijd ons doorlopend weer doen zwijgen.…
Dwars door me heen
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 169 ik mijmer wat
laat de wereld draaien
volg het gewoonte pad
ineens zien
mensen me niet meer
is geen ontwijken
ze lopen
dwars door me heen
zonder op te kijken
raken me
voel het diep van binnen
maar kan niets beginnen
ben lucht voor hen
maar zonder
kan ik ook niet leven
dus ik besta
en ga gerustgesteld
weer verder op mijn pad…
Dat bruin en dat groen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 109 De nacht toont verzamelde herinneringen
alsof er voor u amper nog toekomst was
de kamer en ruiten waar u doorheen keek
mijmerend over het geluk van ooit jeugd.
Waren er nu echt wel gelukkige momenten
tussen het aldoor denken en dromen heen.
Was de wereld om u heen al met pensioen
niet meer werkend,enkel wiedend in de tuin.…
getik
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 495 zachtjes
tikt de regen
op de ramen
het geeft me weer
dat troostende gevoel,
een gevoel uit mijn
kindertijd
ik zit weer te mijmeren
zo diep in de nacht
terwijl de regen
blijft tikken
zo kan ik tenminste
denken,
in stilte
zonder afleiding of lawaai
in mijn hoofd
met steeds op de achtergrond
het milde getik
van de regen
het gevoel…
lila herinneren
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 352 telkens ze bloeien, de terugstap
in tijd
op het verwarde land verschijnt een kievit
als reusachtig, nu mijn wereld anders is
en waar een vogel thans
zijn eigen naam roept
vind ik niets dan lege stappen
alle grappen over spruitjes of iets
dat nog veel viezer is verdwijnen in de mijmering
van groene velden waar ik steeds
mijn vader mis…
Road trip
netgedicht
3.1 met 20 stemmen 1.268 Het is de weg die tot mij spreekt,
in monotonie van witgestreepte morse
trekt hij banen in mijn hoofd
als eigen stem door velden galmt.
Van dat alles herhaling is zonder einde.
Reizen zonder bestemming.
Bewegen zonder doel.
We draaien de klok op
maar missen de sleutel…
mijmeringen oma
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen 1.134 wat zou mijn kleine Kikimeis vanmiddag doen
met blokjes spelen en een toren bouwen
de pop uitkleden of de kar voortdouwen
of geeft ze snel haar beer een dikke zoen
misschien een kopje thee voor mama maken
voorzichtig om vooral maar niet te knoeien
de lepel in de kop om mee te roeien
of zou ze bezig zijn met hele andere zaken
het hoofdje…
verwijlen bij de dingen
netgedicht
3.3 met 12 stemmen 670 in de avondschemering
keren huis en haard
tafel en stoel, glas en boek
naar hun roerloosheid terug
dooft ieder gebaar, zwijgt
elk woord
sluipt de nacht in de dag
versmelten de dingen
met schaduw en duister
vinden in vage contouren
heimelijk rust
zo toeven zij onbewogen
in het dunne, wazige licht
tot de nacht weer krimpt…
een mijmering
netgedicht
3.6 met 14 stemmen 568 denk niet aan mij
als je ruikt
aan bloesem
na een malse bui
vergeet mij
als je hooi ruikt
in zon of wind
op het veld gedroogd
ik ben een mens in de rui
al even door
de aanstormende
ouderdom gedoogd
zie mij als gerijpte vrucht
zoet, zuur of beurs.…
Baantjes glijdende mijmering
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 156 is koning winter
tot prins verworden
regen en wind
vervangt sneeuw en ijs
in geen jaren
sneeuw gezien
alleen zwarte
zwans ik maar
heimwee claimt
naar die harde
sneeuwkoude ijzelige
winters uit mijn jeugd
baantjesglijdend
Hieronymus
07 december 2007…
mijmeringen
netgedicht
1.8 met 4 stemmen 127 Licht valt op de
grijsbruine takken
van een verloren perenboom
Duiven versieren zijn kruin.
Hij krijgt geen bladeren meer,
klimmers ondersteunen
zijn schuinshangend lijf.
Hij siert op zijn eigen manier.
Tussen zijn opgeschoten kameraden
staat hij als een pionier
uit vervlogen tijden.…
Mijmering
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 463 De gevierde vreugde;
verloren, vergaan.
Verwenst verdriet;
verleden dat blijft staan.
Terug is de ratio,
gepaard met de zucht.
Nieuw geboren ideaal,
verworven klucht.
Als merk gebrand,
herinnering die blijft.
Verloren geluk,
dat nog steeds beklijft.
Kapot - gebroken - stuk,
bewust, niet bewust.
Verdwenen in een ruk,
weggevlogen,…
mijmeringen
hartenkreet
3.3 met 6 stemmen 674 Een zucht een geeuw
Rustig genietend
van dansende vlammen,
die mijn hele lijf verwarmen.
Dromend van toekomstig geluk,
dat ik zo uit mijn hart pluk
Een vleugje edelmoedigheid,
of is het de ijdelheid.
Toch bescheiden in mijn doen
Snak ik naar een liefelijke zoen.…
Hart en ziel
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 388 de zon glimlacht
een mooie lentedag
vogels kwetteren
een lieve lust
bloemkopjes duiken op
vanuit dorre aarde
ijverige miertjes sjouwen
zich een bult
aan een te vroeg overleden kever
ik zit in mijn voortuintje
met een boek op schoot
mijn gedachten dwalen af
naar een gevulde moederschoot
waarvan het kindje
gisteren haar mama
wist te…
Sneeuw en Radar mijmeringen
netgedicht
2.5 met 11 stemmen 2.779 oei dacht ik sneeuw en glad
zou ik het redden
maar wat een geluk
ik was niet de eerste
kon dus heerlijk in die grote
voetstappen
de mijne zetten
de voetstappen
die een man
voor mij
in de sneeuw
had achter gelaten
ja zeker weten een man
kan me niet voorstellen
een vrouw met zulke grote voeten
zo kwam ik veilig thuis
en nu nog de…
Ik zal wachten.
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 377 Ik zal wachten tot de dag
dat je bij me zult komen
Ik zal altijd blijven wachten,
nét zolang
tot je bij me zult zijn
Tot die dag zal ik zwijgend
in de tuin staan,
naar de oude boom gaan,
elke dag
Ik zal zacht neuriënd
aan de beek staan,
tot die dag.…
Boulewaar.
netgedicht
4.3 met 6 stemmen 705 Ik loop hier op een boulevard
het zou zomaar overal kunnen zijn
Waar jij woont, waar ik woon
ik loop hier op een boulevard
Mist en zon, stof en zand
ik hou je stevig bij je hand
zon en mist, zand en stof
het zou zomaar overal kunnen zijn
Het lijkt hier altijd zondag
mijn hoofd is bij de sterren
mijn gedachten bij de maan
waar jij woont…
Palfrenier
netgedicht
3.5 met 8 stemmen 233 wat ben je
als je zestig wordt
en het voelt als veertig?
een verdwaalde enkelganger?
het kind van de rekening met
blauwe restjes jeugd?
van verdrietjes naar verdriet
is slechts de afstand
tussen jou en mij, mijn lief,
waarbij ‘jou’ steeds verder
en ‘mij’ dichter bij
de dichter
die ik graag wou zijn
om het woordje palfrenier
onsterfelijk…
Mijmering
netgedicht
4.1 met 8 stemmen 543 de tijd legt vingers op de dagen
hij lijst mijn jaren op
hij wordt mijn liefste vijand
ik toets naar toekomst
van vroeger wil ik zingen
maar dansen kan ik niet
mijn kinderen mogen namen dragen
door open ramen waaien ze
naar verre hemelstreken
zij zullen leven godzijdank
het witte doek valt
ik schilder lucht en landschap
(schilderen…
Mijmering?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 47 Mijmerend onder een stolp
van een onbekende substantie
die geen transparantie en uitzicht
biedt, de noodzaak lijkt beperkt,
versterkt in pagina’s versleten tijd..…
De Nachtradio
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 147 een beginnetje met troostende klanken
de zielsverheffende stem van Hannah Reid
zingt de wereld toe
wie haar hoort wordt vloeibaar
verlaat dit ondermaanse
alles vindt zijn wonderlijke weg
streeltjeszacht haalt zij haar hand
over mijn hart dat sneller slaat
zij ademt, huilt, hoopt
met gesloten ogen vraagt zij om liefde
een liefde sterker…
Mijmeringen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 72 Kijk daar een dor blad
dat over het voetpad trekt
daar dwarrel ik dan
Hoe een dichte mist mijn twee ogen bedekt
zodat er weinig zicht vloeit uit op hetzelfde moment stroomt
verdriet in de aderen waar ook een dor blad drijft met een of ander wind
Waar komt deze oneindige treurnis vandaan daar ze nog eens wordt gevoed door pijn.
De prachtige…
Streven
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 60 'k Had eerst mooie zinnen
in mijn meditatie
Die gingen over overkill
van kwal in zee,
maar alle vissen zeiden: nee!
Ook ons domein is het!
En onder water zwom mijn
denkgesnater
naar 't paleis van Vree
dat we gisteren bezochten,
de pluche treden en kleden,
de zalen,
stoelen met hun wapenvlag
'k zocht alweer de Macedonische
maar die…
De blanke poort
netgedicht
4.1 met 10 stemmen 370 Wit als sneeuw is de welgevormde mond
die mij nieuwe sagen brengt
en mij leidt, de wereld rond,
mijn droom en dag verzengt.…
Weemoed
netgedicht
2.9 met 7 stemmen 181 zomer voorbij
droef stemmende herfstwind
een lange winter voor de deur
mijmerende avondwandeling
over schone larie
en duister zeer
vanavond geen maan
de schijn ligt ergens verscholen
in 't glimmende gras
ook als 't lichaam rust verdient
is het voor het hoofd
vaak moeilijk wennen
het is nacht en donker
ik denk niet dat hij het merkt…