Alle inzendingen over

Twintig dagen al opgenomen Vier op een zaal Bezoek mag altijd langskomen Ondanks zusters, po en urinaal Gaat het al weer? Een vraag in de lucht van ether Alle onderzoeken al meegemaakt Voel ik me nu een betweter Doktoren twijfelden aan mijn lijf Waarom ik, snik ik bij elke thermometer Hoeveel jaar nog, drie, vier of vijf?…

Van ongewervelden wist jij veel naaktslakken van hooguit 15 cm lang zij komen voor in zuidelijk Zwitserland in noordelijk Italië, stroomgebied van de Po hoe zij hun lid kunnen uitklappen tot wel een 90 cm lang en toch nog elkaar kunnen vinden als spelers uit een comedia del arte als maskers met lange neuzen Pinocchio´s met hun reukorgaan…

Op Texel zegt men wel “wie poot, zal rooien” en zie, het wachten werpt zijn vruchten af. Niet langer smaakt ons eten flauw of laf, de piepers hoeft men niet meer te bestrooien. Hun doorbraak is haast niet te overschatten: nu Nederlandse Frankensteinpatatten.…

kruipt naar de late avond ik denk weer terug aan de oude boomgaard en het vrijen met mijn overleden man toen de liefde als lente zo pril was mijn oude avond kruipt naar de maan alsof mijn man mij weer kan zien met appelwangen en perenbloesem in mijn hart dat nimmer blind was voor zijn liefde en genegenheid mijn lichaam kruipt naar de po…

Wij werken dag aan dag, de weken rond Wij rollen heuvelop dezelfde steen Werk als Sisyphus - nooit afgerond Water staat ons hoog, tot aan de mond Wij staken nu, wij klagen steen en been Wij gaan totaal iets anders doen dan leren Wij geven workshops, gastlessen in schaatsen Wij mogen ieder kind introduceren Wie wil als klassenassistent…

Ik loop in de regen te verdwalen En word doodmoe, maar ik wil het wel; Zie niets meer achter de grijze stralen Dan grauwe wanden, zink in een wel En ben verdronken: eeuwen geleden Liep ik ook in de regen als nu, Waar 't land uitstulpt in de rand van de steden, Ik heette niet Slauerhoff maar Po Tsju.…

De Onderwijs BV (oorspronkelijk gevestigd in Deventer) is een landelijk opererend digitaal wervings- en selectiebureau voor m.n. leerkrachten in basis- en voortgezet onderwijs. Mogelijk door bezuinigingen inmiddels ter ziele... Tussen haakjes, die crazy producttermen heb ik niet zelf bedacht, alleen bij elkaar geveegd. Anyway... ________________…

In 't kale hout de tekening van twijgen vermoeden van een knop die straks de lente baart geel sikkellicht zoekt aarde zie de maan schijnt zie de maan... maar mis het ochtendgloren niet er wordt een dag geboren ongekleed en ijzig koud en zie... de zon schijnt…

Jij bent niet bij me, maar ik zie je buiten. Ik zie je in de fladderende vogels. Ik zie je in de stralende zon, misschien ook in de wolken. Ik zie je in de ritselende bomen. Jij bent niet bij me, maar ik voel je.…

achterweg de opstapeling van autokerkhoven speelgoedwinkels drukt de wind de door regen omwonden gezichten een straat uit. onbeeindigd is de belangrijkheid die deze wereld voorstaat ergens. cursief. en toch breedvoerig rechtop als lucht. het windleeg gevulde niet van dit kerkgestalte van een landschap besloten in een nietsbezittende…

Zie, zoals ik naar u kijk op deze zaterdag, zo wil ik van uw stille wimpers eten als ik mag? Veertig dagen en iets meer heb ik naar uw stilzwijgen gezocht. Kinder- stemmen in mijn kamer klinken lang in deze passionele lente. Zie, zoals ik naar u kijk op deze dag: hoe kan ik u bereiken? Ik hoor uw zuchten van de nacht.…

Halgeopend zullen rood doorlopen ogen de stilte belichten, voor zij die eigenlijk niet mochten zien. Woorden zullen openen. Langzaam omsluiten zij schimmen in onze dromen. Hierbij onbreekt elk besef van realistisch perspectief. Leegte staart omlaag. Terwijl hij onduidelijke lettercombinaties stommelt verschuilt hij zich achter…

Als ik je maar zie vandaag. De campus vol met werk en vlijt maar ik zie nergens jouw ogen En ik hoor nergens je stem. Is het dat ik eenzaam ben? Ik zal blijven pogen zoeken naar je lieflijkheid. En zo loop ik traag, Want liep ik hier vandaag te vlug Dan zou je nog vervagen.…

Na het aanvankelijke beuken en breken, sloeg de deining van de angst steeds zachter tegen de mijn omhullende grenzen. Hoewel ik me steeds weer verkijk op eigen kracht, kom ik steeds weer rechtop. En meer is er niet over van storm of zee moe gezogen aan rondborstig strand zo dat alles in zinnen ontstoken was of ze laat zich zacht wiegen…

als ik je zie ... dan bloei ik open, dan krijg ik kriebels, dan word ik verliefd, maar nu rest mij de vraag: zie je mij wel graag ???…

mijn lief, sluit je ogen en kijk mij aan zie de kleurrijke regenbogen die ons binden en als vanzelf onze harten vinden je teder lijf raakt mij binnen de ruimte van zij aan zij ik hoef niets te zeggen je bent in mij…

hij, onkwetsbaar achter de lens tast, tuurt en wacht om haar te vangen in een mozaïek van mythe en magie zij, staart stil in een boog om hem heen onaangedaan blijft ze staan een ogenblik denkt ze: zie maar, ik ben niet wat je ziet…

Zie zo, daar te staan wolken spelen met het gras, zo nat de horizon, zie zo! Daar sta ik dan, gekletter tegen het glas behang met de bus, zie zo! Zie zo, de zon in tango met de schaduw, betegelde romantiek, zie zo! Of ik aan je denken moet?…

Wat ik zie is wat ik wil je ogen die kijken, dwars door me heen ze zeggen veel wat ik zie is wat ik wil je mond die spreekt, die lacht die de pijn verzacht wat ik zie is wat ik wil je woorden die mn hoofd doen denken me alles doen vergeten en bedwelmen wat ik zie is wat ik wil jezelf in heel eigen persoon niet veel franjes, speciaal…

Ik zie het nu, ik zag het niet. Hoe de hoop mijn gedichten verliet. Want woorden toveren niet. Zei ze vol relativisme en verdriet. Dus val ik terug op rijm en stijl. Of een passage uit het eerste lied. Ik zie het nu, ik zag het niet.…

een man loopt door de straat wat een leuke man wat een soepele tred wat een schrandere blik wat een mooie grijsblauwe ogen ik word er misselijk van ik moet iets doen ik moet hem stoppen ik moet hem vragen ik roep "man" en zie hij kijkt naar me om…

Vroeger was ik, gewoon nog ik. Ik was misschien wel klein, maar het was heerlijk om mezelf te zijn. Gewoon zoals ik was deed ik wat ik wou. Had ik nooit gedacht dat ook ik groot worden zou Ik werd steeds ouder en die dingen van toen, als met blokken spelen kon ik niet meer doen. Dat was voor de kleine niet meer voor mij. Een vanachter…

Het groene gras en de blauwe lucht De gele zon, temidden van alles Daar in de verte, een bruin paard En ik strijk over mijn grijze shirt. Een rode roos, een paars viooltje En witte zwanen in het meer Ik bekijk alles om me heen En vraag me toch eens af: waarom dóet iedereen zo moeilijk? het leven ís simpel.…

Geen tijd voor nieuwe zaken vandaag.. ik zie haar.…

Alleen nog de adem van warm verlangen wanneer ik je dan zie het bloed dat gonst de huid die gloeit een menigte magneten noem het liefde of lust oerkracht of begeerte het valt niet te negeren de heimwee die toeslaat als je dan toch weer gaat wie kan zijn zon missen alsof het leven je verlaat…

het timbre in het zuchten van je zoete stem ik voel je huid als warmte gemodelleerd in een sterrengloed je heupen dragen de contouren van een laan vol vlinders niets ontgaat aan mijn ogen zelfs niet de pas in een tred waarop naar mijn ziel wordt gezogen wees mijn lief in dagen van gesloten wolken draag mij over hoge bergen ik zie…

Ik zweef en zie de wereld ik zie jou, en ik zie mij ik zie de zomer, ik zie de winter Ik zie het groen, ik zie het blauw ik zie mensen, mooie mensen ik zie engelen en ik zie jou.…

de waarheid kan zij verdraaien tot de echtheid die ik zie duizend woorden kan ze fluisteren tegen de maan maar wie, zeg me wie zal er luisteren naar haar pijn als zinnen vervliegen woorden versterven en sterren verwaaien over de golven van onze dode zee de wind neemt ze mee wie voelt nog de pijn als al haar gedachten onder zand…

Zie je dan niet wat je aangericht hebt? S'avonds rollen de tranen over mijn gezicht. Heb je niet door dat je me pijn doet zo? Kijk je nooit in een ander licht? Dat je nu met me afspreken wilt alleen voor mijn beste vriendin. Ik wil wel bij jou zijn maar jou geflirt naar haar daarin heb ik geen zin. Zie je dan niet wat je aangericht hebt?…

Ik weet altijd al je zachte Verborgen achter wenkbrauwen scherpe huid glim in je ogen Je gepijnigde hart verzacht lacht De horizon kantelt Ik zie je nieuwe diepten Ik wist ze.…