Alle inzendingen over die griet

vraagt de eega van Piet, “Aha, zou jij graag spelen met iemand die veel bier naar binnen giet, die knoeit met de score, die de bal verlegt, die slaat met z’n stick en vieze dingen zegt, die fluit naar elke griet … Nou dat wil m’n baas uiteraard ook niet !”…

jij spiegelde in glas wist later pas hoe mooi je was toen je uit de schaduw van verleden bent getreden op achtergrond was ik er al jij scherfde nog in glas bloeit nu kristal in teder raken kunnen wij de hoogste tonen maken jij bent mijn griet jouw zuiverheid in weer ontwaken heb ik met jou zo warm en godvergeten lief…

Vlot greep ik naar haar hoofd, en zei toen wreed tegen die griet: Ik zeg het je nog 1 keer, maar vergeet het nu eens niet. vergeef me zei ze hevig bevend, en stevig brulde ik die griet Voortaan doe je mayonaise en geen ketchup bij mn friet.…

Ik ben al donateur De trein was weer eens laat Helaas, ik heb geen tijd Ja echt, het is mijn maat Twee glaasjes maar per dag Ik was een beetje ziek Dat heb ik nooit gezegd Ja echt, het is antiek Dat staat je erg leuk Ik heb een allergie Die bladen lees ik niet Nee echt, ik ben niet bi Je had me moeten zien Ik heb niets met die griet…

geloofd geprezen zij onze hoog ontwikkelde beschaving waar zij gloedvol kolkend voorziet in vloeiende laving door groene wezens van oudsher bekend van mythen sagen eeuwen met succes ontkend door hele legers hypocrieten wij doelen op verse aanwas van gretig gulzige grieten met klassieken vrij opgevoed in niet te staven oplagen…

er is geen klarinet die nog klagend huilt als liefde even pruilt trompetten worden niet gestoken want er gaat geen klank naar boven tenor en alt zijn uit het zicht verdwenen toen rappers zijn verschenen het is de tijd van rauwe woorden in een snelle beat hese stemmen van wat dronken gasten en een verlopen griet lasers rook…

hartmuziek toen speelse tonen uit de hoogte kwamen sprankelden je ogen in een passioneel meeslepend bewegen danste je de melodie waarvan ik de ronding in contrasten schilderde op het doek weergaloos waren je passen in een met mes beschreven uitdaging ik zie je nu komen op de boulevard van mijn illustere dromen een heerlijke griet…

jij ontbladerde tot spriet waar was toch die leuke griet gebleven weg viel het zachte ruisen alleen in strak kon nog karakter huizen al in de zomer kwam het eerste geel nog had je groen genoeg pas later herfstte jij in volle zon toen de deformatie echt begon standvastig als jij was kleedde jij je bast met positieve kleuren…

' De timmerman, die voor z'n vak gekleed was in een spijkerpak, kreeg van z'n griet geen compliment. 'Je blonde krullen zijn verdwenen! Wie heeft je toch zo stom gekapt?' vroeg zij. Hij voelde zich getrapt op alle tien z'n hamertenen.…

Kopen, mensen, kopen moet je, of je 't nodig hebt of niet, zonder kopen ben je nergens, ben je maar een bange griet... Maar dat kopen moet je doen toch, moet je geven veel geluk, zonder kopen ben je nergens, gaan zelfs ook je dromen stuk, dus maar kopen, beste mensen, kopen tot het je vergaat...…

LOOS GEFIEDEL BIJBELHEIBEL Wie zich met haring spijst Hem zal geen kwaad genaken Hem zal de dood niet raken Totdat hij is vergrijsd ’t Lukte de reder niet Zijn vrouw zwanger te maken Onder het huwelijkslaken Naar tarbot rook die griet Anna, ‘gramstorig grauw’ Baarde hem wel een zoon Ach, toefjes blauwe lucht Hoe drijft God in het…

je vonkte gouden regen rook naar zomer strand en golfjes zee die pure volheid van het leven toen lach en ogen stralend in een zoen ik nam je mee de wereld in doldwaas verliefd op jou mijn eigen griet we zijn gaan lopen naar de horizon dansten schaduw in het rode avondlicht ik wist nog dat de hemel kierde toen ik jou zacht kuste…

Zij is op de kaasmarkt geboren als een man wilde- zag hij haar staan je had er eens goed moeten horen dan ging zij er niet meer vandaan Griet Purmetreutel werd zij genoemd lokte vele kerels in haar bres werd zij er vermoord en ook verdoemd op het fraai stadhuis bordes voor een uitvaart bleek geen cent was het niet wat zij verdiende niemand…

Een gouden bord om van te eten, was ik niet De spiegel zei me onomwonden, je bent geen mooie knappe griet. Maar: Een mooi karakter, met een diamanten rand Dat ben je zeker, dus pak me bij de hand.…

Dit is wat telt: iets tussen ons, dat je er bent, gewoon mijn griet.…

zij wist niet van die andere ogen hun kijken en haar mogen de acceptatie en het tikje jaloezie zij zo lang licht en blond een echte griet zij dacht niet op te vallen tussen duizenden maar ieder met gevoel voor warmte herkende haar zij twinkelde meteen blik vol lieve sympathie haar lach heeft allen voor haar ingenomen met…

Hij stond voor de overgangsbomen en zag er de griet van z'n dromen. Hij zei: 'Ik heet Sander.' Van 't een kwam het ander. Hun huwelijksreis ging naar Rome. Aan kinderen schonken ze 't leven. Bijeen zijn ze tijden gebleven. Ze hebben zowaar pas na zeventig jaar aan elkander het neewoord gegeven.…

wij wisselden schaduw en licht in doen en laten een tweeling jij en ik jouw lach sprankelde hoger mijn tonen klonken vaak lager in samen praten de uiterlijkheden waren niet congruent zij een heerlijke griet en ik tenslotte ach een aardige vent maar in ons liefdesland was het zelden hand in hand altijd lokte zee en onder geweldige…

Hij kent die griet- voor zijn gevoel- van binnen naar buiten Er ontstaat een samenspel van blikken, spinnen en strakgespannen lust Haar jurk omsluit haar rondgolvend lichaam zacht en verdraagt zijn teder minnen eerst langzaam, gevoelig De gedachten kruisen elkaars terrein van fysieke stralen (eerste aanraking) In een zomerse straat…

Ze zeiden, dat Bas een natuurminnaar was, toen-ie grieten bij bosjes verleidde. Het verbaasde eenieder, dat Bas ven z'n vrouwziekte geenszins genas en de vader van velen ervoer, dat het spelen van tikkertje kinderspel was.…

Het is de lyriek van een wuivende griet die als 18 karaats de lucht doet strelen Het is de muziek van de kierewiet die weergalmt uit te luide kelen Het is het rood van de kersenwijn dat het verweerd plafond laat zweven Of het trammelant van de zwerver in een roemloos leven Of de lelijke eend die koekeloert in troebel spiegelwater…

Het is alles zo mooi, perfect gefabriceerd, het past als Piet in Griet en alles loopt gesmeerd. Nu wil men wel proberen twee bouten te verbinden, veel maklijker is nog het NOS journaal voor blinden. Wat ik maar zeggen wil, de grote Ingenieur, die heeft het zo ontworpen, bij een kozijn hoort wel een deur.…

Ik wil bij je zijn Heb geen bloemen bij me Afgesproken tussen ons Geen bloemen bij leven Dan zeker niet bij dood Ik glimlach als ik aan die woorden denk Maar dat wordt een grijns als ik je plek zie Die eenzame plaats tussen soortgenoten Geen leeftijdsgenoten nee dat niet Je ligt naast een of andere griet Dan sta ik bij je Nou ja…

Een krolse kater 's nachts op pad Laat onbedorven feuten huilen Bij alma maters Vindicat En in de wind zingt schijn zijn lied Van Grote Markt, Stadhuis met zuilen Van Goudkantoor en Groote Griet…

Zodra die Sander zijn biljartbal ziet, betast-ie snaaks de onbehaarde kop en zegt: 'Precies de billen van m'n griet.' De kale man geeft van verbazing blijk. Hij buigt z'n hoofd en houdt z'n hand erop. Verrukt zegt hij: 'Verrek, je hebt gelijk.'…

.- dat wisten wij allang - behalve dan de koekoek en de griet het rooie bietje van hiernaast kweelt lenteliedjes languit op het grasmatras: zon kleurt mooier dan het was blèrt zij in haar groene jurkje: in het groen wuift enkel riet moeder roept: ‘t is bedtijd trientje morgen moet je weer naar school maar als het warm is, gaat ze…

Ik slik en kijk je aan uit m'n ogen rolt 'n traan ik wil dit niet ik ben die sterke "griet" mij krijg je niet klein Elk woord is nu te veel laat alstublieft heel van wat er nog over is vanzelf komt het gemis naar vervlogen tijden Woorden, zo hard gezegd waren gemeend, dus oprecht 't heeft me diep geraakt en 't heeft me gemaakt…

De stoot, die verliefd is op Jaap, ligt ontkleed op z'n bed en de knaap valt meteen op de griet, die gelegenheid biedt, tot d'r grote verbazing in slaap. Ze voelt zich behoorlijk genomen, daar onder de knul van d'r dromen en denkt: 'Impotent is die vent evident, het is klaar!'…

Het is de lyriek van een wuivende griet Die als 18 karaats de lucht doet strelen Het is de muziek van de kierewiet Die weergalmt uit te luide kelen Het is het rood van de kersenwijn Die het verweerd plafond laat zweven Of de trammelant van de zwerver In een roemloos leven Of de lelijke eend die koekeloert In troebel spiegelwater…

boodschap waar stilte onheilspellend klonk warmte drukte zijn eigen dekmantel nog knipperde de laatste straatlantaarn zijn eenzaam licht tegen de blinde muur raffelden schoenen een hoge hakkentoon op de natte klinkers van de ongelijke stoep in een verschrikte oogopslag werd al schuld bekend was de patser snel weggerend de griet…