Alle inzendingen over diepte

ik volg de grelle lokstem van uw leden en uw lijf in brutale glooiing op mijn stee ongehinderd door fatsoen en diepte u bent een eindloos lekker wijf…

, Licht in haar hoofd is zij bij de val in de oneindige diepte, Oneindige diepte geen beeldvorming als er geen einde is, Geen einde als er geen begin is, Alles begint bij mij wanneer ik mijn hand reik naar het meisje dat valt in de oneindige diepte, Als een spin in het web vang ik haar, De klok der tijd begint te tikken bij de eerste aanraking…

Uit alle lagen van de bevolking haalde jij dorst ik heb er over gelezen in tijdschriften de tijd niet waard boeken die niemand anders wilde lezen je draaide je om keerde terug onder zon en zakte langzaam in grond om in diepte te dwalen ik kon je niet tegenhouden hield mezelf niet in bedwang bekende ook dorstig te zijn en hongerig…

angstig om jou En mijzelf in deze Diepte te verliezen…

Het diepste ik dat ik van jou ken laat mij hier weten wie ik nu ben onder maanlicht in de nacht en onbevangen het is de stilte in jouw zwijgen die ik in mijn hoofd herken als weemoedig nachtlied van verlangen het zijn dromen die dikwijls verschijnen wanneer de zomer gaat verdwijnen zonder wrange klank van droeve heimwee…

Accepteer alles wat je nu bent en ga door met jezelf leren kennen waar je jezelf nog niet kent en maak de meest zinvolle reis naar je eigen diepte…

Veronderstel geheel de omtrek, van diepte en hoogte, van engte en breedte, horizon voor horizon, omtrek voor omtrek, diepte voor diepte, hoogte voor hoogte, engte voor engte, breedte voor breedte, Horizon voor horizon.…

Ik heb een oorspronkelijke geest, die nog het meest houdt van die ene man, zo eenvoudig en bescheiden, die van oorlog vrede maken kan.…

Mijn ogen kijkend in de diepte In die diepte daar sta jij De gevangen blik van liefde Jouw blik vol liefde voor mij…

Droom ik en sta met beide benen op die rand dun en hoog, de diepte diep Wil ik nog steeds: alles Naderende deadline: beslissingen. De stap. Verplaatsing van balans, de diepte in. Ik hou me vast aan mezelf………

als ik in het donker van de nacht in de diepte van mijn hart in het duister van mijn denken mijn dromen kwijtraak heb ik niets meer dan het donker van de nacht de diepte van mijn hart en het duister van mijn denken heb ik niets meer dat ik kwijtraak…

Het lezen van diepte In dit heelal Zit niet in de top Noch die in het dal De diepte zit in je val Daarna krabbel je op Met opgeheven hoofd vertel je Dat vuur in je ogen Nog niet is uitgedoofd…

Vloer van nauwelijks doorzichtig Glas zonder ook maar de geringste Diepgang - eendimensionaal ben ik, Meer mens ben ik niet, En de diepte die ik nodig heb Om mijn leven te begrijpen - Die diepte heb ik als mens Gewoonweg niet…

In de diepte gekeken, In de diepte gevallen, Er weer uitgekropen, Erdoor heen geslopen, Gevochten, gehuild, Gevlucht, geschuild, Geslagen, vernederd, Ineengekrompen, Nooit vertederd. Alleen...... Met helemaal niemand om me heen.…

Laat je vallen in de diepte en kijk niet meer om...…

Niettegenstaande mijn hoogtevrees, zoek ik in alles diepte…

Help de waterput je klimt omhoog naar het licht je denkt dat je er bent bijna maar dan val je weer naar beneden de diepte in de zwarte donkere diepte daar blijf je dan soms lang soms kort en dan begin je weer opnieuw…

Veel is vergeten, veel ook begraven Ik zink naar de diepte, de donkerte en kou Naar vergeten dromen die ik waarmaken zou Ik zie mijn dromen, mijn liefdes en ween Omdat alles naar de diepte verdween…

Het vorige gedicht is kwijtgeraakt in een macaber niemandsland waar oktober zich laat horen en duisternis in zwermen neerstrijkt binnen beweegt hij door de kamer alsof hij kan weglopen van een gedachte maar de beelden klampen zich vast en beuken zingend in zijn rug angstig hoort hij zijn leven breken beent nog dieper naar voren en denkt…

het is niet erg als je het niet begrijpt als de diepte niet aan jou is besteed mijn woorden voor jou ongrijpbaar zijn jij niet één kunt zijn met liefde of leed of als de humor verborgen ligt jij de smaak van het gerecht nét mist niet voor iedereen is alles duidelijk dubbelzinnigheid, bedrog en list en is de liefde onzichtbaar omschreven…

Door al deze ophef dwarrelde een hoop stof voor zijn ogen, ergens in een vreemde diepte. Voorzichtig volgde hij de ruwe touwen, met zijn handen, vingers, zenuwtoppen en hij keek naar boven. Ergens daar boven glinsterde een zonnestraal door een spiegelend wateroppervlak. Eén voor een begon hij knopen te ontwarren.…

langzaam zoals de overgang van de schemering naar de duisternis langzaam de diepte in steeds verder naar beneden totdat je niet meer verder kunt de bodem is bereikt kan dat niet wat sneller?…

Een veld vol licht, De bloesem tegemoet, Een immens verlangen, De kracht van energie, Stromend langs gesteente, Staand dromend, Van het zweven van dadelijk, Ogen vol van levenslust, Schitteren de dieptes in, Een moment nog tot de vlucht, Water kletterend, De wind die mij influistert, Ga maar, voel je vrij, Ruis, stilte, Dit is de diepte…

Slingerend zoals klimop Verstrengeld om een boom Zo is mijn hart omwonden Met draden van liefde Stevig doch zacht Kleurrijk en bloeiend Glanzend in het licht…

Ik wou dat ik kon voelen wat dan ook ik wou dat ik kon zien tien meter voor me, in de nacht Daar. Ik wou dat ik kon voelen het zoete leven van succes en het opkijken dat volgt weten wat het is om iemand te zijn Ik wou dat ik kon voelen wat het is om te sterven Om te weten hoe ondiep mijn leven is geweest Vandaag.…

er is altijd dat vage voor een mens alleen bijna niet te dragen gevoel dat alles onecht is ik zie maar kan er nooit bij komen de horizon is vaak een obstakel voor mijn dromen filosofeer over de diepte van bestaan daal dan af in een steeds nauwer wordende spiraal waar angst de sfeer bepaalt in een totaal verloren zijn door existentiële…

spreek zachte woorden, liefje in het onbeslapen bed van heimwee laat mijn handen strelen naar alle zijden van je taal in een wervelstroom tussen dromen en ontwaken dek me toe, mijn liefje met de warme zucht van je zwijgen mijn lichaam heeft jouw lichaam lief doorheen de diepte van het linnen adem mij, je liefde ik wil samen…

alles mooi voor wie Zich de zin niet af kan vragen Soms vraagt iemand wat wil je Met je gedichten duidelijk maken Soms wordt mij uitgelegd wat stond Geschreven door mijn hand De vraag wat wil je denken, voelen Waar wil je ons mee ergeren of boeien Is niet passend voor een persoon als ik beperkt Die vooral van uit zijn onbekende diepste diepte…

Opnieuw de diepte wil op zachte zeebodem verraderlijk en muisstil nadert gevaar.…

diepte ik klim omhoog in bomen van de hemel ik draag jouw kleren naar de was.…