2257 resultaten.
Adembenemend
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 653 Al pratend weef ik je
tranen tot een geheel
begeleid door jouw
meesprekende ogen
de gedachte hieraan brengt
mijn twijfelen danig
tot bedaren
jouw tranen zorgen
voor een speels
schimmenspel
adembenemend wat
ik voor je voel
jouw puurzijn ongelogen
zo,n dierbaar gebaar
sleept mij erdoor…
Jij
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 632 Jij legde woorden
op mijn ogen
blinddoekte mijn ziel
in zaligheid
wij lieten ons gaan
en waar de zee zich terugtrok
omarmden wij
de welving van de nacht
lepeltje lepeltje
jouw armen gevouwen
om de mijne
speelde je mijn vingers
een voor een
open en weer dicht
één sloop
waarin twee kussens
er was werkelijk
geen speld
tussen…
De zus van
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 1.027 in een flits zie ik opeens
mijn overleden vriendin
in het gebaren van handen
of het schudden van haren
soms mis ik haar intens
met al haar dolle fratsen
vaak was ze heel verstrooid
leefde in een andere wereld
je zus en ik spreken wel eens
over hoe dierbaar je ons was
.…
voor later
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 1.128 terug in de tijd
herinnering geboren
bewaar dit doosje
niets gaat verloren
wat zit er in
zal men je vragen
het zijn momenten
van warme dagen
een stem, een gezicht
een blik, een gebaar
een foto, een glimlach
voor jou zo dierbaar
lange gesprekken
een gedicht voor jou
maar vooral de woorden
ik hou van jou…
Dierbaren
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 559 Als onze dierbaren verscheiden
na een lang gedragen lijden
is ’t nimmer te vermijden
dat zij die achterblijven
zitten blijven met de vragen
hoe ’t leed te moeten dragen.
De pijn is onverdraaglijk
het gemis onoverkomelijk
de dood op zich ondoorgrondelijk……
Verjaardag van Sterre 2005
netgedicht
3.0 met 89 stemmen 15.039 35 zegt ze en ik tel de rimpels
op haar voorhoofd, om haar oog
zij vindt het aantal veel te hoog
knipoogt en stelt het cijfer bij
haar ogen glanzen als druppels
een regenbui boven Tienen maken
waardoor het suiker zacht smelt
verliefden zoete dromen smaken
het piepen van het wasgoed
aan de witte, gekuiste lijnen
stemmen van wie verloren…
dierbaar
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 282 wanneer ik niet meer in de stilte kan staan
verlies ik mijn woning
van plek tot plek
mijn ziel zal rukken aan ijzeren luiken
de dood ingaan, het lichaam nog vrij
plichtsgetrouw zal ik gebaren
naar honderd bomen
in een seizoen verwacht
jij kan me dan tot stof verbleken
van eind tot eind naar een ijdele nacht
het kind verstuiven, het laatste…
O zo dierbaar
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 552 Als het straks kouder word
dan zet ik de muts op van mijn zoon
Die achter bleef toen hij het huis verliet
warme jogging broeken van mijn dochter
niet van armoede maar van warmte
Omdat zij ze droeg
trimschoenen van mijn kleinzoon
Te klein gekocht maar omdat hij erop gelopen heeft
een warme das gebreid door een vriendin
Die ze speciaal voor…
Cometa
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 118 om jou draait de zon
jij hemellichaam, helder
en zo ongrijpbaar…
Dierbaar( tanka)
hartenkreet
5.0 met 10 stemmen 177 jij bent mij dierbaar
o,vriend van alle mensen
ik zal je missen
je woorden en mooie lach
beter kon ik nooit... wensen!…
Dierbare stilte
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 337 gedachten
aan langzame
stiltes die fluisteren
over
een
afscheid van
onze dierbare
droom.…
gemis
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 225 Wat een gemis....wat een pijn.
Kan er niet bij, waarom het zo moest zijn.
Elke dag wakker worden met een brok in de keel.
Dacht dat hoe langer het duurt, tijd alles heelt.
Het besef wordt sterker en de pijn steeds meer.
Het gegrief, waarom het zo moest zijn komt terug.....keer op keer.…
De diepste lagen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 342 Anderen zeggen
het leven staat niet stil
dat blijft maar
in mijn hoofd spoken
omdat ik niet altijd kan
dealen met de pijn
zal ik steeds die naam reciteren
mijn hart is niet stuk
er is een scheur geslagen
zo plotseling onderbroken
totaal tegen mijn wil
is er een rouwopleiding
waar ik dat gat kan
leren repareren
misschien door niet…
Gebaar
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 3.131 Ik stik in elk woord, in elk gebaar,
verloren in het diepste van elkaar.
Het ochtendlicht weerkaatst
tegen onze zinnen aan.
Onverwachts
worden armen om me heen geslaan.…
Gebaar
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 388 In de wereld waarin wij leven
met vaak slechts oog
voor 't eigen streven
Dit moment van herbeleven:
Na een tijd van zwijgzaamheid
raakt in een gebaar van tederheid
jouw hand, zo zacht en stil,
plots na al die jaren
opnieuw mijn schouder aan.…
een klein gebaar
hartenkreet
1.0 met 10 stemmen 1.339 Een zachte blik,
Een blij gelaat.
Een vriendelijk woord,
Een goede daad.
Al lijkt het weinig wat je schenkt,
Je geeft soms veel meer dan je denkt.…
Gebaar.
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 610 Natuurlijk ga ik terug en met veel plezier
Een klein gebaar zet harten op een kier.
Het afscheid, bedankjes; dit is toch maar heel gewoon
Mensen zijn er voor elkaar en dat is nu net zo schoon.
Ik ben degene die mag bedanken,
Mijn hart is duizend maal groter geworden.…
grootse dag
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 844 de lange stoet rijdt toeterend voorbij
waar wij
opzij
zwaaiende deelnemers
machtig verrast zijn
over het tetterend gelijk
de kinderen wuiven terug
een mooie rondreis
mijn dubbele gedachten
over eendracht en
massaliteit
laten de weggedrukte tranen toe
mijzelf ten spijt…
kleur
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 128 Een gebaar,
zomaar een compliment
een groet
of een aardig woord
het voelt als een zachte penseelstreek
op het doek van het gemoed
dat kleur geeft aan je "zijn".…
Klein Duimpje
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 43 Toch nog onverwacht
die bemoedigende steun
voor de kabouter…
Dierbaar dichtbij
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 36 gebaren
onuitgesproken
kreten van spoken
die jij nog nooit zult
hebben genoten…
Dierbaar
gedicht
3.0 met 139 stemmen 36.080 Niet de aap maar het paard
lijkt het meest op de mens,
als je 't in de ogen kijkt.
Of sla de boeken erop na,
veldslagen, ontdekkingsreizen,
de melkboer in de straat.
Held van 't wilde Westen,
ruilobject voor koninkrijken,
verlosser van de filosoof.
Hier en daar staat op een plein
in brons een krijgsheer op zijn paard,
- dat zou andersom…
Dierbaar
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 1.514 Misschien dat je het woord betrad
in taal van mist, pijn van regen
dat ik je bij me hield in schemering
mensen wegduwde uit de intrige
maar je bent mij dierbaar
als mijn eigen ik, zonder twijfel
je blijft steeds bij mij in dromen
die dichterbij durven te komen
je blijft jezelf, ook zonder masker
maalt niet om status, of veinzen
je blijft…
Dierbaar.
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 203 zacht gekozen tedere woorden
die de sluimering verstoren
in ons verslapen liefdesspel
liefdevol vertrouwd gelaat
schenk mij je passie terug
duizenden rode rozen
wachten tot jij mij binnenlaat
toverfee ik roep om jou
een stem half in rouw
smacht naar hartstocht
van mijn dierbare vrouw…
Zo dierbaar.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 287 Maar niet datgene wat je zo
Dierbaar is, het verlangen naar
Het ware, de waarheid zo puur.
Wat je leidt iedere dag, ieder uur.
Bij tijd en wijle kijk ik naar de
Sterren, omringd door duisternis, die
Mij al is het maar voor even
Een beetje inzicht geven in het
Onkenbare..…
Dierbaar.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 353 Dierbaar, te goeder trouw.
Onmetelijke liefde voor jou.
Kostbaar in het heetst van
de strijd...
Niets tussen ons in behalve
de tijd.…
Voor een dierbare
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 594 Tot kroning van de nachtegaal
riep merel op te fluiten
uit stille zuchten een nieuw lied
vol gouden sterren in 't verschiet
Hun veren werden opgepoetst
met kleuren platgestreken.
De koning van de nachtegaal
zong voort zijn lied in vogeltaal
en riep de hemelkoren op
de wolken dicht te sluiten.
Kom kind, vlieg veilig met ons…
Dierbaar
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 139 Verbrand autootje
altijd zo je best gedaan
wat werd je toch heet…
Al wat me dierbaar was.
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 175 Ze was meedogenloos rood en trots als een tsaar,
dus niets was me dierbaarder dan wachten op haar.
Wachten op pleinen in regen en wind,
Op het pad van de wilgen verscheen ze gezwind.
En nu ligt ze naast me, mijn prooidier van de nacht,
met lendenen soepel en ogen zo zacht
Mocht dit lieflijk wezen ooit nog verdwijnen,
wat zullen mijn dagen…
Een glimlach...
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 137 Een glimlach van mijn zoon
en ik zie jou verschijnen.
Hij weet niet wat het doet bij mij.
Hoe kan hij ook, de dood
liet jou verdwijnen.
Dit gaat al jaren zo
en echt het gaat niet weg.
’t Is steeds het onverwachte.
Een pijl scheurt door mijn hart,
nu ik het zeg.
Ik wil jouw naam niet langer dragen.
Te leven met een dode,
dat is niets…