2258 resultaten.
Zeventig
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 90 Wat doet een mens met zeventig,
algoritme van de tijd,
terwijl de zon westwaarts spreidt?
Wordt het zielenmeer opstandig
of een eigengereid verzaken aan het haasten?
Gedachten verstillen bij het voorbije,
de feestroes maakt hem tot een ongastvrije:
verwachtingen worden gedoofd als kaarsen.
Toch blijft het dwingend leven
drummend aan deuren…
13 augustus
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.914 weten hij en ik
dat bloeien eeuwig leven gaf
op dierbare gronden en de liefde, van mijn vaders graf…
Herinnering
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 722 In de Netedalen
zie ik steeds vager
de dierbaren oprijzen
uit oktobermist en bleke blaren.
Een beeldengroep uit vroeger jaren,
dan weer een schimmenspel
met onwezenlijke gebaren.…
Vriend verloren
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 87 Ik ben een trouwe kameraad verloren,
wanneer nodig was hij altijd bij de hand,
in zijn inkt werd menig gedicht geboren:
op het papier bleef hij de heer van stand.
Zijn vulinktpotje blijft ontheemd achter,
zij zal zijn grote dorst nooit meer lessen.
Verdwenen van de poëet de stille wachter
van zijn woord. Ooit slepen wij de messen
sonnetten…
Onverwacht
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 432 Het is niet te bevatten
vol ongeloof grijpt het nieuws ons aan
veel van onze levens zullen 'uiteenspatten'
maar toch moeten we verder gaan
met de dagelijkse gang van zaken
al zal dit zeker niet makkelijk zijn
vooral het gemis zal ons raken
jij was altijd zo nuchter, oprecht, joviaal, zonder schijn
blijvend zijn alle herinneringen aan jou…
Dagdromen over het blauwere
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 96 Om werkelijke schoonheid te beschrijven
zou een bezoek aan het hemelsblauwe
wellicht echt enorm handig zijn.
Mij daar neervlijen, de plafonds bekijken,
in al die kamers even gaan liggen
jouw huidige voorland voorproeven.
Doodgewoon op mijn rug en alleen staren
met wellicht mijn favoriete blauwe nachthemd
aan en met mijn handen onder mijn…
Mis ik jou...
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.308 te halen,
het lukt niet, ik blijf falen
om jouw dierbaar stemgeluid,
je gulle lach terug te halen
Mis ik klanken en intonatie,
emotionele vibratie,
mis ik jou...…
vriend
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 623 een nacht vol rust
wakend door een kleine ziel
die stilletjes haar liefde
aan jouw oude handen gaf
een nacht in pijn
wakend door mijn eigen hand en
boven alles, op jouw hoofd
de ander hield je vast
de nacht ontlast
met jouw blik gericht naar haar
jouw liefste
uren lang haar naam en ogen
in de jouwe
dansend op haar hartenklop die stervend…
Zonder één woord
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 312 van het ene op het andere moment
sta ik hier naakt, nu niets meer is, zoals het was
te midden van al die scherven zoek ik krampachtig
naar houvast in dat wat leven heet
wat eens mijn basis was, is veranderd in onzekerheid
cement omgezet in tranen, voelt het als één grote zee
waarin ik stuurloos ronddobber, in de hoop
langzaam weer grip te…
Begrafenis
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 81 Stond daar in de regen
Een pad, kruislings langs de bomen
Ik kom er namen en getallen tegen
Stenen tonen het einde onzer dromen.
Wandelend, wenend met kop en staart
De hoofden in treurnis gebogen
Gaan allen, zo stond het op de kaart
In kleurloos zwart; de dood is opgetogen.
Aan het einde: het is toneel
Lachen, grienen, een traan een stem…
Ineens
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 188 Natuurgeluiden
weerklinken als echo in verte
Maanlicht golft tot ziens.
Waarom hoor ik jouw voetsporen niet meer daar ze
heel onverwacht en veel te vroeg van jou werden ontnomen
Ik weet heel goed dat zij op elk moment van het leven klaarstonden
om hun reis voort te zetten en ook nog eens voortdurend onderweg zijn met jou.
Wanneer ene deur…
Gebaar
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.005 als woordenschat op golven
een enkeling verward
twijfelend aan eigen geest
pakkend ook de zinnen
over Advent en Het Feest
anderen glijden af
verliezen hun evenwicht
ik proef het verdriet
in ieder gevoelig gedicht
herkenbaar de donkere dagen
zeker in deze tijd van het jaar
laat mij pogen ze te verlichten
met een passend woord als gebaar…
Gebaren
gedicht
3.0 met 20 stemmen 10.589 Tot ook al dit wereldwijde,
tot vervelens toe herhaalde, geruisloos
verdwijnt in het museum van Vergeten Gebaren.
-----------------------------------
uit: 'Oog van de tijd', 1997…
Gebaren
gedicht
2.0 met 20 stemmen 11.188 Haar gebaren wankelen,
keren zich
tegen wat zij denkt.
Spreken van oker, van jasmijn
en fluisteren haar stil verlangen.
Weifelend zoekend
tussen denken en voelen
tast zij naar haar eigen waarheid
die verdwijnt en opduikt als de roos
in haar watervallend haar.…
Een gebaar
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 1.848 Eenvoudig als een handkus
mysterieus als een gebaar
een brand van jaren
tot peuk geworden sjekkie
is ongezond
daarmee gekweld
alsof gezondheid terminaal nog telt
een troosttrek in de schemering
is hem ontraden
met laatste krachten
zuigen aan het leven
dat ‘ongezond‘ is waar
maar mag hij
voor hij sterven gaat
als klein gebaar…
gebaar
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 438 een hand blijft hangen
in de leegte
nu het verleden spreekt
en antwoord vraagt
een licht gebaar dat tranen draagt
door het land van mijn verlangen
waaruit de vlinders zijn verjaagd
terwijl de pijn die kruipt
waar hij niet gaan kan
de stilte van de stem
die zolang zweeg
verbreekt…
Een gebaar
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 110 ik zag jou
als totaal
met hart en ziel
hield van
je liefelijke delen
waarvoor ik viel
of waren het
de kleine dingen
je haar en een gebaar
die met mij
aan de haal gingen
in liefde en gevaar…
Het gebaar
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 120 wie tilt nog
zijn arm op
in warme groet
als zielen
langs gaan
naar het onbekende
het gebaar
is vaak
teveel gevraagd
omdat mededogen
hen niet meer
persoonlijk raakt
een medemens
verliezen
snijdt in eigen vlees
ook zonder
het ontmoeten
van hun geest…
Een gebaar!
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 432 Een vriendelijk gebaar
zegt vaak veel meer
dan een groot boeket bloemen.
Toch zou ik best,
al was het maar één keer
de rozen willen zoenen.…
Mijn gebaar
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 364 Ook al ben ik maar klein,
toch is het een gebaar.…
Gebaar
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 215 Als ik in alle huizen
van de wereld
welkom zou zijn,
genoot ik niet
van een groots gebaar
maar van klein.…
In dat gebaar
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 392 mag ik
de zon even zien
in je ogen
wolken versluieren
je blik en in buien
valt even jouw ik
ja in dat gebaar
van vingers die regelen
is woordloos ook regenen
toch blijven we droog
het is slechts de wind die
waait tot ik jou dan weer vind…
gebaar
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 24 een hand blijft hangen in de leegte
nu het verleden antwoord vraagt en spreekt
een licht gebaar dat tranen draagt
door het land van mijn verlangen
waaruit de vlinders zijn verjaagd
terwijl de pijn die kruipt waar hij niet gaan kan
de stilte van de stem die zolang zweeg
verbreekt…
Jouw puurheid
hartenkreet
4.0 met 95 stemmen 5.976 Soms lijkt het of je er altijd al was
Alsof ik je een leven lang al ken
De lach om je mond je woorden
Jij neemt me gewoon zoals ik ben
Samen mijmeren we over emoties
Die momenten zijn mij zo dierbaar
Geen verplichtingen geen poses
Maar oprechtheid siert elk gebaar
Ik voel me zo goed dicht bij jou
Je bent lief en nog zoveel meer
Ook al…
Vader
netgedicht
3.0 met 58 stemmen 14.864 Niet aanwezig en toch
voelbare kracht
fysiek verdwenen
Interieur herinnert
plotselinge verdriet
door tijd verzacht
Maar besef, de tijd
heelt niet het gemis
van zijn raad en daad…
Dierbaar gezicht
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 53 Dan zie ik voor mij jouw dierbaar gezicht,
weet ik hier moet nodig een gedicht.
Maar dan blijven de woorden maar stromen
en kan ik niet tot de juiste zinnen komen.
Schuldig is jouw mooie liefdevolle gelaat,
dat stelt deze dichter niet tot dichten in staat.
Veel vrouwen zijn door dichters bezongen,
hebben daarmee veel respect afgedwongen.…
CHRYSANTEN
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 141 ze symboliseren de onsterfelijkheid
Voor die ons dierbaar zijn geweest
bloeien de bloemen ten gepaste tijd
ze symboliseren de onsterfelijkheid
fleuren de natuur in haar naaktheid
zijn voor de vriesnachten bevreesd
Ze symboliseren de onsterfelijkheid
Voor zij die ons dierbaar zijn geweest…
de weg van herinnering
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 124 lopend langs de weg van herinneringen
hoor ik het geluid van jouw voetstappen.
ik verlies mezelf in de langzame tred
van degene naar wie ik zo verlangen kan
in de stille nacht van duisternis hoop ik
dat jij mij even toch opzoeken komt
wij houden veel en lang al van elkaar
in de draaikolk van het leven samen
ik wil weten waar jij nu verborgen…
ooit is het weg..
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 805 ooit is de liefde
van je dierbaren weg
wat moet ik doen?
het is over
ooit ben ik alleen op
de wereld
zonder mijn dierbaren
ik begin het koud te krijgen
niemand houdt mij vast
zal ik dan nooit meer liefde krijgen?
alsjeblieft help me met alles
wat met liefde te maken heeft!…
Te laat
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 72 ze zijn te laat
veel te laat
vijf dagen geleden
schreef je dat ze
je onderhanden
gingen nemen
op 14 maart kreeg je
de eerste aderlating
op de 16e ben je
er tussenuit geglipt
ze zijn te laat
veel te laat
ik had je nog vele
uren in de natuur
gegund, waar je zo
intens van genoot
die je prachtig vastlegde
jouw prachtige kleindochter
die…