Alle inzendingen over discursief OR rijpen

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

hoe zacht groeit stevig vlees tot lust de vrucht die gretig lippen kust hoe zuigt een mond die open sluit de nectar van het vloeiend fruit…

Vermag het mij te doen blozen Kus mijn nippels als rijpe frambozen Laat mij met exotische oliën beroeren Tot een ongekend hoogtepunt vervoeren Schroom niet ongeremde lusten te delen In hunkering door minnekunst te helen…

” Baren we niet de kinderen uit dezelfde droom? Zijn wij niet de geuren van dezelfde orchidee? Plukken we niet de vruchten van dezelfde boom? Baden we niet in weelde van dezelfde zee?" uit de bundel : Geplukt fruit. van Pama.…

heb jouw beeld met mijn poriën gewist de ruimte uitgedost met gedichten zonder stem jouw leven terug gegeven aan het sterven waar jij zo vaak om vroeg paarse violen, lenterijp een verlangen dat ik nu pas begrijp al is het wel een halve eeuw later…

Klasjes kinderen rennen uit school parapluutjes werpen schaduwen over zon en regen en het aureool van het verleden, door hun praatjes de hemelen te bewegen wordt alles gewist, boort hun schater duizenden kleine gaatjes als een zegen die in plassen aan het asfalt kleeft, zweeft moraal van schaamte in een veinsend boetelicht over werelds…

Mijn ouderdom is rijp om uit te spreken het diepste wat mijn hart ervaren mocht, en toch - toen ik voor 't eerst naar rijmen zocht, was één uur rijker dan nu reeksen weken.…

De mooiste bloemen, kleurrijk geheel Ongekend de vrouw die danste tot in eeuwigheid Werkelijk waar ongekend, zij alleen die ons hart verblijdt Met haar dansen van weemoed door koude nacht Warmt zij muren lauw, geurend naar bloemenzee Mannen knikken door hun knieën, als zij al niet 'out' zijn Vrouwen lachen, plukken bloemen De dagen zijn rijp…

van bloeiende bloesem tot prachtige peer hangend in de hete zomer ze is nu rijp en rood ongrijpbaar groot daar aan de hoogste tak rijp moet ze vallen want plukken zal niet lukken pienter die peer…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Kwetsbaar meisje, rijpe vrouw bemint mij al voor dag en dauw teder lig ik in je armen laat mijn hart door jou verwarmen Kwetsbaar meisje, rijpe vrouw, heel veel dichter dan bij jou zal geen dichter ooit geraken ……

De late zomerzon is zoet en zacht, het licht diffuus, de bomen nog mooi groen na eindelijk wat regen terwijl de laatste vijgen rijpen. De meeste zomergasten weer naar huis een enkeling is nog gebleven, de druiven zijn geplukt maar de kastanjes hangen nog terwijl de laatste vijgen rijpen.…

De rijpe Kennis hoort; De onrijpe neemt het woord.…

De professor stelt vragen en laat ze rijpen – tot de breinpluktijd.…

Het krijsen pijnt me na als de echoloods me dwingt om de dissonantie die telkens mij verstoort te laten rusten aan de tafel die zojuist ik had gekuist zodat mijn rijpe huid gekrast de herinneringen kon laten rijpen doch ik ecarteerde het bestek [ want ik zag mezelf als wapenbroeder] om mijn wezen te behoeden voor het partikel in mijn…

het rijpe koren de halmen zwaar gebogen klaar om te oogsten…

ouder worden houvast aan scherven groeien en rijpen inzicht verwerven…

Blad in de winter rijp voor bezinning en sier begroet het voorjaar.…

eens zal ik rijpen eens zal ik begrijpen eens zal ik verstaan waarom jij bent weggegaan…

Een rijpe vrouw Zij is mooi, elegant Haar ogen flirten Innemend charmant Ze schittert op het doek Laat menig hart kloppen Haar prachtige lichaam Doet de tijd even stoppen Een rijpe vrouw Zij is mooi, elegant Haar ogen lachen Een vrouw…zó markant……

koren in aren goudkleurig en rijp zingen ruisend hun lied meedeinen…

bevroren neerslag warmte laat de rijp smelten zij valt voor de zon…

Neem me niet kwalijk sprak hij maanden heb ik gezwegen de laatste zoete druppels uitgeperst mijn bloed smaakt bedroeft Op de geschilferde schaal ligt vers fruit geplukt van bomen waar vogels nestelen waar ik met gekruiste armen kan rusten tegen het schors en dorst zich laat lessen Laat me spreken te lang heb ik mezelf verzwegen.…

jij bloeit ondanks de rijp op je bladeren neigt langzaam naar de zon met zijn al warme stralen wiegt op een lome wind om je eerste kleur te halen preludeert met lichte tonen op de zomer die gaat komen met een nieuw penseel juicht jouw ziel bruisend lente in dit fraai tafereel…

ik heb de winterbloemen op zien komen zij bloeien in het kristallijn van sneeuw en ijs breekbaar op hun transparante stelen gebladerd met wat rijp contrasteren met oplichtend wit de laatste herfsttinten tot de bloemenzee zich spreidt en verder golft voorbij de horizon waar komend grijs gewijde stilte brengt die hoort bij…