Alle inzendingen over doel OR eendracht

tijd van wijn en dromen uit het oog en door de dood verloren wat zal er van ons overblijven als onze overblijfselen zijn vergaan misschien een liefdesaffaire uit wat vroege jaren een laatste hoofdstuk uit een oud verhaal een vol gekladderd tekenschrift voor wat taal niet kon halen een sandalenrebel zonder gezicht de laatste druppels eendrachtig…

Eeuwige word je genoemd - Jij die mij doorleeft En met nauw'lijks Hoorbare vleugelslag Mijn gevoelsoppervlak Doet rimpelen - Jij die in mij het licht Brengt dat het donker Aanraakt en verdrijft…

Niets houdt haar tegen. Af en toe een gedachte. Maar die vergeet ze.…

Geef mij regendruppels spelend met de splinterlaan als achtergrond melancholische woorden helend mond vol volgende morgenstond Lantaarnpaal en je kraag omhoog omstandigheden gegarandeerd is niks in dit leven morgen wordt er een vebod op gedaan tot dan klinkt muziek op de laan Splinternieuwe gemoedstoestand ten tonele gebracht eendracht…

neen, mijn lichaam niet bestand en zwicht ik onder maagdelijk en omgeslagen kant geklost door eeuwen heen laat mij je lippen kussen langs de Dijle en sleep mij dromend over ijle draden van je lieflijk hart dan pas wil ik meten met verleden, heden en vooruitzicht, vrij zijn in geweten als ik verslingerd en gelijk eendrachtig vastgenageld…

Doordat de beide oorlogsmachten eendrachtig niet naar oorlog smachtten, werd confrontatie snel vermeden. Als ieder land te allen tijde angsthazenlegers op ging leiden, dan stond de wereld bol van vrede.…

hand in hand kan er veel veranderen wanneer stoppen uiteindelijk die verschillende zuilen, wanneer geeft eendracht meer macht, die vrede geeft en kracht…

hand in hand kan er veel veranderen wanneer stoppen uiteindelijk die verschillende zuilen, wanneer geeft eendracht meer macht, die vrede geeft en kracht…

Eendrachtig ging het voort, maar plotseling was het uit, want zij sloeg af naar Noord en ik ging richting Zuid.…

gelukkig bestaan kleuren om dingen op te beuren zonder hen was alles zwart eentonig of ietwat apart de grijze muur die wil ik wit de zilveren stoel die ik aanbid de gouden schijn van het maanlicht geeft blij gevoel, een fraai gezicht de hemel verf ik altijd blauw de zon zingt geel, ik hou van jou het gras dat kleur ik in 't fel groen…

Ik heb echt even gehuild Want ik ben vol van VOLT En raakte overvoert door De maidenspeech van Nilüfer Gündo?an! Want wat ik ervoer IS In een woord te vangen Hoop Hoop voor de jeugd Hoop voor de politiek Hoop voor de toekomst Hoop voor Nederland Hoop voor Europa Hoop voor de Wereld Nou, nou, dat is een hoop Ik keek in de spiegel…

Er hangt een gordijn tussen mensen. O ja, je ziet het niet die onzichtbare scheiding. De een gelooft dit, de ander dat. En al wil je erover praten, het gordijn gaat dicht, zonder aanleiding. Het leidt tot oorlogen en geweld. Is de mens daarvoor gemaakt? Wie heeft hem als rechter aangesteld? Is er iemand die dat weet? Een oordeel is heel snel…

woord beschermde mijn geliefden ik onderhield het en gebruiksklaar lag het in fluweel gebed, goed opgeborgen in een houten kist die ik van tijd tot tijd ontsloot om al mijn woorden op te poetsen het woord is niet te koop maar slechts te leen tot het wordt omgezet in daden tot het in stelling wordt gebracht het raakt ofwel het mist zijn doel…

Cryptisch kijken we weg op een ander doel gericht wat wij zagen, geregistreerd categoriseert, in het hoofd rennen vooruit, sneller, harder buiten adem, het lijden op onze hielen maar wij vechten voor de overwinning gaan voor de beker van triomf zo zien we af van stilstand…

Met mijn ogen dicht liep ik door het leven, Niets te ontvangen, laat staan weg te geven. De donkere wolken, ze pakten zich samen, Ik was al blind voordat de wolken kwamen. En ik stond daar, ik stond met lege handen, ik keek toe, mijn leven leek te verzanden. Niet meer te redden, zeiden alle mensen, Want hij overschrijdt wetten en grenzen.…

zijn wil heiligt altijd het doel, het eeuwig doel dat geen mens bereikt zonder slaaf te zijn van zijn eigen driften perverse driften die kiften in het hoofd, de voorrang aan de minst beteugelde aan welke altijd opnieuw de minst gekleurde eer de prijs slechts te verdragen door telkens weer opnieuw een hoger doel hij grijnst bij elke…

Geworpen in de strijd een doel wat heiligt, lang de tijd gepijnigd, ook ik gestenigd, oneindig rollen stenen aan om in het volle uur tegen elkaar te slaan, vuur reinigt de loop hun fossiele natuur.…

soms weet ik niet waarom ik doe wat ik doe boodschappen, werk, wandelen in het park verwondering is mijn deel dan sta ik voor dat verkeerslicht, het is immers rood en de rest raast door, met een doel dat ik niet heb, het maakt mij jaloers ik wacht hier, op mijn fiets op bevrijdend groen en rijd vervolgens naar niets ik steek nog wel…

Een duidelijk omlijnd doel voor ogen en soms ook zo maar ergens heen. Dan zie ik al het groen rondom mij, de vogels in de lucht en de bomen. Wat ik moet doen is dan niet belangrijk en loop wat te dagdromen.…

Winter liefde vlam handen op bevroren ruit warmt zichtbaar het doel.…

Het Universum is nog niet perfect als het dat was, kon het vandaag wel stoppen de Aarde draait, maar wie draait aan de knoppen is dat de Huurder of de Architect? Een Huis moet stevig zijn, dat is bekend om de Bewoners zekerheid te bieden opdat hun streven rust op een solide maar tegelijk flexibel fundament Er is een tuin, en er is stromend…

levensmozaïek waarin ons onvermogen weer vruchtbaar raakt een denkbeeldige grens, als die bestaat die geen einde kent waarin we zullen berusten zaailingen in de sporen van vriendschap, we trotseerden alle stappen, uitgesleten treden of het onze laatste moesten zijn niet gestoffeerd of afgewogen in gevoel empathie als voedsel met een hoger doel…

ineens verdwenen zijn, met de kleding van de dag nog om het geweten gewikkeld het haar verkleefd in lange slierten grijs onberoerd liggen emoties te eroderen in de vergankelijkheid van de geest, niets achter gelaten alsof het er nooit is geweest wielen wentelen zich naar andere tijden naar daar waar het zoeken wordt gevreesd terzijde…

Bereikbare doelen schenken een mens onverwachte kracht. Het opstijgen van waar je de grond nog kan voelen houdt de realiteit gelukkig nog binnen de grenzen van de zwaartekracht. Met beide benen stevig verbonden met de grond; maakt men nimmer de fout dat er meer kan zijn dan gedacht op basis van een te grote mond.…

van verwachtingsmozaïek in wegen nog niet betreden, vaak impulsief, vanuit het onbewuste blijft het een reden met een nog te ontdekken ontbrekend doel.…

Fit blijven, meten met anderen, teamgevoel koppel je hedendaags aan jóúw goede doel Je loopt ongetraind de marathon voor een enge kwaal Liefst ongeneeslijk, tergend lang en terminaal Het maakt eigenlijk niet uit waarvoor je het doet Jouw unieke doel oogst respect, het móét Zo beklim ik voor ALS per driewieler de Alpe d’Huez Collecteer 48 uur…

eigen doel Ergens, door drommen heen gestuwd.…

Ik ben gewend weinig ruimte in te nemen Maar dan doel ik vooral op het praktische Het stoffelijke, het materiele Kan heel goed en lang op m’n eentje zijn En heb dat jarenlang bewezen In mijn campertje, mijn volkstuinhuisje Maar geestelijk vul ik een grote zaal ook in heel kleine kring val ik op Dat is geen verdienste Dat is gewoon mijn eigenschap…

onze match tegen de koplopers in de poule 9 zevende klasse tafeltennis holland noord in kerkdorp Den Ilp viel samen met zang voor de repetitie dertig Ilpse dames Door Eendracht Sterk, repertoire gevarieerd zongen lekker weg gespeeld de partijen met rust om te gedijen in harmonie met klanken nog vóór dracht op planken mooi beseft…

Want zonder aandacht kent het doel slechts die mens alleen.…