Alle inzendingen over dood(t)

dat van je hand dat van het woord in de zon dat van je armen om dit alles op een zomerdag witte waterlelieknoppen dat tussen vruchten en de vlinder op een seringenboom dat wat je streelt over mijn buik in een zachte stroom samen als dragers van wat jij en ik verwachten terwijl de tijd kronkelt in het licht dat van je hand intiem zoals 't…

Beter is het, ’t lot in eigen hand te nemen, dan een ander over jouw lot te laten beschikken!…

Uit de cocon en vaak verpoppen vlinders zich in verwijzing naar het doel als intrede van de winterslaap. Ik waak in een berg van witte watten, waar de zon door straalt en de frisse wind mij binnenhaalt. Als een klimmer, die zwemt naar de top, in de zoete weelde bovenkomt, ik ontwaak, verstomd die de diepe nacht met mij deelde. Uit…

Na de eentonige Po-vlakte - talloze logistieke bedrijven - de menselijke heuvels en dalen: Toscane in hoogst eigen persoon! Als de bus is voorgereden, heten vlamcipressen ons bijzonder welkom: 'Voeg u in Het Landschap van de Italiaan.' Opvallend veel appartementen delen de golvende horizon. Ooit vocht Hannibal hier tegen plaatselijke…

niet dat ik haar zoek of juist wel het zal de lente zijn die mij beroert of verlang ik naar mijn huis waar de duif koert ik zie hem vaak in de ochtend op het hekje waar nu, zo neem ik waar, iets gevlekt in een prille struik loert verlang ik naar jou of juist niet verzamel ik enkel stenen om te stapelen en sta ik op mijn…

Wanneer je 't hart laat spreken kan 't nooit verkeerd zijn. En als je niemand benadeelt moet 't wel de juiste keuze zijn.…

Willie Nelson staat bovenop het Witte Huis een joint te roken...…

Zijn jeugd is gestolen Door 't oorlogsgeweld Misbruikt en gemarteld Wordt hem dan verteld Dat als hij wil leven Hij eerst doden moet Gedwongen te schieten Te wennen aan 't bloed Zijn vriend die is dood nu Gedood door zijn hand De drugs en de drank Verdoofden 't verstand Als dit leven is dan Wil hij liever dood Die wens komt snel uit Daar…

Wat mensen doen, met elkaar. Wat mensen doen, naar elkaar. Wat mensen doen zonder elkaar. Wat mensen doen voor elkaar... wat mensen elkaar aandoen.…

De woorden " krijg 't " spookten als metaforen door haar heen alsof alle schoorstenen rookten 't voelde zo intens gemeen. Viel weer in slaap, gelukkig wel dromend van hemel, niet van hel krijg 't spookte de hele dag ze kreeg 't, maar wou dat 't anders was. Ze had het wat graag: weggeven.…

Een bloempje, vóór de tijd van 't oudrenhart gerukt - Neen! door der Englen hand voor 't Eden Gods geplukt! Voor wie in Jezus stierf, is dood geen dood, maar leven; En 't pand, aan Hem betrouwd, moet zelfs dit graf hergeven! 1834.…

gezicht spelend met woorden, een wit vel papier met tweeling bloemen in 't vizier die elkaar omsluiten van 't oude naar 't nieuwe buiten groot het verlangen gedoofd tot as een drom van gedachten, woorden verbleken ras een dood lijf doet zwijgen en bloemen nijgen toen ben ik opgestegen onder de hemelregen mijn kaken deden pijn naar…

Soms is een boodschap zo onduidelijk dat je er geen elastiekje aan vast kunt maken op zeker dat het springt! Misschien gaat alles beter, zo niet staan we terug bij Af! Waarschijnlijk gaat alles goed, maar: mocht het niet zo zijn: gaan we terug naar start!…

Wat gebeurt er als je dood bent, behalve dat je hart stopt met kloppen, je gevoel verdwijnt, je niet meer kan bewegen met je vingers en je tenen? Is ’t zéker dat je nergens meer van weet? Wat gebeurt er als je dood bent, de ‘ziel’ verdwijnt, waarheen? De geest stopt, ’t gevoel niet meer aanwezig? Maar wat gebeurt er als je dood bent?…

'k Ben tegenwoordig overrompeld van menig kruis en hertverdriet, en ‘t geen mij in de ellende dompelt, is dat niet één mijn kruisen ziet. Ik ga mijn vrienden al te rade die ik nog peize vriend te zijn, en ‘k vinde niet dan ongenade, dan hertverdriet, dan hertepijn.…

waar ben je rennend door passen en dalen ver weg van hier dwalend in een doolhof van gangen heb je het licht al gevonden of het licht jou jouw taak hier is nog lang niet vervuld vecht je weg terug…

Nog voor haar dood, was dat ik zei, ach oma, laat ons weten, of er een hemel is, om ons verdriet wat te verzachten, en zeker het gemis. En na haar dood, ziedaar, een duif kwam aan mijn zij. Beroeren kon ik haar, en 't was alsof ze zei, 't is goed mijn kind, wees maar gerust, geen twijfel meer voor jou.…

En voor hij ging, gaf hij me nog een klein portretje… ‘Ik weet niet, of je ’t al vergeten was, het komt misschien nog wel te pas voor als je eens niet meer zou willen sterven, maar wat let je?’ zei de Dood…

Een windvlaag, een knal tegen het raam, kijkend naar buiten zie ik nog net, het beestje zijn laatste klap wiek slaan, dan stort ie ter balkon. Geen terreur maar domweg de storm.…

Opzij kijkend naar de kist, zei ik: 't geen niemand wist: ze hunkerde naar aandacht, toen ze die niet ontving, deed ze wat een ongelukkig persoon als enige optie ziet: ze benam zich het leven. Kijkend naar de drie, zei ik: ze heeft te laat, haar zin gekregen. Het was en bleef Oorverdovend stil.…

Ik vraag je, blauwe lucht, met een diepe zucht En jou, volle maan, wat heb je met hem gedaan. En u, fonkelende ster, hij is weg, zó ontzettend ver. Ik vraag jou, mooi leven, wil je hem terug geven?…

Dood is gevoelloos dus zonder gevoel, snap je wat ik bedoel? Bestraling zorgt voor dood weefsel en dat veroorzaakt pijn, snap je dat ik niet begrijp dat de dood zonder gevoel moet zijn?…

Bloemen liggen om 't schone hoofd, Bloemen over de baar - Maar het licht, ach het licht is gedoofd In de ogen van 't dode jaar. Gaat nog eenmaal rond de baar, Komt dan weér... Ziet nog eens naar 't dode jaar, Dan niet meer...…

In de diepste diepten van het heengaan geloof ik mij in moeder aarde’ s schoot Is dit nu ‘t eind van mijn aards bestaan heerst hier slechts de stilte van de dood Na een doodsstrijd kwam de acceptatie werd mijn lichaam ijdel en onder nood Mijn ziel overleefde de snelle crematie o en ik zweef naar t’ eeuwige der dood Van ‘t pikzwarte zweven…

deze dode mug vloog nog zo even blij en vlug, Maar ‘t is door onbedachtzaamheid, Dat hij nu dood op tafel leit. Hij had in ‘t kaarslicht zulk een zin, En vloog er onvoorzichtig in. Nu ligt hij daar: maar ‘t is te laat; Er is voor ‘t mugje nu geen raad. Hij werd bedrogen door de schijn. O!…

Zo brengt ze, de milde natuur, vreugde nevens bittere nood ; het schaterend nest bij 't zwijgend graf, opbloeiend leven naast de dood.…

Zo brengt ze, de milde nature, vreugde nevens bittre nood ; het schaatrend nest bij 't zwijgend graf, opbloeiend leven naast de dood.…

lillijke stienebulten zaand deraover…

jaarlijks weer Een zondag is aan ons geleerd Op Hemelvaartsdag teruggekeerd Naar ver dichtbij is onze Heer In wolkenwit omzoomd met blauw Verdween Hij langzaam uit het zicht Werd Zelf zo leek het zonnelicht Hij nam de schrik in ogenschouw Van achterblijvers, triest, betraand Verbaasd, geschrokken, sprakeloos Geloofden zij hun ogen niet 't…

Geen klank, geen lied breekt even maar Het doodse zwijgen af; 't Is, of die nevel, koud en kil, Het brede land begraven wil; De zon schijnt vreemd en rood, - En op de hei speelt bleek en stil Het Kindeke van de Dood.…