Alle inzendingen over dood OR moeder OR plekje

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Mijn moeder is dood. Precies zoals ik het zeg, niet overleden, niet heengegaan maar gewoon dood. Ze ligt daarginds in de kist. Sinds haar dood is ze niet meer mijn moeder. Ze lijkt er niet eens op. Het is haar omhulsel wat daar ligt. Mijn moeder zit in mijn hart.…

Bang ben ik, omdat je leven geen zin meer lijkt te hebben en je alleen maar dood wilt. Nauwlettend houd ik je in het oog je steeds tot praten proberen te bewegen, met moeite je die ruimte gevend waar je om vraagt, want… waar eindigt die? Moeizame jaren van omhoog krabbelen uit een zwart gat.…

In ruste zijn is een soort van dood Zonder werkelijk te sterven Houd je op te bestaan. In ruste zijn heeft niets met rust te maken Het is het opgeven van een stukje leven Een zelfgekozen dood. In ruste zijn gaat heus ooit over Je lacht vanzelf wel weer Het leven tegemoet. In ruste zijn Is onverdraaglijke pijn Een plekje geven.…

Zoiets moois dat krijgt een plekje bij het raam en stoel in huis. Mijn moeder heeft niet eens een bril en kan zonder kijken zeggen: Dat mijn tekeningen prachtig zijn... Is dat nou knap, of moet zij door een bril als die van oma leren kijken?…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Het gaat pas weer groeien als we de dood een plekje kunnen geven, maar wel een klein plekje, voor jou die GROOT was. Voor Fairouz die te jong overleed…

, bij je plekje Ons plekje Maar IK sta en JIJ ligt Ik kan je niet zien Moet me bedwingen, in de aarde te wroeten Naar je toe te kruipen Alles wil ik doen Alles Wil Ik Doen Want ik mis je zo...…

Een plekje in mijn hart speciaal voor jou. Dat speciale plekje waar ik veel van hou. Waar ik me gelukkig voel warm en vertrouwd. Waarvan je weet dat als je daar na toe gaat er iemand is die van je houd. Dat plekje is voor altijd en echt niet voor even. Dat plekje is speciaal voor jou . Van mij, aan jou gegeven.…

" Beelden van vroeger... denkend aan wat is geweest.. herinnering aan toen.... "…

Nu ik je zoveel mis kan ik beter zwijgen en zal het papier alleen betraande letters krijgen.…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Zijn zee van zijn Wat hij in leven dacht te zijn was slechts een druppel schijn wat hij in wezen was was veel méér oceanen vol meer nu koester ik enkel nog de mooiste herinneringen en zijn as…

Hier lig ik in mijns moeders schoot Een vriend der vromen totter dood. Mijn naam, mijn stam, mijn ouderdom. Ik bidde (op zo goed weerom) Dat men mij daarmee niet en kwel. Het zwijgen past de doden wel. ----------------------------------- mijns moeders schoot - moeder aarde op zo goed weerom - op belofte van wederkerigheid…

Met de dood is het als met een toerist die het mooiste meest authentieke plekje niet vond en aan de rotonde rondjes bleef draaien omdat hij de plaatselijke taal niet verstond en hoewel hij de weg in gebroken Engels kon vragen aan een beleefde local die het nut voor commercie wel inzag bleef de dood op een afstand rondjes draaiend binnensmonds…

Moeder ben je, vanaf de geboorte van je kind, vanaf het adopteren van een kleintje, vanaf het aannemen van een spruit. Moeder ben je, Moederdag slechts een dag, moeder zijn, driehonderdvijfenzestig dagen van het jaar, ik bedoel maar, moeder ben je vanaf, maar blijf het: tot de dood ons scheidt!…

de leegte die kil langs je heen leek te staren werd zo nu en dan ongrijpbaar je liet je schrikken geen moment zou zij weer spreken ook maar bewegen haar bed werd warmte onthouden voorzichtig opende je een la naast haar lichaam en sloop je door herinneringen die niet zouden blijven liggen zoals je moeder zoals toen, daar toen je zussen…

O moeder van moeders rots in brandende eeuw. Ik houd mijn adem in als jij in rook verdwijnt.…

twee tieten op borst twee tieten op buik wel vier memmen dik zwijgt zij in het graf zij voedde eens links en rechts onder en boven voor en achter (dubbel en dwars) ze diende door het vlees te kerven de duim te kruisen op mijn voorhoofd als een spin spon zij acht ledematen tot web ving ze vliegen af voor ze ons vonden (dwars…

Je dood was slechts tijdelijk scheiden doch de liefde die jij in mijn leven gaf die zal ononderbroken blijven en niet sterven aan je graf. Moeder, jij bent vertrokken voor een verre reis en iedere dag kom ik je wat naderbij om samen in Gods Paradijs te zitten in dezelfde rij.…

De dood heeft je meegenomen niet naar de zee of naar een graf maar naar de droeve stilte van een bos daar ben je uiteengevallen je bestaat niet meer de resten zijn vergaan maar de herinneringen zijn sterker dan ooit het lijkt of je weer danst weer naar me lacht mijn haren streelt zo eenzaam in dit spiegelspel.…

'n Klein plekje voor gedachten 'n Klein plekje voor verwachten 'n Klein plekje ... 'n Mooi moment bewaren 'n Mooi moment koesteren 'n Mooi moment ... 'n Stil verlangen naar 'n klein plekje met 'n mooi moment…

zo mijn dorp zien sterven de wegen versjteerd de paadjes te hard te veel, te vaak, te hoge muren, de geest uit de fles vervreemding een winnaar in dit fatale spel de rust is dood mijn hart is dood waar…

Mama is nu een engel ze kijkt naar je van boven Al heeft ze deze aarde verlaten ze houdt je voor altijd in de gaten Je bent nog steeds met haar samen In je hart zal ze altijd blijven wonen Ze heeft daar een heel bijzonder plekje ingenomen Je moeder is niet verdwenen Kijk in de spiegel jij bent het wonder dat zij het leven heeft gegeven Jij…

woont Dat was altijd mijn thuis Maar waar is dat gebleven Of heb ik het zelf weggemaakt Wat is er veranderd Het vertrouwen, ja dat zeker Geen vertrouwen meer van m’n moeder Dat komt hard aan Het komt wel, denk ik, maar Ben oud genoeg voor een eigen plekje Zal ik me daar thuis voelen Ja, ik moet er zelf wat van maken…

Het gedicht sust je in slaap Of maakt je oorverdovend wakker Als de waarheid onverwacht Te voorschijn komt - Het stelt niet zelden Ongemakkelijke vragen: Op de vraag of de cavia van het kind Ook een plekje in de hemel krijgt, En of de doden na het sterven Ook nog kunnen gaan zweten - Moet ik het antwoord Schuldig blijven, En…

Mijn moeder is dood Soms hoor ik even haar stem Maakt me dan best blij…

Ik zag het zwarte plekje. Ik schrok me bijna dood, want het was het begin van inkt, inkt zwarte tijden. Het pointilistisch duister, de dood sliep in ons bed. Nu weet ik het niet zeker, toch maak ik daar geen punt van.…

Haar doel bereikt, zij werd vergeten De muze werd haar enig brood dichten, droom, vergat te eten sterk vermagerd ging zij dood zij was niet dom; altijd geweten beroemd word je pas na je dood.…