Alle inzendingen over dood OR overlijden

na zijn overlijden Herken ik de tekens De tekens aan zijn hemel Dat ik me nu pas aan 'het lezen' kan wijden? Stel ik in verwondering vast.…

zacht glijdend ging alles voorbij als deel van mijn leven onopgemerkt ik en hij met de eerste stappen kwam er verbazing een lichte schaduw volgde mijn passen maar het bestaan was speels en jong zelden keek ik ooit om tot een eerst confronteren er was geen ziekte of dood in mijn jeugdig pakket tot het overlijden van oma hem naast…

je schemerde verdriet een smal figuur vaag zichtbaar in het onderdrukte snikken het stille hopen was er niet doelloos pak je zachte handen verdwaald zoek je naar troost je pijnen zijn geen schande in het wiegen van de dood die neemt beleefd het leven hij overhaast het einde niet zijn komst verkondigt overlijden er is geen keuze hij gebiedt…

je schemerde verdriet je smal figuur vaag zichtbaar in het onderdrukte snikken het stille hopen was er niet doelloos pak je zachte handen verdwaald zoek je naar troost pijnen zijn geen schande in het wiegen van de dood die neemt beleefd het leven overhaast het einde niet zijn komst verkondigt overlijden er is geen keuze want hij gebiedt…

Soms krijg ik het steenkoud als ik denk aan mijn overlijden gevoelstemperatuur onder nul Me snel maar weer warmen aan het leven, zelfs al is het maar een waakvlammetje!…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

maar ik heb dit leven niet lief ik heb dan ook de keuze ik en niemand anders ik ga aangenaam dood ik en straks vele anderen!…

Zij was het die mijn hart sneller deed kloppen Zij was het die mijn hart feller deed slaan Zij was het die mijn liefde niet kon stoppen Zij was het in mijn leven voortaan Ik ben het die mijn tranen deed lopen Ik ben het op die dag van haar dood Ik ben het die haar nooit kan ontlopen Ik ben het die haar mis tot mijn dood…

Een jaar geleden Verliet je ons Jij wist het Dat de tijd gekomen was Wij beseften het niet Of zagen het niet Het was de hoop Die ons verblindde Het blijft steken Als veel te fel licht Je hebt niet gewacht En dat doet verdomd pijn Men zegt wel eens "De tijd heelt alle wonden" Maar het litteken is er nog En zal steeds zichtbaar blijven…

Ik zoek je In blikken van mensen Op straat Ik voel je In eenzame momenten Als het donker is Ik vind je Als de zon schijnt Bij elke zachte bries Ik hoor je In mooie muziek En klanken Ik draag je In mooie herinneringen In mijn hoofd Ik koester je En draag je in me Elke dag…

Ik mis je De pijn is hard Ik mis je Zoveel pijn in mijn hart Ik roep je Maar je antwoordt niet Ik roep je Ik vergeet je niet Ik denk aan je Er is zoveel verdriet Ik denk aan je Maar niemand die het ziet Ik mis je Wat is het wreed Ik mis je Zo verstrikt in leed De tijd heelt alle wonden? Ik kan die zin niet meer horen De tijd…

In de zomer van de laatste rozen zonk jij weg in de tijd loste op in sterrenstof voorgoed als een onaf hoofdstuk in een nog onvoltooid boek.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

ze had eenvoudige verlangens de vraag was nu hoe die ongeremd door goede zeden en manieren onbevreesd voor maatschappelijke verdoeming bevredigend tot uitvoering te brengen voordat ze toch nog onverwacht zou overlijden…

De hele dag, stond in het teken van jou overlijden en mijn verjaardag schriller kon het contrast niet zijn wij blijven hier, maar JIJ bent zonder pijn de zon scheen, dag lieverd. Rust zacht.…

verder is een groot woord als je aan de grond genageld staat de schok zindert nog na je lijf protesteert en haalt daar alles voor uit de kast tranen hartkloppingen gemis gedachten die stilstaan en met moeite naar de volgende minuut kunnen gesleept worden verder is zo ver nu en toch verzet je ongemerkt de ene voet na de andere in een…

Een oorverdovende leegte Overmeestert mij Het gemis Schreeuwt het uit, Zonder geluid Ik ben in de greep van Een verlamd gevoel, Verweesd verdriet Ik voel me als een verlaten huis Overwoekerd door Onkruid In de verte staat een oude fontein Daarrond cirkels van opgedroogd water…

Lood In mijn hoofd En In mijn hart Het slijt niet De tranen Van het gemis Stromen Elke dag Weer een stukje Verder weg Van jou Ongewild Ik wil niet dat je Vervaagt Jouw geur, Jouw stem Wil ik niet kwijt Ik koester Ze slechts In herinneringen Ik laat je niet los, Nu nog niet... Ik houd je nog even vast Want ik ben er…

De wereld draait onverstoord door, Maar mijn wereld staat stil... Verstoord en bevrozen Sinds die dag dat je ons verliet Het leven gaat zijn gang, Maar het klopt niet Het kan toch niet? Het doet pijn Te doen alsof het leven Gewoon verder gaat En er niets veranderd is Want alles is zo anders nu, Papa... zonder u...…

Ik kijk naar de zomerlucht Zo rond een uur of elf De zwaarte slaat toe Terwijl ik sterren moet voelen Je bent er niet meer Toch niet in dit aardse leven Wat stelt het voor? Waar ben je? Toch voel ik jouw aanwezigheid Ik zou alles doen, alles Om jouw stem nog een keer te horen Ik wil jouw troostende woorden, Papa Maar je bent alweer…

Gebroken In de nacht Is elk beeld scherper Elke herinnering dieper Aan Hoe je plots verdween Zonder afscheid De pijn voelt ruw En kerft genadeloos Rond in mijn hele zijn Ik blijf verstomd achter Gebroken in de nacht…

Wazige slierten Herinneringen Van toen ebben weg Zoute tranen Van nu Wellen op Ik ril Van de pijn Vanbinnen Alles vervaagt Alles vergaat Enkel de liefde blijft over…

Aan hem dit opgedragen eerbetoon, Postume hulde na zijn overlijden. Bevlogen en begeesterd pionier - Zes regels zijn voor Wubbo te summier.…

Rendabel is het om te overlijden In spotgoedkope funeraire tijden.…

op ons liefdesplekje waar zo veel zoete herinneringen geboren werden spreid ik jouw liefdeskleedje voor je uit Ik streel je door je manen van riet Uit liefde nestelen wij sluiten wij saampjes de deur En de dood nog even buiten…

(bij het overlijden van zr. Dymphna)…

Vader is -voor mij- pas vader geworden na zijn dood,zijn overlijden Nog zie ik 'm rijden: wind z'n tegenstander fiets met terugtraprem leren tas achterop gebonden Ik zie zijn rug zich krommen renner zonder rugnummer zwijgend in alle talen Een half uur heen door druk verkeer een half uur terug slalom en het -op-en-neer- Voor…

Bij het overlijden van E.…