19922 resultaten.
Ik noem het geen depressie
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 710 In ruste zijn is een soort van dood
Zonder werkelijk te sterven
Houd je op te bestaan.
In ruste zijn heeft niets met rust te maken
Het is het opgeven van een stukje leven
Een zelfgekozen dood.
In ruste zijn gaat heus ooit over
Je lacht vanzelf wel weer
Het leven tegemoet.
In ruste zijn
Is onverdraaglijke pijn
Een plekje geven.…
De geur van eerbied
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 59 breken
jouw ziel is die zalf onbetaalbaar maar
wel haalbaar bereikbaar
breek maar en ruik
de geur van eerbied
verspilling dat is als je het niet doet…
Vader en zoon
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 426 dag vader hier is uw zoon
ik heb papier en een potlood
maak maar een schets
van de wilde eenden in de lucht
ze worden vast vloeiend van lijn
of komt er een onderbreking bij
alles wordt onnodig verfraaid
er is weinig nostalgisch aan
lukt het een beetje met de schets
of glijdt het potlood langzaam
tussen duim en wijsvinger weg
dag vader…
Net als in de film
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 142 Je bent net een film
een droom
een lied
ja voor mij een eeuwigheid
in het verschiet.
Ik heb je bekeken
aan alle kanten
wilde niets missen
wilde ook niet gissen.
Zette er hekken omheen
legde kettingen vast
ben gelukkig als geneen
ja wil jou voor altijd
ook zijn en blijven
de vlam van jou leven.
Jij bent zo anders
jij bent zo verfijnd…
Eerbied: Het Zwaluwtje.
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 91 kwettert het zwaluwtje onbewogen,
“al zwevend de zon tegemoet, wolkenhoog,
in al de mooie kleuren van een regenboog,
voor al de mensen, zonder onderscheid,
van ras, kleur of gender, gelijk in vrijheid,
in eerlijk respect voor ieders mijn en dijn,
het eeuwenoud verhaal, in elk zijn welzijn,
de wijze les over wie liefde krijgt en geeft”:
“Heb eerbied…
Verweven
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 79 ik knip een stukje uit mijn dagelijks bestaan
speld haar op degene die ik zo graag mag
de dagen vervliegen en ik voel ontzag
onze handen gaan een verbintenis aan
ik ploeter door de lijntjes van haar hand
terwijl ze de nacht van mijn gezicht afstrijkt
ze voelt nog mijn vele angsten zoals blijkt
samen turen we weer naar dezelfde kant
mijn…
Alleen de dood is koud
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 439 van een eerbiedig geduld…
Het echoot diep
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 233 misschien ga ik wel dood
in de nabijheid van jouw
grijpende hand, er is tijd
waar koele lucht
mijn pad kruist
voor wie de klei in
mijn stem beheerst, er mee
stoeit tot aan de top van de nacht
- is eerbied de wet die me kust
in de vrolijkheid van het ongeboren kind ?…
Vrucht van leven
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 473 Maar je zal zien door de eerbied voor mijn kern,
groeit de boterzachte romigheid er honderdvoudig terug bij.…
70 jaar verder
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 176 Wat zou het mooi zijn als de doden
hun verhaal zouden kunnen ver-
tellen en wij mensen
allen
aan oorlog paal en perk gaan stellen
alles valt enof staat met
niet meer dan dat ene woord
respect
Eerbied voor de wereld en elkaar
waarom oeverloos oorlogen
om iets dat uiteinde-
lijk niets...?…
Wij hoorden 't laatste zuchtje glippen
poëzie
4.0 met 3 stemmen 642 En vriendenhanden beurden teder
Eerbiedig hem van Moeders schoot
En brachten 't lijkje in de andre kamer;
't Was ijdle voorzorg, die ze ons sloot.
Want wij, wij legden ons ter ruste,
Verwonderd, dat wij 't konden doen.
Na twee ontzettend bange dagen
Verkwikte een korte nacht ons toen.…
Een zalige rustige zondag
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 139 Het nieuws is heftig en best wel naar,
dus gaat de televisie uit,
de radio brengt me niets beters
dus is het rustig in huis!
Ik sluit de wereld buiten, de gordijnen dicht
hier en daar een kaarsje, wat flakkerdend kaarslicht
het is zalig warm, knus en rustig binnen
ook al moet de inloop nog beginnen!
Maar soms moet je besluiten, wat beter…
Zeerust
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 359 de zee glanst glad
geen golven vandaag
ligt de wind plat voorover
tot aan het strand daar
waar het water stukjes knabbelt
uit het land dat niet wil wijken
in de lucht valt rust te proeven
en eerbied wordt geplukt
met een open ziel die ziet
hoe de winterzon waakt
over haar ontelbare planeten
er wordt storm voorspeld
met huizenhoge golven…
MENSEN
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 89 De Drentse ruigte
geurt vol bos- en veldklanken:
landelijke rust.
Mochten de wereldbazen
hier hun denkbeelden ramen...
"Een buigzame wil
en soepelheid van denken,
eerbied voor elkaar!"
roepen dikwijls degenen,
die zelf de baas willen zijn.…
Ik ga slapen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 265 Doe ze boven de groeten van mij
En er komt weer een sterretje bij
Rust zacht.…
NOG NIET DOOD
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 329 Via de dood gaan
we naar de eeuwige rust
waar geen dood meer is.…
gelijkheid
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 104 ik geloof in gelijkheid
in leven en dood ook
in de altijd draaiende aarde
de brandende hitte
van de zon die schijnt
ik geloof in gelijkheid
in hart en geest
zoals mensen zijn
in de rechten ook
voor iedereen altijd
ik geloof in gelijkheid
in grote en kleine dingen
in de beleefdheid ook
van respect met eerbied
voor wie jij en ik zijn…
TO PEEP OR NOT TO PEEP
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 485 Vanavond ga ik weer naar het toneel.
Als liefhebber ben ik in staat om uren
geconcentreerd naar de acteurs te turen.
Het is een zeer opwindend tafereel.
Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief
tegen het lage btw-tarief.
---------------------------------------------
Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald
dat peepshows toneelvoorstellingen…
To Be Or Not To Be
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 273 Wat geeft nu het leven zin?
En waar ben je het beste in
Een ieder wil zich manifesteren
Eigenlijk moet je alles uitproberen
Alles is een ruim begrip
En comadrinken is vet hip
Als je het overleeft een goede test
Is de beest uithangen, 'n manifest?
Ik blaf en iedereen is bang voor mij
Ik ben er als de kippen bij
Ik tok en kukel en ik kraai…
To BN or not to BN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 69 De ‘influencers’, oftewel BN’ers
met zoveel duizend volgers op het web,
doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”,
roepen klimaat- en pandemie-ontkenners.
Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na:
Komt influencer van influenza?…
to grunge or not to grunge
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 102 Hij was niet goed genoeg voor het echte werk,
dus nu speelt hij enthousiast in de kerk.
Met skinny jeans, lang haar
en semi-akoestisch gitaar.…
Rust.
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 185 Innerlijke rust
je van de stilte bewust
onder het maanlicht.…
Een afhankelijk bestaan
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 96 ook in deze vroegte drijft het sterven
op het karkas van water, stilte
is het moment dat deze morgen spreekt
en de dood voltallig is zoals het koren op het land
kleine rimpelingen in de grote zee, het besef
dat nooit altijd kan zijn en tijd de vrucht is
van een afgekalfd verleden, deze morgen leest
zich in eerbied gezeteld in de leegte van…
Nachtwoud van het oeverland
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 127 Het licht van rust scheen
op gevallen herfstbladeren
alsof ik iets wilde zeggen
voordat je weg zou gaan
te lang had ik gezwegen
bij wijze van eerbied
nieuwe verlangens kwamen
naar het nachtwoud op het oeverland
in mijn verbeelding was het anders
in droeve herfstwind van toen
vreemde geluiden hoorbaar
kalme echo van de nacht
er werd…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
van werkdruk op kantoor naar...
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 45 uit heksenketel
ontsnapt,rustig thuiskomen
in een toverbos
joz.le bruyn
haiku
27/01/202…
Voor Josse
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 155 nog één keer strijk ik door jouw haren
vol ongeloof en verdriet
wat eergister nog gewoon was
is dat vandaag helemaal niet
twee-en-een-half, je kwam net kijken
rende zo de wijde wereld in
nu jouw ogen voorgoed zijn gesloten
zorgt jouw einde voor een nieuw begin…
Met eerbied en ontzag
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 47 O God mijn Heer
Mijn enige gids ten leven
Met eerbied en ontzag
Gedenk ik U nu en op
Hemelvaartsdag…
Doodmoe
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 461 , die rustte in mij…
Begrafenis
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 359 Een begrafenis, we staan stil bij de dood
Maar het gewone leven gaat daarna door
Toch blijft het verdriet zo oneindig groot
Daar zijn geen troostende woorden voor.
Maar gelukkig is de dood niet het slot
Want we komen thuis bij de HEER
We mogen zingen voor de troon van God
In de hemel, daar zien we elkaar weer.…