682 resultaten.
Ze hebben
netgedicht
3.1 met 7 stemmen 609 Het raam gebroken
en mijn naam gestolen
Naamloos en onbekend
trek ik doelloos de heuvels in
waar de uren dagen duren
en de schemering even
hardnekkig is als poolijs
de zomerwarmte slechts
mijn droge huid maar niet
mijn verlaten hart verwarmt
De lege nachten vul ik met
poëzie over gebroken
Delfts blauw
en over de zeven zwanen
die…
Van Dam tot Heuvel
hartenkreet
4.2 met 23 stemmen 1.376 Van Dam tot Heuvel, liefste.
Van Duin tot afsluitdijk en terug.
Jouw trein zal nooit verdwalen
en zo reis je van me weg:
Veel te ver en veel te vlug.…
Stemmig Landschap
netgedicht
4.2 met 6 stemmen 198 Een vlakte kan mij niet bekoren
zoals dit heuvellandschap doet.
De parallelle, rechte voren,
in zware aarde omgewroet,
bewijzen pas hun lengte goed
wanneer het veld waarin zij sporen
een glooiing kent. Alsof een vloed
het land heeft opgestuwd waar koren
en ieder zo vertrouwd gewas,
speels wuivend naar wie rust komt halen,
genoeglijk…
Venusheuvelhoog
netgedicht
2.1 met 11 stemmen 1.077 Haar hoofd
In haar arm
Op een kussen
Borsten
Pront vooruit
Adembenemend
Oog'n, mond
Gesloten
Venusheuvel
Hoog haar
Schede bin-
nen geschoven
Orgas-
me en e-
jaculatie
Venus
Heuvelhoog
Gecopuleerd…
Heuvels van heimwee
netgedicht
3.9 met 7 stemmen 837 beklommen
donder en bliksem doorboren
de nattigheid van de late zomeravond
de schrijver wordt weer wakker
uit zijn onschuldige heimweedroom
over de heuvels van heimwee
hij is vast geen Indiaan
maar een bewuste consument
aan zijn armoe reeds gewend
gewoon een hele trotse vent.…
Transparante zucht
netgedicht
3.5 met 6 stemmen 703 Hoe zalig stilte prevelt
mijn leeggezogen hoofd
in de welving van jouw hals
wals vertraagd door
streling verdoofd
langs heuvels beneveld
zacht warme lippen
waar grind nimmer knerpt
waar het zalig gedijt
dag de nacht verleidt
In eeuwig toeven
waar het uitspansel splijt.…
Heimweeheuvels
netgedicht
4.5 met 4 stemmen 177 Kijk!
Daar liggen de heimweeheuvels
in het verloren land achter de horizon
waar wij als kinderen dapper speelden
kraaien op molshopen
blote billen op papier
Zie!
Daar grazen nu de wilde paarden
vliegen muggen achter dwazen
ijverige mieren in de zon
koeien die niet passen
in de straten
Het spijt mij dat ik je toch ben vergeten
er…
Herfstkleuren in verval
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 240 hand in hand
zijn we gaan lopen
samen weer op weg
het heuvelland
een pad omhoog
waar uitzicht was beloofd
een verte vol met glooiingen
de diepte van het dal
warme herfstkleuren in verval
maar wij genoten
boven op die heuveltop
bloeide onze liefde als lente op…
Over de steile heuvels
gedicht
2.5 met 2 stemmen 2.282 Over de steile heuvels vlokken schapen
een colonne koeien probeert een wolk voor te blijven
die zijn reusachtige schaduw op het gras achter zich aan trekt
over een slobberweggetje klim ik, een emmer
in zichzelf klotsend water, de heuvel op
het land afduwend zoals vanuit een vliegtuig
de wereld langs een diagonaal wegdrupt
een slinkend stuk…
Ik klim op naar de top van de heuvel
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen 108 Ik klim op naar de top van
de heuvel. Daar boven waar
geen verschillen zijn.
Ik dromen mag als een bezitloze
dat er ook een toekomst zonder
pijn kan zijn.
Grenzeloos en hoopvol gelijk eens
Mozes had zijn droom.
Van God eens leiding te mogen
ervaren in mijn kleinheid zo
gewoon.
Ik klim op naar de top
van de heuvel.…
Over de heuvels naar Bethlehem
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 388 De winteraarde lag hard en wit bevroren
onder het schijnsel van een scherpe maan
toen meenden herders engelengezang te horen
en zijn over de heuvels naar Bethlehem gegaan
Zij dachten dat Gods zoon moest zijn geboren
bij het aanschouwen van een flikkerende ster
en de moeder die door God was uitverkoren
vond geen plaats meer in de drukke…
Verrast door klanken
hartenkreet
3.8 met 16 stemmen 498 Bespeelt het hart der heuvels
ontdekt de schoonheid
van de liefde
Ritmisch zal je verrast zijn
door de woorden "Ik heb je lief"…
zon op haar heuvel
hartenkreet
2.6 met 9 stemmen 1.324 een brunette met ‘n euvel
lag haar venusheuvel
stiekem bij de Sint Jansbeek
te bruinen tussen de gladiolen
vóór de haagbeuk-haag
van de Begijnenmolen
in stadspark Sonsbeek
op het heetste uur vandaag
ze hoorde in de verte
donderen
uit richting Velp
ze zei ‘help
als het weer daar
gaat donderen
moet ik mijn heuvel
als de weerlicht…
Oase op de heuvel
gedicht
3.7 met 15 stemmen 9.630 er is geen water,
alleen maar dorst
en aan die anderhalve cactus
is ook geen eer te behalen
en in de verte
blaken
twee kleine heuveltjes
in de zon
En dan ineens springt die
oase mij in het oog,
liggend op een heuvel,
zacht glooiend
met fijne sprietjes gras begroeid
en met prille dauw bedekt
daar leg ik mij neer…
heuvel aan de rivier
netgedicht
4.5 met 10 stemmen 1.037 laat mij toch staan
ik ben geen hindernis,
geen obstakel voor de stroom
stoere krijger wrijf
met je stok
laat de mieren
kriebelen van plezier
geef me vreugde
doop je staf
in de rivier
zij omhelst en
ontvangt je
met vloeibare lippen…
Nog glooi je heuvelend
netgedicht
2.3 met 3 stemmen 81 waar donker net
het eerste rood
gaat raken weet ik
dat jij zo zal ontwaken
nog glooi je
heuvelend naast me
in de warmte die de
nacht ons heeft gebracht
je was zo zacht
in samen zoeken naar
ons ideaal meegaand met
alle voelhorens paraat
omsloten door
een duisternis die
alles wist van privacy
gingen wij voor volmaakt
een rode…
Achter de heuvels
netgedicht
3.3 met 6 stemmen 144 Achter de heuvels
van mijn dromen
staat een huis
vol zomerbloemen
en in de tuin
de beukenbomen
van mijn jeugd.
Gefilterd licht
zachte rust
als een moeder
in een leunstoel
voor het venster
ouder wordend.…
heuvels glooiden nog
netgedicht
2.5 met 19 stemmen 6.344 ik zag de bergen
langzaam aan verdwijnen
heuvels glooiden nog maar
kaalheid was aan het verschijnen
we klommen vroeger
hand in hand en steen voor steen
geen pas was ons te smal
we gingen samen er doorheen
tot jij je eigen paden koos
mij wenkte om te komen
eerst was ik boos want we
hadden samen onze dromen
ook ik dacht aan omhoog…
ik heuvel venus
netgedicht
4.1 met 7 stemmen 406 graniet
je grote lijnen heb ik al
details nog even niet
ik splijt wat
nog verbonden is
volg aders van onstaan
zoek wat niet ontgonnen is
ik modelleer je
naar mijn hand in
strakke jonge vormen
je gezicht oogt al markant
je tepels spitsen
vingers kunnen ze niet ronden
borsten lichtjes aangezet zijn
in mijn ogen goed bevonden
ik heuvel…
waarom ging je weg?
hartenkreet
0.7 met 10 stemmen 1.025 De zon valt naar beneden,
Hij verstopt zich achter de heuvels.
Ze neemt het licht weg,
En de warmte gaat haar achterna.
M'n liefde deed het ook.
Een valk gaat de zon achterna,
Maar net voor de heuvels
wordt ze geraakt door een pijl
Een diepe steek door het hart.
Ik voel hetzelfde.
De warmte trekt weg
Door de zon.…
Gele bloemen
netgedicht
3.6 met 17 stemmen 984 Zie de bloemen op de heuvels
waar de zon de dag verliet
en nog met haar laatste kruintje
stiekem over maailand spiedt
Om daarna in zwart te glijden
van het diepe jammerdal
waar nieuwsgierig naar de morgen
zij de nacht verdromen zal
Zie de bloemen op de heuvels
waar de zon het stil verdriet
in een veld van gele bloemen
voor een fietser…
passie
netgedicht
2.3 met 3 stemmen 844 De heuvel bloeit.…
Euvel
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 104 In Zeeland is er geen sprake van,
in Limburg wel: heuvels.…
deze berg is veel te hoog
hartenkreet
3.3 met 3 stemmen 319 geboren in het hart van Den Haag
dacht ik dat mijn jeugd voor eeuwig was
eeuwig leven
dat kon hier dat wist ik zeker
achter elke heuvel steeds weer groener gras
God weet van de dagen dat ik zat en
eigenlijk was het nooit mijn schuld
de ene heuvel klom ik na de ander
en door haar waren mijn dromen toen vervuld
maar nu lieve God, gaf u mij…
Hotelkamer in Rhodos
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 111 Herinneringen glijden
van heuvel naar zee
inslapend naar benee.…
tokkelen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 71 zoals de meeuw zweeft
op heuvels van thermiek, hoog-laag
een vleugeldans,
abseilen naar beneden
waar een zee vol zilte dromen wenkt
gestage golven weemoed brengt
al naar gelang het tij
een zilveren vis juicht
in zijn sprong boven het water
waar hij vonken schiet en later
terug in zee
neemt hij de meeuw, de heuvels
en de dromen
met…
Schaduwgrens
gedicht
4.0 met 1 stemmen 25.187 De sluier van je haren en de heuvels
Die glooien. Een ode aan alles wat langzaam verdwijnt.
------------------------------
uit: 'Schaduwgrens', 2012.…
egaal kaal
netgedicht
3.8 met 9 stemmen 146 heb ik je al verteld
over gisteren, eergisteren,
vorige week
toen we nog dansten
op de groene heuvels
kusten in het koele dal
waarom kan eeuwigheid
niet gewoon bestaan
maar verandert de tijd
in een ruwe bulldozer
dalen worden opgevuld
door egaliseren van heuvels
maar wat dan overblijft
is vooral een kale vlakte
waarover kille winden…
Dal uren.
netgedicht
4.0 met 34 stemmen 1.314 Jouw zachte heuvels zijn
niet te overzien
vanuit mijn lievelingspositie
Ik zou hier wel eeuwig
willen vertoeven
maar ik moet naar boven
om je glimlach te zien.…
kortste route
netgedicht
3.1 met 29 stemmen 81 in de vallei achter de heuvels
ligt een spanningsveld
daar waar ik niet ben
en mijn gedachten wel
het betreden heft alle twijfel op,
had ik het maar niet gedaan…