174 resultaten.
BFFF
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 140 Friends Forever
Een moeder
Die mijn beste vriendin werd
We geloven allebei
In meer levens
We hebben elkaar
In vele gedaanten gekend
Er zullen nog vele volgen
Een vooruitzicht op een weerzien
Dat het afscheid even verzacht
Totdat de realiteit toeslaat
Van de telefoon die niet meer overgaat
Het is stil in huis
Doodstil…
Het vijfde seizoen
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 916 zonder verbeelding
raak je de winter
een handbreedte
van mij af
er rust geen tuin
meer onder je
woorden
of de enkele bloem
die ik van je lippen pluk
wendt zich af
van het geluid
wanneer ik het veld
meet, dat doodstil
de vlokken telt
in onrustige dagen
van verweer
ik vind nog slechts
het zwijgen, rouw
tot bloedens…
Echo van een verloren lach
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 287 Het is stil
maar dan
verbreekt jouw lach
de ijzige kilte
Ik zie jou
herinner jou
en hoor jou weer
Het geluid weerkaatst
van links naar rechts
En even
lijk ik tussen
hoog en laag
te zweven
Maar het wordt steeds stiller
steeds stiller
stiller
stil
doodstil
Tot ik de stilte erken
Tot ik besef
dat je er echt niet meer bent…
een leven verder
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 440 ringloze vingers krabben
de weggedroomde uren
van mijn mager gebeente
wanneer ik mezelf zie
langs dode bomen en
het vergezicht nog verder
dan het veld
dat doodstil ademhaalt
of later, de regen
hol door het lachen
van gebroken tijd
tot de avond komt
en zijn tocht voltooien moet
op mijn kromgebogen rug
voor een nacht vol stormen…
Cabin Fever
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 32 Het wordt zwart
en rood
en stil,
doodstil.…
Wijze
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 135 ik hoor weer het
wiegelied van een vogel
wil meegaan
op de juichende tonen
de echo bij me dragen
diep van binnen
als een tere wens
op mijn lippen leggen
doodstil zijn
nog één keer tranen
-
morgen, ja, morgen
zal ik warmte schrijven
spreid ik het licht
over de schaduwtijd
kleur een nieuwe dag
over de langdradige wond…
Beeldspraak
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 959 Waar de taal doodstil
van de daken rolt
de woorden mijn tong
niet kunnen bereiken
een hakkelende klank
met mijn kaken dolt
golven getemd geluid
achter wallen en dijken
daar wordt het zwart
in het wit gebeiteld
wellen niet eerder
verschenen beelden
daar krimpt de één
terwijl een ander bijtelt
voor vrijgesprokenen
en veroordeelden…
rare droom.
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 148 nee, het is aan jou
om te beslissen
of liever in een rivier
doodstil op de bodem
zitten wachten in een
glazen vierkant de vissen
en de lissen om je heen
bewegen je als je stil
blijft zitten komt het
allemaal goed,
maar onder en boven je
hoor je alleen maar blup
en de vissen gaan maar
te keer of je stil wil blijven
zitten…
Kind in sneeuw
gedicht
4.0 met 2 stemmen 1.854 Maar ’t gras is een pasverschoond bed,
de lakens nog koud en kraakwit,
waarop met een o in de mond
– een noot voor zijn kaken te groot –
en kogels van ogen zo rond
het kind als een eekhoorn doodstil
zich maar te verwonderen zit.
----------------------------
uit: Per saldo (1961)…
Eine Kleine Nachtmusik
gedicht
3.0 met 13 stemmen 3.853 Terwijl hij onder de vleugel sliep
alsof geen morgen hem meer riep,
begonnen zacht op 't wit en zwart
van 't doodstil glanzend mechaniek
de snelle maten van het lied
dat in zichzelf verdronken sliep,
dat in zichzelf verzonken zag
naar wie het riep
met klare, jubelende kracht.…
twee vuilniszakken
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 84 Daar staan ze
doodstil in de regen
twee onbeweeglijke schaduwen
onder de lantaarnpaal,
je zou ze zomaar binnenhalen
die opa en oma
wachtend op de bus.…
eine kleine Nachtmusik
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 222 wervelstorm als
een centrifuge die
volhardend zware
toeren draait
als een
ondoordringbare wals
nadert een
dreigende hoge
geelbruine muur
het zandtapijt groeit in
de verzengende hitte
ontelbare stofdeeltjes
wringen zich in
zijn ogen en oren
zijn schreeuw brengt
geen geluid voort
als hij langzaam
stikt in het zand
wordt het doodstil…
Nabij
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 106 Mijn stem, te zwak, is uitgesproken,
verstomt tot een voorgoed doodstil.
Nog even in dit kwijnend heden,
dan is er weer een nieuw verleden.…
Soms
gedicht
3.0 met 34 stemmen 18.854 Ik houd me dan doodstil, verbaasd
dat niemand hem hier ziet, mijn spel:
hoe ik zo lang al uit de moederbuik vertrokken
nu eindelijk rusten mag in vaders vel.
-----------------------------
uit: 'Levenslang vrij', 1994.…
de niet vliegende vogel.
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 154 De vogel hangt doodstil in de lucht
Ik pak 'm met beide handen vast
en laat m'n voeten van de grond los.
Het is een eigenwijze vogel die
niet van z'n plaats wil gaan,
een vogel van steen die niet
wil bewegen. Ik hou het niet lang
en laat uiteindelijk los. Val lang
naar beneden en raak dan de grond.…
tegenstem
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 234 stel je voor
je krijgt een uitnodiging van de oorlog
koel en koud
nog even een kop koffie voor je gaat
bij de laatste slok
merk je dat de tijd al sterft
de straat marcheert voorbij
iemand roept:
we moeten de onschuld vermoorden
ieder verliest zich in de ander
samengeklit als een grote zwarte muur
die niet vallen wil
dan wordt het doodstil…
Stil
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 180 klinkt
geen hamerslag
er klinken
geen machines
Er heerst
geen bedrijvigheid
elke dag
valt stil
De werf
ligt er verlaten
bij
kranen werkeloos
laten hun kop
hangen
onderhuids
het verlangen
weer aan de slag
te gaan
de hamerslag
op de huid
van dure schepen
de maten
aanleiding
de werf te sluiten
Nu ligt het werk
stil
doodstil…
Het juiste woord
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 229 Het is doodstil
doch de kalme golfslag van het bloed
voel ik als mentale kracht
door mijn aderen stromen
de tijd gaf me de ruimte daar aan te bouwen
misschien bovenmenselijk om te dragen
maar toch
het kan je innerlijk sterk maken
hoewel de botten kraken
het juiste woord vond bij de bron
waaruit ik kracht ging putten
nu in mij latere…
Notitie
gedicht
2.0 met 18 stemmen 8.225 in alle vroegte doodstil opgestaan
om nog eens het eerste licht te zien.
Wassen, oude kleren aan. Koffie
en dan leven voor het open raam.
De meeuwen draaien om wat brood.
De kinderen slapen nog aan later jaren.
De duif zit dagelijks in de dakgoot.
De wolken kijken werkelijk te varen.…
Enveloppe
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 227 en het is de merel die mij
met het begin van een klaaglied
heel even al zingend troosten wil
en laat mij dan alleen met mijn verdriet
en toen werd het rondom mij
kil en koud en doodstil…
Levend standbeeld
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 82 Vanuit een machtig wiekend wuiven,
langs luwe oevers neergestreken,
op kaden in de steden staand,
doodstil verlangend naar vette vis.
Ooit veracht, bejaagd, vermeden
door vlerken, valk en visserman
staat zij, met gestrekte nek,
gegoten in het leven aan de kant.…
Gespannen snaren
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 134 Oneindig stil, zo
verstild, als ik het
wil, die stilte spreekt in
alle talen, als gespannen
snaren, resoneren stiltes
over evenaren, als de zwarte
tovenaars preken, ontlokken
onhoorbare klanken uit de
windgitaren, om daarna te
zwijgen, dan is het werkelijk
doodstil, alleen het hijgen
van het verschroeide gras
op dichters graven…
tragisch vermaak
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 660 struiken
Zal alles in het water onderduiken
In een week verwelken alle kleuren
In geuren
Troebele verhalen
Zal het de stroomversnelling halen
Langs de geul in de modder
Een verloren zondagsfolder
Weggegooid door een blaag
Bedrukt vervormde toplaag
Als herfst-traag
Een berg oud nieuws
Tragisch vermaak
Met onvervulde taak
De bladeren doodstil…
Abe Lenstra
gedicht
2.0 met 82 stemmen 13.399 Vader, weet je nog hoe het even doodstil werd,
de bal kwam, hij kwam uit de grauwe lucht
en woei voor het doel,
niemand had gezien dat hij daar stond.
Weet je nog hoe hij toen even met zijn hoofd knikte,
bijna ootmoedig, bijna verlegen, bijna verontschuldigend.
We hadden verloren voor we het wisten. Abe.…
stil de wil
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 161 dit is van willen het begin
de spin heeft haar web gesponnen
en zit er doodstil middenin
het grote wachten is begonnen
mij schiet nu even niets te binnen
we wachten wel de spin en ik
zij op haar prooi en ik op zinnen
wij vangen duur in ogenblik
een zwerm zwaluwen in het zwerk
zwiert rond de toren van de kerk
mij prikt een mug,er krassen…
nieuwe wildernis
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 136 het gekke is
dat we een dier zijn
tegelijkertijd zijn we
alle dieren in hoe we doen
we liggen doodstil
op de bodem en wachten
of we vermoorden
en verscheuren kinderen
we fladderen even snel
als de kolibrie bij een bloem
we eten dode vissen
gestrand door laag water
we geven een schop tegen
het kind dat door moet gaan
dat…
Onbestemd verlangen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 141 Ik kijk en luister,
verlangend, terwijl ik daar doodstil sta.
En eindelijk, hoor ik ijl maar duidelijk.
De klanken van een mondharmonica.…
Puin
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 63 gemeenschap
puinresten, puinhoop
wanhopig biddend
naar Allah of God
in zinderende hitte
is angst kouder dan ooit
vechtend tegen het noodlot
stenen en modder zijn
overgebleven resten
waar 'gisteren' een bestaan
zo eenvoudig leek
de natuur kijkt toe
wat ze heeft aangedaan
ze is moe, zo moe
zelfs de wind heeft geen kracht meer
het is doodstil…
spiegel van de schoonheid
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.194 hey lief meisje
daar met je ogen zo groot
in de spiegel kijkend
doodstil en verslagen
alle pijn ontwijkend.
geef me die glimlach
laat me die trots zien
zo diep vanbinnen.
toon me de schoonheid
van ooit tevoren.
maak van je hart een bloem
en bloei open nu de lente komt.…
Herfst
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 287 Wat leefde, leefde om
doodstil te zijn bij de strijd
van het laatste blad
voor wie het twijgje wind
een storm was en dat,
half gestorven en verkleurd,
zich wanhopig vastklampte
aan moeders schoot, zo
nauw verbonden aan de
onzichtbare aarde, die,
in nevelen gehuld,
niet in staat was het sterven
van haar laatste kleinkind
aan te zien…