9988 resultaten.
Gedachten in de ouderdom 1
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 126 Ik heb stapels aan archieven
in mijn onbewuste mee te dragen
een dag is al een druppel in de oceaan
dat is niet overdreven
en het bestaat, zo lijkt bij mij, uit chaotische lagen
Van kennis en gevoelens, zeg maar al het wel en wee,
onnoembaar aantal ervaringen zijn in lijf en geest verweven
tot aan het moment van heden en ik lijk al ver in mijn…
Ochtend
poëzie
5.0 met 3 stemmen 1.139 De hemel is zo troosteloos grijs,
Het wil niet dagen...
De wind zingt in de bomen een wijs
Van klagen...
Ik hoor de droppelen nedergaan
In ’t neevlig duister, –
Voor ’t open venster blijf ik staan
En luister...
Zo stil is ’t overal om mij heen
Op donkere wegen...
Alleen het troosteloos geween
Van regen...…
Van eerder.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 695 Een dagboek zwart beklad
met een beetje kleur
misschien-
Wist ik dat het over was
want eerder kon het niet
verliezen-
Daarom zing ik
een afscheidslied
van eerder-
Om je te laten weten
dat ik aan je denk
altijd.…
Mogen wezen?
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 233 M'n hart, heeft een vriend maar dan als 'n pen
die pompt in plaats van bloed de inkt vooruit
zodat het op papier weergeeft wie ik ken
soms gevoelig maar zo kwam het tot dit besluit
mijn gedachten, laten voelen wie ik ben.…
jij en ons meisje en een beetje ik
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 271 ik zalf je met fijne woordjes
waarmee jij vroeger bij
ons meisje, van die rode
vlechtjes draaide
ik weet nog, aan het eind een
flinke krul en zij met haar bleek
gezichtje kende de wereld al
beter dan dat we beide dachten
maar jij, die me nu verzorgt me troost
op het bed dat stil van woorden
maar druk van gedachten zich uit
met kleine…
Alchemie
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 669 Geen emotioneel drijfzand
Geen oorlog in mijn hoofd
Hersengolven breken op berusting
en het heerlijk bevrijdende
van gelukkig zijn.
Loden herinneringen
worden tot goud.
Gekoesterd verleden
bedwelmt mijn heden
in een roes
van gelukkig zijn.…
Zoekende
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 64 Ik zoek al zwevend
van hoek naar hoek
zoek al zondigend
en jij hoort mijn gevloek
verontrust houd ik mij vast
angsten steeds niet geblust
wat wordt er dit maal afgelast
de wind blaast mij haast bewusteloos
Het vaste onder jou voeten
is drijfzand bij mij
ik zal het beslist beboeten
dat eeuwige verlangen naar een tegenpartij…
Het pad
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 97 nog weet ik de weg
zie aan bomen waar
de zon is opgekomen
heb drijfzand ontweken
heel verleidelijk maar
de gevaren niet vergeten
net als kleine lichtjes
die soms de richting wijzen
gelukkig kon ik ze ontwijken
ik voel mij niet alleen
het hele bos staat om me heen
alleen het pad dat er nog was is weg…
(l)
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 596 maar telkens voor het echt te laat is,
en 't drijfzand me omsluit
dan pak jij m'n hand en maakt me vrij,
en jij laat me zien wat geluk moet zijn..…
Onvruchtbaar
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 200 uit het niets strooi je zand in mijn ogen
onheilspellend niet minder pijnlijk
werp je barricades op waarachter
je veilig toekijkt, was je jouw handen
in onschuld om jezelf van iedere blaam
te zuiveren, veranderen korrels ineens in wijsheid
daar jij uit de leer citeert die niet de mijne is
blijkt het geheel gestoeld op drijfzand…
toevluchtsoord
netgedicht
1.0 met 7 stemmen 175 is leven ontsnappen
vluchten voor jezelf
het lichaam een klomp klei
tijd schrapt en schraapt
zet een paraaf
het land is zompig
in drijfzand zak je tot de helft
en het moeras zuigt tot je sterft
hoe harder je worstelt hoe sneller
er waadt een purperreiger en hij zwijgt
wij zijn meer dan vlees en bloed
wij zijn ons lichaam niet…
lege dagen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 278 als de kralen van een paternoster
glijden de dagen gestadig
door verveelde vingers
nu alle uren even lang duren
geen dwang bevatten
noch vlucht
nadert snel het geduchte moeras
waar de jaren wegzakken
in vergetelheid
graaien handen vertwijfeld naar houvast
maar verdwalen in het drijfzand
der herinnering…
Zon Zand en Zee
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 205 Heerlijk in de zon
Voeten in het warme zand
Mijn blik gericht op zee
Neem brood en koffie mee
Zalig zachte zonnestralen
Geven zand een gouden gloed
Zeebries streelt mijn huid
Meeuwen krijsen herkenbaar luid
Bijzondere schelpen
Op zandbanken gespoeld
Vanuit de golven uit de zee
Neem ik deze dag weer mee!…
Goddelijke intuïtie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 189 Iets of iemand spreekt in mij,
vaak wisselen we van gedachten,
maar niemand spreekt of sprak.
Steeds vaker neem ik besluiten,
die ik onmogelijk zelf kan nemen,
alsof een stille stem me leidt.
Altijd voel ik een aanwezigheid,
wanneer mijn gedachten zwijgen.
Geleerden noemen het intuïtie.
Gelovigen geloven in God.…
het huis van mijn moeder
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 203 door het open raam kijk ik
naar de naakte werkelijkheid
ik zie je schuifelen
op het dunne ijs
bevangen door twijfel
weet ik niet wat het betekent
mijn taal valt uit
ik sta met een mond vol glas
met een kapmes door het geweten
en drijfzand onder mijn voeten
voel ik even de wind van de vleugels
van de waanzin
ik kan de deur van…
kras
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 251 Dit is Riskant
Het woord ras
Het is Drijfzand
creëert afstand
Het boezemt
mij in
Een gedrocht
een monster
een woord dat
Tevoorschijn komt
Als zwarte stralen
Geen plek
Voor dat woord
Het is verboden in mijn hart
Omdat
Degene
die
in nood waren
In tijden
dit woord
Terecht vermijden
als Zwarte stralen
Het woord ras
Een leeg…
Ongerijmd
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 261 de gekwelde geest
voorbij de verdrinkingsdood
voorbij de koorts van een ongerijmd leven
Kunstwerk: ' Drijfzand meester worden ', 1994
Kunstenaar: Irmlinda de Vries…
Moment
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 281 Tijd staat soms schril
in oneindig loze momenten
uit het verleden stille prenten
vallen de uren en dagen stil
Totdat de tijd ons inhaalt
sloom en constant
bleek en broos vervaald
gebouwd op wankel drijfzand
Momenten, die traag vervagen
tijd aaneengesmeden
tot in lengte van dagen
langzaam weggegleden…
Verstild moment
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 365 Dit is zo'n moment dat de klokken even stilstaan
dat alle bomen hun bladeren verliezen
dat kinderen wenen en niet buiten gaan spelen
het is zo'n moment
dat niemand weet hoe het te stoppen
de bodem is drijfzand
je grijpt je geliefde bij de hand
drukt hem stevig vast
maar hij lijkt weg te glippen
het is zo'n moment
dat de wereld verstild…
Elke dag
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 362 Ik ken nog jouw gedachten.
Ik weet nog wat je zei:
“Geen zorg voor de dag van morgen,
dat zien we morgen wel.”
Die kalme zekerheid. Die helpt.
En ik steek mijn tong tegen je uit:
“Lach jij maar jongetje.”
Ik doe de lamp wel uit.
Antje.…
het ene uur
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 553 ze wacht
god weet waarop
ze wacht
eigenlijk nog minder dan dat
ze existeert
in een museaal vertrek
zonder teken van leven, plaats,
van kleur, vorm of gevoel
haar tijd bevroor
tot een onbeholpen klomp ijs
alles in en om haar viel stil
de wijzer van de klok tikt
tevergeefs de tijd weg
het ene uur is het andere
de Big Ben, ach,
op drijfzand…
Bang
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 220 Sprakeloos
Niet te bevatten
De controle kwijt
Wat doe je dan
Is er ergens hulp
Hoe lang wachten
Een warme blik
Medeleven vol begrip
Liefdevol word je benaderd
Ook door je buurman
Zijn dochter en zijn zoon
Maar dan weer alleen
In de woestijn van eenzaamheid
Je glijdt weg
Zinkend in drijfzand
Het geeft verdriet
Ze zien het bijna niet…
overwinnen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 615 Hoe de draagkracht
in het donker schrijft
uit het diep in de aarde
zich tot schollen verheft
het zwarte gat gapend
het begrijpen en de angst
op fragiele vleugels
met kunstig geduld
verworven uit de mens
hoe soms heel de wereld
aan je trekt met voeten
wortelend in het drijfzand
van schouders die naar
beneden hangen
de zucht het eeuwige…
Sterfuur
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 314 wie weet hoeveel de aarde torst
op de aangestampte hei
palen met mokerslagen geïmplanteerd
in haar uitgemolken borst
wie weet hoeveel gewapend
beton de hoogte in geschoten
haar grond verduisterend
waarop handel in drijfzand floreert
wie weet hoeveel schotsen
schuren boven laaiende vlammen
die aan haar longen likken, er
stervuren zaaiend…
Enkel de gedachte.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 79 Enkel de gedachte.…
zwart wit
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.205 De wereld lijkt wel zwart wit
Bestolen van al zijn mooie kleuren
Zelfs de prachtigste melodieën
Weten mij niet op te fleuren
Het drijfzand trekt me dieper
Zonlicht is plots verdwenen
De duisternis treedt langzaam in
En ik…..ik kan alleen nog wenen
Ogen zo groen helder van kleur
Kijken zo vaak in het verleden
Denkend aan jou mijn allerliefste…
uit het zicht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 106 zoals de taal van de
waaier het spectrum
van de liefde bestrijkt
de zwarte vogel het
onheil aankondigt
de zee telkens beetjes
zand wegspoelen zal
de in twijfels gedoopte
pen in drijfzand verdwijnt
de verbinding wordt verbroken
iemand zijn naam schrijft met
tegenstribbelende hand en we
tussen de tederheid en het
onaantastbare dobberen…
Waterstaken
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 157 Onbewoond slingert het pad
langs hoeves van weleer
de mat ligt verwaterd
niemand veegt voeten
van ver komt het daglicht
dat sporen snijdt in de waterspiegel
kruinen verankeren dieper
dan de wortels
herfstbladeren brengen accenten aan
in roemloos gestorven regen
ik mis de branie van vroeger
het kind in mij wil het beeld breken
maar…
Lichaam te zijn
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 79 in die brij
Van totaal onzinnige gedachtevallen
Die mij zo verraderlijk
Mijn vrije gedachten ontnemen…
De dubbelganger
netgedicht
4.0 met 32 stemmen 979 Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd
waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd
Gezocht in het Verre- en Midden Oosten
niets van jouw evenbeeld om mij te troosten
Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika
lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na
Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël
this must be heaven or this must be…