15163 resultaten.
Het intens verlatene
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 133 ik schreef
kleuren op
je huid
trapsgewijs
van licht
naar donker
je onderging
de steek
van het
puntig pluis
gelaten gaf
jij niet thuis
in emoties
die de kop
opstaken
voeren wij
op onbekende
wateren
gingen nergens
heen in het intens
verlatene waar
aantrekkingskracht
geen baas over
de polen was…
Babel
gedicht
2.0 met 3 stemmen 153 We bouwen aan trappen die naar de hemel stijgen
hoog prikt het skelet door de blauwe aanblik die
zich met diademen van sterren verlicht, rijzen
tekenen van twijfel, ontmoediging en frictie
aan gene zijde van onze horizon. De taal
verenigt, de arbeid verbroedert, en onze
zonden en makkes…
lage schaduwen
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 463 de dood lag voor mij, haast om op te rapen
maar ik was een kind, licht en onschuldig
herkende het geschuifel niet
van het donkere wachten, droef en zwaar
de muffe geur, een lijf in zwart
op de grijze muur hing haar gezicht,
streng en met harde vuisten,
voortgedreven door gebed
stemmen naderden uit fluwelen hoeken
en dwongen mij naar…
Uitgevlogen
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 216 De blonde haren van mijn oudste zoon
zij werden gierend razendkort geschoren
met grof geweld, alsof hij weer geboren
moest -'t was mijn verdiende loon-
zijn voorhoofd kleurde langzaam rozerood
terwijl ik zwijgend naar hem stond te staren
een hoge rug met krachtige gebaren
stond donker voor hem, groen en groot.
Iets deed mij uit dit wrede beeld…
VERLATEN
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 122 alles zal je ooit verlaten
het voorjaar dat plaats maakt
voor de welkome zomer
die weer verwaait door
de onverbiddelijke herfstwind
zoveel verlaat en komt ooit
en soms nooit weer terug
vaders moeders
zusters en broeders
gaan hun eigen weg
maar wat je er ook van vind
het verlaten uit het nest
van je laatste kind
bezorgt je ook weer…
Vader en zoon
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 2.661 Vader drinkt
zijn koffie lauw;
kijkt het ochtendjournaal
in zijn nieuwe flat,
waar kind noch vrouw
in past.
Hij rookt
tot aan de filter
en voelt zich
ongemakkelijk.
Hij roept zijn hond,
maar is zijn hond vergeten.
Hij zoekt zijn vrouw,
maar liet haar achter.
Een jonge vogel
vliegt tegen het raam:
dood.…
Somberend
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 789 Een droeve dompteur uit Almere
Moet positief denken aanleren
Het lijkt dan wel sterk
Maar laatst op zijn werk
Zag hij enkel leeuwen en beren…
Ellen
poëzie
2.0 met 23 stemmen 3.327 - Mijn Lief is zeer verlaten,
De nacht is koud en duister 't eenzaam land, -
O! mijn verlaten, - o! mijn arm, droef Lam!
Het doet zo bang om zijne Herder blaten,
Of die niet keerde, - en het halen kwam! -…
Een schamel geklap
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 150 had klanken geleerd
in melodieën die raakten
om van hen die ze hoorden
betere mensen te maken
speelde en zong
zonder kind of kraai
honden waren verdwenen
of namen de benen
droef werd het lied
in tonen die vluchtten
alsof de coupletten
ook wilden rusten
pas op het eind
klonk diep in het dal
een schamel geklap
de siësta liep af…
Krokusvakantie
snelsonnet
4.0 met 7 stemmen 150 De dagen lengen maar het weer zit tegen
De sprokkelmaand blijkt veel en veel te nat
Het voetpad zijpt en zompt, doorsijperd zat
’t Is droef, net Bloems ‘November’ door die regen
Droef ook door wat ik hier níét in ons land zie:
De krokussen zijn dit keer op vakantie…
Levensdans
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 676 Dans de dagen, dans de nachten,
dans het leven als een kind,
dat kort droef is, niet blijft zitten,
dat intens het leven mint.
Ook al kun je niet meer dansen
om het lichaam moe en stram,
dans dan maar in je verbeelding
als een kwaal je de kracht ontnam.…
Vaak bij dage
poëzie
4.0 met 2 stemmen 553 Droef zo droef breekt soms de maan
door het zilverig wolkenvlies,
dat ik u verloren waan,
eer ik u verlies.…
Jouw spoken
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 128 rustig terug gelopen
over het verlaten strand
jouw spoken werden
schreeuwend uitgefloten
door de meeuwen boven land…
memorabel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 240 gevlochten klanken
dwarrelen droef en donswit
de zon tegemoet…
TO PEEP OR NOT TO PEEP
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 485 Vanavond ga ik weer naar het toneel.
Als liefhebber ben ik in staat om uren
geconcentreerd naar de acteurs te turen.
Het is een zeer opwindend tafereel.
Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief
tegen het lage btw-tarief.
---------------------------------------------
Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald
dat peepshows toneelvoorstellingen…
To Be Or Not To Be
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 273 Wat geeft nu het leven zin?
En waar ben je het beste in
Een ieder wil zich manifesteren
Eigenlijk moet je alles uitproberen
Alles is een ruim begrip
En comadrinken is vet hip
Als je het overleeft een goede test
Is de beest uithangen, 'n manifest?
Ik blaf en iedereen is bang voor mij
Ik ben er als de kippen bij
Ik tok en kukel en ik kraai…
To BN or not to BN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 69 De ‘influencers’, oftewel BN’ers
met zoveel duizend volgers op het web,
doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”,
roepen klimaat- en pandemie-ontkenners.
Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na:
Komt influencer van influenza?…
to grunge or not to grunge
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 102 Hij was niet goed genoeg voor het echte werk,
dus nu speelt hij enthousiast in de kerk.
Met skinny jeans, lang haar
en semi-akoestisch gitaar.…
Gedragen door de wind
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 51 zij zingen
't hart hoe
droef en eenzaam ook
in huizen waar 't wenen
lachen schijnt maar plotseling
ontweken door 't vuur
en vlammend suizen
van de wind waarin 't kind
gedragen door de wind
is vrij onzegbaar blij…
Canyon blues
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 419 Geef mij de blues ik ben zo down
zing ze dan aan die oude rivier
laat ze klinken door “Old City-town”
over de velden en ook hier
zing droef, kom zing de blues.
Laat horen overal die song
van arbeid en van dwang
ieder die zijn verdriet uit zong
over dagen zwaar en lang
zing droef, kom zing de blues.…
Droef vers
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 787 Zelfs de regenboog
maakte me zo bang
dat ik mijn hoofd boog
Het was te mooi wat ik daar zag
en dat verdrietelijkte mijn dag
want ik voelde namelijk geen ontzag
Waar vind ik de
Verwondering, Bewondering
Waar heb ik het toch gelaten......…
droef te moede
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 61 hij houdt de ene hand
met de andere vast
tracht het trillen te bedaren
zijn verleden verscheurd
tot op de
draad versleten
het slaan van de golven het
krijsen van meeuwen
het wordt hem droef te moede
zijn gesloten roodomrande
ogen verdrinken in een
peilloze diepte…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
april
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 107 deel
wat is er veel – mijn kind –
om eeuwig
dankbaar voor te zijn…
Hoeveel?
poëzie
4.0 met 2 stemmen 620 Licht als lachen, droef als wenen,
zingend door de dagen henen,
baande ik mij een eigen weg,
deed ik goed, o liefke, zeg?
Alle wondren van vertrouwen
wil ik in uw ogen schouwen,
nooit heb ik genoeg bemind,
zwerver, dichter, wereld-kind.…
Mijn lied
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 671 Ach, mijn liefste
zo droef klinkt
mijn lied
in de nacht
dat het misschien verliest
aan schoonheid,
aan ritme, aan
praal en pracht,
maar droef blijft
mijn lied
- tenzij ik veinzen moet -
en dan vraag ik me af
hoe je vrolijk
zingen kan
als je hele wezen
baadt in
smart, als
het verleden je tart,
hoe kan je vrolijk zingen
als zelfs…
Bij leven
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 352 Een dag kan somber zijn
en een nacht zo droef
gekweld door angst en pijn
herinnering die men begroef.
Niet alleen schijn die bleef
van vreugde en geluk
maar ook woorden die je schreef
maakten zoveel stuk.
Ook niet de dag dat je heenging
ligt voor mij moeilijk en droef
’t is die ene herinnering
dat jij voorgoed m’n naam begroef.…
juli & congo
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 161 juli
jubelend breekt bij mij in
merel en licht
&
congo
die ogen van dat meisje
nog altijd droef…
Sinterklaas
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.351 "Neen, kind, dit jaar zal Sinterklaas niet rijden."
'k Verbeet mijn leed en kleurde stil mijn print -
En toch, verrassend, zond de milde Sint
Ons elk wat moois, om d'avond hem te wijden.
Maar stug, ondankbaar, bleef ik droef gezind.
Pret zonder voorpret kon me niet verblijden.
'k Gaf ál mijn kracht aan klachtloos heldenlijden.…
Zomermiddag
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.278 Ach kind, weet ik nog of ge droef zijt,
Weet ik nog of ge lacht of niet?...
Ons lachen en twijflen en wenen
Vervliegt in 't gestraal als doom,
Verbrandt als de morgendoom.
Het licht, kristallige bronne,
Vliet met de uren zo stil van de zonne...
Hoor 'k het licht, of de soezende boom?…