34250 resultaten.
Goodbye Frank
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 58 liefst
Verdringen wij
Wijnaldum Memphis Malen
De Pay De Roon De Ligt
De Boer De Jong De Vrij
Oranje's roemloos falen
Ongekende averij
Er viel geen winst te halen
Opnieuw waren de Tsjechen
Veel stugger en veel slimmer
Veel snuggerder en beter
Maar hadden door roodLigt
Ietsje meer geluk dan wij
So goodbye Frank
Good luck in China
Or…
Je sculptuur verschraalt
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 107 ten koste van jezelf
je sculptuur
verschraalt tot
essentie van bestaan
toch ben jij er niet
aan onderdoor gegaan
maar als een feniks herrezen…
Uit de as die ik achterlaat
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 76 heden is er niets van gekomen
maar ik ken de plaats
waar ooit mijn feniks zal rijzen
uit de as die ik dan achterlaat…
Liedje
gedicht
3.0 met 9 stemmen 7.480 's Nachts droom ik van vogels en laaiend vuur
En hoor verward gekras,
Maar een lied rijst in het morgenuur
Als een feniks uit as.
En van de liefde verbleekt het rood
Tot de smetteloosheid van het kind —
Er is een zuiverheid van de dood
Die reeds in het leven begint.…
grotvis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 62 als zij toevallig kruisen
-amper een rimpeling-
zijn ze reeds voorbij
achter blinde ogen
zwemt hij:
duisternis
blijft hem bespaard…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Advent
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 201 De Feniks heeft, zoals voorzegd,
in Davids stad zijn ei gelegd.
En daarmee in de donk're nacht
De wereld weer het licht gebracht.…
Licht
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 633 er is geen duisternis
die niet wordt verdreven
door een licht
van hoop en leven…
Sterven of leven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 132 Van het sterven
kijk
daar is er licht
van het leven
kijk
daar is de duisternis…
Licht
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 485 Zonder licht is er geen leven
We zouden in de duisternis bezwijken
En nergens naar kunnen uitwijken
Maar gelukkig is ons licht gegeven.
“Ik ben het licht” zegt Jezus onze Heer
“Wie in mij gelooft, zal niet sterven
Maar zal het eeuwig leven verwerven.“
En daar heerst geen duisternis meer.…
Ijsbloemvlinder
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 108 ik heb vandaag mijn
eerste ijsbloemvlinder gezien
als feniks de warmte ontstegen
hij zat in lichtrood ontwaken
op de grens tussen dood en
nog iets van dit leven maken
uit kristallen groeiden zijn
vleugels schoksgewijs in het
adembenemend koude verblijf
door een opgaande zon
kleurde ijs in het brekende
licht tot een feeëriek gezicht…
Duisternis
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.285 moed
de hoop vloeit weg en keert niet terug
de duisternis blijft over, de rest lost op in het niets……
Duisternis
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 669 Binnen in mij is het duister
Diep verborgen in mijn hart
Maar ook zichtbaar in mijn ogen
Zo gevoelloos, zoveel smart
Leeg en niet meer te vervullen
Onherstelbaar en verscheurd
Laat me schreeuwen tot het einde
zodat mijn lichaam met mij treurt
Mijn hart vervult zich met het duister
Mijn lichaam vol met angst en vuur
Haat zal in mijn ziel…
Duisternis
poëzie
3.0 met 27 stemmen 3.800 Hij heeft zich jegens mij in het ongelijk willen
stellen,
opdat Zijn schijnbare onvolkomenheid mijn liefde
zoude ontroeren en ontrusten,
opdat Zijn schijnbare duisternis mijn liefdesver-
langen des te dieper zou doen glanzen.…
In duisternis
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.318 Weet je nog van de parkeerplaatsen
waar ons bloed opspeelde omdat we
elkaar wilden. Soms spanden koplamplichten
tegen ons samen soms viel er iets uit:
speciaal voor ons zei je, een knopje om
in naam van onze liefde.
samenvallen in een soort somber
onecht neuken, en zelfs dat is
hard gezegd voor wat wij deden
wij hadden voor elkaar
wel…
Duisternis
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 512 Duisternis, alleen verscheurd
Geen licht, wat me kan bereiken
Het zwarte als een kooi om me heen
Ik kan me niet bevrijden
Het is te diep, te zwart
Mijn oren horen stemmen
Maar mijn hersens niet
Mijn ogen dicht, voor het licht
Zodat ik de uitgestoken handen niet zie
Alles gaat aan me voorbij
Geen vreugde, geen warmte voel ik hier
Het is…
duisternis
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 631 de duisternis valt als
een deken
over mijn wereld,
mezelf beschermend
voor mijn gevoelens
de duisternis van de nacht
laat me even
de rust vinden,
mezelf bevrijdend
voor een dag
de duisternis trekt weer op
na een eenzame nacht,
mijn gevoelens onthuld,
waar ik mezelf
heb achtergelaten
in een zee van tranen…
Duisternis
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.054 Waarom is de dood zo zwart
Zoals het lot ons tart
Een leven van verlangen
Ja echt, de dood treft alle rangen
Zoals het leven wordt genomen
Want Hein zal toch eens komen
En denk ik aan die ene keer
Dan weet ik, er is geen ommekeer…
Duisternis
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.094 Er roept Iemand: je vergeet Mij
Het is een stem die maakt je blij
“Ik zal je voor altijd Licht geven
Want in jouw hart zal ik leven.”
De duisternis wijkt voor Zijn Licht
Opeens zie je weer een gezicht.
Je ziet je zelf in de spiegel staan
En je hoort het hart regelmatig slaan.…
Duisternis
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 905 Het einde van een tijdperk
is meteen het begin van iets nieuws
in je armen was het zo mooi.
Het einde van mijn wereld
hoe graag ik blijven wilde
en nu verdwijn in het onbekende
Het vervagen van onze wereld
wegzwevend uit jouw armen
terwijl de smaak van tranen bitter is.…
Duisternis
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 123 In een dal van duisternis
ploeter ik mijn bewustzijn voort
ik zucht en ploeg verder
pijn behoeft geen woorden
aanraking verstikt mijn gevoelens
en klap dicht door te veel liefde
die ik nooit eerder kreeg
als je niet kunt kijken
voorbij jezelf
en ik de woorden zwijg
die ik had moeten zeggen
_toen de duisternis mijn ziel binnen…
duisternis
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 113 ik word wakker wanneer de gouden bol reeds
hoog aan de hemel staat
de ochtend is mijn vriend niet
en er is geen vastomschreven reden toe
ik hou van de zon
ik ben in de ochtend nog te moe
en ik verlang naar dat mooie hemellichaam
uiteindelijk is zonder het mooie licht
met mij gedaan
het ontneemt alle zicht
en ik weet nu wat het is
duisternis…
Duisternis
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 165 Over de duisternis.
Tegen de avond, in veel gevallen,
Is de duisternis vaak gevallen.
Nu denk u wellicht,
Die viel languit over het licht,
Dat zelf ook weleens is uitgevallen.
In dit licht stelde ik zelf vast,
Dat men hierover nog in het duister tast.…
Duisternis
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 212 Duisternis, ik weet het
er is zoveel over getwijfeld
ik kon de ingang niet vinden
was in de worsteling te wrang
voor eenzijdig niet beminnen
en ik hield het beetje licht ook vast
in mijn grijpgrage vrouwenvuisten
vol onbegrip, maar met vertrouwen
dat onze vergissing niet blijvend was
of weg zou kwijnen in de tussentijd
ik hield immer jouw…
Duisternis
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 311 In mijn diepste duisternis zal
ik je wezen diep liefhebben en
God vragen je te vergoddelijken.…
Duisternis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 146 Droevig en alleen
uit de wereld;
is het landschap heel gedwee,
stil vredig en zacht.
Teder welt de bries
en raakt het goudkleurig tapijt.
Roekeloos zoals d'aanraking van een veer;
neerdalend als duisternis'ommekeer.
Is er niets meer te verwachten,
stil sereen de morgen afwachten.…
Duisternis
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 836 Langzaam strompelt hij voort
door de stille nacht.
Eindelijk is hij bij de poort,
waar iemand op hem wacht.
Dan… een laatste stap misschien,
blijdschap was het laatste wat hij zag.
Hij zou nooit meer het zonlicht zien,
toen hij voor eeuwig in haar armen lag.…
Uit de duisternis
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 369 toen ik vroeg als vogel uit de duisternis…
Duisternis
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 125 Als de duisternis neigt in de vallen
vergaap ik mij aan het laatste licht
als een gulzig jeugdig jongetje wat
de laatste restjes gretig verorbert
'T daglicht bevalt me het beste, goed
maar de nacht zie ik niet als kwaad
en wat het daglicht niet kan verdragen
gaat met en aan mijn slaap voorbij
Dan komt er weer een nieuwe dag
de duisternis…