Alle inzendingen over dwaalspoor

Ik was zo loom, ik was zo moe, Ik was van wantrouwen zo oud, Ik was zo loom, ik was zo moe Van het dwaalspoor van al mijn passen.…

Gemarmerd naakt onder een kruisgewelf Hij schoof er hem puffend af Tot hij aan brokken, splinters viel Noemde hem kobold Vaagde hem door het kerkportaal Toen haalde hij Aphrodite van onder het stof Het schuim van de branding nog op haar lippen Gooide haar met een brede zwaai erbij Sloeg murmelend een kruis De antieke pastoor zit op een dwaalspoor…

(Miles Davis) lippen trillen tegen de tuit de klank dringt hoog en helder door een fluwelen boor graaft een gang door het smeer schampt het aambeeld, schendt het weefsel in het tere slakkenhuis van mijn oor in een hecht spel, een kwintet met drum en bas, piano en sax dwingt hij me op een dwaalspoor cool jazz en groove en funk ken eerst…

Ik zou mijn leven voor je geven, je bevrijden uit Alcatraz of de Sing Sing, al je vijanden vermorzelen, je kastelen schenken, de duurste juwelen en parfums, je hebt het helemaal mis, want als je iemand kunt vertrouwen, dan ben ik dat en niet het dwaalspoor met de gnomen.…

Paden die niet doodlopen maar dwingen tot dolen dwaalsporen die de weg wijzen. Vallende vogel, scheur in de schedel. Ach al het aangetrapte, al het bezworene. Al het vergetene. Verbeten was je het grind. Je schuurt de zerken met je laatste tranen. Alfonsina gaat naar Tarragona: Adieu, adieu.…

Een dwaalspoor vóór de schreden, En de eindpaal ongewis, - Zoo zoeken wij beneden Wat niet beneden is. Tot we eindlijk, duizendwerven, Bedrogen en misleid, Vermoeid zijn van het zwerven Om niets dan ijdelheid. Dan slaan wij 't oog naar boven, En zien der heemlen pracht, Vertrouwen en geloven, Dat dáár het heil ons wacht.…

opblaaskano opblaasdolfijn opblaaspop popmuziek palingrokerij beleidsambtenaar bridgeclub dwaalspoor ontsporing ontsproten verstopping stapsgewijs wijsgeer hovelingen onderdanen Denen Finnen ontginnen piloten grenadine tuimelaar moedermelk zoogdier rust bewustzijn fijn fijnzinnig rijp vrucht tijd gewichtsloos loos alarm sterrenwacht…

siddering van de schicht door het hart van de enig ware ook in vreemde bedden uiteraard weer alleen gelaten na de schijn van een momentum een deeltje van jouw schaduw in de grot van een onbekende misschien jouw schepper de niet te herroepen woorden ener gewassen gewaarwording temidden van onkruiden troebele dampen van jouw weg enig tussen dwaalsporen…

brokstukken omringd een bemodderde hand in een plas de verscherfde spiegel van een klatergouden maan onder de lichtkroon der vorst door saletjonkers verraden de ketterse bisschop onthoofding getekend decreet van de rechtbank gekanteld de dobbel onder een vilten hoed het oordeel gestorneerd door falsaris tot vogelvrij gewend veinzend dwarrelend dwaalspoor…

verbrand het verhemelte Vind een schroeivlek op de tong Spurt vloekend naar buiten Hoofd in de nek Mond wijd open De motregen blust Terwijl de engel zwijgt Bijna verbaasd en vleugellam naar beneden tuimelt Hoor ik behalve de leegte jouw gebroken stem De motregen fluistert ‘enzoverder’ Op een toon die gemakzucht verraadt Ik hijg langs het dwaalspoor…

koeien van de boeren in de farms goed kunnen grazen het bewind van de president veroorzaakt chaos america is van god los in de gekte van de tijden laat hij ieder individu opnieuw voor zijn rechten strijden een rit los van het spoor van de historie een blanke amerikaanse vuist een miljonairs baas is hij geniaal of een dwaas een dwaalspoor…