Alle inzendingen over een Anna

Anna, je bent nu vijfenzestig jaar geworden één jaar ouder, één jaar minder jong maar je weet het is maar schijn je was, je bent, je zal altijd zijn Anna van de bergen, Anna van de bossen, Anna van de zee altijd en veel langer Arnold van de bergen, Arnold van de bossen, Arnold van de zee…

heb jij ook soms nachten dat de slaap niet wil komen dat alles, zo onbelangrijk voorbij blijft spoken alles blijft malen in schaduwen op het behang heb jij dat ook Anna en ben je ook bang dat er geen vrede valt te ontdekken in de vlekken op het plafond hoor jij het zuchten treden kraken lieve Anna soms is een ochtend niet eens meer…

AnnA, Suus, Bob.. Uitvreter, Titaantjes en Dichtertje. Drie titels van Nescio, pseudoniem van J.F.…

In een supermarkt in Gouda Liep jij met de lach als Anna. Dat hemelse gezicht Dat mijn nacht verlicht. Had ik je nu maar bij de kaas zien staan.…

leeft nu als huisvrouw, verloofd met die burgerman die ze niet zag staan Hij was er toen haar ster was gedoofd armlengte bij hem vandaan zag ik Anna gaan van het vuur dat haar eens bewoog beroofd…

‘Anna’, zegt Anke. ‘Anke’, zegt Anna. ‘niemand zijn wij’. ‘wij gaan voorbij’.…

- En 'Anna' werd ze toen genoemd. Een palindroom was dus d'r naam. Er zei een artisfunctionaris: ' 'k Ga controleren, of het waar is' en vroeg ernaar. D'r pa zei: 'Daar is m'n Anna: palindromedaris.'…

Ik vergeef Anna de slechte kwaliteit van het leer, maar ik stuur haar wel een claim van jewelste.…

Anna, Hannah en Reinier Die zusjes van Ireentje Wüst En 't neefje van Hans Achterhuus Die waren gisteren nog hier Met Natan (zonder h) en Suus Die kletst de oren van je kop Ze zei niet eens ik ben de Bob Maar ging goddank op tijd naar huus Ik krijg van haar altijd een tic Maar Ada geeft mij echt een kick Met zuster Anna heb ik schik…

Toen Anna even voor z'n spiegel stond, beproefde zij d'r pas verworven kracht en viel algauw in slaap en op de grond. Het leven ging voorbij, doordat ze 't liet. Hij had z'n kennis kennis bijgebracht, maar haar bij kennis brengen lukte niet.…

Dit is de dag van 'Kik', 'Reinier' en 'Bob' Van 'Suus' en 'Ada', 'Otto', 'Natan', 'Anna' Het 'level' van het 'meetsysteem' van 'Hannah' Maar 'mooi dit idioom'? Een flink getob! Met nog een keerzij: veel zal er niet komen Mijn hoofd wordt dizzy van die palindromen…

Anna Enquist wil nog wat beklijven Al dacht Opzij dat zij ermee ging stoppen 'Ze praatte niet in one-liners en koppen Dus heeft ze vast geen zin meer om te schrijven' Wél doet zij volgens de geruchtenstroom Symphonica in Rosso (Gelredome!)…

het lege mussennest in de laurieren moest optimaal van hogerhand gevuld een hemelvogel rein in hart en nieren van erfsmet vrij heeft Rome ons onthuld die beelden sneed van joachim en anna deed amos kurzweil dieper mediteren het hunkeren zag hij vervuld het manna dat de zwarte dame weet te keren eens viel mijn musje van het dak geschrokken…

Het verrukkelijkste meisje aller tijden ben jij, vanuit vierentwintig duizend kussen geschapen Jij zoent alle heimwee weg, net zo teder als heilige Anna en ik fluister vierentwintig duizend maal dat ik je lief heb…

En dat ik het dan ook nog moet horen via Anna. Ik voel me gekwetst en ben heel boos. Had jij daar een reden voor? Of was je gewoon harteloos?!…

Als ik dood moet help me dan Uw stoute Anna…

voor de zekerheid bel ik haar om te melden dat ik er ben midden, onder de kerstballen Zij is bezig met haar jas komt eraan is bijna onderweg Even later met haar actetas kiest zij een tafel bij de deur Haar lange lijf in wol verpakt straalt zij zachtheid uit onbeslist moeheid van een lange dag Ik heb haar zeer gemist we praten over Anna…

lichte ogen als druppels regen uit zijde gesponnen kindergezichten ik wil jullie namen in alle talen noemen terwijl de wereld boven ontploft luchten bezwangerd van kogelwolken van zoekgeraakte levens kristallen stemmen onderaards lichte ogen als druppels regen aan zijden draden Nazar Anna Vitaliy Iryna hoe teer raken jullie…

LOOS GEFIEDEL BIJBELHEIBEL Wie zich met haring spijst Hem zal geen kwaad genaken Hem zal de dood niet raken Totdat hij is vergrijsd ’t Lukte de reder niet Zijn vrouw zwanger te maken Onder het huwelijkslaken Naar tarbot rook die griet Anna, ‘gramstorig grauw’ Baarde hem wel een zoon Ach, toefjes blauwe lucht Hoe drijft God in het…

berstensmooi zeepbelgedroom Ik manoeuvreer - en gij laat loom alle verantwoording aan kant Wanneer wij op een klip vergaan zal ik u trouweloos verlaten Ik kan uw liefde niet bestaan en derailleer in eigen baan zodra daar weerkeren de straten, mijn pauperhart, mijn schoenzoolgaten ----------------------------------------------- uit: Anna…

Al sedert twee millennia ligt aan de oever van de Waal een glooiende idylle heuvelrijk rond Heyendaal de benedenstad een baaierd waar de massa's binnenstromen grote golven van Sint Anna tot de kadeboulevard maar er heerst nu weinig gêne wild doen lijkt meer in de mode 'wandelaars' doen hun naam eer aan, laten het in tuinen lopen…

en ween bij mijn uitvaart zelf laat ‘k geen traan meer m’n geliefde anna catarina wel elk verdriet is van korte duur muziek brengt allen hogerop tijd voor een ontmoeting met hoe je lacrimosa was bedoeld was het nog mooier geweest als je ginds langer was gebleven jou verwacht ik heel spoedig deze eeuwigheid duurt niet lang dan altijd…

mijn lieve vrouwe* in mijn bed vers stro want ik wil van u houen *volgens de legende heeft Anna, de moeder van Maria, omdat haar dochter moeilijk de slaap kon vatten, een zak met deze gedroogde geurende plantjes, onder haar matras gelegd en sliep ze.…

je gezicht raast o lieve onzichtbare engel je redde ook onze dochter van neervallend geweld op de seconde nauwkeurig eeuwige dankbaarheid betoon ik reeds hier niet alles is toevallig uw hemel is engelenrijk en ook nog zo vol muziek mozart en bach musiceren toch wil ik graag nog blijven geregeld toeven in de armen van mijn lieve anna…

toen jaren geleden jou sara ontmoette droomde jij al van elisabeth te zijn om vandaag dan twintig kalenders later op weg naar debora in de spiegel van het leven anna te begroeten waar zeventig nu jou het leven kroont tot grande dame wil jij steeds nog niet dromen en weten van welverdiende rust pak jij de jordaanse wortels om de plaat…

Dag Anna.…

Dag Anna.…

Nu volsta ik, na Anna, kayak en levensnevel (Kees van Kooten), met een palindroom op Paul Verlaine, de geniale dromer en herfstdichter bij uitstek: Rue Verlaine, génial rêveur.…

Anna droomt zich graag kast een groot buffet, met glaswerk bovenaan ze zet er borden in en laat ze staan gerangschikt volgens maat en kleur -en schalen, nauwgezet van klein naar groot opdat ze ziet welke ze vullen wil, met gaven die de dag haar bood des avonds, op een bord, een schaal of koppen van de ruitjesplank, oorloos naast een klein…

Noem me Anna en ik ben gewoon de buurvrouw die gelukkig zwaait als ze een taart bakt of de hond uitlaat.…