Alle inzendingen over eerste zon

Als lijsttrekker zal hij geen cent frauderen Noch rare taxiritjes declareren Het maatje van de maffia is tam Helaas was voor hij werd gepresenteerd Zijn eerste zoon hem ijlings al gesmeerd.…

Een eerste zoon voor Wesley en Yolanthe Ze dachten eerst aan Piet maar het werd Xess En niet per ongeluk, gewoon expres Maar ja, je hebt het recht je voort te planten Straks 'Xava Kinderkleding', kan niet missen Nu hopen dat de kleine niet gaat slissen.…

ogen die dichtvallen misschien jouw ogen wie weet die van mij een soort sluimer die je overneemt van de sluimerende ander in de schemer van de kamer op klaarlichte dag en buiten stemmen van jonge dochters in de eerste zon…

De kou verdween En jij ontbloeide Zachte kleuren van De kersenbloesem Felle schakeringen Van geknoopte obi Verzonken ben jij In de kimono van lente Ik zie je staan Met parasol als schoon attribuut Die je gelaat In schaduwen verbergt De kou verdwijnt In de stralen van de eerste zon Doch zorgt jouw aanblik Voor de eerste likkende…

er knapt iets en je valt cirkelt kleuren op de wind vult het herfsttapijt met donkerrood het is geen sterven en of dood jij die groen ontlook in lentes eerste zon en naar de zomer groeide de bloemen ruikerde in volle zon hun vrucht beschermend weer omsloot het donkerrode sluiten geeft jou de levensrust om als voorjaarsgroen weer…

jij voelde meer wenkte de hemel zag je ogen lichten toen de eerst zon je lach verguldde waardoor warmte ineens zichtbaar was en speelde in energetisch zijn het waren geen magische krachten of mystieke invloeden van tijd en materie dat wat wij ervaarden was het gespiegelde universum in de majestueuze gestalten van ons twee…

zon…

Hoe vaker de zon ondergaat des te helderder verschijnt ze aan de horizon. Wordt eerst zon en aanschouw dan de wereld in vol ornaat. Te vaak zoeken we naar het waarom en hoe en komen niet aan leven toe. Schep ruimte voor het heden. Focus op de toekomst. Niet op het verleden!…

het afscheid komt van ver telkens weer wanneer de woorden zijn volbracht, verdreven naar de donkere ruïnes van het gelaat ik keer terug; houd de wacht behoedzaam bij de eerste zon als zou het sterven geen naam meer hebben geen fluistering of klank, niet hier en halverwege niet voor jou en mij van ver, van ver, van zo dichtbij…

Ma nooit een kus warme hand troostende arm lief gebaar of lekker knus nooit een klein cadeautje interesse in mijn interesse geen liefde geven gevoel als weggebleven waar was je toen mijn eerste zoon geboren werd en waar ben jij nu heb ik daarom verdriet? niet neen! maar… doordat jij hebt beslist hetgeen ik heb gemist.…

zon laat het me verhalen zonder nood aan strijd met wegen en wikken wankele woorden schikken je mag over mij beschikken zoals ik soms over je tijd…

Misschien kon je het niet vertellen In wezen lijkt me dat nu zo gewoon Jij schonk me immers je eerste zoon Nu mag ik hém niet eens meer bellen Lief je had me niet zo mogen kwellen Ik zag mezelf al met die kroon En daarom kreeg ik je verraad als loon Frappant, hoe dat soms op komt wellen Was dit voor mij toen te voorspellen Al dromend naast…

Te voorschijn komen door de warmte van de eerste zon. De simpele schoonheid dragen als druppeltjes uit een waterbron. Geven het jachtig leven een ander ritme aan. Tulpjes hier en daar, waar ze ook staan. Fluisteren in bloementaal 'de heerlijke zomer komt eraan'. Een bonte kleurenmengeling op een stralende lentedag zomaar ontstaan.…

Het aanbreken van de dag Waar een zonnegloed over het landschap lag Kristallen rijp blinkend in de eerste zon Jouw dag in de hei begon Alsof het landschap slaapt met een koude deken Je hebt naar het opkomen van de zon uitgekeken De fascinatie vanuit het heelal Waarin lichtweerkaatsing sfeer geven zal Je bent er op uitgetrokken langs heidepaden…

En ik luister dankbaar, ik leg je te koesteren in de eerste zon tot je een bruin kleurtje krijgt, en ik verscheur en verscheur, en je knikt genadig: zo kan het, nu mag je de bundel wel aan me opdragen. -------------------------------------------- uit: verzamelde gedichten 1941-1981, 1981.…

Nog verder draag ik mijn verleden het weelderige riet in waar de mandjes groeien bruinverpakte gorzen de wacht houden over elke doodgeboren lentemorgen en vroege klanken stroomopwaarts de eerste zon ontmoeten Een rapsodie in tegenlicht bewaakt de ijle dijken in de laaghangende kilte trek ik mijn rietkraag verder op buitendijks wachten…

zon waarom het zo gaat, waarom de ochtend in ons klaart er is een weg in wat we zwijgen in u, in mij en in dit nog wit omrande nieuwe jaar *mijn dank aan allen voor het afgelopen jaar*…

Ons lief kindje, nog zo klein en teer Zo onschuldig en zo wonderschoon Onze kleine jongen, onze eerste zoon Ons toebedacht door God onze Heer. In een feestelijke dienst, op zondag Mocht ons kindje worden gedoopt Waar we zo lang op hadden gehoopt We werden vervuld met diep ontzag.…

Ik ben Godin in 't Land der Blinden omringt de eeuwige nacht mij met Demonen Geesten van gestolen kinderzielen heb ik onder mijn hoede Ik was de eerste Dochter uit bloed en klei gevormd de eerste Zoon gelijk de strijd bijna verloren toen ik trappend onderlag riep ik mijn Vaders Naam Zal ik de vleugels die mij droegen op mijn vlucht…

We kregen onze eerste zoon. We huilden van geluk. Ons leven kon niet stuk. Het was er toch zo heerlijk, ik denk dat steeds maar weer. Er groeiden zomaar grote bossen narcissen, als een kind, zette ik ze overal neer. Ik vraag je: "Weet je nog?" Dit was wel zestig jaar geleên.…

Quil u van hart tot hart hier welkom heten tis beter zogezeid dan één op één u moest verdorie anders toch us weten hoe vaak mij voor de mond komp wattik meen Durris al zo veel ongein in de zin en daarenbovendien nog per gezin ook tienmaal zoveel onzin in de gein dat Son en ik u graag ten dienste zijn We maken zo met alle Nederlanders…

Ik heb de oorlog meegemaakt en doe dat nog bijna dagelijks de oorlog van wijlen mijn vader en ook die van wijlen mijn moeder Hun pril huwelijksgeluk wreed verstoord hun eerste meisje traumagevoelig door het bombardement op Rotterdam door de ontstane werkeloosheid: armoede Hun eerste zoon kwam midden 1941 hun tweede dochter oudejaarsdag…

de eerste ik til je op zo jij kan zien over alle bergtoppen heen het einde van de tijd en jij bent het prille begin van een nieuw geboren ochtendzon die mij bijschijnt in ijzige koude winternachten en dan jouw lichaamsgolven ook dan met mijn gedachten kunnen dansen tot de zon ondergaat…

Het besluit is gevallen Het boek is uit Zomaar dichtgeslagen door hem Of heb ik stilletjes gewacht tot hij het boek zou dichtdoen? Het besluit is gevallen Ik moet mijn pad Weer alleen gaan kiezen Zal ik dat snel met plezier weer kunnen? Het besluit is gevallen Een nieuw boek uit de kast gepakt Met nieuwe hoofdstukken Hoe zal ik die…

Zomaar een zomeravond nog voor de zomer begon Heb ik jouw warme, lieve blik Op mijn netvlies gezet Die ogen waar ik 6 weken van dromen kon Straks zie ik jou daar weer Vragend zullen mijn ogen De jouwe gaan ontmoeten Ze zullen vragen naar meer Zal jij al open staan voor nieuw leven Gekwetst bedrogen geknakt bezeerd Heeft zij jou achter…

Diep van binnen Zijn mijn laatste woorden zoek Druppelen mijn zoute tranen Net over het randje Van de volgelopen emmer Ik zou wel willen schreeuwen Ik zou wel willen huilen Ik zou wel willen krijsen Maar ik doe het niet Diep van binnen Is het laatste hoofdstuk uit En toch kan ik het boek Niet wegzetten in de kast Ik pak het steeds weer…

Geschonken kusjes door jou op gestolen slapende momenten bewaar ik in een laatje bekleed met jouw tederheid vannacht verlangend naar meer véél meer……

Sommige momenten zijn onbetaalbaar onberekenbaar onbewaakt onbepaald onbeschrijfbaar onverklaarbaar waardevol tastbaar goud zo’n moment was zaterdag Café Esprit Amsterdam Jij en ik ook ik besef dat ik met jou met ons voorzichtig moet zijn en zal zijn…

Kom geef me je hand en laat je gaan ontdek wat liefde echt kan zijn dat liefde oprecht kan zijn Kom geef me een kus en laat je gaan proef wat liefde fijn kan zijn dat liefde klein kan zijn Kom geef me je hart en laat je gaan voel wat liefde goed kan zijn dat liefde moed kan zijn Kom kijk in mijn ogen en laat…

mijn liefde, mijn zorgen voor hem Ik gaf me Heel mijn stem Al mijn liefde Iedere morgen aan hem We gaven elkaar haat en nijd dagenlange stiltes bitter verwijt dus na maanden verdriet van te verkeerd geven ben ik weer rustig en blij In mijn jonge leven geef ik de mooiste stem de beste zorgen, de meeste liefde voor het eerst…