Alle inzendingen over eigentijds

ik heb alle toeters en bellen weggedaan wilde alleen iets hebben waarmee ik kon gaan geen namen of andere herkenbaarheden zij verwijzen bij verdienste al snel naar het verleden waar het object belangrijker dan functie is geworden en zijn eigentijdse doelstelling snel heeft verloren langzaam kom ik zo uit bij mijn eigen lijf dat…

tot zo en dan gewoon puur op karakter zij aan de vaat en hij alleen met zijn verlangen een droge vaatdoek in de hand elk kopje een gedachte nat achter het oor zij alhaast in dromenland de nacht alvast in het hart vertederd door het keukenneon hij droogt wel zijn verlangen als een Robin-theedoek-Hood tegen al het eigentijdse bloeden…

verslonden door de nawee die haar bekken samentrok, terug- geslokt door de vertering van haar ziel het had een vertaling van de bijbel kunnen zijn, dan wel testament loos en zonder nachtelijk geschreeuw het water reeds gelost, de sloep stond droog op de bodem van het hiernamaals, de klei gekneed in de vouwen van het gezicht dat nu eigentijds…

de gouden krijgers op pad schrijven eigentijdse verhalen over nimmer sagen, ze dwalen even ver als ooit hun vaders een duale natie op het spel voor even alles gewoon niets dat jaren heeft bewezen bij tijd en wijlen te bestaan de keuze wordt gekleurd een boom of eerder weg de buurman aan de macht om gewoon te kunnen huilen onbegrip in…

Mijn naam in vergankelijkheid gehuld, iets in mij blijft mysterieus onvervuld, wie ben ik, met een eigentijds bestaan, een doordrongen gevoel van teruggaan. Teruggaan, waar mijn ziel ooit begon, uit de mist, naar de eeuwige lichtbron, niemand vertelt mij welke weg te gaan, geen deur die ik werkelijk kan toeslaan.…

een vervallen burcht de armen spreiden is de dood misschien een metselaar die tijd en begrip mengt om het tenslotte te metselen naar zijn eigen waarheid, die weliswaar hoekig maar toch afgebakend het zonlicht kruist met de degens waardoor het is verwond ik ken geen kerk waar deze trein passeert geen molens zonder valse naam, wel een eigentijdse…

Spraakkunst krijgt zo een eigentijdse communicatieve vrucht. Ogen rusten koortsachtig, geen oog meer voor de medemens. Bereikbaar zijn is een grote zegen, maar het verlangen tot menselijke verbondenheid blijft toch onze echte wens.…

Zijn het de voetprints die ik achterliet in het onbeschreven zand, waren slechts een kort leven beschoren gedraaide realiteit op een morgen als ik ergens anders ben ik rijk of berooid door de eigentijdse wind of de regen etst in de vervlogen teksten van mijn afwezigheid of er iemand voor mij was geweest maar wie ik werkelijk was en wat…

Het zijn slechts voet-prints die we achterlaten voor de eerste stap nog onbedorven zand, waren slechts een korter leven beschoren dan gedacht de bezem van de tijdswind kwam eerder dan verwacht als ik ergens anders aarden kon ben ik rijk of berooid door eigentijdse en vervlogen symbolen gedwongen afwezigheid dat er al iemand voor…

het dek blinkt relingen alom zon kaatst koper door patrijzen lager wal keert boeg en romp een waterspiegel toont afgrijzen opgetuigd met zeemanskunst het scheepje zonder lading matrozen paraderend op het dek niet wetend dat de bodem lekt de kapitein in loondienst van de tijd en heersende moraal jaagt eigentijdse passagiers van boord…

Argentijnse pampa struisvogel kangoeroe springbok uit Australië Zuid-Afrika China men wil scharrel niks geen gefok ik dacht wie de boon vond kreeg beloning die was voor één dag bij ons thuis koning traditie en ritueel van driekoningenbrood lijken wel passé met de komst van de kogel geschoten in de biefstuk van de struisvogel zoek voortaan eigentijds…

voor Reëlle Communicatie iedere materie vertelt zijn verhaal kleur, structuur spreken een eigen taal lees eruit hoe ik ben ontstaan hoe het mij als brein is vergaan grondstof die pure klei was inspiratie in eigentijdse jas creaties door mijn brein gezonden in de natuurlijke vorm verbonden klei, glas, kleur, papier tentoongesteld, waarom…

het dek blinkt relingen alom zon kaatst koper door patrijzen lager wal keert boeg en romp de waterspiegel toont afgrijzen opgetuigd met zeemanskunst het scheepje zonder lading matrozen paraderend op het dek niet wetend dat de bodem lekt de kapitein in loondienst van de tijd en heersende moraal jaagt eigentijdse passagiers van…

mijn kleren van herinnering verbleken aan de waslijn van eigentijdse wind, in dat prisma zie ik alle kleuren breken in het kristal van het ongebluste kind. de schors bewaart het hart dat ik ooit in bomen heb gekerfd, de levensringen blijven, de kern zo zwart als mijn gedichten vol fabels zijn geverfd.…

ik had je niet zien komen je was er ineens nog kleurde je licht zonder dromen pas later bracht de huidkleurvariant je vormen in herkenbaar verband ondanks fluctuerende variaties in eigentijdse momenten spreidden jouw talenten je specifieke subtiliteiten ruim tentoon verrassing golfde door de groep men wist goed van van de hoed…

Houtbewerkte deuren herbergen eigentijdse buren. Wereldlijke straatnamen van zeevaarders geven kracht, Marco Polo, Jan Evertsen en je kunt dromen voor uren. Natuur in statige bomen en een echte Admiralengracht. Een stadswijk met een meervoud in culturen, Je bent zo mooi anders dan een ieder verwacht.…

de kleren van herinneringen verbleken aan de waslijn van de eigentijdse wind, in dat prisma zie ik alle kleuren breken, berouwvol voor elk berouwvol kind. de schors bewaart de symbolen die we ooit in bomen hebben gekerfd, jaarringen blijven, groeien verder, zoals mijn gedachten vol fabels zijn geverfd.…

Door die eigentijdse hub weet het pijlsnel te verkassen, de vogelclub waarin het woont, achterlatend als karkassen. Met koude onbekend, talmde het nog even maar op het witte continent blijkt een vogelleven inmiddels ook van korte duur; eendrachtig maken pinguïns foute sneeuwengelen in hun laatste uur.…

met waterlopen, elk in een passend gloren daar draagt een gemeenschap verspreid over plekken met eigen haard en opgebouwde waarden gezegend die zijn ontstaan door de eeuwen heen deels zelfs met stadsrechten bejegend de mens woont hier tussen Oeteldonk en Lampegat maar op een plek van nijverheid ook met een nationale allure en in een eigentijdse…

Bij nacht wanneer er niemand getuige is op het onvolprezen groene kerkhof van de eigentijdse melancholische narcist waar bomen simpel bomen zijn is de echo in haar oren te horen nymfomane van het woordgebied met beide voeten op de grond geworteld in het ruwe heden buigen de ontbladerde takken voor woedende wind, weerbarstige regen breken…

Krachtig spreken fel Vincent Van Gogh's kleuren in zijn olieverf impressies een spectrum van eigentijdse schoonheid en maatschappelijk leed. Kan Nederland zijn artistieke talenten nu nog bekoren, waarin door het excellerende vermiljoen de liefhebber de negentiende eeuwse meester nimmer meer vergeet.…

Edoch vooralsnog ongezien voor het merendeel onzer tijdgenoten aangezien het ontsnapt aan het alziend oog der eigentijdse historie…

hoop het grootste verlies dat een kind zich voorstellen kan toch lonkt gelijktijdig ook toekomst daar waar eens jouw opa nog woonde dichtbij jouw vader en leermeester wordt zijn huis nu jouw eigen thuis zo vervlecht en veranker jij herinnering die zoveel levens al te verbinden wist componeer jij met noten van het verleden een modern en eigentijdse…

verloren seconden, die af en toe volledig verdoken in het zwart gekleed voorbijstreefden aan hun doel om toch de sprong van één enkele eigentijdse gedachte, binnen bepaalde tijd, toe te staan.. die niemand te horen krijgt, achter enkele nuchtere blikken verborgen, verloren seconden en ook heel veel dankbaarheid.…

kan niet meer dat doet nu heel erg zeer veel zou ik er voor over hebben, ook voor willen geven om als het kon weer in hun nabijheid te leven ik zou het zeker anders doen en aandacht geven mijn koers werd anders en het roer ging om wat was ik in mijn leven stom maar dit moet van mijn hart, het is wederzijds weer alles samendoen, maak dat nu eigentijds…

Hij buigt zich nu naar voren Om haar bestelling aan te horen En met zacht geluid betovert zij Als de eigentijdse Lorelei. “Pardon” zegt een tikje schor een kale heer met snor, En een stem, die zeik’rig zeurt. “Ik was eerder aan de beurt”.…

Tevens karakteristiek kenmerken de 50 klokken van de Beiaard de Domtoren; die de beiaardier, in zijn omvang van vier octaven, met gevoel voor de eigentijdse muziek op de zaterdagochtend aan ieder luisterend oor wil laten horen.…

O lief klein vogeltje, verspreid jouw eigentijdse romantiek door de lucht zodat mijn mond openvalt van verbazing op hetzelfde moment biggelen enige traandruppels over de wangen; een blos nabij Al met al is het steeds weer inspirerend en rustgevend om te verdiepen in onze ongerepte natuur.…

Ik versta,dit is geen cynisme, dit is oprechte verbazing hoor jij echt de stilte in de kamer de eigentijdse geschiedenis, wortels liggen steeds meer bloot hoor jij echt het tegendraadse, het scherpzinnige. Ik peins. Verdriet is niet stapelbaar.…

maar hoe kijkt de toekomst terug door eigentijdse vensters naar deze tijd waar de eigen waarden als mythen liggen opgebaard?…